ฉลาด

คนอื่นตายแล้วได้เกิดใหม่ในโลกอื่น ไม่ก็ได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต แต่เขากลับฟื้นคืนชีพเป็นแวมไพร์! เบต้านักวิจัยหัวกะทิ กลายมาเป็นแวมไพร์มือใหม่ที่ตอบสนองต่อกลิ่นเลือดอันแสนหวานอย่างหื่นกระหาย และที่สำคัญกลิ่นเลือดนั้นยังเป็นของพันตรีหนุ่ม อัลฟ่าจากตระกูลใหญ่เสียด้วยสิ อยู่เพื่อกิน ไม่ใช่กินเพื่ออยู่ แค่ดูดเลือดผู้พันมันจะไปยากอะไร อัลฟ่าหรือจะสู้แวมไพร์ หึ

“เพลิงรักพญามาร” เรื่องราวของความรักหนุ่มสาวระหว่างนางเอก สาวฐานะยากจน “มณีรัชดา” ที่ศรัทธาต่อความรัก ใจแข็ง ทระนง หยิ่งในเกียรติ กับ พระเอก “จอมภู” หรือวิภัส ที่แทรกเข้ามาเป็นมือที่สาม ของน้องชาย เพราะเห็นว่าเธอไม่คู่ควรกับน้องชาย ซึ่งคิดว่าหวังจะปอกลอก ความรักของเขาที่นำมาหาเธอจึงเป็นเหมือนสีพร่างพรายแพรวแต่ลวดลายนั้นคือสีเพลิงของมาร เมื่อรู้ว่าถูกหลอก มณีรัชดาจะเอาคืนอย่างไร เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ขอโปรดติดตาม หากผิดตกบกพร่องส่วนใด ผู้เขียนขออภัยมาณ ที่นี้ด้วยครับ

“อย่าเสนอหน้าเข้ามาพื้นที่ส่วนตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมที่ดังรอดไรฟันนั้นยังไม่น่ากลัวเท่ากับแววตาที่เหมือนราชสีห์กำลังอยากฉีกกระชากร่างของเหยื่อที่ไม่มีค่าตรงหน้า “หงส์เป็นห่วงนี่คะ ว๊าย!” แค่เอ่ยคำว่าเป็นห่วงแค่นี้ คนใจร้ายถึงกับผลักฉันล้มลงพื้นอีกครั้ง “เก็บความเป็นห่วงของเธอไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่เคยอยากได้ไอ้ความเป็นห่วงจากผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้น” ‘คนไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ดิ้นให้ตายยังไงมันก็ไม่มีสิทธิ์อยู่วันยันค่ำ จำใส่หัวสมองน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไฉ่หง’

เกรซเป็นเลขาสาวดาวรุ่งที่ทำงานดีมาก ๆ ทุกคนในบริษัทต่างก็ชื่นชมเธอเพราะเธอเป็นคนเก่งและถึงแม้ภายนอกเธอจะดูสมบูรณ์แบบมากแค่ไหนแต่ในชีวิตจริงของเธอนั้นกลับไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลยโดยเฉพาะเรื่องความรักเพราะในวัย 30 นี้เพื่อน ๆ ของเธอต่างก็แต่งงานมีครอบครัวทำธุรกิจกันมากมายแต่เธอกลับยังเป็นคนโสดเพียงหนึ่งเดียวของกลุ่มอยู่เหมือนเดิมแถมหน้าที่การงานก็ไม่ได้ขยับขยายไปไหนอีกจนเธอเริ่มจะหมดไฟในตัวเองแล้วเหมือนกันแต่แล้ววันนึงเธอก็ดันพลาดท่าไปมีอะไรกับเด็กนักศึกษาที่อายุห่างกันเกือบ 10 ปีจนทำให้เขาเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเธอมากขึ้น ชายหนุ่มคนนึงที่ชีวิตแสนจะเพอร์เฟคได้เข้ามาเปลี่ยนชีวิตสาววัยทำงานอันแสนน่าเบืื่อของเธอให้มีสีสันและถึงแม้ว่าภาพที่จินตนาการไว้มันจะดูสวยงามแค่ไหนแต่มันก็ไม่ได้ง่ายเลยสำหรับคนสองคน

พี่สาวของฉันเสียชีวิตในปีที่เราสองคนหนีเรียนเพื่อออกไปเล่นกันตอนอายุสิบขวบ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่ก็โอนย้ายความแค้นที่มีต่อการจากไปของพี่สาวมาลงที่ฉัน เธอเชื่อว่าฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่สาวตาย แม่ปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นคนรับใช้ จากนั้นไม่นานก็รับเด็กสาวที่ว่านอนสอนง่ายมาเลี้ยงแทนที่พี่สาวของฉัน แม่ไม่ลังเลที่จะพรากทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของฉันไป แม้กระทั่งจะให้ฉันบริจาคไตเพื่อช่วยลูกบุญธรรมที่เธอรักที่สุด! ก็ได้ ในเมื่อแม่ต้องการ ชีวิตนี้ของฉันก็ขอคืนให้แม่ไป! จนกระทั่งฉันสิ้นลมหายใจ แม่ถึงจะหันกลับมามองฉันอีกครั้ง

อธิคมและภาณินี วิริยนันท์ นักมานุษยวิยาได้ให้กำเนิดบุตรสาวชื่อแก้วเก้า ขณะที่ทั้งสองไปทำงานวิจัยและค้นพบโบราณสถานบริเวณลุ่มน้ำกาหลงในอดีต เมื่องานวิจัยเสร็จสิ้นทั้งสองได้ย้ายไปทำงานที่สุราษฎร์ธานี แก้วเก้าเรียนจนจบ ม.ปลาย พ่อและแม่ได้ย้ายมาทำงานที่กรุงเทพฯ คืนแรกที่ “บ้านวิริยนันท์” ริมคลองมอญ แก้วเก้าได้พบกับชายคนหนึ่งแต่งกายโบราณเขาเรียกแก้วเก้าว่า เจ้านางแก้วเก้าเนาวรัตน์ขัติยนารีศรีเวียงเชียงรุ้งหรือเจ้านางน้อย แก้วเก้าเรียกเขาว่า “คุณน้า” แก้วเก้ารับแสดงละครเวทีแทนนักแสดงที่ป่วยกระทันหัน ทำให้ได้รู้จักกับเจ้าองค์อินทร์ ณ แมนรัตน์ แก้วเก้าไม่ชอบที่เขาพูดดูถูกเธอตอนซ้อมละคร แต่พอเจ้าองค์อินทร์เสนอจะติวสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ แก้วเก้ายอมตกลง “คุณน้า” เริ่มแสดงพลังในทางร้ายมากขึ้น เลอสรวง ณ แมนรัตน์ สมิธ ลูกผู้น้องของเจ้าองค์อินทร์เดินทางมาจากอังกฤษเพื่อรักษาตัวที่ไทยในสภาพเจ้าชายนิทราจากอุบัติเหตุรถยนต์ แก้วเก้ากับครอบครัวถูกเชิญไปร่วมงานเลี้ยงของคุ้ม ณ แมนรัตน์ ที่เชียงราย ได้พบกับเลอสรวงที่นั่งรถเข็นและยังไม่สามารถพูดจาสื่อสารได้ เธอทำให้เลอสรวงฟื้นความทรงจำแต่เป็นความทรงจำของเจ้าขวัญฟ้าในอดีตชาติ...

หลงระเริงในความสุข จนเจอรักแท้จึงหยุดทุกอย่าง มอบรักให้แด่เธอผู้เดียว

เกิดใหม่เป็นนางเอกในนิยายน้ำเน่าเป็นชู้รักกับองค์รัชทยาท อีกทั้งยังมีครอบครัวขยะที่พี่ชายโรคจิตหวังจะเครมน้องสาวบุญธรรม เธอไม่มีทั้งอำนาจชื่อเสียงหรือเงินทอง นั่นทำให้เธอต้องวางแผนและหาทางรวบรวมอำนาจ โดยการเข้าหาองค์ชายตัวร้ายและดึงเขาเข้ามาเป็นพวก ทว่าความจริงมันไม่ง่ายอย่างที่คิด!! เพราะผู้ชายในนิยายเรื่องนี้มีแต่พวกไม่ปกติน่ะสิ รวมถึงพระเอกในนิยายที่คิดว่าเป็นคนหัวอ่อน!! ไหนจะนักบุญเจ้าเล่ห์ที่เป็นศัตรูตัวฉกาจนั่นอีก! แผนการของเธอจะดำเนินไปรอดหรือร่วง แล้วหนทางอิสรภาพที่วาดฝันไว้จะสำเร็จหรือไม่ คงต้องเสี่ยงดวงแล้วแหละ

หลังจากสามีรับลูกชายเสร็จก็เดินเข้าไปในโรงแรมเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจกับเลขา ร่างของทั้งสามคนถูกผู้สัญจรไปแอบถ่ายติดแฮชแท็ก ฉันโทรไปถาม แต่ถูกเขาตัดสายอย่างหงุดหงิด "รับลูกค้าไม่ส่งถึงโรงแรมจะส่งที่ไหน? พาไปอยู่ที่บ้านเหรอไง? อย่ามางี่เง่าหาเรื่องได้ไหม?” ฉันกําลังยุ่งอยู่กับการใช้จ่ายเงินเพื่อลดการค้นหาของแฮชแท็ก แต่สองชั่วโมงต่อมาฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากศูนย์ฉุกเฉิน เมื่อไปถึงร่างของลูกชายก็ไม่มีอุณหภูมิแล้ว ในมือยังถือป้ายงานเข้าบริษัทไว้แน่น เขียนชื่อเลขาไว้ ฉันร้องไห้จนตัวโยง เบอร์โทรถูกหลินเชินบล็อคไว้จึงติดต่อเขาไม่ได้ หลังจากเสร็จสิ้นขั้นตอนของโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเขา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธที่หมดความอดทน "คุณรับลูกชายไปแล้วเหรอ? ทําไมไม่บอกผมสักคํา ไม่รู้เหรอว่าเรากําลังรอเขาไปรับสัญญาอยู่! รีบส่งมาเร็วเข้า!” พูดจบเขาก็วางสายทันทีและบล็อคฉันอีกครั้ง ฉันมองข้อความในโทรศัพท์ที่ปฏิเสธไม่รับสายแล้วยิ้มเยาะออกมา ฉันช่วยคุณหาลูกค้าได้ ฉันก็ตัดเส้นทางธุรกิจของคุณได้เหมือนกัน!

“มันทำร้ายเธอ มันสมควรตาย” “พี่อวี้เจิน ใจเย็น ๆ ค่ะ” “ม่านม่าน เธอเลิกใจดีกับสวะแบบนี้เสียที เธอยอมได้แต่พี่ยอมไม่ได้ เธอเป็นคนของพี่ใครก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้องเธอทั้งนั้น”