banat sa crush

Di hari pendaftaran pernikahan, sahabat baikku melakukan kesalahan hebat. Ia menarik tangan seorang pria asing, bukannya tunanganku. Konyolnya lagi, kami resmi dinikahkan hari itu juga. Tidak terima dengan kesalah pahaman ini, aku ke apartemen tunanganku dan mendapatinya sedang tidur dengan sahabat baikku di satu tempat tidur. Keesokan harinya aku harus menerima fakta kalau suamiku adalah calon suami adik tiriku, anak dari ayah kandungku yang membuang dan menghina keluargaku. aku memutuskan mabuk dan melontarkan pertanyaan ke suamiku malam itu, "my dear husband, can i crush our marriage?"

Ang bunsong anak ko, na pitong taong gulang palang, ay natuklaw ng ahas. Dinala ko siya sa ospital ng aking panganay na anak para ipagamot. Sa hindi inaasahan, inakala ng girlfriend ng aking panganay na anak na ako ay kanyang kabit. Hindi lang niya pinipigilan ang mga medical staff sa pagpapagamot sa bunso kong anank, kundi sinampal niya pa ako. "Perfect match kami ng boyfriend ko. Ang kapal ng mukha mo para dalhin ang hindi mo tunay na anak dito para hamunin ako!" Idiniin niya ako sa sahig habang hinahampas at sinasaktan niya ako. Sumigaw pa siya, "Ang isang malandi na tulad mo ay titigil lang sa pang-aakit sa iba kapag hindi mo na kaya!" Binuugbog ako, maraming pasa, at duguan habang dinadala ako sa emergency room. Ang aking panganay na anak ang humahawak sa operasyon. Nanginginig ang kanyang kamay habang nakahawak sa kanyang scalpel, at mukha siyang mapula. "Sino ang gumawa nito sa iyo, Ma?"

Pendant trois ans, j’ai attendu de devenir la Luna parfaite pour ma meute et de donner un héritier à l’Alpha. Trois ans de mensonges m’ont transformée en une intruse dans l’amour de quelqu’un d’autre. Trois ans pour souffrir de la mort de mon bébé et chercher vengeance contre l’homme qui a défiguré mon visage et détruit mon utérus. Être capturée par ma propre meute et mourir, ou m’échapper et survivre : c’étaient mes deux seules options. J’ai choisi de me cacher et de vivre. Le Roi Lycan, Alain Turpin était le souverain le plus sanguinaire et impitoyable qui dirigeait les loups-garous d’une main de fer. Je suis devenue sa domestique personnelle, la position la plus dangereuse, où je pouvais perdre la vie à tout moment pour la moindre erreur. Mais personne de mon passé ne me chercherait jamais ici. « Toujours soumise. Ne parle pas, n’écoute pas, ne vois rien, ne dérange pas le Lycan, ou tu mourras. » Des règles simples à suivre. Je pensais bien m’en sortir jusqu’au jour où le Roi m’a fait une offre que je ne pouvais pas refuser. « Tu veux que je sauve ces gens ? Alors rends-toi à moi ce soir. Sois la mienne. Je te désire, et je sais que tu ressens la même chose. Juste une fois, Valérie... Une seule fois. » Mais ce n’était pas qu’une fois. Et la passion s’est transformée en amour. Cet homme froid et indomptable a aussi conquis mon cœur. Cependant, quand le passé revient me hanter et que la vérité sur ma naissance est révélée, je dois faire un choix une fois de plus : fuir le Roi Lycan ou attendre sa clémence. « Je suis désolée, mais cette fois, je ne perdrai pas mes petits à nouveau. Pas même pour toi, Alain. » Je m’appelle Valérie Von Calvet, et ceci est mon histoire d’amour compliquée avec le Roi Lycan.

J'ai aimé Luc Dupont pendant dix ans, mais il a dit : « Elle ne m'intéresse pas. » Et puis il a passé ses jours et ses nuits avec une autre femme… En tant que son amie d'enfance pendant dix ans, lui et moi n'avons pas eu de bons résultats, alors je ne voulais plus être son second choix. Plus tard, j’étais sur le point de me marier avec une autre personne. Au milieu de la nuit, Luc a frappé à ma porte en disant : « Claire Moreau… » « M. Luc, puis-je vous aider ? » Ensuite, la voix sexy d'un homme est venue de la chambre à coucher : « Chérie, où as-tu mis mes sous-vêtements ? » En entendant cela, Luc a titubé et a craché une bouchée de sang devant moi… Peu de temps après, je suis tombée sur le blog de Luc : « Il y a des gens à qui l'on manque pour la vie. Ce n'est pas parce qu'elle t’aime maintenant qu'elle t’aimera toujours. Alors, chéris-la. »

For three agonizing years, my mother struggled with kidney failure. Finally, after all the waiting and the constant dialysis, she was next in line for a transplant. Hope seemed so close. But then, my husband, Zachary Levi, an esteemed nephrology professor, did the unforgivable. He surreptitiously gave his lover's mother the kidney that was intended for my mother. He said almost dismissively, "Ella's mother couldn't wait any longer. Your mother's been on dialysis for so long, she's not going to die anytime soon." Later, my mother passed away. I called Zachary one final time. Yet, it was a woman who answered. "Margaret, right? Zachary's in the shower. Is there something you need?" I stared at my mother's smile on the gravestone, and an overwhelming emptiness spread through me. "It's nothing. Just wanted to talk about the divorce."

Ikakasal na ang pinakapopular na babae sa amin noong high school. Inimbitahan niya ang lahat sa aming klase para sa kaniyang kasal. Gusto kong kumilos na parang hindi ko nakita ang message na ipinadala niya sa akin pero walang tigil niya akong tinag sa group chat. “Nagkunwari kang mayaman gaya ko noong high school, pero hindi kita masisisi sa ginawa mo. Sa totoo lang, iniimbitahan kita sa kasal ko bukas para makita mo kung paano maging isang tunay na mayaman.” Agad na nagsalita ang iba naming mga kaklase. “Napakabait mo talaga, Haley. Kaya hindi na ako magtataka kung paano mo nagawang pakasalan ang isang miyembro ng pamilya Baumer. Hindi ako makapaniwala na mapapatawad mo ang isang materialistic na kagaya ni Emma!” “Ano ba ang deserve ng isang kagaya ni Emma Larkin para makaattend sa kasal ni Haley? Masyado siyang mayabang.” Habang tumitindi ang mga pangiinsulto, umabante si Haley Stockwell para mapanatili ang kapayapaan sa chat. “Sige na, kalimutan na natin ang mga hindi maganda nating nakaraan. Hindi na ako naaapektuhan sa mga ito dahil masyado nang matagal mula noong mangyari ang mga iyon. Anyway, huwag na tayong maghinanakit kay Emma dahil masyado na itong mahirap at pangit.” Walang tigil na umulan ang mga papuri sa kaniya ng lahat sa group chat habang tinatawag siya ng ilan sa amin na mabait at inosente. Napasinghal ako sa aking nakita. Si Haley ang babaeng nagkukunwaring mayaman sa amin—ako ang tunay na tagapagmana ng isang mayamang pamilya pero pinalabas pa rin niya na sinungaling ako. Ginawa niya akong target ng mga pangiinsulto ng lahat. Tiningnan ko ang digital wedding invitation para makitang gaganapin sa aking villa ang kaniyang kasal. Mukha ring pamilyar ang kaniyang groom—hindi ba’t ito ang driver ng aking asawa? Ngumiti ako nang maisip ko ang mangyayari. Sumagot ako sa chat ng, “Sige! Kailangan kong umattend ng kasal mo!”

I overslept and ran into my slacking boss at the diner. I was totally flustered, stumbling over myself, while he awkwardly tried to play it cool, rooted to the spot. The next day, rumors spread around the office that we were secretly dating…

Kapalit ng dalawang pari na bigla na lang nawala na parang bula, dumating sa Iglesia Catolica de Villapureza si Father Merlindo "Mer" Fabian na may sariling bagahe rin na dinadala. Lingid sa kanyang kaalaman, may mas malaking problema pa pala siyang kakaharapin sa kanyang pagbabalik mula Vaticano kabilang na doon ang batang babae na nagngangalang Minggay at ang mga lihim nito na pilit niyang itinatago.

Sa araw ng divorce ko, nag-update ng social media ang dating biyenan ko gamit ang isang larawan. Ito ay ultrasound ng kerida ng asawa ko – buntis siya. Binati siya ng kanilang mga kaibigan at pamilya. Habang ako naman ay nag-share ng isang premarital medical report. Ito ay pag-aari ng anak niyang si Owen Wade. Malinaw na nakasaad dito na mayroon siyang congenital necrospermia. Hindi ko kailanman nanaisin ang isang lalaking baog!

I was once the best undercover agent in the police force. But during the final raid of my career, I was betrayed and killed by my husband's first crush. From that moment on, the world believed I was a traitor. My name, my honor, everything I had fought for, was erased. Now, even in death, I watched as they lived the life they stole from me. And I was left with one burning question: how had I ever fallen so far?