คนมองโลกในแง่ดี

เพราะความรัก...นางจึงต้องตายเพราะถึงสามครั้ง เมื่อมีโอกาสได้ย้อนเวลามาเป็นครั้งที่สาม ชาตินี้นางจะไม่ยอมให้ทุกสิ่งไปซ้ำรอยเดิมจนต้องตายอีก...

วัชรมัยเคยทิ้งไผท ทิ้งลูก แล้ววันนี้กลับมาร้องขอความเป็นแม่อีกครั้ง ไผทจะไม่มีวันให้อภัย!

เพียงฤดี นักบัญชีสาวแสนขยันผู้ต้องการหลีกหนีจากสภาพคนหาเช้ากินค่ำในเมืองหลวงและครอบครัวที่เต็มไปด้วยปัญหา จึงตัดสินใจซื้อที่ดินในต่างจังหวัดแปลงหนึ่ง หวังว่าจะใช้เป็นสถานที่เขียนนิยายออนไลน์และทำช่องยูทูป หลังจากที่ทำเป็นอาชีพเสริมมานาน เพื่อจะสร้างความมั่นคงให้กับทุกคนในครอบครัวที่จากมา พวกเขาจะได้รู้สักทีว่า เธอไม่ได้คิดจะทิ้งมาเพื่อหาความสบายตามลำพังอย่างที่มารดาปรามาสไว้ แม้ตอนนี้จะต้องอาศัยอยู่ในบ้านร้างตามลำพังเธอก็ยอม! ขณะที่คีรินสถาปนิกหนุ่มมากความสามารถ เดินทางกลับบ้านที่ทิ้งร้างไว้เกือบสิบปีเพื่อตั้งหลัก หลังจากผิดหวังเรื่องความรัก คำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ของคนรักที่กำลังจะแต่งงานกัน ทำให้เขาต้องตัดสินใจเดินทางกลับมายังบ้านเกิด แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านในค่ำคืนที่ฝนตกหนัก กลับพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านของเขา แล้วเขาจะไล่ผู้หญิงไร้บ้านคนนี้ออกไปได้อย่างไร นอกจากรับไว้ให้อยู่ช่วยงานบ้านระหว่างที่เขารีโนเวทบ้านก็ยังดี ทว่าบรรยากาศอันงดงามของพะโต๊ะ เมืองในหมอกของภาคใต้ที่สวยงามดั่งเมืองเหนือ กับความขยันใสซื่อของเธอ ก็ค่อย ๆ ร้อยรัดหัวใจของเขาเอาไว้อย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางกำแพงของคำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ซึ่งคอยก่อกวนอยู่ในหัวใจ

เธอคงจะผิดมากสินะที่เกิดมาไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่นเขา เป็นเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าเหรอ? มันถึงทำให้ทุกคนถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอคงจะผิดจริงๆผิดที่เธอเลือกเกิดไม่ได้ เธอไม่ได้อยากเป็นเด็กกำพร้าเลย ถ้าเธอเลือกได้เธอก็ต้องการเกิดในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับคนอื่นเขา.. การที่เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์… มันทำให้เธอดูเป็นคนไม่ดีไปเลยใช่ไหม.. ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขโมยลูกของเธอไปจากอ้อมกอดของเธอ…

แค้นนี้ต้องชำระ พ่อของเธอทำกับเขาเอาไว้เจ็บแสบ ทั้งแย่งผู้หญิงที่รัก ทำร้ายพี่สาวเพียงคนเดียว...เธอจึงต้องชดใช้!

ด้วยความที่.. แคนดี้ อกหักจาก ฟีเวอร์ อดีตคนรักเก่า ทำให้เธอกินย้อมใจไม่หยุดยั้งจนน้ำหนักพุ่งทะยาน อาชีพเก่าเป็นนางแบบ ปัจจุบันใช้เงินเก็บจนแทบเกลี้ยง จู่ๆ เธอไปงานแต่ง ทราย เพื่อนสาวคนสนิท ได้พบกับ โคล่า เพื่อนเก่าที่เคยแอบชอบเธอมานานหลายปี ทั้งคู่ไปดื่มสังสรรค์ และนั่นคือจุดเริ่มต้นเรื่องราวที่เปลี่ยนชีวิต ความหรรษาไม่จบแต่เพียงเท่านั้น เธอโดนคนรังแกบ่อยมากทั้งที่เป็นคนจิตใจดีมาตลอด โชคดีที่มีเขาคอยปกป้อง และมีคนแอบช่วยเหลือเธออย่างไม่คาดคิดด้วย..

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน

เมื่อคุณอา(เพื่อนคุณพ่อ)เขาทั้งดุทั้งเจ้าระเบียบไม่อยู่บ้าน ผู้ใต้ปกครองอย่างน้ำหนึ่งก็จะดีอกดีใจร่าเริงเป็นพิเศษ

อบเชย สาวแรกรุ่น ทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อส่งตัวเองเรียน งานที่ได้ เงิน อบเชยไม่เคยเกี่ยง เธอทำงานได้ตั้งแต่เด็กเสิร์ฟ จนถึงงานล่าสุด โคโยตี้ งานพาร์ทไทม์ที่พลิกชีวิตของเธอแบบพลิกคว่ำ คะมำหงาย เมื่อได้พบกับ ดีแลน หวังผู้ชายคนเดียวที่ครอบครองหัวใจของเธอไว้ทั้งสี่ห้อง เธอแอบหลงรักบุตรชายนายจ้างของแม่...เด็กหญิง กับหนุ่มรุ่น อายุห่างกันเกือบ10ปี เขาเป็นหนุ่มฮอตมีเสน่ห์ เป็นทายาทหวังคนเดียว ทั้งหล่อและรวย สาวๆ วิ่งตามเป็นพรวน เธอกลายเป็นสต็อกเกอร์ แอบมองเขาด้วยความหลงใหล แต่...สิ่งนั้นทำให้เขารำคาญ เขาเกรี้ยวกราดใส่ อบเชยน้ำตาตก เธอแอบซ่อนความรู้สึกพิเศษไว้ในใจ เก็บเอาไว้อย่างดี เพราะไม่อยากทำให้มารดาเป็นทุกข์ แต่ดูเหมือนชะตาชีวิตเธอถูกกำหนดไว้แล้ว...10ปีให้หลัง...ระยะห่างของเธอกับหนุ่มในฝันขยับเข้ามาใกล้กัน เพราะถูกใครคนหนึ่งจัดฉากให้ ความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกิดขึ้นในคืนที่ดีแลนเมา หลังเขาไล่ตะเพิดเธอเหมือนเดิม... ความจริงที่อบเชยไม่เคยรู้ ดีแลนเองก็แอบรักเธอมาตั้งแต่เธอเป็นแค่เด็กหญิงนั่นแหละ เขา กันอบเชยออกไปห่างๆ ไม่อย่างนั้นเทพบุตรในวันนี้อาจจะเป็นได้แค่ผู้ชายบ้ากามในวันนั้น

“สามี!” หญิงสาวเบิกตากว้าง “ท่านเป็นสามีข้า” “ถูกต้อง” เขาหลุบตาลงเล็กน้อย “เจ้าคือภรรยาของข้า เจ้าจำไม่ได้หรือ?” หญิงสาวส่ายหน้าไปมา “ข้าจำอะไรไม่ได้เลย ...แม้แต่...ชื่อของตัวเอง” “เจ้าจำอะไรไม่ได้เลย?” นางพยักหน้าแทนคำตอบ สิ่งรอบข้างล้วนกลายเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับนาง หญิงสาวอ้าปากเหมือนจะเอ่ยถามแต่อีกฝ่ายกลับชิงพูดขึ้นมาก่อน “เช่นนั้น เจ้าก็เพียงจำไว้ว่า ชื่อของเจ้าคือหรูซื่อและข้าซุนหลวนคุนเป็นสามีของเจ้า