4 town

เขาเป็นเหมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อได้มาพบกับนางที่เป็นดุจแสงตะวันที่สดใส กลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ “ซินเยว่ ตราบใดที่มีข้าอยู่ตรงนี้ ไม่มีทางให้ผู้ใดมารังแกเจ้าได้อีก” จากที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตของผู้ใด แต่กลับอยากรู้เรื่องราวของนาง จากที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น นางกลับมาอยู่ใกล้ ๆ และตามติดเขา แล้วยังมาถามเขาว่า "ท่านไม่เคยชอบสตรีคนใดมาก่อนเลยจริง ๆ หรือ" เพียงเท่านั้นหัวใจของท่านอ๋องก็เริ่มสั่นไหว.... นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ของเซตนิยาย "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน" พระเอกหน้านิ่ง ดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวก้อนหิน นางเอกสาวที่สดใส ร่าเริงและเป็นมิตรกับทุกคนราวกับแสงตะวันในยามเช้า นางจะสามารถละลายหัวใจเจ้าก้อนหินผู้นี้ได้หรือไม่ อาจจะไม่หวือหวาและเข้มข้นเหมือนคู่แรก แต่เต็มไปด้วยความละมุนใจ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะ

องค์ชายของแคว้นหนานฉี่ ถ้าเปรียบดังความสง่างามใน 4 ฤดู 1.ผู้ที่ใสซื่อบริสุทธิ์ดุจน้ำเปล่า ซื่อตรง สดใส เพียบพร้อม สูงส่ง ราวกับฤดูใบไม้ผลิ คือองค์รัชทายาทอันซื่อ 2.ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความฉลาดมากความสามารถ มีความอบอุ่น และอ่อนโยน เปรียบดังฤดูร้อน คือองค์ชายรอง ต้วนอวี้ 3.ผู้ที่ร่าเริง แข็งแกร่งและทรงพลัง ดูมีชีวิตชีวา ส่องประกายแสงสีสองทองในฤดูใบไม้ร่วง คือองค์ชายสามซานอี้ 4.ผู้ที่เงียบขรึม ฉลาด สุขุม รอบคอบ เจ้าเล่ห์ มากแผนการและเยือกเย็นดังฤดูหนาว คือองค์ชายสี่ลั่วซือ “เจ้าคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้เลือกได้รึ?

"คิดจะจับเสืออย่างฉัน เหยื่อต้องเด็ดกว่านี้ป่าววะ" ธายุกร เหมบดินทร์....ยูตะ อายุ 22 ปี วิศวกรรมยานยนต์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ทายาทโชว์รูมรถหรูนำเข้า "คิดจะกินเหยื่ออย่างฉัน ก็ต้องเสือจริงๆไม่ใช่หมาป่าววะ" มิณาริน แก้วกาน...มิณ อายุ 20 ปี คณะบัญชี มหาวิทยาลัย A ปี 2

เธอคือเหยื่อในเกมการพนันของเขา เมื่อเขากลายเป็นผู้ชนะ  และเหยื่ออย่างเธอต้องกลายเป็นคนที่สูญสิ้นทุกสิ่งอย่าง  4 ปีต่อมา โชคชะตาทำให้เขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้งพร้อมกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียกเธอว่าแม่  แต่ทว่า..เขากลับจำเธอไม่ได้ 

เพราะพ่อของเธอเป็นคนทรยศ เหมือนฝัน จึงต้องรับผิดชอบในสิ่งที่พ่อของเธอกระทำลงไป แต่เหมือนฝันจะไม่ยอมเป็นนางบำเรอของชายใจร้ายที่ทำร้ายพ่อของตนอย่างแน่นอน เหมือนฝันท้าทายจอมเถื่อนเช่นเขาด้วยการเร่ขายตัวให้กับเศรษฐีคนไหนก็ได้ที่ยอมจ่ายเงินสามล้านแลกกับความบริสุทธิ์ดุจน้ำค้างแรกแย้มของตน ราม คาเมรอน รู้สึกเสียหน้าที่ลูกสาวคนทรยศจอมอวดดีที่ไม่ยอมเป็นนางบำเรอของเขาแต่กลับไปเร่ขายตัว เขาจึงต้องสั่งสอนให้เธอรู้ว่าอย่าท้าทายคนอย่างราม ด้วยทัณฑ์สวาทอันเร่าร้อน นิยายชุดเพลิงรัก มีทั้งหมด 4 เรื่อง ค่ะ อ่านแยกกันได้นะคะ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน เพลิงรักร้ายจอมใจจอมมาร เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเผด็จการ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ

ชายคนหนึ่ง ที่ถูกภรรยาสาวทิ้ง หายออกไปจากชีวิต กว่า 4 ปี แต่แล้ว โชคชะตาทำให้ชายหนุ่มตามหาเธอจนเจอ คุณหมออนวินทร์ ทั้งไขว่คว้า ใช้ทั้งเล่ห์กล ทุกวิถีทางเพื่อให้เธอกลับมาเป็นคู่ชีิวตอีกครั้งจนได้

เพราะเธอเคยทำให้เขาได้พบกับความอับอาย และหนีหายไป แต่แล้วเธอก็หล่นตุ๊บเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง ในฐานะ คู่หมั้นกะมะลอ แต่เขาจะไม่ให้เธอพบกับความสุขสงบหรอก เจ้าหล่อนจะต้องได้รับผลจากสิ่งที่เคยทำไว้กับเขา แต่ไปๆ มาๆ เขาเองที่ตกอยู่ใต้อำนาจเสน่หาที่เธอไม่ต้องพยายามทำอะไรเลย และเขาจะต้องผูกมัดเธอไว้ในอุ้งมือทั้งตัวและหัวใจ นิยายชุดเพลิงรัก มีทั้งหมด 4 เรื่อง ค่ะ อ่านแยกกันได้นะคะ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน เพลิงรักร้ายจอมใจจอมมาร เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเผด็จการ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ

4 ปี ก่อน เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่งเพราะความเข้าใจผิด 3 ปี ต่อมา เขาบังเอิญเจอเธออีกครั้ง พร้อมหนูน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังผู้มีใบหน้าคล้ายคลึงกับเขา “ทำไมไม่บอกเรื่องลูกกับผม” “แล้วทำไมฉันต้องบอกคุณ” “ก็ผมเป็นคนทำให้เขาเกิดมา! หรือคุณลืมไปแล้ว...ว่าผมทำท่าไหนบ้าง ถึงมีเด็กคนนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มร้ายกาจพลางย่างกรายเข้าหาหญิงสาว “หรือเรามาลองทบทวนความทรงจำกันหน่อยเป็นไง”

เมื่อเธอคิดจะหลอกล่อจอมมารเสน่ห์ร้ายด้วยประสบการณ์อ่อนหัดแล้วยังกล้าดีหลบหนีออกจากกรงทองของจอมมารผู้หล่อเหลาอย่างไม่ใยดีทำให้เขาต้องเสียความมั่นใจ เกมแก้แค้นแสนเร่าร้อนจึงอุบัติขึ้น... นิยายชุดเพลิงรัก มีทั้งหมด 4 เรื่อง ค่ะ อ่านแยกกันได้นะคะ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน เพลิงรักร้ายจอมใจจอมมาร เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเผด็จการ เพลิงรักร้ายจอมใจจอมทมิฬ

“พี่ช่วยติวฟิสิกส์ให้ผมหน่อยนะครับ ถ้าพี่ไม่สอนผม เทอมนี้น้องยีสต์ร่วงแน่” “ถ้าจะให้ติวแล้วมีอะไรมาแลกล่ะ” “พี่อยากได้อะไรน้องยีสต์ ยอมทุกอย่างเลยครับ” พี่ฟาร์ [ปี 4] & น้องยีสต์ [ปี 2] คนพี่เนิร์ด & คนน้องไร้เดียงสา คนน้องกำลังจะสอบตก & คนพี่ช่วยติวน้องที “ถ้าให้พี่ติว มีอะไรมาแลกเปลี่ยนล่ะ”