aot 7 minutes

"At least make just one step closer, Sage! Sa paraang iyon ay masasabi kong may pag-asa pa akong makasama ka." It took a minutes before he make not just one step, instead he ran into me and hug me tightly. "I waited for this, my moon," he whispered. I miss his touch, I miss everything about him. I am home and I can't wait to feel his love again. All the pains and burdens from the past will remain in the past and this is the starting of my new life.

마지막으로 이주원과 다툰 날, 그는 문을 박차고 나가버렸고 나는 너무 화난 나머지 심장마비로 죽었다. 이 인간은 바람을 쐬인다는 핑계로 첫사랑 그녀와 그녀 아들까지 데리고 여행을 떠났다. 한편 우리의 어린 딸 아윤이는 홀로 집에서 꼬박 7일이나 내 시신 옆에 있어 주었다. 이주원이 드디어 우리 두 모녀가 생각나 집에 돌아왔지만 그때 나는 이미 차가운 시신으로 변해버린 지 오래였다. 딸 아윤이는 몸이 아파서 안색이 누렇게 변하고 거의 실신할 지경이 되었다. 뒤늦게 정신 차린 이주원은 딸을 부둥켜안고 나의 무덤 앞에서 대성통곡했다. 하지만 아윤이는 아등바등하면서 그의 품에서 벗어나 나의 묘비 뒤로 몸을 숨겼다. 아이는 두 눈을 반짝거리며 이주원에게 물었다. “그쪽 누구예요? 우리 엄마 귀찮게 굴지 말아줄래요?”

POISON LOVE ♡ พิษรัก ♥ คำโปรย "ไม่ต้องกลัวนะ พี่มีผมอยู่ตรงนี้" เรื่องย่อ เมื่อวันแต่งงานของพี่ชายของเขา ต้องกลายมาเป็นโศกนาฏกรรมอันแสนโหดร้าย แต่มันดันเป็นจุดเริ่มต้นของความรักต้องห้าม ระหว่างนับหนึ่งกับไทม์โซน โลกทั้งใบของเธอมืดดับลงไปหลังจากได้รู้ว่า คนรักที่คบกันมานานเกือบ 7 ปีไปมีอะไรกับคนอื่นจนท้อง และเขาดันมาจากเธอไปแบบไม่มีวันหวนกลับอีกแบบนี้ พิษรักที่รันเวย์ได้ฝากเอาไว้ มันทำให้เธอเปรียบเหมือนคนที่ตายไปแล้วทั้งเป็น จนกระทั่งวันที่ไทม์ได้เดินเข้ามา เขาแสนดี อบอุ่น อยู่กับเขาแล้วรู้สึกปลอดภัยเสมอ แต่ติดเพียงข้อเดียวเท่านั้น ...เขาคือน้องสาวของคนรักเก่าของเธอ ความรักต้องห้ามครั้งนี้ของพวกเขาจะลงเอยได้อย่างไรกัน? มีใครบ้างต้องเจ็บกับความรักที่ไม่ควรเกิดขึ้นนี้ และบทสุดท้ายเธอกับเขาจะรักกันได้หรือไม่ ติดตามต่อได้ใน POISON LOVE พิษรัก

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

夜の6時、宇川康穂（うかわやすほ）はいつも通りキッチンに入り、いつも通りの夕食を用意した。 7時、康穂は浴室に入り、風呂の用意を済ました。 8時、康穂はパジャマとスリッパを用意し、扉の前であの人の帰りを待っていた。 だがいつもとは違い、立川司（たちかわつかさ）は帰ってこなかった。代わりに一通の電話が彼女の元に入って来た。

Abbyana yang merupakan seorang single parent dengan anak perempuannya yang baru berusia 7 tahun, harus kerja banting tulang demi mencukupi kehidupannya yang pas-pasan di negeri orang. Sampai di suatu kejadian mengejutkan terjadi, dia kembali bertemu masa lalu yang selama ini di hidarinya. *** "Yeah, Gabriel Matteow, it's me," seperti orang gila Gabriel tersenyum creepy di mata Abby, sebelum kemudian menarik pinggang wanita itu sampai menabrak kasar perut kerasnya yang terlapis kemeja berwarna putih. "Setelah tujuh tahun, senang kau masih mengingat nama suamimu." "Kembali padaku, atau Lucyana akan ku ambil. Dan terima kasih untuk malam panas yang meninggalkan teka teki mengejutkan."

PAG-IBIG Animo'y naubusan ng dugo sa putla si Mia nang ipakilala ng mag-asawang Fuchs si Phineas. Ang estrangherong kaniyang sinuntok at tinadyakan thirty minutes ago sa loob ng airport. Hindi naging maganda ang nagdaang araw ni Mia sa mansiyon simula nang dumating si Phineas. Inis na inis siya sa ginawa nitong pagkuha ng litrato habang magkatabi silang natutulog. Nawindang pa siya nang bigla nalang nagbakasyon si Miss Ivy at ibinilin nito sa kaniyang gumawa ng paraan para hindi umuwi ng Germany ang kaniyang mainiping unico hijo. Hindi alam ni Mia kung ano ang gagawin kay Phineas na palagi nalang siyang iniinis at hindi siya sineseryoso. Sabi pa nito’y she effortlessly beguiled him with her cute curves on her lips na mas lalo pa niyang ikina bwesit ang tono nitong sarkastiko. Sa pagdaan ng mga araw ay nagamay din ni Mia kung paano pakisamahan si Phineas. Hindi niya akalaing aabot sa puntong hindi niya naasahan ang pusong pigilan ang nararamdaman at naisuko ang lahat sa lalaki. Akala ni Mia ay maayos ang lahat hanggang sa isang umaga’y naabutan niya si Phineas na nagmimilagro sa sariling kuwarto kasama ang isang babae. TRAHEDYA Pinatay ni Mia ang kaniyang sarili sa mata ng lahat ng nakakakilala sa kaniya. Sinabayan niya ang isang trahedya na kinasangkutan niya at ng kaniyang pamilya. Upang paghandaan ang paghihiganti sa walang awang umubos ng buhay ng kaniyang pamilya ay umalis si Mia ng San Martin dala ang nakakakilabot na karanasan at ang sakit ng pag-ibig na kaniyang labis na pinagsisisihan. Paano kung sa pagkalipas ng tatlong taon ay dalahin si Mia ng kaniyang paghihiganti pabalik sa San Martin at makitang muli si Phineas? Mapanindigan kaya niya ang binuong bagong mukha at pagkatao? O tuluyan ng susuko ang kaniyang puso?

Mon petit ami était officier de police. Je me suis retrouvée menacée par des agresseurs et la bombe fixée à mon corps était sur le point d’exploser. Il ne me restait plus que dix minutes à vivre. L’un des agresseurs, dans son froideur calculée, m’a ordonné d’appeler mon petit ami. Mais lorsqu’il a pris l’appel, c’était un déluge de mots cruels qui m’a frappée de plein fouet : « Romy, tu es folle ou quoi ? Es-tu prête à tout sacrifier pour capter mon attention ? Tu sais, le chat de Sylvie est coincé dans un arbre depuis trois jours, et elle l’aime plus que tout, comme si sa vie en dépendait ! Si tu me fais encore perdre une seconde, sache que tu es une meurtrière ! » Dans le même instant, une voix claire et douce, celle d’une jeune fille, s’est glissée dans le combiné : « Merci, Liam, tu es vraiment incroyable. » Et cette femme n’était autre que l'amie de mon petit ami depuis leur enfance... Alors que la bombe menaçait de tout engloutir, dans un dernier geste désespéré, j’ai envoyé un message à Liam : « Adieu, je crois qu’il vaut mieux que nos chemins ne se croisent plus jamais, même dans une autre vie. »

La fille adoptive que papa avait recueillie n'a été enfermée que quelques minutes dans le petit débarras par accident, mais il m'a attaché et m'a enfermé dans le débarras, en allant jusqu'à boucher les trous d'aération avec des serviettes. Il a dit : « Si tu n'apprends pas à prendre soin de ta sœur, alors tu vas goûter à la souffrance qu'elle a endurée. » Mais je souffrais déjà de claustrophobie, et alors ce petit espace sombre, je ne pouvais que retenir ma peur et le supplier. Mais en retour, j'ai reçu ses reproches impitoyables : « Cette leçon est là pour te faire réfléchir. » Quand le dernier espoir est disparu, je me suis débattu désespérément dans le noir. Une semaine plus tard, papa s'est enfin souvenu de moi et a décidé de mettre fin à cette punition : « J'espère que cette leçon te fera réfléchir. S'il y a une prochaine fois, tu seras mis à la porte. » Mais il ne savait pas que j'étais déjà mort dans le débarras, et que mon cadavre avait commencé à pourrir.

Sering dibully karena penyakit yang di deritanya membuat Gibran seorang anak berusia 7 tahun sering menangis dalam diam. Dia tak pernah menceritakan masalahnya pada siapapun, ayahnya seorang single parents yang setiap harinya sibuk dengan pekerjaannya membuat Gibran tak punya tempat mencurahkan isi hatinya. Namun kesedihan Gibran hilang seketika setelah hadirnya seorang gadis barbar ke dalam kehidupannya, gadis tersebut menjadi pelindung sekaligus sosok pengganti ibunya. Siapakah gadis itu? penasaran dengan ceritanya ? yuk ikuti terus kelanjutannya, jangan lupa juga dukungannya 🥰🤗 Ini karya pertamaku, mohon maaf jika ada typo atau ada kesalahan dalam penulisan mohon dimaklumi ya 🙏🫂🥰