ไร้เดียงสา

เธอคงจะผิดมากสินะที่เกิดมาไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่นเขา เป็นเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าเหรอ? มันถึงทำให้ทุกคนถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอคงจะผิดจริงๆผิดที่เธอเลือกเกิดไม่ได้ เธอไม่ได้อยากเป็นเด็กกำพร้าเลย ถ้าเธอเลือกได้เธอก็ต้องการเกิดในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับคนอื่นเขา.. การที่เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์… มันทำให้เธอดูเป็นคนไม่ดีไปเลยใช่ไหม.. ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขโมยลูกของเธอไปจากอ้อมกอดของเธอ…

เมื่อรักแต่ไม่อาจครอบครองหัวใจ "ณชา" จึงตัดสินใจทิ้งความรักครั้งนี้ไว้แล้วเดินหน้าต่อกับ "ตฤณ" หมอหนุ่มอนาคตไกล แต่แล้วเจ้าของหัวใจตัวจริงก็กลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง "กองทัพ" ไม่ยอมให้ผู้หญิงของตนไปเป็นของคนอื่น และเขาจะแย่งเธอกลับมาให้ได้!

คำก็แก่ สองคำก็คุณอา ตอกย้ำกันเข้าไป เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินเนื้อหวานๆ ละก็ ไม่ว่าจะเรียกอะไรก็ยอมทั้งนั้น เพราะสักวันเขาจะทำให้เธอเรียกเขาว่า "ที่รัก" ให้ได้

เมื่อคุณอา(เพื่อนคุณพ่อ)เขาทั้งดุทั้งเจ้าระเบียบไม่อยู่บ้าน ผู้ใต้ปกครองอย่างน้ำหนึ่งก็จะดีอกดีใจร่าเริงเป็นพิเศษ

เพราะพี่สาวอยากได้ ผัวฝรั่ง และมารดาอยากได้เขยฝรั่งที่ร่ำรวยทำให้ พี่สาวของเธอตกเป็นเหยื่อฝรั่งขี้นกที่ชอบหลอกลวงหญิงไทยเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ จึงทำให้ พลอยไพลิน ต้องตกมาเป็นเหยื่อรองรับความผิดแทนพี่สาวที่ขโมยของสำคัญของเขาไปนั่นคือ สร้อยพลอยไพลินน้ำงามของ อาเธอร์ คิงส์ มหาเศรษฐีหนุ่มชาวอเมริกันผู้เกลียดผู้หญิงไทยเป็นที่สุด ท่ามกลางความเกลียดชังที่เขาตั้งอคติขึ้นมา กับความเย้ายวนใจของเธอทำให้เขาสร้างสัญญาขึ้นมาผูกมัดเธอไว้เพื่อชดใช้สิ่งที่พี่สาวของเธอก่อ แต่กลับกลายเป็นว่าสัญญานั้นผูกพันเขากับเธอไว้ด้วยไฟสวาทที่เร่าร้อนเกินห้ามใจและกลายเป็นความรักที่หลอมรวมหัวใจกระด้างของเขาให้ยอมรับว่า ผู้หญิงไทยไม่ได้ง่ายและไม่ได้เหมือนกันทุกคน... และกว่าเขาจะได้ใจและความรักของเธอที่มีต่อเขากลับคืนมาเขาก็เกือบจะสูญเสียเธอกับลูกไป มันจึงทำให้อาเธอร์รับรู้ว่า “ความรัก” นั้น ลบล้างได้ทุกสิ่ง

ในวันที่เจ็ดหลังจากที่ฉันเสียชีวิต สามีของฉันพาผู้หญิงที่เขาถวิลหามาร่วมรักบนเตียงแต่งงานของฉัน เขามีสีหน้าเหมือนคนสมหวังอย่างเต็มเปี่ยม “ในที่สุดก็ไม่ต้องเห็นหน้ายัยสาวนั่งดริ๊งอีกแล้ว” ต่อมา เขากอดข้าวของที่ฉันทิ้งไว้สารภาพผิดว่า “เฉี่ยนเฉี่ยน ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก?” เหมือนเขาจะลืมไปแล้วว่าฉันถูกเขาบีบบังคับให้ตายในค่ำคืนนั้นเพื่อที่จะปลูกถ่ายไขกระดูกให้ผู้หญิงที่เขารัก จนกลายเป็นหนึ่งศพสองชีวิต

เพราะแม่หมอทักว่าจะมีผู้ใหญ่อุปถัมป์ แต่ใครจะไปคิดว่าจะในรูปแบบของสามี . เพราะผู้จัดการส่วนตัวกลัวจะเกิดอะไรขึ้นกับ ‘ดาด้า’ ดาราสาววัยเบญจเพสที่ในความดูแลของตัวเอง ทำให้หล่อนดึงดันลากเธอมาดูดวง จนโดนแม่หมอทักว่าปีนี้จะมีผู้ใหญ่ที่เป็นเหมือนพ่อคนที่สองเข้ามาดูแล . แต่ใครจะรู้ว่ามันจะรวดเร็วปานสายฟ้า! เพราะพอแม่หมอพูดจบ เธอก็โดนหล่อนโยนถุงยาเคใส่ตักแล้ววิ่งหนี ทำให้ต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัยค้ายา จน ‘ฐานทัพ’ นายตำรวจยศใหญ่ยื่นมาเข้ามาช่วยเหลือด้วยการเสนอให้เธอเป็นภรรยาของเขา แลกกับการช่วยเหลือไม่ให้โดนดำเนินคดี(ที่ไม่ได้ก่อ) รวมถึงให้ช่วยเป็นไม้กันหมาให้เขาอีกทาง . และเพราะต้องอยู่ด้วยกันตั้งหกเดือน แถมหน้าที่การงานดันทำให้ได้เจอกันบ่อยๆ อีก แล้วอย่างนี้การแต่งงานเพราะผลประโยชน์ในครั้งนี้ จะจบลงโดยที่ไม่มีความหวั่นไหวในใจเกิดขึ้นเลยจริงๆ เหรอ? . "ฉันไม่อยากเป็นหรอกคุณนายตำรวจอะ ถ้าสามีจะขี้เก๊กซะขนาดนี้"

เพราะ พ่อของเธอ เสียชีวิต จากการทำงาน ให้กับเค้า เจ้านายวัยสี่สิบกว่าปี ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อของเธอ จึงเกิดความสงสาร ความสงสาร แปรเปลี่ยน เป็นความเอ็นดู และ ก่อเกิด ความรัก ฉันแก่แล้วนะดอกแก้ว ภูบดินทร์ บอกกับคนตรงหน้า เสียงเบา แก่แล้ว อายุมากแล้ว จะมีเมียเด็ก ได้ยังไง

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้ เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง “ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ”

“ตาลท้อง ได้ยินไหมคะพี่ชัช” “ฉันรู้แล้ว จะย้ำอะไรนักหนาวะว่าท้อง!” “หนูท้องกับพี่ พี่ต้องรับผิดชอบลูกในท้องหนู” “โว้ย! หยุดพูดกรอกหูฉันได้ไหมวะ”