All Chapters of หนี้รักลวงใจ: Chapter 1 - Chapter 9

หลังจากถูกเพทายปฏิเสธอย่างไม่ใยดี แพรไหมกลับมาที่โรงงานด้วยความรู้สึกท้อแท้ แต่เมื่อเห็นใบหน้าเศร้าสร้อยของพ่อแม่ ความมุ่งมั่นในใจก็กลับมาลุกโชนอีกครั้ง เธอจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอต้องหาทางโน้มน้าวเพทายให้ได้วันรุ่งขึ้น แพรไหมตัดสินใจไปรอพบเพทายที่หน้าบริษัท MJ ตั้งแต่เช้าตรู่ เธอถือแฟ้มเอกสารและตัวอย่างผ้าไหมติดมือมาด้วย หวังว่าสักวันเขาจะใจอ่อนยอมเปิดโอกาสให้เธอได้นำเสนอผลงานอย่างจริงจัง"คุณครับ ที่นี่ที่ส่วนบุคคลนะครับ เสียงของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดังขึ้นเมื่อเห็นแพรไหมยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า"ดิฉันมาพบคุณเพทายค่ะ" แพรไหมตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่หนักแน่น"คุณมีนัดหมายไว้หรือเปล่าครับ""ไม่มีค่ะ แต่ดิฉันมีความจำเป็นต้องพบท่านจริงๆ"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองแพรไหมด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่สามารถอนุญาตให้เธอเข้าไปข้างในได้ แพรไหมจึงทำได้เพียงยืนรออยู่ด้านนอก ท่ามกลางแสงแดดที่เริ่มร้อนระอุหลายชั่วโมงผ่านไป แพรไหมยังคงยืนหยัดอยู่ที่เดิม สายตาจับจ้องไปยังประตูทางเข้าบริษัท หวังว่าเพทายจะออกมาหรือมีใครสักคนสังเกตเห็นความตั้งใจของเธอในที่สุด รถหรูคันคุ้นตาของเพทายก็แล่นเข้ามาจอด แพรไห

ลิฟต์หรูเคลื่อนขึ้นสู่ชั้นบนสุดอย่างเงียบเชียบ แพรไหมยืนตัวเกร็ง มองตัวเลขที่เปลี่ยนไปบนแผงควบคุมด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นส่ำ ความกังวลและความกลัวถาโถมเข้ามาจนรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ในที่สุดลิฟต์ก็เปิดออกสู่ห้องโถงกว้างขวางที่ตกแต่งอย่างหรูหราแต่เย็นชาเพทายยืนรออยู่ที่หน้าประตูห้องพักของเขา ในชุดคลุมอาบน้ำสีเข้มที่ขับให้ผิวขาวของเขาดูโดดเด่นยิ่งขึ้น ดวงตาคมกริบจับจ้องมาที่แพรไหมอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกบางอย่าง"เข้ามาสิ" เพทายเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะหันหลังเดินนำเข้าไปในห้องแพรไหมก้าวตามเข้าไปอย่างช้าๆ สำรวจห้องพักที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างมีสไตล์ แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นเยียบและไร้ชีวิตชีวาทันทีที่แพรไหมก้าวพ้นธรณีประตู เพทายก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว คว้าเอวบางของเธอเข้าไปใกล้ ก่อนจะก้มลงจูบเธออย่างดุดันและรุนแรง เป็นจูบที่ปราศจากความอ่อนโยนและเต็มไปด้วยการแสดงความเป็นเจ้าของแพรไหมหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาเอ่อคลอเบ้า เธอรู้สึกเหมือนเป็นเพียงวัตถุที่ถูกเขาครอบครองอย่างไร้สิทธิ์ที่จะต่อต้าน บทรักที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเป็นไปอย่างเร่าร้อนและรวดร้าว เป็นการสูญเสียครั้งสำคัญในชีวิตของเธ

หลังจากเหตุการณ์ถูกทำร้าย เพทายเริ่มแสดงท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาดูแลและใส่ใจแพรไหมมากขึ้น คอยถามไถ่อาการและแสดงความเป็นห่วงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความเย็นชาที่เคยปกคลุมเริ่มจางหายไป เผยให้เห็นด้านที่อ่อนโยนและอบอุ่นกว่าเดิมแพรไหมเองก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงนั้น เธอเริ่มสังเกตเห็นรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปากของเขา แววตาที่อ่อนลงเมื่อมองมาที่เธอ และคำพูดที่ไม่ได้แฝงไปด้วยความเยาะเย้ยเหมือนแต่ก่อน การดูแลเขาในคืนที่เขาบาดเจ็บทำให้เธอได้ใกล้ชิดและสัมผัสถึงความเปราะบางที่ซ่อนอยู่ภายใต้ท่าทางแข็งกระด้างนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อยๆ พัฒนาไปอย่างช้าๆ จากความสัมพันธ์ทางกายภาพที่เริ่มต้นด้วยความขมขื่น กลายเป็นความผูกพันทางใจที่ลึกซึ้งขึ้น พวกเขาเริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แชร์เรื่องราวและความคิดเห็นต่างๆ แพรไหมได้รู้ว่าภายใต้ภาพลักษณ์ของนักธุรกิจหนุ่มผู้ประสบความสำเร็จ เพทายก็มีความเหงาและความกดดันที่ต้องแบกรับไว้มากมายความรู้สึกชอบเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของแพรไหมอย่างไม่รู้ตัว เธอรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งในความช่วยเหลือและความเปลี่ยนแปลงของเขา ในขณะที่เพทายเองก็ไม่เคยละสายตาจากแพรไหมตั้งแต่แรก

หลังจากที่แพรไหมจากไป เพทายกลับมาที่คอนโดด้วยความรู้สึกเงียบเหงาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ปกติแล้ว แม้ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเริ่มต้นด้วยเงื่อนไข แต่เขาก็คุ้นชินกับการมีเธออยู่ใกล้ๆ ไม่ว่าจะเป็นเสียงฝีเท้าแผ่วเบาในห้อง หรือกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศ บัดนี้ ทุกอย่างกลับกลายเป็นความว่างเปล่าเพทายเดินสำรวจห้องนอนที่เคยใช้ร่วมกัน สายตาของเขาจับจ้องไปยังโต๊ะเครื่องแป้งที่ว่างเปล่า ไร้ซึ่งเครื่องสำอางและของใช้ส่วนตัวของเธอ เขาเปิดตู้เสื้อผ้า เสื้อผ้าของเธอหายไปจนหมด เหลือไว้เพียงพื้นที่ว่างเปล่าที่ทำให้เขารู้สึกโหวงเหวงในใจความรู้สึกบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเพทาย ความรู้สึกที่มากกว่าความเคยชิน หรือความต้องการทางกาย เขารู้สึกเหมือนสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไปอย่างไม่มีวันหวนกลับเขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เลื่อนดูเบอร์โทรศัพท์ของแพรไหมแล้วกดโทรออก แต่ปลายสายยังคงเป็นเสียงที่ไม่สามารถติดต่อได้ ความหงุดหงิดเริ่มก่อตัวขึ้น เพทายโทรซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังคงไร้การตอบรับ"บ้าจริง!" เพทายสบถออกมาอย่างหัวเสีย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องหายไปแบบนี้ พวกเขาสิ้นสุดสัญญากันแล้วไม่ใช่หรือ? เธอได