the library of the unwritten

"The House of Mortem has taken what belongs to us. For years, they have raped our girls and women, burned our houses, and taken our brothers captive. Tonight, we take back what is ours and restore the lost glory of the House of Vagamor." If Alpha Orvyn knew better, he would have read the stars and counted the cost before going into battle against the all-powerful Alpha Kazamir of the House of Mortem. To bring down the usurper of his father's throne, Alpha Orvyn made a promise to his late father's grave stone to get back what was rightfully theirs, no matter the cost. Most of her subjects outside the castle walls thought Princess Olive lived an enviable life. But little did they know that the Princess is nothing less of a bargaining tool in the hands of her powerful father, Alpha Kazamir. He wanted to marry her off to the arrogant Alpha Cassian of the House of Stortstrand in return for his riches and ruthless mercenaries. The paths of the two lost souls cross in what seemed like a cross fire, sparking off an incandescence of forbiden love between them. Will the duo be able to navigate the forbidden route of their new found love? Wiill their secret romance bud into rainbows and rubies, or will it rain blood and hell on them?

กฤษตริณณ์ ทวีรัตนวงษ์ (เกียร์) หนุ่มวิศวะสุดฮ็อต อดีตนักมวยเก่า หลานชายเจ้าของค่ายมวยดัง เพลงเพลิน (เพลง) สาวน้อยตัวเล็กน่ารัก มองโลกในแง่ดี ผู้ใฝ่ฝันอยากเป็นนักเขียนชื่อดัง "เขียนรักใสๆไม่ปังหรือจะลองแนวรักผู้ใหญ่ดีนะ" คอร์สสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตต้องมาสินะ.. ว่าแต่..กับใครดีล่ะ??? อ่านเพลินๆ นะคะ พล็อตอาจไม่สมเหตุสมผล ใครชอบแนวๆน่ารักใสๆ ติดตามพี่เกียร์สายโหดหรือสายหื่น 555 น้องเพลงคนน่ารักสุดแสนโบ๊ะบ๊ะ คำเตือน: ไม่ควรหาสาระกับนิยายที่ท่านอ่าน อิอิ น้องเพลง สาวน้อยตัวเล็กน่ารักฉบับกระเป๋า พกพาสะดวก

My grandmother only knows how to draw one thing—infants. They're ugly, but people line up to buy the paintings. I watch as she takes those women into unlit rooms. Then, their bloodcurdling screams will ring out. Oddly enough, they always thank my grandmother when they're leaving. One day, I finally find out what exactly my grandmother paints. I discover the truth when I see an infant crawl out of one of the women's bellies—it looks just like the one my grandmother has painted.

ครูเอ๋ยกับหมอมาร์ค อดีตคนรัก ที่ต้องเลิกราเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อย โคจรมาเจอกันอีกครั้ง... โดยมีดอกเหมยหลานสาวตัวน้อยเป็นสื่อรักชักนำพา ครูสาวที่กำลังคบหากับชายคนใหม่.. หมอหนุ่มที่เดินหน้าง้อเต็มที่... ชายใดจะชนะใจครูเอ๋ยกันนะ..

"You think you know hate, Avery?" His voice a dangerous rumble that seemed to roll straight through me. "Hate is easy. It’s the love that complicates everything." "Love? Don't talk to me about love. You wouldn't recognize it if it clawed its way into your heart." Liam's expression darkened, "And whose fault is that, remind me? You destroyed every ounce of it." My eyes filled with tears instantly, my voice so thick, it hurt my throat as the words came out. "And you made me pay for it, in the most horrible way. A person who loved a girl with his whole heart would never be able to do what you've done, what you've allowed to happen. That's why I hate you, because you never loved me, or else you couldn't do all this to me." His eyes sparked with anger "You have no idea what you're talking about." "Maybe I do, maybe I don't," I shot back bitterly, "But it seems like the only thing you're good at is pretending. Pretending to care, pretending to love—" "That's enough!" his voice boomed. "You want to see how real my feelings are? I should teach you a lesson on underestimating them." I tilted my chin up in defiance "Go on then, teach me." The next moment was a blur of motion as he closed the distance between us. His hands gripped my face, not gentle but not cruel—a fervent, desperate hold. His lips met mine in an intense, raw kiss, fueled by anger and deep, relentless desire. The kiss was punishing, his mouth moving against mine with a fierce urgency that left no room for doubts or second thoughts. As he pulled back, his eyes bore into mine, challenging, questioning, daring me to deny what lay between us.

“Apa yang bisa kamu lakukan untuk saya, Nes?” Suara berat dengan bahasa formal yang kaku itu menyentak kesadaran Nesa. Sudah pasti lelaki itu persis dengan apa yang digambarkan kepalanya. Dari namanya saja seolah sudah terbaca; Barata—Tua, tambun, jelek dan genit. Jemari Nesa meremas ujung baju kurungnya yang menjuntai hingga atas lutut dengan kuat. Dia dikirim ke rumah besar ini sebagai tebusan utang menggunung bapaknya pada sang tuan tanah. Dia harus kabur dari sini. Dia sudah berbalik dan hendak mengeluarkan jurus seribu langkah, tetapi suara bariton lelaki itu berhasil menghentikannya. “Jika kamu nekat keluar dari rumah ini, maka pintu rumah ini akan selamanya tertutup untuk kamu. Dan kamu tahu apa artinya?” Nesa menelan salivanya susah payah. Apakah ini akhir kegadisannya? Terperangkap ke dalam cangkang si tuan tanah tua?

Dale reincarnates in a woman’s body when he promised to live again not wanting to leave his beloved, Chelsea. However, how can he show his love towards Chelsea when he is a girl and how will he make her love and accept him as a woman? What if the woman he reincarnated happened to be… his ex-girlfriend?

ภรรษ์ เรืองภวัตกุล (เชฟภาม) พริมา ธนานุกูลเวช (ฟลอเรนซ์) ดาราดาวรุ่งสาวชื่อดัง (รึเปล่า) ฟลอเรนซ์ สาวน้อยน่ารัก ที่มีปมในใจเรื่องที่พ่อกับแม่รักและตามใจพี่สาวคนโต อย่างเวนิซ มอบบริษัทให้เวนิซเป็นคนบริหาร ส่วนลูกคนสุดท้องอย่างเธอกลับไม่มีใครสนใจ เธอจึงพยายามเรียกร้องความสนใจโดยการพยายามเป็นดาราที่มีชื่อเสียง เขาคือเชฟหนุ่มผู้แสนจะเย็นชา ส่วนเธอคือยัยตัวร้ายที่เขาอยากหลีกเลี่ยงที่สุด ทว่าพอพบกับอีกด้านของนางมารน้อย เขากลับหลงรักเธอ..จนถอนตัวและหัวใจไม่ขึ้น..

I sat at the table, watching the food grow cold, much like my heart. Today was my birthday. It was also Leslie Buck's birthday—Katherine White's childhood sweetheart. I unlocked my phone and opened Leslie's social media page. As expected, a new post awaited me. "Grateful to have you by my side for every birthday. Let's keep our promise to celebrate every one of them together in the future!" The photo showed two hands forming a heart in front of a cake. One of them was Katherine's. I could tell from the bracelet she wore. It was the one I had given her. I gave the post a like, then set my phone aside. Without hesitation, I dumped the dishes Katherine liked into the trash and went out to a restaurant to order the food I liked, celebrating my birthday alone. From now on, I would make sure to enjoy every birthday of mine.

“เรื่องของแกคิดถึงซี่รี่ส์เกาหลีเรื่องใหม่เลยว่ะ” “เรื่องอะไร ใช่เรื่องหนุ่มหน้าใสกับยัยตัวร้ายป่ะ แกว่าฉันสวยขนาดนั้นเลยเหรอวะ เพื่อนรัก”ฉันตีแขนเพื่อนด้วยความเขิน “เรื่องคุณหมอหน้าใสกับยัยม้าแคระ"