Libros Para Conquistar Mujeres

Si Serena Montana ay isang career woman na nagtatrabaho bilang isang na manunulat para sa isang malaking publishing house company sa Sydney, Australia. Nakatanggap siya ng magandang balita mula sa kanyang Boss na ang kanyang manuscrit ay pinili ng isang sikat na movie producer at magkakaroon sila ng television drama adaptation para sa kanyang nobela. 50% of the scenes will be shot in her own country, kaya naman kailangan niyang bumalik ng Pilipinas. Pero hindi inaasahan ni Serena na marami pang mangyayari pagbalik niya ng Pilipinas. Serena had a shock of her life when she found out that her younger sister's boyfriend is none other than Paolo Montes, her very first love! At isa ang nakakagulat na twist of events--- si Paolo pala ang direktor na makakatrabaho niya para sa isang proyekto! Will she be able to finish her work without falling in love with Paolo again?

Sinabi ni Mariya sa kaniyang sarili na hindi siya gagaya sa kaniyang ina. Na hindi siya papasok sa bar para maging bayaran o parausan. Ayaw niyang matulad sa ina niya na naanakan lang nang naanakan at hindi na pinanagutan. Ang hindi napapansin ni Mariya ay naging mas masahol pa siya sa kaniyang ina. Natuto siyang magnakaw para lang maibigay ang pangangailangan ng pamilya niya. Natuto siyang magpagamit sa boss niya kapalit ng malaking pera at ang mas masahol pa sa lahat, naging kabit siya ng boss niya kahit alam niyang may asawa ito na may sakit. Minahal niya si John sa kabila ng ginagamit lang siya nito tuwing kailangan nito ng parausan. Naniwala siya sa pangako ni John na iiwanan nito ang asawa para sa kaniya. Halos mabaliw si Mariya mula sa matinding pagmamahal niya kay John na umabot pa sa puntong pinilit niyang paghiwalayin ang mag-asawa para lang makaganti siya. Hanggang kailan kaya magkakasala si Mariya? kailan niya maiisip na itama ang mga mali? Ipaglalaban niya pa rin ba si John kahit na sa una pa lang ay alam niya na kung kanino ito pagmamay-ari? Hanggang saan siya dadalhin ng makasalanan niyang puso? SINNER

No concurso de poções, minha irmã adotiva, Célia, tornou-se famosa graças à poção que roubou de mim. Eu jamais poderia imaginar que aquela competição serviria para escolher a esposa do jovem senhor da Tribo Serpente, um homem cruel, feio e naturalmente estéril. Naquela mesma noite, a Tribo Serpente enviou uma carta de casamento, exigindo que a criadora da poção se tornasse esposa do jovem senhor. Ao saber disso, meu noivo entrou em pânico e imediatamente consumou o Pacto de Almas com Célia. Depois de consumado o ato, Célia veio, rebolando a cintura, exibir para mim o Pacto em forma de Lobo em suas costas. — Agora o seu noivo é meu, irmãzinha. E agora, o que você vai fazer? Faltam só três dias para você completar vinte e cinco anos. Se ninguém se casar com você, será sorteada para aqueles Bestiais mais velhos e violentos, que batem nas esposas! Ela se enganou. Eu ainda tinha outra escolha. Procurei meus pais, que estavam na sala tentando resolver as confusões deixadas por Célia. — Se ela não vai se casar com o jovem senhor da Tribo Serpente, eu me caso!

Mula sa masakit na karanasan sa unang pag-ibig, tatlong taon ang lumipas nang mapagpasyahan ni Celestine na ituon na lang ang sarili sa kompanyang naman mula sa nagretiradong ama. Sa mga papeles at tanging sa trabaho na lamang niya ibinuhos ang buong atensyon upang makalimutan ang masalimuot na karanasan mula sa dating nobyo na nangloko at ginamit lang siya para sa pera niya. Hindi naging madali para sa kaniya ang lahat ngunit minabuti niyang huwag nang pagtuunan pa ng pansin ang paghanap ng lalaki na para sa kaniya o kung meron ba talaga. Ngunit nagbago ang lahat nang makilala niya ang isang lalaki na bigla na lamang sumulpot sa kaniyang buhay. Hindi niya inaasahan na makakatagpo ng isang gwapo at matipunong nilalang na kahit ang ipis ay maaring mahumaling rito. Sa bawat araw na magkasama sila sa isla ay hindi mapigilang mas nahulog pa ang kaniyang loob sa lalaki. Paano na niya mapipigilan ang malalim na nararamdaman gayung alam naman niyang hindi rin magtatagal ay maghihiwalay rin sila ng landas dahil aalis rin siya sa lugar na iyon matapos magbakasyon? Kakayanin niya kayang mawalay sa piling nito o hahayaan na lamang ang kung anuman ang nararamdaman para sa binata?

Dahil sa hiling ng abuela, pumayag si Serene na magpakasal sa taong hindi niya kilala. Ang taong iyon ay walang iba kundi si Pierce Smith, ang walang pusong bilyonaryo. Galit na galit ito sa kanya dahil ang akala nito ay inuto lang nito ang kaniyang lola para sa pera. Sa galit nito ay umalis ito pagkatapos mismo ng kasal nila at bumalik anim na buwan pagkatapos para sa operasyon ng kanyang pinakamamahal na lola. Nabalitaan iyon ni Serene at plinano niya na makipag-usap dito at makipaghiwalay na ngunit, pagdating niya sa suite nito ay bigla na lamang siyang kinaladkad patungo sa kama na nagtapos sa isang mainit na pagniniig at pagkawala ng pagkabirhen niya. Pagkagising niya ay agad siyang umalis doon na hindi nito alam na siya ang nakaniig nito. Nag-file ito ng divorce at buong puso niyang pinirmahan ngunit dahil sa kinailangan niya ng pera ay wala siyang nagawa kundi ang magmakaawa rito. ---- "Gagawin ko ang lahat, tulungan mo lang ako..." Ipinagpalit niya ang sarili para sa tulong nito. Ngunit paano kung habang tumatagal ay mahulog ang loob nila sa isat isa? Maging masaya kaya sila sa kabila ng maraming pagsubok para sa pagmamahalan nila?

Sa isang marangyang party kung saan alak ang hari at kasiyahan ang batas, nagtagpo sina Megan Anastasia Davis at Primo Rafael Giovanni—isang simpleng babae at isang bilyonaryong sanay sa luho. Sa kalasingan at kapusukan, nadala sila ng laro ng tadhana—isang “pekeng” kasal na tinawanan lang nila noon. Pero paggising nila kinaumagahan, isang legal at totoong marriage certificate ang bumungad sa kanila. Kasado. Pirmado. Walang atrasan. Gulat. Panic. Hindi makapaniwala si Megan. Paano siya napasok sa isang kasal na hindi niya ginusto? Ngunit hindi doon nagtatapos ang gulo. Habang pilit niyang hinahanap ang paraan para makawala, isang mas malalim na sikreto ang kanyang nadiskubre—si Primo ay engaged na pala sa iba! Isang arranged marriage na matagal nang planado, pero hindi niya kailanman ginusto. Ngayon, may isang babaeng lumalaban para sa lugar niya bilang legal na asawa. May isang pamilyang nagdidikta ng kapalaran ni Primo. At may isang pusong unti-unting nahuhulog, kahit na pilit lumalaban. Tatakas ba si Megan mula sa isang pagkakamaling naging totoo? O haharapin niya ang laban para sa lalaking hindi niya inaasahang mamahalin? Samantala, si Primo—mananatili ba siya sa buhay na pinili para sa kanya? O pipiliin niya ang babaeng aksidenteng dumating pero hindi na niya kayang pakawalan?

Meus pais foram picados por abelhas Rainha das Abelhas desconhecidas e levados às pressas para o hospital. Fui até o Instituto de Entomologia buscar ajuda do diretor (meu marido) para auxiliar no diagnóstico médico. Mas ele chamou os seguranças e me barrou na porta. "Não lido com trabalho depois do expediente. A mãe da Lídia está doente, preciso cuidar dela." Tentei mostrar o termo de risco de vida, mas ele o rasgou: "Gente morre todo dia. Seus pais morrerem não muda nada." Após a morte deles, processei Lídia, que intencionalmente derrubou a colmeia. Meu marido, ausente por dias, apareceu como perito no tribunal e falsificou um laudo para inocentá-la. Quando decidi me mudar do país, ele surtou: "A morte dos seus pais não é problema meu! Trabalhei o dia todo, não posso descansar?" "Quer arruinar a vida da Lídia só porque sua família desmoronou? Que pessoa cruel!" Olhando para sua expressão repugnante, entendi: Ele ainda não sabe que ficou órfão. Porque os mortos eram os pais DELE.

No dia em que fomos registrar o casamento, meu namorado Eder Leite mandou que me expulsassem do cartório civil e entrou de mãos dadas com sua amiga de infância. Ele olhou para mim com indiferença: — O filho da Rosana precisa ser registrado. Depois que nos divorciarmos, eu me casarei com você. Todos achavam que eu, tão apaixonada, aceitaria esperar por ele mais um mês sem reclamar. Afinal, eu já o esperava há sete anos. Mas naquela mesma noite, aceitei o arranjo da família e fui para o exterior em um casamento combinado. Desapareci do mundo dele. Três anos depois, voltei ao Brasil acompanhando meu marido para visitar a família. Por causa de um compromisso de última hora, meu marido pediu que a filial brasileira da empresa enviasse alguém para me buscar. Jamais imaginei que reencontraria Eder, desaparecido da minha vida há três anos. — Já chega dessa birra, está na hora de voltar... O filho da Rosana vai começar a frequentar o jardim de infância, e você ficará responsável por buscá-lo e levá-lo.

Aunque soy una Omega, mi pareja es un Alfa de la manada. Aunque yo no tenga loba, puedo escuchar la voz del suyo. De la boca de su lobo he sabido muchos de sus pequeños secretos. Por ejemplo, que estaba preparando en secreto una gran ceremonia de apareamiento. En tres días me propondría matrimonio, y yo fingía no saber nada. Pero esa misma noche, Emilio Herrera trajo a su amiga de la infancia a la casa. Yo estaba a punto de acercarme para preguntar, cuando escuché al lobo rugir y cuestionarlo: —¿No era la ceremonia de apareamiento dentro de tres días para Lucía Reyes? ¿Por qué cambiarla por Carolina Torres? Resultó que esa ceremonia que yo desconocía no era para mí en absoluto. Aun así, seguí fingiendo ignorancia. En silencio le cedí mi habitación, mis tesoros, e incluso a Emilio, ya no lo quise más. Compré un pasaje hacia la manada del sur y, con los gemelos que llevaba en mi vientre, me marché para siempre de la manada Colmillo el mismo día en que celebraban su ceremonia de apareamiento.

No momento da explosão no laboratório, meu namorado, Gustavo Sena, correu desesperado... Mas não até mim. Ele correu até Lívia Cardoso, que estava distante do centro da explosão, e a protegeu com o próprio corpo. Quando o barulho cessou, ele a levou imediatamente ao hospital, nos braços. Nem sequer olhou para mim, caída no chão, coberta de sangue. Aquela garota que ele criou e cuidou por dezoito anos preenchia completamente seu coração. Não havia mais espaço para mim. Meus colegas me levaram ao hospital. Sobrevivi por pouco. Depois de sair da UTI, com os olhos ainda inchados de tanto chorar, liguei para meu orientador: — Professor Luís, eu pensei bem e tomei uma decisão. Aceito ir com você para o projeto de pesquisa confidencial. Mesmo que a viagem seja em um mês, e eu não possa ter contato com ninguém por cinco anos... Está tudo bem. Em um mês, eu me casaria e realizaria um sonho que eu alimentava há muito tempo. Mas agora... Eu já não quero mais.