มาเฟีย

“ถ้าคนที่ตายคือฝุ่นคุณป๋า....จะพอใจใช่มั้ยคะ” “คงใช่ ถ้าเป็นเธอแทน....” สองปีแล้ว สองปีที่พี่ฝนจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน สองปีที่ฉันเอาแต่โทษตัวเองว่าฉันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด สองปีที่คุณป๋าเย็นชากับฉัน ไม่สิ! ฉันไม่เคยอยู่ในสายตาคุณป๋าเลยต่างหาก ในสายตาของคุณป๋าคงมีแค่พี่ฝน ถึงแม้วันนี้พี่ฝนไม่อยู่แล้ว ฉันก็ไม่อาจไปแทนที่ได้ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม.... ———————————

ฉันไม่ถนัดทำตามคำสั่งของใคร เพราะฉันชอบให้คนอื่น...ทำตามคำสั่งของฉันมากกว่า

จากเมียชั่วคราวที่ถูกเปลี่ยนตัวให้มาแต่งงานแทนพี่สาว เพราะราชสีห์ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ดวงตาทั้งสองข้างมองไม่เห็น พี่สาวของเธอเลยทิ้งไป แต่พอรู้ว่าฝ่ายชายไม่ได้พิการแบบที่คิดไว้ คนเป็นพี่ก็กลับมาทวงคืนในขณะที่น้องสาวกำลังตั้งท้องโดยที่ฝ่ายชายก็ยังไม่รู้ แล้วไออุ่นจะบอกให้พ่อของลูกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ในเมื่อไอรดาหญิงคนรักของเขากลับมาแล้ว "คุณมีอะไรจะคุยกับฉันก็พูดมาเถอะค่ะ ฉันจะได้รีบไปจากที่นี่" ไออุ่นเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว "คุณจะไปจากที่นี่ไม่ได้ผมไม่อนุญาต"... "แล้วคุณจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร" "คุณก็ได้ยินแล้วว่าไอรดาบอกว่าเธอท้อง คุณต้องรับผิดชอบเรื่องนี้" "ทำไมฉันต้องรับผิดชอบด้วย" "คนที่ผิดก็คือคุณ" "ใช่!! ฉันยอมรับว่าฉันผิด ฉันเป็นคนที่มาแย่งคุณจากพี่สาว ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้อง แต่ก็อยากจะได้คุณจนตัวสั่น คุณพอใจแล้วใช่ไหมที่ได้ยินแบบนี้" ไออุ่นยอมพูดออกมา ในเมื่อเขาอยากจะฟังคำนี้เธอก็ยอมพูดถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ความจริงเลยก็ตาม ..มาลองดูสิว่าโชคชะตามันจะเล่นตลกอะไรกับเธออีก

เป็นเพียงของเล่นใต้อาณัติของมัจจุราช ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น หน้าที่ของเธอคืออ้าขารอเขาอยู่บนเตียง 'คนโปรดจะเป็นเด็กดีของคุณอีริคค่ะ'

“ไปรับน้องสิแทน” แทนคุณเลื่อนสายตามองไปทางบันได พบกับเจ้าสาวของตัวเองที่กำลังก้าวขาเดินลงมา วันนี้เธอดูสวยสะดุดตาเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายสายตาเขากลับหลุดโฟกัส มองไปที่พี่สาวของเธอแทนอย่างไม่สามารถห้ามได้ “น้องสวยจนอึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ” เสียงเอ่ยแซวของผู้เป็นแม่ทำให้แทนคุณหลุดออกจากภวังค์ความคิด สาวเท้าเดินตรงไปหาเจ้าสาวทันที โดยไม่ได้ต่อบทสนทนากับผู้เป็นแม่ “ฝากน้องด้วยนะแทนคุณ” วิจิตตรานำมือลูกสาววางบนฝ่ามือใหญ่ ส่งต่อให้เป็นหน้าที่ของเจ้าบ่าว “ครับ” มาริษาช้อนตาขึ้นมองสบตากับแทนคุณเพียงครู่ ก่อนจะเป็นฝ่ายหลุบตามองต่ำอย่างเขินอาย สาวเท้าเดินไปเข้าพิธีพร้อมผู้ชายที่แอบรักมานาน แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง ที่เธอและเขาได้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน

'กูไม่เอาคนร้ายๆ อย่างมึงมาเป็นเมียหรอกอีเนส' 'ต่อให้โลกนี้มีแค่มึงคนเดียว กูก็ไม่เอามาทำผัวค่ะ กูสวย!!'

ยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกกับเงิน และของมีค่าเกือบ 20 ล้านบาทกะว่าถึงฝั่งจะชิ่งหนี ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกผลักให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง "ว่าไงเมียจ๋า มาหาผัวถึงที่เลยเหรอ" 'ซวยแล้วไง...โอ๊ยยยยย!'

เป็นตัวประกอบอยู่ดี ๆ ลืมตามาอีกทีทะลุมิติกลายมาเป็นภรรยาของนายพลแถมมีลูกชายที่น่ารักอีกหนึ่งคนแต่เรื่องที่น่าปวดหัวที่สุดคือสามีทั้งเกลียดทั้งชังแล้วอย่างนี้ฉันจะทำอย่างไรต่อไปชีวิตถึงจะสงบสุข

"เธอรู้ใช่ไหมว่าการหมั้นของเรามันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความรัก" "รู้ค่ะ" "ถ้าเราสองคนจะมีงานแต่ง​ และงานแต่งนั้นมันก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความรักเช่นกัน" "ค่ะ" "ฉันหวังว่าถ้าวันไหนที่ฉันต้องการอิสรภาพ​ เธอจะคืนมันให้กับฉัน" "ค่ะ" "มีอะไรอยากจะพูดกับฉันไหม" เห็นอีกฝ่ายเอาแต่นั่งเงียบและตอบว่าค่ะอย่างเดียวเลย ตกลงเธอเข้าใจสิ่งที่เขาพูดจริงไหม ไม่ใช่ว่าถึงวันนั้นมาจริงๆ จะมานั่งบีบน้ำตาขอความเห็นใจ "ฉันไม่มีอะไรจะพูดค่ะ" "เราอาจต้องอยู่บ้านหลังเดียวกันไปก่อน แต่เธออย่ามาก้าวก่ายงานและเรื่องส่วนตัวของฉันเท่านั้นพอ" "ค่ะ" แต่ก่อนไอรีสเคยเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ หลังจากที่พ่อแต่งงานใหม่ มีครอบครัวใหม่ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเธอเหมือนกาฝากของบ้านเลย มันน่าขำอยู่อย่างหนึ่งลูกสาวคนใหม่ของพ่ออายุห่างจากเธอแค่ปีเดียว แถมยังเป็นลูกแท้ๆ ของพ่อด้วย นั่นหมายถึงพ่อนอกใจแม่ตั้งแต่ตอนที่แม่กำลังท้องเธออยู่ด้วยซ้ำ

"อึก! ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยหนู" แม่บ้านเด็กสาวที่ยังสะอึกสะอื้นประนมมือขอบคุณคนตรงหน้า ถ้าเกิดเขาไม่ผ่านเข้ามาได้ยินป่านนี้ชีวิตเธออาจจะพังไปแล้วก็ได้ "อืม ต่อไปนี้ไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้วนะ ฉันจะ..." ชายหนุ่มพยักหน้ารับพร้อมกับพูดขึ้นในประโยคถัดมา แต่ยังไม่ทันพูดจบก็ถูกแม่บ้านเด็กสาวขัดเสียก่อน "มะ..หมายความว่าไงคุณจะไล่หนูออกเหรอ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะถ้าไล่หนูออกแล้วหนูจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อข้าวกินล่ะคะ แถมยังต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟอีก" "ฟังให้จบก่อนสิวะ ฉันจะให้เธอไปทำงานที่คอนโดฉันแทน"