ร่วมสมัย

หนึ่งในแผนการร้ายที่ทำให้เธอถูกนำตัวมาจากชนบทเพื่อแต่งงานกับเขา ภาพลักษณ์ที่สำคัญ ความสามารถทางการแพทย์ที่ล้าสมัย? เธอจะสามารถเปลี่ยนเป็นหญิงสาวที่งดงามและมีเสน่ห์อย่างล้นเหลือได้อย่างไร! หญิงสาวจากเมืองไห่เฉิงล้วนต้องการพบเจอกับเขา คุณชายลู่…เรื่องอื่น ๆ คือ เธอได้แต่งงานกับนักธุรกิจแห่งวงการธุรกิจอุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่เพียงหนึ่งเดียวโดยไม่คาดคิด เธอโผเข้ากอดขาเขาแน่นพร้อมกับพูดว่า ที่รัก คุณกำลังจะตายเหรอคะ?เขารู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับท่าทีของเธอจึงพูดขึ้นว่า “ภรรยาที่น่ารัก คุณต้องลืมตาขึ้นซะ!”

รักร้อนๆ ที่ซุกซ่อนไว้ด้วยเข็มฉีดยาอันโตฉีดได้ทุกเมื่อที่ปรารถนาเข็มใหญ่ ยาว และปริ่มน้ำสุดๆ #คุณหมอขาขอเข็มใหญ่(นายแพทย์เจนจบ ครบทุกท่า) #คุณหมอขาขอเข็มยาว(นายแพทย์ติณณ์ ทั้งใหญ่ทั้งยาว) #คุณหมอขาฉีดยานะคะ(นายแพทย์ไมเคิล เข็มเดียวเสียวถึงชาติหน้า)

เธอ ต้องการ ทำให้ พี่สาวต่างมารดา เจ็บปวด จึงวางยาปลุกเซ็กซ์คู่หมั้นพี่สาว ในงานวันเกิดพี่สาว แล้วจ้างให้ผู้หญิง มานอนด้วย แต่แผนดันผิดพลาด เมื่อตื่นขึ้นมา กลับกลายเป็นเธอ ที่นอนอยู่บนเตียงกับชายหนุ่ม "คุณได้เป็นเมียผมแค่ในใบทะเบียนสมรสเท่านั้นแหละ อย่าหวังว่าเรื่องในคืนนั้นจะเกิดขึ้นอีก และอย่าหวังอะไรไปไกล" "ฉันจะคอยดูว่าคุณทำได้ตามที่พูดไหม อย่ามาเป็นหมาทีหลังแล้วกัน" "ผมไม่มีวันยอมรับผู้หญิงร้ายกาจอย่างตุณเป็นเมีย นับดาว" "..."

โรสริน บุรณศิริ นักบัญชีสาวใกล้ขึ้นคาน โดนพักงานเพียงเพราะแต่งกายไม่เหมาะสม โดนเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ย อย่างเธอจะมีวันที่จะมีชายหนุ่มมาสนใจหรือ? โรสรินตัดสินใจวันไนท์สแตนกับชายหนุ่มคนหนึ่งในงานเลี้ยงต้อนรับบอสคนใหม่ ทั้งที่เห็นหน้าไม่ชัดเพราะถอนแว่น อเล็กซานเดอร์ ตูร์เกเนฟ หนุ่มรัสเซียเจ้าพ่อพลังงาน พบสาวสวยถูกใจในงานเลี้ยงต้อนรับ คว้าเอวขึ้นห้องไม่รอช้า เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ร่างสูงโปร่งตรงสเปกหลุดมือเป็นอันขาด เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง โรสรินถึงกลับรีบเผ่นหนีเมื่อชายหนุ่มที่เธอยอมทิ้งความสาวให้คือประธานบริษัท บอสคนใหม่ที่สั่งพักงานเธอสามเดือน!!

เขา พี่ชายต่างสายเลือด รวดเร็ว ปราดเปรียว ใจร้อน เอาแต่ใจ ผู้ซึ่งไม่เคยมองเธอเป็นน้องสาว เธอ น้องสาวบุญธรรม ไร้ญาติ ถูกบ้านเขารับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ยอมทุกอย่างให้พี่ชาย เทียนหอม ไร้ญาติ พ่อแม่เสียชีวิต ตั้งแต่สิบขวบ พ่อครูสถิตคุณ เจ้าของค่ายมวย ส อรุณ รับเธอมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม สุดแสน ลูกชายคนเล็กของบ้าน ถูกตามใจจนเอาแต่ใจ ในวัยสิบห้าปี จู่ ๆ เขาก็ได้น้องสาวคนใหม่ อยู่ห้องติดกัน ตั้งแต่พบกันครั้งแรก เขาไม่เคยมองเธออย่างน้องสาว ทำทุกอย่างให้แน่ใจว่า น้องสาวคนนี้จะไม่หลุดมือเขา ประกบติดไม่ห่าง ส่วนเทียนหอมเอง เมื่อได้พบกับครอบครัวใหม่ พี่ชายคนใหม่ เด็กสาวคนหนึ่งที่หมดที่ยึดเหนี่ยวทั้งทางจิตใจและฐานะ กำลังจะได้รับความรักจากครอบครัวใหม่จนล้น เธอทำตัวเป็นเถาวัลย์เกี่ยวพวกเขาไว้ ประหนึ่งกาฝากที่คอยดูดซับความรักอย่างไม่มีวันหมด ภายในใจไม่เคยมองสุดแสน พี่ชายต่างสายเลือดคนนี้เป็นพี่ชายเช่นกัน ทว่าส่วนลึกมุมซอกเล็ก ยังคงหนีความรู้สึกต่ำต้อยไม่พ้น สิ่งที่เธอต้องการคือสยายปีกเติบโตด้วยตนเอง ไม่ต้องการเป็นกาฝากของบ้านนี้อีกต่อไป เมื่อถึงจุดที่ต้องเลือก เธอจะเลือกสิ่งใด...

เขากลับมาอีกครั้งหลังจากผ่านไปเจ็ดปี ทวงสิ่งที่เขาต้องการและไม่เคยได้ครอบครอง สาววัยสิบแปดในตอนนั้นกลายเป็นแม่เลี้ยงหม้ายสาวเมืองเหนือ เบ่งบาน สะพรั่ง เธอพร้อมจะรับมือกับเขา หนุ่มลูกคร่ึงรัฐฉานหรือไม่ ดวงฤทัย อินราชา ลูกสาวภรรยาคนที่สองของคุ้มเวียงอิน เลือกแต่งงานกับพ่อเลี้ยงเมืองเหนือแก่คราวพ่อ เพื่อหนีให้พ้นเงื้อมมือบ้านใหญ่ และเป็นหม้ายตั้งแต่ยังสาว เหนือหัว เมืองวงศ์สิงห์ ชายหนุ่มผู้มีสายเลือดของคุ้มเจ้ายิ่งเมือง หนุ่มลูกครึ่งไทย รัฐฉาน กลับมาอีกครั้งพร้อมซื้อคุ้มเจ้าจอมอินด้วยยราคาสูงลิบลับ เธอจะทำเช่นไรในเมื่อคุ้มแห่งนี้คือที่ที่เธอเกิดและอยู่มาแต่เด็ก ความผูกพันต่อบ้านหลังนี้ในทุกตารางนิ้ว การต่อรองจึงเริ่มต้นขึ้น ในเมื่อเหนือหัวยังต้องการครอบครองหญิงสาวที่หลอกลวงเขาด้วยคำหวานแต่ไปแต่งงานกับคนอื่น

พสุธา ทองคำ หรือพี่แทน ชื่อที่น้องบัว หรือบุษยา เศวตร มักเรียกหาตลอดเวลา เขาเป็นเด็กที่เกิดและเติบโตขึ้นที่บ้านของนายหัวบัญชร เศวตร หนุ่มลูกเสี้ยวชาวต่างชาติผิวสี รูปหล่อ ผิวคล้ำสูงใหญ่นัยน์ตาสีฟ้า เขาเติบโตขึ้นมาพร้อมกับ บุษยา เศวตร เด็กสาววัยใสที่เดินตามติดเป็นเงาตามตัว จนก่อเกิดความรักความผูกพันอันแสนลึกซึ้ง สองหนุ่มสาวต่างวาดฝันถึงอนาคตอันแสนหวานที่จะมีกันและกันตลอดไป แต่ในที่สุด พสุธา ก็ถูกนายหัวบัญชรสั่งให้คนทำร้ายและพาขึ้นเรือหาปลาเถื่อนออกไปไกลกลางทะเล ไม่ได้กลับมาอีกเลย จนกระทั่งสามปีบนเรือนรกได้ผ่านพ้นไป เขากลับมาอีกครั้งพร้อมกับหัวใจรักที่ยังเต็มเปี่ยมแล้วพบว่าน้องบัวของเขากำลังหมั้นอยู่กับคนอื่น เขาจึงหันหลังกลับมาออกจากบ้านเศวตรอีกครั้งพร้อมไฟแค้นที่สุมในอก แค้นทั้งพ่อ แค้นทั้งลูก บุษยาที่ยังเฝ้ารอคอยพี่แทนอยู่เสมอ ในใจวาดหวังไว้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เธอใช้ชีวิตอย่างยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยตั้งแต่ครอบครัวเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง แต่ความรับผิดชอบของบ้านหลังนี้ ทำให้เธอต้องดิ้นรนทุกวิถีทางที่จะรักษามันไว้ สิบปีผ่านไปในที่สุดเขาก็กลับมาอีกครั้ง พร้อมการเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ หนี้ที่เธอต้องชดใช้ด้วยหัวใจและร่างกาย

เพราะปากพาซวยที่แท้ทรู... ก็ไม่รู้ว่าคืนนั้นเมาความหล่อของมัน หรือเมาเหล้า ถึงได้ชวน ไวท์ หนุ่มหล่อร้ายของคณะวิศวะฯ มาเป็นกิ๊ก ทั้งที่ฉันมีแฟนอยู่แล้ว ถึงจะเป็นแค่แฟนหลอก ๆ แถมอีกฝ่ายดันตอบตกลงซะงั้น!

เบอา ฤทธิ์ไกร เธอเป็นผลพ่วงของการนอกใจของพ่อ สาวลูกครึ่งโปรตุเกสที่แม่ไม่เลี้ยง เธอต้องเติบโตมากับพ่อและแม่เลี้ยงที่ดูแลราวกับเธอเป็นลูกในไส้ พ่อใช้เงินเก็บที่เก็บมาทั้งชีวิตและเงินบำเหน็จลงทุนกับสวนยางในอำเภอเล็ก ๆ แห่งหนึ่งของภาคใต้ และพาครอบครัวอพยพมาอยู่ตั้งต้นชีวิตใหม่ นาวินทร์ ผาสุก หรือนายหัวนาวินทร์ เจ้าของสวนยางและกิจการเกี่ยวข้องกับยาง ผู้มีอิทธิพลและร่ำรวยของเมือง ชายหนุ่มมากรักที่มีผู้หญิงเก็บมากมาย เขาพบเธอขณะที่เธอเป็นเพียงสาวน้อยวัยสิบแปดปีเพื่อนของน้องสาว แต่เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด แต่แล้วในวันหนึ่ง เธอกลับพบว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขา นายหัวนาวินทร์มีผู้หญิงคนอื่นและมันทำให้เธอเจ็บปวด เธอยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ กรุ่นโกรธ ทั้งยังทิฐิ จึงทำให้เธอเดินทางไปเรียนต่อในเมืองหลวง ทิ้งเรื่องราวทุกอย่างไว้ที่อำเภอนั้นและไม่กลับไปอีกเลย จวบจนสวนยางเริ่มตกต่ำ เธอจึงต้องกลับบ้านเพื่อช่วยเหลือครอบครัวและพบว่า พ่อได้กู้เงินจากนายหัวจำนวนมากเกินกว่าที่จะชำระได้ทันตามกำหนด

หลังจากถูกเพื่อนสาวใส่ร้ายมานับสิบปี ฉันก็มอบทั้งสามีและลูกชายให้เธอไป ปีที่สิบหกของการแต่งงาน อดีตเพื่อนสาวของฉันก็ได้โพสต์รูปภาพรูปหนึ่ง ทั้งลูกสาวของเธอและลูกชายของฉันต่างถูกโอบกอดโดยเธอและสามีของฉัน ทั้งสี่คนยืนแนบชิดกัน โดยมีข้อความระบุไว้: “จะไม่นับว่าเป็นลูกได้ยังไง” ส่วนฉันก็ทิ้งข้อความไว้ด้านล่าง: เหมาะสมกันมาก ทว่าชั่ววินาทีต่อมา โพสต์นั้นกลับถูกลบไปแล้ว วันรุ่งขึ้น สามีของฉันรีบกลับมาที่บ้าน ก่อนจะเอ่ยถามฉัน "โซฟีอาการดีขึ้นแล้วแท้ๆ คุณจะกระตุกต่อมเธออีกทำไม" ลูกชายของฉันผลักฉันออกก่อนจะเริ่มกล่าวโทษฉัน "แม่เป็นคนทำให้น้องเถียนเถียนของผมร้องไห้" ฉันคว้าสัญญาหย่าร้างขึ้นมาเขวี้ยงใส่หน้าพวกเขา: “ใช่สิ ฉันผิดเอง งั้นฉันก็จะไปเอง พวกคุณจะได้อยู่กันเป็นครอบครัวสี่คน”