kumo desu ga nani ka shiraori

"S-Stop..." Nauutal kong saad. Kasabay ng pagpasok ng kamay niya sa aking skirt ang pagkapit ko ng mahigpit sa table ko. "You want this, don't you?" Mainit na bulong nito sa aking tainga. Sobrang kinakabahan ako, nasa school kami at walanghiya niyang ginagawa ito ngayon sa akin. Umiling ako sa tanong niya, nagpipigil ng ungol at baka may makarinig dahil lunch palang at mamaya kaunti ay darating na ang mga studyante ko. "P-Please, t-tumigil ka na!" "Are you going to wear this skimpy skirt and sleeves again?" Malamig nitong tanong sakin. "H-hindi na." Umiling-iling ako para tigilan na niya ang ginagawa niya. Ngayon lang siya nakialam sa suot ko at hindi ko maintindihan kung bakit. Pencil skirt lang naman iyon at puting long sleeves. "Good. Don't make me mad again Mrs. Buenavista kung ayaw mong gawin ko sayo to sa sarap ng estudyante mo." Kung makapag salita siya para namang hindi ko siya estudyante ah?! Siya lang naman si Zachariah Buenavista asawa ko at estudyante ko rin.

"Miss Summers, sigurado ka bang gusto mong burahin ang lahat ng iyong identity records? Kapag nabura 'to, parang hindi ka na nag-exist, at walang makakahanap sa iyo." Nagpahinga si Adele nang sandali bago tumango nang mariin. "Oo, 'yon ang gusto ko. Ayoko nang hanapin ako ng sinuman." May bahagyang pagkagulat sa kabilang linya, ngunit agad silang sumagot, "Naiintindihan ko, Miss Summers. Ang proseso ay tatagal ng mga dalawang linggo. Mangyaring maghintay nang may pasensya."

“Alam ko kung ano ang pinagdadaanan mo,” sabi niya kay Hannah, habang nakatitig sa mga mata nito. “Alam mo?” napamaang na lang si Hannah ng marinig ang sinabi niya. Ang mga mata nito ay unti unting nabasa na parang binubukalan ng tubig. “Oo– alam ko ang lahat ng nangyayari sayo, Hannah.. At marahil.. Natatandaan mo na kung sino ako,” sabi niya sa babae. “Ni-ninong Edward–” halos pabulong lang ang tinig na iyon, subalit puno iyon ng pagsusumamo at parang paghingi ng tulong. “Anong nais mo?” tanong niya kay Hannah, determinado siyang tulungan ito sa abot ng kanyang makakaya. “Nais ko silang magdusa.. At magsisi sa mga ginawa nila sa akin. Nais kong lumubog sila at masaktan, gaya ng mga ginawa nilang kahayupan sa akin ninong. Gusto ko silang gumapang sa putik kung saan sila nagmula. Nais kong bawiin ang lahat ng pag aari ko!” umiiyak nitong sabi sa kanya. Nahabag si Ed sa babae. Pinagmasdan niya ito ng husto. "Pwede kitang tulungan, pero may kondisyunes ako sayo.." sabi niya dito. "Kahit ano ninong, gagawin ko, sabihin mo lang!" determinado ang mga mata ni Hannah habang nakatingin sa kanya. "Pakasalan mo ako.. Nais kong magkaroon ka ng karapatan sa kayamanan ko, upang makalaban ka ng patas sa kanila. Sa papel lang tayo magiging mag asawa hannah.. nais ko lang na makapaghiganti ka.."

2028. Sept grandes familles de la ville de Simake établissent un projet fou : la construction d’une Haute-Ville, un second étage. Cette cité nouvellement indépendante, reléguant ses habitants les plus pauvres 200 mètres plus bas, sera nommée Menel Ara.2078. Le rêve des Sept Familles s’est réalisé. Du haut de leur prodige architectural, elles gouvernent une cité-Etat plus inégalitaire que jamais. Rien ne semble pouvoir contester leur hégémonie et celle de leur chef, Youri Komniev.Mais dans la Basse-Ville, le mécontentement et la colère se font de moins en moins sourds. À l’Est, les Martyrs, groupe terroriste ayant juré la destruction de l’oligarchie en place, ont investi l’ancien aéroport et y préparent leur prochain attentat. Tandis qu’à chaque étage se dressent les étranges temples des Putras, secte religieuse attendant patiemment l’arrivée d’un mystérieux prophète…Gaël, lui, enterre son père. Il ne sait pas encore que cet évènement va bouleverser son destin et celui de Menel Ara

Ikinasal ako sa isang lalaking hindi ko naman gusto at ka close. Yes! School mate ko siya before at hinding-hindi ko siya gusto! Wala naman akong magawa dahil kailangan ito para maisalba ang kompanya ni Grandpa. Ngunit, pagtapos ng maraming pagsubok sa relasyon naming dalawa ay nahulog siya sa akin at umaming ako ang gusto niya. Paano nga ba nangyari iyon!? E mahal na mahal niya ang girlfriend niya at galit na galit siya sa akin noon dahil ikinasal ako sa kanya at ang girlfriend niya ang gusto niyang pakasalan. Teka, kasalanan ko ba iyon!? Pero, nang mahulog din ako sa kanya, hahayaan ko ba ang puso kong ito na tumibok sa kanya? Lalo na at sa utak ko, ang tanging gusto ko lang ay ang childhood friend ko. Sasaluin niya pa kaya ako?

"Ano? Sa tingin mo ba, I’d fall for you if you sweet-talked me?" Anya ni Claire na sinamahan niya pa ng nakakadismayang iling. "I waited for you for five long years, Luke. Five years and now that I am finally over you and dating your best friend," dagdag niyang pailing iling ulit habang unti unting umaatras si Luke sa pader, "—you dare do this to me, wreaking havoc on my emotions? Gago ka ba talaga ha?!" "I can't stop myself. I love you and I won't give you up that easily, Claire. I won't. I can't." "I want you." "You know you can't have me," she murmured and bit her lips, begging him to kiss her. Just kiss the hell out of her para matauhan siya sa kahibangang nararamdaman niya ngayong yakap yakap siya ni Luke. "It’ll be risky if you stay another minute, Claire. Get out now before I lose my mind completely," he murmured between heavy breathing and gazing at her lips. A muscle in his jaw twitched, knowing full well that their close proximity made his blood warm and tingly. God, he wanted this woman so bad. Yes, he wanted her so much that he risked his friendship with Owen. And yes, he was insane for doing so.

She was deeply suffering inside, but she chose not to open her mouth about it. He's ignorant about her pain. Until one day, she chose to give up. _______ Fatima Jane Robles, whenever she's with people, she only shows them her faked and staged smiles. Sa bawat matatamis niyang mga ngiti, may nakatagong mga sekretong takot siyang ipaalam sa kahit na sino. She was running away from the past, but the past kept on hunting her. She was silently battling all her struggles alone. Her smiles may be faked and staged because of a different level of pain she felt, nagagawa niyang maramdaman ang tunay na kasiyahan dahil sa iisang lalake, si Vishnu Lloyd Conception. Whenever the both of them were together, enjoying each other's company, especially in bed, she always gives him her genuine smiles. And, her smile never fails to caught him off guard. And as the saying goes, 'love comes in so many ways'. Hindi mo na lang mapapansin na tinamaan ka na pala. Until one day, she just realised that she already had fallen for him. But the thing is, it was too late.

Hanggang san ka dadalhin ng Tapang mo kung makatapat mo ang Taong magpapabago sayo???? ROMARY CATHALEA NEPUNAN - Lumaki sa mayaman na pamilya,kaya lahat ng luho ay nakukuha,wala itong gusto na hindi nakuha,.. maganda at sexy siya kaya lahat ng lalaki ay nahuhumaling sa ganda niya,mahilig ziyang makipag fling fling sa mga lalaking lumalapit sa kanya para makipaglandian,pero hndi siya yung tipong halos ibigay ang katawan sa mga poging lalaki,wala ni isa mang muli naglakas na loob na hawakan siya,dahil noong isang beses na may magtangka sa kanya na hawakan siya ay mabilis niya itong pinatumba sa mga tauhan niya.. Jiro Zen - masipag at matulungin sa kapwa ,hinangad ang simpleng pamumuhay, kesa sa buhay na pinapangarap ng lahat. . makikilala nila ang isat isa na magpapabago sa pinili nilang landas. pipiliin pa kaya nila ang gustong pamumuhay o handang bitawan para lang ipaglaban ang pag iibigan.

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

Seringkali wanita menjadi korban dalam percintaan, seiring berjalannya waktu percintaan menjadi bahan yang tidak terlalu serius untuk diartikan. "Kapan kamu punya pacar?" "Kalau kamu tidak diam di kota ini sepertinya kamu akan dapat pacar!!" "Jangan terlalu banyak memilih, nanti gak laku-laku loh!! "Kalau merasa wajah pas-pasan tidak usah muluk-muluk masalah pendamping!!" "Jadi wanita itu yang logis saja! Pria juga pasti pilih wanita yang ga banyak minta dan ga ribet!" Itu hanya sebagian pertanyaan atau ungkapan yang tanpa sadar selalu diucapkan oleh sesama wanita. Padahal ungkapan itu hanya dibuat oleh wanita atau orang yang memang hidupnya tidak terlalu baik dalam mempelajari ilmu sosial dan mental orang lain. Selalu merasa benar, tanpa meraba apa yang seharusnya diungkapkan dalam menanggapi kehidupan orang lain. Cerita ini semoga menginspirasi orang-orang yang sering kali mendapat perlakuan atau perkataan yang membuat timbul rasa terpaksa hanya karena anggapan-anggapan yang tidak jelas dari orang yang belum tentu dan bisa untuk melewati setiap kejadian yang membuat traumatis.