เรื่องเศร้า

มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด​ มีสัญญาใจที่ให้ไว้กับ เจเรมี่ วิทเเมน​ เมื่อครั้งที่ทั้งคู่ยังเยาว์วัย ตลอดระยะเวลา 12 ปี​ เธอเฝ้ารอที่จะได้เป็น'เจ้าสาว'​ แต่แล้ว คนที่เธอหลงรักมาตลอดดันเป็นคนเดียวกับคนที่ส่งเธอเข้าไปอยู่ในคุก!​และด้วยน้ำมือของคนที่รัก เธอต้องก้าวผ่านช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดทุกข์ระทม ซ้ำแล้วเธอต้องทนเห็นผู้ชายที่เธอรักกำลังตกหลุมรักผู้หญิงอีกคน ... ที่ไม่ใช่เธอ 5 ปี ผ่านไปอิสระเป็นของเธออีกครั้ง เธอหันหลังให้ความอ่อนแอที่เคยมีในอดีตทั้งหมด การกลับมาของเธอในวันนี้มาพร้อมความเด็ดเดียว เเละเข้มเเข็ง เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนเดิมที่เขาสามารถดูถูกเหยียดหยามได้อีกต่อไป!!! ความเข้มแข็งที่เธอมีในครั้งนี้จะฉีกกระชากหน้ากากของบรรดาผู้ที่แสร้งแกล้งบริสุทธิ์ออกมาก่อนจะเหยียบย่ำขยะเหล่านั้นให้จมดิน ผู้ชายคนนั้นต้องได้รับบทเรียน เธอต้องการให้เขาเจ็บปวด ผู้ชายที่ทำผิดต่อเธอนับครั้งไม่ถ้วน การแก้เเค้นกำลังจะเริ่มขึ้น... แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนจากคนโรคจิตที่เย็นชาไร้ซึ้งหัวใจมาเป็นผู้ชายที่แสนอบอุ่นและดูเป็น

ซูหว่านอยู่กับจี้ซือหานมาห้าปี นึกว่าการที่เธอทำตัวน่ารัก ว่าง่าย เชื่อฟัง จะสามารถกุมหัวใจของเขาได้ แต่ใครเลยจะคิด สุดท้ายเธอก็โดนเท เธอผู้แสนอ่อนโยนเสมอมา เดินออกจากโลกของเขามาโดยที่ไม่โวยวายไม่ทะเลาะ ไม่ขอแม้กระทั่งเงินของเขาสักบาท แต่... ตอนที่เธอต้องแต่งงานกับเขา จู่ๆ เขาก็จับเธอกดกับกำแพงแล้วระดับจูบราวกับคนเสียสติ ซูหว่านไม่ค่อยเข้าใจ ประธานจี้ทำแบบนี้หมายความว่ายังไงกันแน่?

"แต่งเมื่อไหร่กันล่ะคะ หนิงจะได้เตรียมตัว..." "ฉันจะแต่งวันไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ" ร่างสูงเบือนหน้าหนีออกทางหน้าต่าง เขาไม่อยากจะมองใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ที่ไม่ควรจะได้ เขากับหล่อนมาได้เท่านี้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องทายาทก็สำคัญ ไม่ว่าจะเกิดมาจากผู้หญิงคนไหน เขาก็คือสายเลือดของรักษ์สุขเกษม นั้นคือสิ่งที่เขาต้องการ "ทำหน้าที่ของเธอให้ดีที่สุด เด็กคนนี้เขาจะได้ทุกอย่าง ไม่แพ้ลูกในสมรส" นันนลินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง หล่อนหน้าชาไปกับคำพูดจากปากเขา หล่อนตัดพ้อเขาทางสายตา คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำคำนี้จากเขา หล่อนไม่อยากเจรจาต่อความยาวสาวความยืดกับเขาในตอนนี้ หล่อนแค่ขอเวลาคิด แต่แน่นอนว่าเจตนาของหล่อนนั้นไม่ได้ต้องการให้ตัวเองและลูกในท้องยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่ชื่อธาฎา รักษ์สุขเกษมได้อีกต่อไป หล่อนเจ็บเกินกว่าจะทนเห็นเขา ในวันที่เขาไล่หล่อนออกไปจากชีวิต แล้วพรากลูกไปดูแลเพียงผู้เดียว

เขาคือผู้ชายที่หล่อรวยมีแต่สาวๆร่ายล้อมส่วนเธอมันก็แค่เด็กรับใช้ที่ถูกอุปการะ การอยู่ร่วมกันในบ้านหลังเดียวจึงเกิดขึ้นก่อนที่เขาจะรังแกเธอสารพัดและเมื่อเธอทนไม่ไหวจึงจากไปพร้อมลูกในท้องแบบไม่มีคำร่ำลา

ถังหว่านหนิงเป็นสุนัขเลียขาเป่ยยวนถึงสามปี ยอมเสียศักดิ์ศรี ยอมทุกอย่างเพื่อรักโดยไม่มีขีดจำกัด แต่ในใจของลี่เป่ยยวน เธอเป็นเพียงตัวเลือกที่ไม่มีความสำคัญ เป็นตัวเลือก E หรือตัวสำรองที่จะมีหรือไม่มีก็ได้ ทั้งเมืองจินหลินรู้ดีว่าลี่เป่ยยวนรักเจียงเหยียน เธอเป็นเพียงแค่ตัวแทนราคาถูกที่ใช้แทนเจียงเหยียนเท่านั้น จนกระทั่งในวันแต่งงานของทั้งคู่ ถังหว่านหนิงถูกคนร้ายลักพาตัวไปและถูกทรมานนานถึงสามวันสามคืน แต่ลี่เป่ยยวนกลับปฏิเสธที่จะจ่ายค่าไถ่ แถมยังจัดพิธีแต่งงานกับคนรักในใจของเขาในวันเดียวกัน เป็นครั้งแรกที่ถังหว่านหนิงตาสว่างและตัดสินใจปล่อยวางจากความรักที่ไม่มีค่า เธอได้ย้อนเวลากลับไปยังงานหมั้นเมื่อสามปีก่อน ขณะที่ลี่เป่ยยวนรีบวิ่งออกจากงานไปหาคนรักในใจที่พยายามฆ่าตัวตาย ในสายตาของผู้คน เธอกลายเป็นตัวตลกที่ทุกคนพร้อมใจกันหัวเราะเยาะ แต่คราวนี้ถังหว่านหนิงไม่ร้องไห้หรือโวยวาย เธอเลือกที่จะประกาศยกเลิกงานหมั้นทันที โดยให้เหตุผลว่า ประธานลี่แห่งตระกูลลี่มีปัญหาทางเพศ ทันทีที่ประกาศออกไป เรื่องนี้กลายเป็นข่าวใหญ่ที่แพร่สะพัดไปทั่วโลกออนไลน์ ในขณะที่ลี่เป่ยยวนที่เคยเกลียดเธออย่างที่สุด กลับเปลี่ยนมุมตรงกันข้าม เขามุมเธอไว้ที่มุมกำแพงพร้อมกับพูดว่า “ถังหว่านหนิง การเล่นบทอยากปฏิเสธแต่ก็ยั่วยวนไปพร้อมกันนี่สนุกมากหรือไง?” ถังหว่านหนิงตอบด้วยรอยยิ้มเย็นชา “ประธานลี่ เคยมีใครบอกคุณบ้างไหมว่าคุณหน้าด้าน?”

ข้ารอเจ้า ด้วยน้ำพุแห่งกาลเวลา รอว่าเจ้าจะย้อนมาพบกันอีกครั้ง เค้าโครงเรื่องจริงจากประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิงนางเอกของเราจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้หรือไม่

ครั้งหนึ่ง 'เราเคยรักกันมาก'    ครั้งหนึ่ง 'เคยเฝ้าฝันอยู่เคียงคู่'    แต่..แล้วเธอก็เลือกที่จะทิ้งเขาไป..ทั้งให้เหตุผลโง่ๆ กับเขาว่า    'เธอเบื่อผู้ชายแสนดีแบบเขาแล้ว'    แต่พอเวลาผ่านไป...ผู้ชายแสนดีหน้าโง่คนนั้นได้ตายจากไปแล้ว..เธอกลับเดินย้อนกลับมา..พร้อมกับบอกเขาว่า     'ไม่มีใครแสนดีเท่าเขา'   สำหรับเขา..มีเหลือแค่ 'เศษซากของความรัก'   สำหรับเธอ..ในหัวใจดวงน้อยยังเต็มไปด้วยความรัก   มาวันนี้ 'ความรัก' ของเขาไม่ได้มีไว้ให้เธอ..แต่ 'มี' ไว้ให้ผู้หญิงอีกคน

เพราะคำว่าครอบครัวเคยสมบูรณ์ ปวีร์ในวัยเด็กรับไม่ได้เมื่อพ่อแม่แยกทางกันเพราะเหตุผลของผู้ใหญ่ กระทั่งพ่อมีภรรยาเลยโทษผู้หญิงของพ่อว่าเป็นมือที่สาม ความเกลียดชังถูกระบายออกมาทางการกระทำ เมื่อแม่เลี้ยงมีลูกติด เกิดสัมพันธ์ลับๆระหว่างเขากับเฌอเอมหญิงสาววัยยี่สิบสองปี เธอผู้มีโลกอันสดใส แต่ต้องทุกข์ระทมเพราะต้องทอดเรือนร่างให้ผู้ชายที่เธอเคยเคารพและรักมาก เมื่อแม่ของเธอก้าวเท้ามาเป็นแม่เลี้ยงของเขา บัดนั้นปวีร์ก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคน

เพียงแค่ลูกสาวบุญธรรมของครอบครัวสวีซงชิงแค่สำลังน้ำในสระออกมาทีนึง เขาก็จับฉันมัดแล้วจับถ่วงลงไปในสระ เหลือช่องว่างเอาไว้สำหรับหายใจแค่สองเซนติเมตร เขาพูดว่า “สิ่งที่ชิงชิงได้รับ เธอจะต้องได้รับคืนเป็นสองเท่า!” แต่เดิมทีฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้แต่พยายามหายใจอย่างสุดชีวิต ขอร้องอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่สิ่งที่ได้กลับมา เป็นเพียงคำกล่าวโทษที่แสนเย็นชาของเขา “ถ้าไม่ถูกสั่งสอนซะบ้าง เธอก็จะไม่มีวันเชื่อฟัง” ฉันจึงได้แต่ตีมือตีขาใต้น้ำ ดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง... ห้าวันให้หลัง ในที่สุดเขาก็ใจอ่อน และตัดสินใจสิ้นสุดการสั่งสอนในครั้งนี้ “ครั้งนี้จะปล่อยเธอไปก่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะทำให้เธอได้เห็นดีแน่” แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ร่างกายของฉันได้เน่าอืดไปตั้งนานแล้ว

พี่ชายเกลียดฉัน เกลียดจนอยากให้ฉันตายไปซะ ฉันถามเขาทั้งน้ำตา “ฉันไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของพี่หรือไง?” เขาหัวเราะเสียงเย็น “ฉันไม่มีน้องสาว” คืนวันนั้น ฉันถูกรถที่พุ่งเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัวชนตาย แต่พี่ชายกลับกลายเป็นบ้า