ningguang x beidou

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...

"เธอคือเด็กใสซื่อหน้าตาน่ารักมาก เเต่ดันเป็นเมียนักเลงที่มีใบหน้าหล่อดั่งเทพเจ้า เเต่นิสัยโคตรเถื่อน เลว โหด ปากเข็ง เย็นชา ไม่มีใครกล้าลำเส้นนอกจาก เมียเด็กที่ชื่อยาหยี..." เรื่องย่อ "เราเลิกกันเถอะค่ะเฮียศึก เค้าไม่อยากคบกับเฮียเเล้วฮึก!!" "เพราะ?" "มีคนส่งรูปมาให้เเละมีผู้หญิงน่าอกตู้มๆนั้งอยู่บนตักเฮียด้วย เฮียนอกใจเค้า หนูไม่รักเฮียศึกเเล้วเราเลิกกันฮึก!ฮื่อๆ" ตึกๆๆๆๆ จากนั้นเธอก็วิ่งหนีออกไปจากผับ99ที่ดังที่สุดไปด้วยความเสียใจใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา ส่วนเขามองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่งเกินจะคาดเดา โปรดติดตามชมกันในเนื้อหา เเนะนำตัวละคร พระเอกชื่อ พันศึก อายุ30ปี สถานะมีเมียเเล้ว นิสัยเป็นคนเย็นชา ขี้หึงสุดๆโหดกัับทุกคนยกเว้นเมีย พูดน้อยไม่ชอบสุงสิงกับใครนอกจากเพื่อนของเขาเท่านั้น ไม่เจ้าชู้รักเเค่ยาหยีคนเดียว ที่สำคัญเยโคตรเก่ง นางเอกชื่อ ยาหยี อายุ19ปี สถานะมีผัวเเล้วผัวโหดมาก นิสัยน่ารักใส่ซื่อ เชื่อคนง่าย ขี้หวง ขี้อ้อน โกรธง่ายหายเร็ว เกลียดผู้ชายเจ้าชู้

หนียังไงก็หนีไม่พ้น! เพราะสุดท้ายเเล้วผู้หญิงเมื่อคืนนั้นกลับมาอยู่ตรงหน้าในตอนนี้หึ!เเล้วเจอกันสาวน้อย.. คำโปรย เขามีนามชื่อว่าเเวมไพร์มาเฟียที่มีอิทธิพล เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ผับ โรงเเรม คอนโด เเละอื่นๆอีกมากมาย รวยจัดเลยล่ะ หึ นิสัยปากจัด ชอบเเกล้งนางเอกมากๆ ขี้หึงสุดๆ เอาเเต่ใจตัวเอง หื่นหนักมาก..... "ดื้อนักจับเย_เเม่ง!!! จะเอาให้เอวพังเตียงหักไปเลย หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ที่สำคัญคือ หนีไม่พ้น โหด!! ดิบ!! เถื่อน!! ขี้เอา!! ต้องยกให้ผมครับ เธอหนีฉันไม่รอดเป็นครั้งที่สองเเน่ น่ารัก!!! เมียเด็กของกูเองครับ ยุ่งกับเมียกู...กูเด็ดหัวทิ้งเเน่!!!" เธอมีนามชื่อว่าน่ารัก พ่อเเม่ของเธอเสียไปตั้งเเต่ยังเล็ก เธอหางานทำเลี้ยงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ "ทำไมฉันต้องมาเจอ คนที่ทำเรื่องน่าอายกับฉันไว้ด้วยนะ โอ้ยยย...ปวดหัวๆๆๆ เเต่ยังไงฉันก็ต้องผ่านมัันไปให้ได้สู้!"

ดิสนีย์เเละเซอร์เวย์เเอบคบหากันจนเธอตั้งท้อง!!!พวกเขาทั้งสองคนรักกันมาก จนพบกับจุดที่ทั้งสองต้องพังลงด้วยน้ำมือของเเม่เธอ!!!

lunch went by pretty quickly, and we were back to classes soon enough. I'd like to forget to get a book out of my locker, so I went to go quickly and went to get it. I was leaning against the locker next to mine as I quickly scanned my schedule on my locker door. When warm air fanned the side of my face. "Move" being the excellent human being I am, I jumped out of fright, flinging the heavy calculus textbook in my hands backward. I hear a grunt and turn to find the person hunched over as they hold part of their face "Oh God! I'm so sorry!" I panicked. and then he looked up. the first thing I noticed was his short, dark hair. it looked so smooth, and 1 almost reached out to play with it. My eyes trailed down to his strong jaw line, down to his broad shoulders. I didn't even realize that I was biting my lip as I further inspected the Adonis before me. His arm flexed, bringing my attention to the amber eye he was now covering It was him. Six. He is the most popular and dangerous guy in school. And I'd managed to injure him with my calculus textbook.

"Lukas, jelaskan padanya!" "Baik, Tuan Muda." Pria tua berusia lima puluhan itu menyerahkan setumpuk kertas di depan Alena. "Silakan dibaca, Nona Alena." Meski tak paham akan situasi aneh itu, Alena melakukan apa yang dikatakan Lukas. Dia membawa kertas berjumlah lima lembar tersebut dan membacanya baik-baik. "Tidak .... aku tidak bisa," bisik Alena sedih. "Maaf, Tuan. Anda salah orang jika menganggap saya perempuan seperti itu!" Brak! Meja di depannya digebrak kasar oleh Harry. Lelaki bermata hijau itu menatapnya dengan sorot membunuh yang siap untuk menerkamnya seketika. Alena sampai terkejut, memundurkan tubuhnya ke belakang. "Aku memberimu satu miliar rupiah, tapi kau menolak untuk melahirkan anak untukku? Hei, gadis tak tahu diri, sepertinya kau menganggap dirimu sangat berharga!" Harry mencengkram jari-jari tangannya penuh amarah."Lukas, buang gadis sialan ini ke hutan!" perintah Harry kemudian. **** Halo, untuk lihat novel lainnya follow ig author yuk, kak. Ig : @butiran_debugn dan fb butiran debu. Terima kasih, semoga kalian suka dengan karya-karya author, ya.

“Kamu tahu aku punya suami, kan?” Sonya bertanya pada Awan seorang perawat anestesi yang saat ini sedang berada di bawah bimbingannya dan memiliki senyuman, tatapan dan tubuh yang membuat birahi Sonya meraung. “Dan aku yakin, suami kamu nggak bisa memuaskan kamu di ranjang, Dok,” jawab Awan dengan senyuman yang mampu membuat Sonya berjumpalitan. Sonya seorang Dokter Anestesi yang memiliki karier cemerlang dan pernikahan yang terlihat sangat sempurna dengan suaminya, padahal rumah tangga yang Sonya dan Emir jalani sangat dingin, kelam, dan berada di ujung tanduk akibat kematian anak semata wayangnya Janu dan kelakuan Emir yang berselingkuh dengan sekretarisnya. Setelah terjerat pesona Awan, akankah Sonya tetap mempertahankan rumah tangga toxic-nya, atau menyerah dalam kelembutan awan yang memuaskan egonya sebagai seorang wanita?

Husniah, berusia menjelang dua puluh tahun saat kunikahi. Gadis itu kurus, dan tidak bisa merawat diri, jauh dari tipeku sebagai pria mapan dan matang. Kami menikah karena permintaan Ibuku. Selama satu tahun aku mengabaikan dirinya dan memilih mengejar wanita yang aku suka. Siapa sangka, istriku tumbuh menjadi wanita yang anggun dan mempesona, namun aku terlambat menyadarinya.

"Mending jadi perawan tua daripada menikah sama petani, Delia. Sudahlah miskin, gak punya masa depan, untuk apa kamu menghabiskan masa tua dengan pria seperti itu, bodoh!" Menerima lamaran anak petani nyatanya membuat kehidupan Delia nyaris sempurna. Bagaimana bisa?

Pasangan yang menikah, tentunya berharap memiliki keturunan. Namun apa jadinya jika mertua justru melarang menantunya hamil? "Nggak usah punya anak dulu. Mama nggak setuju. Mama nggak sudi punya cucu keturunan dari orang gila." Kalimat menyakitkan itu masih diingat jelas oleh Livia. Apa Livia akan meninggalkan Bre dan mencari kebahagiaan yang lain? Atau terus bertahan di tengah gempuran kebencian keluarga mertuanya, sedangkan secara diam-diam mereka telah menyiapkan perempuan lain untuk menggantikan posisinya.