การเดินทางข้ามเวลา

หลี่เสี่ยวหรูทะลุมิติเป็นฮูหยินของหวงจื่อหานราชครูหนุ่ม นางมีสหายที่สามีเกลียดขี้หน้า ปฏิบัติการพาเพื่อนๆฮูหยินหนีสามีจึงเริ่มขึ้น ส่วนบรรดาสามีที่ปากบอกเกลียดชังพวกนางนักหนา กลับดิ้นทุรนทุรายเมื่อฮูหยินพวกเขาหนีไปพร้อมกับทิ้งใบหย่าไว้ให้ดูต่างหน้า

เนื่องจากระบบขัดข้อง นักทดลองช่องว่างมิติจึงทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของนางมารไป๋ซวงโดยไม่คาดฝัน แถมยังเผลอปลุกปล้ำจวินจิ๋วอิ่น ท่านอ๋องเก้าแห่งแคว้นเทียนจีอีกด้วย สี่ปีต่อมา นางมารไป๋ซวงกลับมาพร้อมกับลูกชาย ทำให้ศัตรูของจวินจิ๋วอิ่นวิตกกังวลจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ แค่จวินจิ๋วอิ่นคนเดียวก็ปวดหัวมากพอแล้ว ตอนนี้ยังมีอัจฉริยะผู้ฝืนลิขิตฟ้าเพิ่มมาอีกสองคน แบบนี้จะสู้รบอย่างไร? รวมกลุ่มกันเพื่อความอยู่รอด? ฝ่ามือเดียวของเขาก็สามารถทำให้เจ้าแหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย! สมคบคิดกับศัตรูภายนอก? เขาก็บุกตรงไปยังเมืองหลวงของศัตรู และทำให้ศัตรูยอมจำนน! ยุยงให้เกิดความขัดแย้ง? สามีภรรยาคู่นี้รักกันมั่นคงดุจขุนเขา ทำให้เจ้าต้องเสียใจที่มีลิ้นไว้ยุแยง! ควบคุมบีบบังคับพระราชนัดดา... ช่างเถิด ถึงอย่างไรก็ควบคุมข่มขู่พระราชนัดดาไม่ได้อยู่แล้ว... สู้ไม่ได้! คิดไม่ออก! ต่อกรไม่ไหว! จะทำอย่างไรดี? คนฉลาดย่อมรู้จักปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ นกที่ดีย่อมรู้จักเลือกกิ่งไม้พำนักนอน... ต้นไม้สองต้นอย่างจวินจิ๋วอิ่นและไป๋ซวงนี้ ดูเหมือนจะไม่เลวเลย...

ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ ****************** "อ๊ายย  โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว  ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย  ก็ต้องมาเบ่งลูก  อื้อเจ็บ  อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู  ท่านเบ่งอีกนิด  น้ำร้อนเตรียมแล้ว  เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ  เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ  ออกแล้วข้าคลอดแล้ว  อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน  จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

“หยางอี้เหริน วาสนาด้ายแดงในชาตินี้ข้าขอตัดขาดกับท่านด้วยตัวเอง หากแม้นชาติหน้าพบกัน ข้าเล่อชุนหลันไม่ขอผูกวาสนาใด ๆ กับคนใจร้ายเช่นพระองค์อีก!!”

ในโลกปัจจุบันความสามารถพิเศษของเธอ ถูกมองว่าเป็นเรื่องโกหก แต่เมื่อดวงวิญญาณหลงมาอยู่ในร่างใหม่ยุคจีนโบราณ ความสามารถพิเศษกลับเป็นสิ่งที่ผู้คนคิดว่าคือพรจากสวรรค์ 'หมอดูแม่น ๆ มาแล้วจ้า' หยกได้พบกับลูกค้าคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพล เขามาหาเธอด้วยต้องการรู้ชะตาชีวิตของตัวเอง และหยกได้ทำการดูดวงชะตาให้พบว่าเขาจะเผชิญกับอันตรายที่ใหญ่หลวง ต้องทำตามคำแนะนำของเธอถึงจะผ่านไปได้ แต่เมื่อเธอบอกคำทำนายเขากลับไม่พอใจและคิดว่าเธอเป็นนักต้มตุ๋น “คุณต้องทำตามที่ฉันแนะนำแล้วชีวิตของคุณจะดีกว่าเดิม” “หึ ห้ามออกจากบ้านเป็นเวลาเจ็ดวันงั้นเหรอ วิธีการหลอกเด็กชัด ๆ แกมันก็แค่หมอดูเก๊ คิดจะหลอกเอาเงินจากคนอย่างฉันได้เหรอนางเด็กเมื่อวานซืน หมิง! เก็บกวาดซะอย่าให้ใครรู้ว่าฉันมาที่นี่” “ครับเจ้านาย” “เฮ้อ ได้เวลาเป็นอิสระแล้วสินะหยก” “มีอะไรจะสั่งเสียมั้ยสาวน้อย” “หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงขอชาติหน้าช่วยให้ฉันมีพ่อแม่ที่รัก ฐานะร่ำรวยนั่งกินนอนกินไม่ต้องลำบากเหมือนชาตินี้ทีเถิด สาธุ”             “ปุ! ตุบ!”             “โอ๊ยยยย!! ฉันไม่ได้ขอชีวิตแบบเดิมนะ อ๊ากกกกกก!!!”

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว

You can visit https://www.goodnovel.com, the GoodNovel writing platform can realize your creative dream for you, and use your words to connect readers all over the world` You can visit https://www.goodnovel.com The GoodNovel writing platform can realize your creative dream for you Use your words to connect readers all over the world. TEST

นางเอกที่ย้อนอดีตไปในวันที่กำลังจะตายพอดีดีจวิ้นอ๋องมาช่วยไว้ทัน จวิ้นอ๋องที่บวชเป็นพระเพื่อหนีความขัดแย้ง มีเรื่องราวในอดีตแสนขมขื่น เหมาะแก่การช่วยเหลือและแก้แค้นแทน ทั้งที่เรื่องของตัวเองก็ยุ่งเป็นเชือกพันกันเอาเหอะวางไว้ช่วยไต้ซือก่อน

“อย่างไรเจ้ายังน่ารังเกียจเช่นเดิมเมื่อใดจะเลิกใช้วิธีการสกปรกเช่นนี้เสียที ข้าบอกเจ้าไปหลายครั้งแล้วว่าถึงอย่างไรงานหมั้นหมายระหว่างเราก็ไม่มีทางเกิดขึ้น ต่อให้เจ้าจะพยายามมากเพียงใดก็ตาม” “เขาพูดอะไรของเขากันน่ะ ใครจะหมั้นกับเขากันตาขี้เก๊กเอ๊ย” “ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะว่านเยว่เฟย!!” “เป็นอะไร เจ้ากำลังเปลี่ยนไปเล่นบทใสซื่อบริสุทธิ์อยู่งั้นหรือ เจ้าไม่คิดว่าหลังจากเหตุการณ์ที่เจ้า…ลอบเข้าไปหาข้าที่ตำหนักสองเดือนก่อนนั่นผู้คนจะหลงลืมงั้นหรือ "สตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน" อย่าคิดว่าแกล้งตกน้ำแล้วจะเรียกร้องความสงสารจากเสด็จพ่อเพื่อบีบบังคับให้ข้ารับเจ้ามาเป็นพระชายา ชาตินี้ต่อให้เหลือเจ้าเป็นสตรีเพียงคนเดียว ข้าก็ไม่มีทางที่จะ…." “ท่านพล่ามพอหรือยัง” “อะไรนะ” “คิดว่าเป็นองค์ชายแล้วแน่นักหรือ ใหญ่มาจากไหนก็แค่มังกรน้อยลูกของฮ่องเต้ไม่ใช่หรืออย่างไรมีสิทธิ์อันใดมาต่อว่าผู้อื่น...” “หุบปาก!!”