กล้าหาญ

แต่งงานกับเซิ่งหวยอานปีที่สอง เขาพาผู้หญิงข้างนอกกลับเข้ามาในบ้าน ตอนที่สบตากับฉัน เซิ่งหวยอานยิ้มอย่างไม่แยแส : “หนานอี้ บางที คุณเองก็น่าจะลองบ้างนะ” “คนที่ทั้งอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวา ช่างแตกต่างออกไปเสียจริง” ฉันรู้ว่าเขาเพียงพูดหยั่งเชิงเท่านั้น แต่ไหนแต่ไรมาเขาชอบทรมานและแกล้งฉันเสมอ ทว่าเขาไม่รู้ว่าครั้งนี้ ฉันหวั่นไหวเข้าจริงๆแล้ว หลังจากนั้น เขาจ้องไปที่รอยขีดข่วนตรงช่วงท้องและเอวของ “เด็กสาว” ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ “เสิ่นหนานอี้ คุณกล้าที่จะจริงจังแบบนี้ได้อย่างไร?”

บทนำ พรนับพัน นักบัญชีวัย 30 ปี ถูกแฟนที่คบหากันมาตั้งแต่สมัยเด็กนอกใจ เธอจึงเก็บตัวห่างไกลเพื่อนฝูงไม่ใช่ประชดรักแต่เอาเวลาที่เหลือมาอ่านนิยายต่างหากล่ะ แนวที่เธอชอบอ่านมักจะเป็น นิยายรักหรือโรมานซ์ วันหนึ่งเกิดไปสะดุดตากับภาพหน้าปกหนังสือนิยายจีนเล่มหนึ่งจึงหยิบซื้อติดมือกลับบ้าน เป็นนิยายจีนโบราณเรื่องแรกที่อ่านก็ว่าได้ ถือว่าเปิดประสบการณ์ของตัวเองไปในตัว แต่ใครเลยจะคิดว่าพอตื่นขึ้นมาตัวเองจะหลุดเข้ามาเป็นนางเอกในโลกของนิยายที่อ่าน เนื้อเรื่องนิยายนั้นดี แม้สุดท้ายนางเอกในเรื่องตอนจบจะได้ครองรักกับพระเอก จบแบบสุขนิยม แต่กว่าจะได้ครองรักกันนั้นไม่ง่าย นอกจากจะต้องสู้รบกับนางร้าย หนีตัวร้ายที่มาหลงรักและคอยแย่งชิงนางเอกจากพระเอกแล้ว กว่าผ่านเคาะห์รักแต่ละด่านมาได้เรียกว่า น่วมอ่วมอรทัย ที่พีคที่สุดคือก่อนจะแฮปปี้เอนดิ้ง พ่อพระเอกคนดีดันตกม้าตายนอกใจนางเอกซะงั้น นางเอกบ้าบออะไร ในเมื่อเธอได้เป็นนางเอกจะให้เดินเนื้อเรื่องแบบเดิมเหรอไม่เอาหรอก ผู้ชายที่มันนอกใจไปแล้วเธอไม่ขอยุ่งเกี่ยว ‘นางเอกคนนี้พอแล้ว’ หลุดเข้ามาในนิยายได้เป็นถึงนางเอก แต่พระเอกแบบนี้ขอบายค่ะ

ปีที่แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนสูญเสียการมองเห็นนั้น ฉันก็หายตัวไปอย่างเงียบงัน ต่อมาเมื่อเขากลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ใช้ทุกวิถีทางตามหาฉันจนเจอ บีบให้ฉันอยู่ข้างกายเขา ทุกคนต่างบอกว่าฉันเป็นรักแท้ของเขา แม้จะโดนฉันทอดทิ้งก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ จนกระทั่งต่อมา เขาปรากฏตัวต่อหน้าฉันพร้อมคู่หมั้น “กู้เชี่ยน รสชาติของการถูกหักหลังมันรู้สึกดีไหม?” ฉันส่ายหน้าหัวเราะเบา ๆ ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้ทรมานก็ทรมานแค่ไม่กี่วัน ถึงอย่างไรฉันก็ใกล้จะลืมเขาแล้ว

“บูมถามจริงๆ เถอะค่ะ บูมทำอะไรให้พี่เกลียดนักหนาหรือคะถึงได้ทำกับบูมเหมือนบูมไม่มีหัวใจไร้ค่าขนาดนี้ ทำไมพี่วีไม่ปล่อยบูมไปล่ะคะถ้าเกลียดบูมนัก...” เมื่อตัดสินใจว่าจะเข้มแข็ง จะเด็ดเดี่ยวแล้วบุษกรจึงถามออกไปแม้ในใจจะอ่อนแอเหลือเกิน และกลัวว่าคำตอบจากเขาจะทำให้หัวใจเธอสลายก็ตาม “ตอนนี้ฉันยังไม่เบื่อ ยังอยากได้เธออยู่อยากได้มีคนมาสนองความใคร่อยู่เธอก็ต้องอยู่ในฐานะนางบำเรอของฉันต่อไปจนกว่าฉันจะแต่งงานกับคนที่ฉันรัก...” คำตอบจากเขาเหมือนมีดกรีดลงบนหัวใจบางๆของเธอ แม้จะทำใจไว้แล้วว่าจะต้องเจอกับคำตอบที่ไม่รื่นหูและอาจจะทำร้ายจิตใจอย่างแน่นอนแต่บุษกรก็อดที่จะยอกแสลงในอกไม่ได้ นาวีช่างเป็นดั่งพญามารที่ใจร้ายใจดำเสียเหลือเกิน

คำโปรย ...ถ้าพี่ชวนเจ้ากับเพื่อนไปนอนที่บ้าน ก็ไม่ปฏิเสธใช่มั้ย" "โห...พ่อ ชวนขนาดนี้ ถามอาจารย์ก่อนว่าได้มั้ย นี่ไม่ได้ใจง่ายนะ แต่ถ้าปฏิเสธก็น่าเกลียด...อาจารย์เจ้คะ! คืนนี้หนูพาเพื่อนไปนอนกับผู้ชายได้มั้ย.... แนะนำเรื่อง โรม รวัช หนุ่มหล่อ อารมณ์ดี ทายาทคนเล็กของบริษัทสิ่งทอยักษ์ใหญ่ติดอันดับต้น ๆ ของไทย ด้วยความที่เขาเป็นคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสกับคนทั่วไปเสมอ แต่ ใครจะรู้ว่าภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มนั้น มีความกดดันมหาศาลซ่อนอยู่ ด้วยความที่เขาเป็นลูกคนเล็กจึงถูกเปรียบเทียบกับพี่ชายและบรรดาเพื่อน ๆ เสมอ เลยกลายเป็นคนไม่ได้เรื่องที่สุดในครอบครัว แถมทำตัวไม่เอาอ่าว วัน ๆ อยู่แต่ร้านเหล้า เฝ้าผับบาร์ไร้อนาคตในสายตาของแม่ แต่...ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น เจ้าขา จันทร์เจ้าขา สาวน้อยภูธรจากอีสาน นักมวยหน้าหวานฝีมือดีที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพและพักอยู่ที่บ้านของผู้เป็นอาซึ่งก็คือ น้องสาวของพ่อบุญธรรมและเป็นแม่ของชายหนุ่ม เธอเป็นเด็กดื้อ และ ซน เพราะโตมาในค่ายมวยของพ่อ แต่สิ่งหนึ่งที่เธออยากมีนั่นก็คือพี่ชายดี ๆ ซักคน...

คนทั่วไปรู้แต่เพียงว่า จ้าวเล่อซี คือคุณชายใบ้ผู้มีจิตใจวิปริตบิดเบี้ยว เขาปกปิดใบหน้าตนด้วยหน้ากากสีขาว และคลั่งไคล้การอุ่นเตียง ชายหนุ่มครอบครองคฤหาสน์สัตตบงกชอันกว้างใหญ่ราวกับวังหลวง ด้านในมีเรือนไม้หลังงามสิบสองหลัง แต่ละหลังมีสตรีที่โชคชะตาลิขิตให้ต้องตาย ทว่าพวกนางถูกยื้อชีวิตเอาไว้ และได้รับโอกาสเกิดใหม่ อีกครั้งก็เพื่อเป็นสาวใช้ของจ้าวเล่อซี แล้วถูกฝึกปรือเพื่อทำภารกิจลับให้เขา

ระบบนักเขียนสามารถพาเธอไปต่างโลกได้อย่างอิสระ มีโลกมากมายที่รอการไปเยี่ยมเยือนและรอให้ถูกเขียนเป็นนิยาย! และรู้หรือไม่ว่านิยายที่พวกคุณอ่านอาจจะเป็นเรื่องราวของบุคคลจริงๆ จากต่างโลก!

สำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งต้องสูญเสียหัวหน้าสำนักไป หลี่รุ่ยหลินในฐานะของทายาทเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระนี้ อนาคตของสำนักจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับฝีมือของนางแล้ว

หน้าที่หลักคือผัวในความลับ...มั้ง! หน้าที่รองที่บอดี้การ์ดประจำตัวแม่คุณทูนหัวที่กำลังเท้าเอวใส่แล้ววีนฉ่ำแบบไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย นู้นก็จะเอา นี่ก็จะเอา คิดบวกไม่เคยมีแต่พร้อมบวกไม่เคยขาด เดือดร้อนผัวก็วิ่งสี่คูณร้อยลากขึ้นรถตลอด เด็กดื้อต้องโดนอะไรกูไม่รู้ แต่เท่าที่รู้คือต้องหาอะไรปิดปากเมียแล้ว!! "โธ่เว้ย!! ออกไปแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้า!" "กล้าไล่ผัวเหรอ!?" "แล้วคิดว่าฉันไล่หมารึไงเล่า ออกไป!!" [ บลูม Vs. ฟีนด์ ]

เพราะครอบครัว ไม่สมบูรณ์ เธอ จึงไม่อยากจะมีความรัก ถ้าไม่รัก จะไม่เจ็บปวด ถ้าไม่รัก ก็ไม่ทุกข์ แต่ เจ้านาย ที่พ่วงตำแหน่ง ปู่รหัส กลับเดินเข้ามา แล้วบอกเธอว่า ถ้าเธอพร้อม เขาพร้อมเสมอ สำหรับเธอ นานแค่ไหน เขาก็จะรอ เธอ จะทำยังไง กับหัวใจของตัวเอง เธอจะยอมเสีย เขาไปไหม ถ้ามีใครหลายคน เข้ามาหาเขา คนที่อยู่ข้างเธอ มาตลอดหลายปี ความรักของพี่กร จะทำให้เธอเปลี่ยนใจได้ไหม