เสียใจ

เค้าไม่เคยมองเธอเป็นน้องสาวเลยสักครั้งเดียวตั้งแต่วันที่เธอเดินเข้ามาเหยียบบ้านของเค้ากลับกันเค้ายิ่งรู้สึกแค้นเธอและแม่ของเธอจนอยากจะทำลายชีวิตของเธอซะแต่เธอกลับมองเค้าเป็นพี่ชายที่เธอรักจนสุดหัวใจ

เธอรอให้เขากลับมา โดยไม่รู้เลยว่าการกลับมาของเขานั้นจะสร้างความเจ็บปวดอันแสนยิ่งใหญ่ให้กับเธอ

แค่เขาบอกว่า "จำไม่ได้แล้วไม่อยากจำ" แข้งขาที่ยืนอยู่ก็แทบจะทรุดลงตรงนั้น

เรื่องราวความรักของ "เพทาย" กับ "ใบข้าว" ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกันจากแผนการบางอย่างของเพทาย ความใกล้ชิดทำให้ทั้งคู่เกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน อะไรต่างๆมันคงจะง่ายกว่านี้ถ้าความสัมพันธ์นี้ไม่ได้เริ่มจากการหลอกลวง

ทุกๆความแค้นที่เขามี เธอจะต้องเป็นผู้รับมันเอาไว้ทั้งหมด แม้ตายก็หนีไม่รอด

หลังจากแต่งงานไปได้สองปี หมิงซีก็ได้ตั้งท้องขึ้นมา เธอตั้งหน้าตั้งตารอด้วยความสุข แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบสำคัญการหย่าแทน อุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น หมิงซีนอนจมกองเลือด เธอขอร้องให้คุณชายฟู่ช่วยเหลือลูกของพวกเขา แต่เธอกลับต้องเห็นเขากอดยอดดวงใจจากไปต่อหน้าต่อตา เธอสิ้นหวังและไร้เรี่ยวแรง จากนั้นค่อยๆ หลับตาลงอย่างเชื่องช้า ต่อมาได้ยินมาว่า คุณชายฟู่ในเมืองเป่ยเฉิงมีชื่อต้องห้ามที่ไม่ให้ใครพูดถึง ในงานแต่ง จู่ๆ คุณชายฟู่ก็เกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมา เขาคุกเข่าลงกับพื้น และหันไปมองผู้หญิงใจดำคนหนึ่งด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “พาลูกของฉันมาด้วยแบบนี้ เธออยากจะแต่งงานกับใครงั้นรึ?”

[เกิดใหม่ + โรแมนติก + ข่มเหงรังแก + บริสุทธิ์ + ชายาหมอ + ความสุข] หลังสมรสได้เจ็ดปี เสิ่นหรูโจวมานะบากบั่นช่วยเหลือเซียวเฉินเหยี่ยนตลอดเส้นทางในการขึ้นครองราชย์กลายเป็นฮ่องเต้ ทว่าในวันนั้นเขากลับรับรักแรกที่มิอาจลืมเลือนเข้าวัง เอาใจอนุสังหารภรรยา กวาดล้างตระกูลเสิ่นของนางจนสิ้น! ครั้นลืมตาขึ้นอีกครา นางได้เกิดใหม่ในคืนวันสมรส หย่าร้างอย่างเด็ดขาด ให้ชายโฉดหญิงชั่วสำนึกในบาปที่กระทำไป ชดใช้คืนให้สาสม! นางเริ่มต้นอาชีพ ต้องการเป็นสตรีร่ำรวยอันดับหนึ่งในใต้หล้า หว่านเสน่ห์ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ทรงอำนาจในราชสำนัก จนถูกเขาเกี้ยวพาราสีประคบประหงมอย่างดี! “เจ้าทำตามใจตนก็พอ ข้าจะคอยเก็บกวาดทุกอย่างให้เจ้าเอง” ..... เซียวเฉินเหยี่ยนเองก็เกิดใหม่ ชาติก่อนเขาสูญเสียเสิ่นหรูโจวไป เมื่อนางสิ้นใจตรงหน้าเขาจึงประจักษ์แจ้งถึงความสำนึกผิด อีกทั้งตระหนักได้ว่าเขานั้นหลงรักนางมานานแล้ว ชีวิตนี้เขาต้องการเอาอกเอาใจนางทั้งชีวิต ทว่านางกลับหย่าร้างกับเขาไปครองคู่ชู้ชื่นกับผู้อื่น เขาไม่เชื่อว่าคนที่รักเขาเข้ากระดูกในชาติก่อนจะไม่ต้องการเขาแล้ว เขาปรารถนารอให้นางหันกลับมา กระทั่งนางแต่งงาน กระทั่งนางคลอดบุตร กระทั่งนางชี้กระบี่มาที่เขา นั่นก็มิอาจเปลี่ยนหัวใจนางได้เลย

ในชาติภพก่อน เซวียหว่านอี้ถูกอนุสลับเปลี่ยนตัวตน นางต้องกลายเป็นเพียงบุตรีอนุที่ผู้คนในจวนต่างเพิกเฉย ขณะที่บุตรสาวของอนุได้กลายเป็นคุณหนูใหญ่ผู้เป็นที่รักยิ่งแห่งจวนรองเสนาบดี เติบโตขึ้นท่ามกลางความรักใคร่ทะนุถนอม เป็นสตรีที่เฉิดฉายสง่างาม เป็นที่รักใคร่ของผู้คน ทั้งยังได้สมรสกับเจิ้นกั๋วกง ได้เป็นถึงฮูหยินกั๋วกงขั้นหนึ่ง เพียบพร้อมด้วยเกียรติยศและวาสนาอันมิอาจประมาณได้! ส่วนตัวนางกลับต้องแต่งงานแทนพี่สาวสายตรงที่หนีการแต่งงาน ไปเป็นภรรยาของฉู่ยวน ทายาทตระกูลฉู่ที่กำลังตกอับ หลายปีต่อมา เนื่องจากพี่สาวสายตรงทนความเหินห่างเย็นชามิได้ จึงลอบคบชู้กับองครักษ์ในจวน และถูกเจิ้นกั๋วกงจับได้จนถูกตัดสินโทษประหารชีวิตอย่างเหี้ยมโหด ส่วนนางก็ได้อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ฉู่ยวน จากบัณฑิตยากไร้จนเขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งมหาอำมาตย์แห่งยุค ทว่าผู้ใดจะคาดคิดว่า ในค่ำคืนที่นางเพิ่งได้รับพระราชทานยศเป็นฮูหยินขั้นหนึ่ง นางกลับถูกสามีที่ร่วมเตียงเคียงหมอนกันมากว่าสิบปีลอบกักขัง ตัดแขนตัดขาทิ้ง จับยัดใส่ในไห ทำเป็นมนุษย์หมู เพียงเพราะเขายังคงเกลียดชังที่เซวียหว่านอี้เข้ามาแทรกกลางทำลายวาสนาระหว่างเขากับพี่สาวสายตรง จนเป็นเหตุให้นางต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ ท่ามกลางความเคียดแค้นชิงชังอันไร้ที่สิ้นสุด เซวียหว่านอี้สิ้นใจตายอย่างทุกข์ทรมานยิ่ง และเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางก็ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในวันที่ราชสำนักมีราชโองการประทานสมรสลงมาพอดี แต่ในครานี้ พี่สาวกลับเป็นฝ่ายเลือกฉู่ยวน เซวียหว่านอี้รู้ได้ทันทีว่า พี่สาวสายตรงก็ย้อนกลับมาเกิดใหม่เช่นกัน

[ความสัมพันธ์แบบรักเดียวใจเดียว+นิยายรักหวานแหวว+นางเอกผู้งดงามผงาดกลับมาทวงแค้น+พระเอกคลั่งรักภริยาเยี่ยงสุนัขภักดี] เมื่อชาติก่อน ซูชิงอู่พลาดท่าเชื่อใจชายชั่วกับพี่สาวต่างมารดา เมื่อถูกพวกเขาปั่นหัว นางก็เริ่มคั่งแค้นชายผู้รักนางสุดหัวใจ ต่อมาทารกที่ไม่ทันลืมตาดูโลกก็ดันตายทั้งกลม นางกลายเป็นตัวทดลองชนิดคนก็ไม่ใช่ผีก็ไม่เชิง ถูกคู่ชายโฉดหญิงชั่วนั่นทรมานสามปีเต็ม เพื่อช่วยนางแล้ว อ๋องพิการผู้นั้นบุกเข้ากำแพงเมืองหลวงเพียงลำพัง สุดท้ายโดนแร่เนื้อเถือหนังทั้งเป็น… ครานั้นนางถึงได้ตระหนักว่า ใต้หล้านี้ไม่มีผู้ใดรักนางยิ่งกว่าเขา! ซูชิงอู่ท่วมท้นไปด้วยความแค้น นำศีรษะและหัวใจของศัตรูพร้อมใจอันเปี่ยมแค้นของตนกระดดเข้ากองเพลิงลุกโชน โชคดีที่สวรรค์เมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับไปยังเจ็ดปีก่อนได้… นางจึงรีบหอบสินเดิมที่มีอภิเษกสมรสเข้าจวนอ๋อง โผเข้าซบอ้อมอกอ๋องพิการทันที ชาติก่อนเขารักนาง ชาตินี้แปรเปลี่ยนเป็นนางรักเขา ผู้ใดกล้ารังแกท่านอ๋องของนาง มันผู้นั้นจักต้องถูกพิษยกครัว จะไก่หรือสุนัขก็ไม่เว้น กระทั่งต้นหญ้าก็จะถอนให้เหี้ยน! จากนั้นไม่นานข่าวดีก็แพร่มาจากจวนอ๋องเสวียน พระชายาเสวียนให้กำเนิดบุตรถึงสามพระองค์ทีเดียว! 

หลังจากแต่งงานกันมาได้สามปี รักแรกของฝู่เฉินซีได้กลับประเทศ ขณะเดียวกัน ซูย่างก็ได้รับเอกสารขอหย่าจากผู้ชายที่เธอรักมานานถึงสามปี หน้าสำนักงานทะเบียนสมรส ฝู่เฉินซีมองรักแรกด้วยสายตาอ่อนโยน เอ่ยคำสารภาพจากใจว่า “สามปีแล้วนะ ฉันไม่เคยแตะต้องเขาเลย ฉันรักแค่เธอคนเดียว” ซูย่างรู้สึกสิ้นหวังอย่างหมดใจ คิดว่าความรักตลอดสามปีที่ผ่านมาเหมือนทิ้งให้หมากิน จากนั้นเธอก็หันกลับไปทำงานเก่าของตัวเองอีกครั้ง มุ่งหน้าเก็บเงินและเดินหน้าสู่จุดสูงสุดของชีวิต ผู้คนถึงได้รู้กันในตอนนั้นว่า “คุณนายฝู่” ที่ถูกทอดทิ้งนั้น ทั้งสวย ทั้งรวย เป็นผู้หญิงคุณภาพระดับสูงตัวจริง สามเดือนต่อมา ในค่ำคืนหนึ่ง ฝู่เฉินซีโทรหาเธอด้วยดวงตาแดงก่ำ “ย่างย่าง... ฉันเสียใจแล้ว...” ในสายโทรศัพท์ มีเพียงเสียงพึมพำของผู้หญิงที่แฝงความง่วงงุนว่า “หรงอวี้... ใครเหรอ...” ผู้ชายคนหนึ่งที่ได้ครอบครองหญิงงามหัวเราะพลางวางสาย ก่อนก้มลงจูบคนในอ้อมกอดเบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก แค่พวกโทรมาขายของน่ะ”