ราชวงศ์

“โอ๊ย! ปล่อยข้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้” มูนาร้องสั่งหลังถูกมือใหญ่ตวัดเข้าที่เอว อารามตกใจเพราะกลัวความลับจะถูกเปิดเผยหญิงสาวจึงออกแรงดิ้นสุดกำลัง “เนื้อตัวของเจ้าทำไมถึงได้นุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้เล่า พ่อหนุ่มน้อย” ลมหายใจร้อนๆ พร้อมเสียงกระซิบดังไม่ห่างจากใบหน้าสวยคม มูนาหลับตาปี๋ หัวใจเต้นตึกตักจนนับแทบไม่ทัน สองมือน้อยก็ยกยันที่แผงอกกว้างเอาไว้สุดแขน “ปล่อยข้านะท่าน” “ข้าไม่ปล่อยจนกว่าเจ้าจะบอกข้าว่าทำไมเนื้อตัวของเจ้าได้ถึงนุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเช่นนี้” ฟารีฟยังแกล้งไขสือต่อไป ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก คนสนิททั้งสองที่นั่งอยู่บนม้าได้แต่พากันส่ายหน้าอมยิ้มกับการกระทำของนายเหนือหัว หรือจะเรียกให้ถูกก็คือองค์รัชทายาทลำดับที่สองแห่งประเทศอัสคาซาน ที่ชีวิตผกผันต้องระหกระเหินออกมาอยู่นอกวังเพื่อความปลอดภัย

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

เปิดเรื่องในสมัยโบราณของญี่ปุ่น ชูเท็นโดจิ อสูรร่างสูงใหญ่ ผมยาวสีแดงเพลิง หน้าเข้ม มีดวงตาเหมือนเสือ มีเขาคู่หนึ่งบนหัว ความสามารถ พละกำลัง ใช้เวทสายไฟ กับ อิบารากิโดจิ รูปร่างผอมบาง ผมยาวสีขาว มีเขาที่กลางหน้าผาก มีความเร็ว มีเล็บคมเหมือนมีด แปลงร่างได้ ยืดแขนได้ กำลังบุกโจมตีบ้านเมืองอยู่ โดยมีเหล่าซามูไรกำลังพยายามต่อสู้แต่ไม่สามารถหยุดทั้งสองตนได้ เหล่า นักบวชได้ทำการร่ายมนตร์เพื่อจัดการส่งอสูรทั้งสองลงนรก แต่มีคนไม่ครบ เพราะว่ามีนักบวชถูกสังหารไปหนึ่งคนโดย อิบารากิ ทำให้ทั้งสองไปโผล่ที่ มหาสุวรรณทวีป (มีบรรยากาศแบบไทยโบราณ)

ชะตาทำให้เธอต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย แต่สวรรค์กำหนดให้ฟู่หลินหลินนั้นได้ข้ามทะลุมิติไปอยู่ใต้ร่างของท่านแม่ทัพรั่วเฉิน ที่เขาเกลียดเธอเพราะคำว่าเธอคือของบรรณาการ และเมียเชลย แต่เกลียดอย่างไรท่านถึงได้จับกดข้าบ่อยเหลือเกิน นางผวากอดรัดร่างของเขาที่ทาบทับลงมากอดรัดนางแน่น ๆ เช่นกัน คนทั้งคู่หายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างหนัก ช่างเป็นอะไรที่เสพสุขสมใจของเขายิ่งนัก บุรุษผู้นั้นสุขสมกับการครอบครองและได้บอกให้นางได้รู้ว่าได้ตกเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว ต่อมาเขาก็ได้เอนกายลงบนเตียง นอนก่ายกอดเคียงข้างกายฟู่หลินหลิน แล้วหายใจสม่ำเสมอคล้ายคนหลับ เสียงหายใจแผ่วเบาของเขา ทำให้นางรู้สึกกลัวเล็กน้อย ที่ว่ากลัวคือ... กลัวว่าเขาจะลุกขึ้นมาทำอะไรตนเองอีก "นี่คืออะไรกันแน่ ทำไมข้าถึงมาโผล่ที่นี่ บนเตียงหลังนี้ ที่มีบุรุษผู้นี้อยู่ด้วย แล้วข้าก็เสียตัวให้เขา โอ้... สวรรค์ช่างแกล้งข้า เอ๊ะ! หรือว่านี่เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น" ฟู่หลินหลินบ่นพึมพำ นางก็ใช้นิ้วมือหยิกตามร่างกายของนางปรากฏว่าก็รู้สึกเจ็บตามปกติ "โอ๊ะ โอ๊ย..." นี่ไม่ใช่ความฝัน ถ้าไม่ใช่ความฝันฟู่หลินหลินงงงวย

เมื่อโบ๋ตั๋น องุ่น และหลินหลิน สามสาวผู้ที่ติดซีรี่ส์เป็นชีวิตจิตใจ ได้นัดกันบินลัดฟ้าไปเที่ยวตามรอยซีรี่ส์และไปหาผัวเอ้ยไปส่องผู้ชาย หวังให้หัวใจดวงน้อยๆได้กระชุ่มกระชวย แต่ต้องมีอันซวยเมื่อตื่นมา...