paano mawala sakit ng puson

Agus Sampurna merasa hidup tak pernah adil kepadanya. Ketika dia menikahi kembang desa di kampungnya, mertuanya malah begitu membencinya dan selalu merendahkannya. Tak jarang dia dicaci maki oleh mertuanya dan disindir di hadapan warga sekampungnya. Puncak penderitaannya ketika dia dipaksa cerai karena istrinya akan dinikahkan dengan saudagar tembakau kaya di kampungnya. Berbekal tekad yang kuat, Agus merantau ke Jakarta, berharap nasibnya akan berubah. Siapa sangka justru hari pertama dia menginjakkan kakinya di Jakarta, dia malah dijambret preman terminal. Di tengah kebingungan bagaimana harus bertahan di ibu kota, Agus tertabrak mobil yang dikendarai oleh istri pejabat. Nyonya Anita Permatasari membawa Agus yang dia tabrak untuk berobat ke rumah sakit lalu menawarinya pekerjaan sebagai sopir pribadinya. Suaminya selalu sibuk rapat dan kunjungan ke luar negeri, hal itu membuat Anita kesepian dan haus belaian lelaki. Akhirnya, dia menjadikan Agus sebagai kekasih gelapnya. Bagaimana nasib Agus, apakah dia puas hanya sekadar dijadikan pelampiasan hasrat sang nyonya istri pejabat ataukah kelak dia bisa menjadi seorang pria sukses yang berdikari?

"Tiga anak kembar itu anakku, kan?" Rasa sakit hati karena mengetahui kekasihnya berselingkuh, Shela Morine melampiaskan kekesalannya dengan mabuk hingga tanpa sengaja ia menghabiskan malam bersama pria asing. Kenyataan rumit menghampiri begitu Shela tahu kalau laki-laki yang tidur dengannya malam itu adalah Sebastian Morgan, seorang CEO ternama yang tak lain adik tiri dari Papa barunya. Akibat kesalahan satu malam itu Shela hamil dan melahirkan tiga bayi kembar istimewa yang ia rawat seorang diri. Lima tahun kemudian, semesta kembali mempertemukan Sebastian dan Shela, juga tiga anak kembarnya yang telah tumbuh menggemaskan. Tiga anak yang membawa keterkejutan besar dalam kehidupan seorang Sebastian Morgan.

“Ahhh!…. K-uya, masakit!…” naluluhang wika niya habang dahan-dahang pinapasok ng kinakapatid niyang si Hunter ang pagkalal*ki nito sa makipot niyang kweba. “Ako ang bahala, bunso. Magtiwala ka lang sa akin. Alam kong masakit pa ito sa una dahil birhen ka pa, pero pinapangako ko sa’yo… I’ll be gentle...” "Kuyaaa!!!... Ang sakit talaga, ayaw ko na, please! huhuhuh!!!..." Parang bata siya kung umiyak. Well, bata pa naman talaga siya… ‘Yun sana ang araw ng pagiging ganap niyang dalaga dahil 18th birthday niya sa gabing iyon. "Hindi ko na pwedeng hugutin… naipasok ko na ang kalahati… ahhhh… ang sikip kasi!…" wika ni Hunter sa ibabaw niya pero lalo cyang umiyak. Humugot muna ito ng malalim na hininga bago bumaba sa ibabaw nya at tumabi ng higa. “Sorry, bunso… di ko na itutuloy. Pero promise me, akin ka na ha? Hihintayin kita. ‘Wag kang magnobyo ng iba sa Manila… akin ka lang.” Hinahaplos nito ang kanyang mukha, pinunasan ang mga luhang lumabas mula sa kanyang mga mata. “Sorry na, bunso… shhh. Don’t cry, Baby. I will take care of you. I promise, akin ka na, papanagutan kita sa pagdating ng panahon. From now on, you’re mine!” Humihikbi cyang nagtakip ng kumot sa hubad na katawan nya. Siya si Yasmin Therese Ledesma, at kinakapatid niya si Hunter Rosales. Debut party nya iyon… araw ng pagiging ganap nyang dalaga... at iyon din ang gabi ng pagkawasak ng pagkababa*e niya! Paano nya haharapin ang mga darating pang araw kasama ang kinakapatid na si Hunter? At paano naman siya seseryosohin nito kung titibo-tibo cya?

Lumaki si Angela mula sa bahay ampunan dahil sanggol pa lamang siya nang iwan siya ng kanyang mga magulang. Simula nang magkaisip siya ay si Donya Cynthia na ang nagbibigay ng lahat ng pangangailangan pati na rin ang nagpaaral sa kanya hangang kolehiyo. Ngunit nang maka-graduate siya sa kursong business administration ay tuluyan na siyang inampon ni Donya Cynthia. Upang ipakasal sa nag-iisa nitong apo na si Rafael Valdez. Matangap kaya ng binata si Angela upang maging asawa? Paano kung bumalik ang kasintahan ni Rafael na dalawang taon nang nang-iwan sa kanya ng walang dahilan? Kaya bang panindigan ni Rafael ang sapilitang kasal?

(SSPG WARNING! Read at your own risk!)“Damn, we shouldn’t be doing this, Lauren,” gigil na bulong ni Zai habang nakaupo ako sa kanyang kandungan. Patuloy pa rin ang paghalík niya sa akin. Nalalasahan ko naman ang alak sa kanyang dila. “Uhmm~” Umawang ang labi ko nang sapuin niya ang malusog kong sùso habang patuloy sa pagsípsip sa aking labi. “Ugh fùck, stop grinding on my top,” awat niya kasabay ng paghapit niya sa aking baywang. Sumubsob ang sùso ko sa kanyang matigas na dibdib. Ngunit hindi ako nagpatalo at mas idiniin ang sarili ko sa kanyang alaga na kumakawala na sa suot niyang slacks. Saglit akong humiwalay at napatitig sa gwapo niyang mukha. “What?” namamaos niyang bulong. Basa ang labi, at kumalat na ang lipstick ko sa gilid ng kanyang namumulang labi. “We both hate each other, but why in the fùck are we kissíng?” lasing niyang bulong at naging hudyat ‘yon upang mas halíkan niya ang labi ko. Hindi ko rin alam ang sagot, o baka lasing lang ako dahil uhaw na uhaw ako sa kanyang haplos, at halik. “Your boyfriend is gonna kill me,” gigil niyang bulong at hínimas ang hita ko dahilan para umangat ang micro skirt na suot ko. “You’re gonna regret this, Lauren. Your boyfriend is like my brother, but I couldn't care less. Now that you’re on my top, fuck.” Pinag-init ako ng kanyang sinabi dahilan para hímasin ko ang kanyang alaga na tigas na tigas at umaabot na sa kanyang puson. “Fùck!” malutong niyang mura na ikinangisi ko.

"Aku bersedih dengan kepergian anak sendiri, apa itu salah?" sindirku sedikit marah. "Gak salah, tapi kamu udah berlebihan," tukas Jamie gemas. "Itu karena kamu gak merasa kehilangan Gibran." "Kata siapa?!" Jamie mulai meninggikan suara. "Gibran anakku. Darah dagingku. Aku juga menangis saat tahu dia gak ada, Kira. Tapi gak terus-terusan seperti kamu." "Kamu gak ngerti perasaan seorang Ibu sih, Jam." AKu menunduk untuk menyembunyikan air mata. "Sudah payah aku mengandung Gibran, bertarung nyawa saat melahirkan ke dunia. Lantas dia berpulang dengan begitu mudahnya hanya karena tersedak. Gibran masih terlalu kecil, Jamie. Masih kecil. " Tangisku pecah kembali. "Kura, kamu mau menangis darah, Gibran gak akan pernah bisa kembali." "Gibran gak akan meninggal kalau kamu gak pergi ke acara reuni itu." "Jadi kamu menyalahkan aku?!" bentak Jamie tampak murka. "Iya, " jawabku lantang, "sudah tahu bayimu sakit, kamu tetap nekat pergi juga. Jika kamu merasa menjadi seorang ayah,kamu gak kan melakukannya, Jamie." "Maut itu sudah digariskan oleh Allah--" "Tapi kalo kamu stay di rumah, mungkin Gibran akan tertolong," potongku dengan berurai air mata. Jamie pun bergeming. Tangan mengelap kedua matanya yang basah. Dia terlihat memegangi dadanya saat bernapas. "Jadi mau kamu apa sekarang?" tanya Jamie dingin. "Aku mau kita CERAI!"

"Yes! I want to be your girlfriend, Kairus Dhan Alvarez. Sinasagot na kita," sigaw ng kaibigan ko. Ouch! Nanigas ako sa kinatayuan ko ng pagpasok ko pa lang sa university kung saan ako nag-aaral, ng marinig ko ang sigaw ng isang pamilyar na boses, o should I say, ng aking best friend. Ang ganda naman ng bungad. Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko. Para akong natulala. Para akong binagsakan ng langit at lupa. "WOAH, CONGRATS NEW COUPLE." Nanlalabo ang paningin ko habang pinagmamasdan ang kaibigan ko at ang lalaking mahal ko. Kitang kita ko kung gaano kasaya si Kairus nang sagutin siya ni Amara. Nagyayakapan silang dalawa, at worst, they kissed each other in front of me. Mas lalong lumakas ang sigawan ng mga tao habang ako naman ay parang nabingi. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Basta alam ko lang, unti-unti nang nawawasak ang puso ko. Yumuko ako. Ramdam na ramdam ko ang physical na sakit sa puso ko. "I LOVE YOU, AMARA... SO MUCH!" D@MN! Tuluyan nang nawasak ang puso ko nang marinig ko ang katagang iyon mula sa bibig ng mahal ko na para sa kaibigan ko. Kinagat ko ang aking ibabang labi upang pigilan ang luha na gustong kumawala sa aking mga mata. Dapat handa na ako sa ganito, alam kong darating ang araw na ito, pero p*tangina, bakit parang sobrang sakit? Bakit parang hindi ko kaya? "BESH...!" Kaagad kong pinunasan ang isang butil na luha na tuluyan itong kumawala sa mata ko. Huminga ako ng malalim at saka inangat ang paningin sa kaibigan kong patakbong palapit sa akin na may malaking ngiti. Ngumiti din ako, pero pilit lang. Sinubukan kong maging masaya para hindi siya makahalata. "KAMI NA... I ALREADY SAID YES TO HIM," masaya niyang sabi bago ako niyakap.

She's still getting married but not with her groom-to-be because she's marrying a stranger! “Do you want to change the groom? Then... Why don’t you consider me, Miss? Marry me.” Umawang ang bibig ni Serena sa tinuran ng lalaking kaharap. Ngayon niya pa lang ito nakilala, hindi ba? Kasal kaagad ang inalok nito sa kaniya? Ngunit kung iisipin, ay kailangan niya ng groom… “P–Pakakasal na ako sa 'yo!” kaagad niyang tugon. Gumuhit ang misteryosong ngiti sa labi ng lalaking kaharap niya na siyang nagpalunok kay Serena. “Good decision. Tomorrow, you’ll be my wife.” ***** Bago pa dumating ang araw ng kasal ni Serena ay nahuli niya ang fiancé na si Alex at may ibang babae itong kasiping sa kasama. Ang hinayupak, talagang sa hotel room pa na kanyang binayaran ang mga ito gumawa ng kababuyan! Imbes na humingi ng tawad ay nagawa pa ni Alex na sisihin sa kanya ang ginawa nitong kasalanan. Aminado si Serena na hindi niya pa kayang isuko ang sarili kay Alex, dahil gusto niyang mauna ang kanilang kasal. Ngunit, ito na rin yata ang senyales na tama lamang ang ginawa niya, dahil isa itong manloloko! She didn't give him a second chance, but broke up with him and found another man to marry! Inalok siya ng isang estranghero, tanging alam niya lang sa pagkatao nito ay ex-boyfriend ito ng kalaguyo ni Alex. She agreed to marry the man named Kevin Xavier Sanchez, who turns out to be a billionaire and her big boss! Asawa siya ng isang bilyonaryo? Hindi ba siya nananaginip lang? “You're not dreaming, wife. Whatever I have is yours. My properties, money—everything, it belongs to you now. Do you like that, hmm?” Kakapusin yata si Serena ng hininga! Help!

Napakasimpleng dalaga lamang n Olivia dela cruz.Kaya iyon Ang nagustuhan sa kanya Ng binatang kapitan sa kanilang Lugar.Hindi lang simple,dahil may angking kagandahan at magandang pangangatawan. Bata pa lamang si Olivia ng marami ng humahanga sa kanya,dahil may mabuti itong puso,matulongin din ito sa kapwa.Kaya marami Ang nagnanais na ligawan ito ng siya ay magdalaga na.Pero kahit isa ay Wala itong nagustuhan. Pero Ang Hindi niya inaasahan ng magtrabaho siya bilang secretary ng kanilang kapitan may nangyari agad sa kanila at sa mismong opisina ng kapitan ito naganap. Ang hindi alam ng dalaga ay Isang bilyonaryo Ang binata, nalaman niya iyon ng umalis Ang binata na Hindi nagpapaalam sa kanya at sinundan niya ito.Napag-alaman niyang tumakas Ang binata dahil sa arrange marriage na ginawa Ng kanyang magulang. Paano niya sasabihin dito na dinadala na nito Ang anak Ng binata gayong ikakasal na kinabukasan Ang binata...Abangan

Simula pagkabata ay lihim ng minamahal ni Marycole si Rowan Martinez. Ngunit hindi ito makita ng binata, kahit na magpapansin siya dito ay dedma lang ang beauty niya. Hanggang sa sumapit ang debut niya at hiniling sa lalaki na maging last dance niya ngunit binigo siya nito. Mula noon ay iniwasan na niya ito dahil tanggap niya na kahit kailan ay hindi siya nito magugustuhan. Hanggang sa nagtungo siya ng ibang bansa upang tanggapin ang opportunity na maging isang sikat na modelo. Paano kung may pagkakataon na matupad ang matagal na niyang inaasam na pagibig? Susugal kaya si Marycole kung alam niyang simula noon ay hindi niya maaangkin ang puso nito. Paano niya paninindigan ang nakatago niyang pagmamahal sa lalaki kung araw-araw niya ito makakasama at makikita? Paano kung lingid sa kaalaman niya ay pareho silang may damdamin sa isa't -isa? Mananatili kaya nilang maitatago ang siyang sinisigaw ng kanilang puso? How does Marycole Barraca keep from Rowan Martinez that she is Secretly in love with him from a long time?