All Chapters of เลขา..คู่นอน [Matthew X Rose]: Chapter 21 - Chapter 25

โรงพยาบาลร่างของแมทธิวถูกส่งตัวเข้ารับการรักษาทันทีโชคดีที่หลังเกิดเหตุไม่นานก็มีผู้มาพบเห็นและรีบแจ้งหน่วยงานเข้าช่วยเหลือทางด้านงานแต่งได้ถูกยกเลิกกระทันหันและไม่นานก็มีข่าวการประสบอุบัติเหตุของแมทธิวออกมาจนเป็นข่าวใหญ่โตตอนนี้ทางโรงพยาบาลที่กำลังรักษาแมทธิวอยู่นั้นก็แออัดไปด้วยฝูงนักข่าวจนล้นเต็มโรงพยาบาลไปหมด“ตาแมทฮื่ออลูกแม่”แม่ของแมทธิวร้องไห้ออกมาอย่างหนักเธอนั่งอยู่บริเวณหน้าประตูของห้องผ่าตัดพร้อมกับหัวใจที่แตกสลายตอนที่ได้ยินข่าวจากลูกน้องของลูกชายตัวเธอก็ช็อกจนเป็นลมล้มพับไปพอฟื้นขึ้นมาลูกชายก็ยังคงอยู่ในห้องผ่าตัดอยู่และตอนนี้เธอใจไม่ดีเหลือเกิน“ไปนั่งพักก่อนเถอะคุณเดี๋ยวก็เป็นลมไปอีก”พ่อของแมทธิวรีบเข้ามาพยุงภรรยาทันทีด้วยความเป็นห่วงซึ่งตัวเขาก็เป็นห่วงลูกชายไม่แพ้กันและได้แต่หวังว่าลูกชายของเขาจะปลอดภัยกลับมา“คนขับรถชนถูกตั้งข้อหาเรียบร้อยแล้วครับ”พ่อของแมทธิวพยักหน้ารับช้าๆจะว่าฝ่ายนั้นผิดเต็มๆก็ไม่ได้เพราะลูกชายเขาดันไปอยู่กลางถนนเองแต่ถ้าคนขับไม่เมาและไม่ขับมาด้วยความเร็วที่เกินกำหนดอุบัติเหตุครั้งนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น“แล้วทางฝั่งผู้หญิงล่ะ”เขาเอ่ยถามกับลูกน้องขอ

“ต่อไปเป็นข่าวชายไร้บ้านถูกรถชนดับ..เมื่อเวลาตี2ของวันนี้พบศพ…”ใบหน้าหล่อจ้องมองข่าวด้วยความสุขุมก่อนที่จะเลือกปิดข่าวไปและกลับมาให้ความสนใจกับกองเอกสารตรงหน้าแทนเขาอุส่าห์ลงทุนสิืบหาจนรู้ที่อยู่แต่สุดท้ายก็ดันมาตายก่อนที่เขาจะได้จัดการเองเสียได้ก๊อก ก๊อก ก๊อก“เข้ามา”“คุณญดามาขอเข้าพบค่ะ”ใบหน้าหล่อพยักหน้ารับก่อนจะลุกขึ้นไม่นานญดาก็เดินเข้ามาหาเขาเธอในตอนนี้ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ยังคงสไตล์ของตัวเองและแน่นอนว่าเขาก็ยังไม่ค่อยชอบอยู่ดี“มีอะไรหรอครับญดา”เขาเอ่ยถามอย่างสุภาพมองคนตัวเล็กที่นั่งลง“วันนี้ญดาจะไปแล้ว”คำว่าจะไปทำให้เอาเขาใจหายเล็กน้อยเพราะตลอด3ปีที่ผ่านมาก็ได้เธอคนนี้คอยช่วยเหลือมากมายและเขาก็ยังไม่มีโอกาสได้ตอบแทนใดๆเลย“พี่ยินดีกับชีวิตใหม่ด้วยครับ”เขาตอบกลับเสียงเรียบตอนนี้คนตรงหน้าได้แต่งงานและมีสามีเรียบร้อยแล้ว“เห้ออที่จริงญดาก็ไม่อยากไปเลยแต่คุณพ่อเป็นคนแนะนำเอง”ใบหน้าหวานคว่ำปากด้วยความไม่ชอบใจทันทีได้ข่าวว่าลูกเขยคนนี้ผู้เป็นพ่อนั้นถูกใจยิ่งนักและตัวญดาเองก็มีความรู้สึกชอบพอต่ออีกฝ่ายไม่น้อยถึงแม้ว่าจะเป็นการเจอกันในเรื่องธุรกิจก็ตามแต่สุดท้ายก็ได้แต่งงานและใช้ช

6เดือนต่อมา“ผมกับโรสไปก่อนนะครับ..เรนนี่อย่าดื้อกับคุณปู่คุณย่านะ”“ค๊าาา^^”ใบหน้าหล่อหัวเราะออกมาเล็กน้อยให้กับความสดใสของลูกสาวที่พอได้เริ่มทำความรู้จักกันอย่างจริงๆจังๆเขาก็ได้รู้ซึ้งถึงคำว่าเหนื่อยอย่างแท้จริงเพราะไม่เคยคิดเลยว่าลูกสาวของเขาจะเล่นตั้งแต่เช้าจรดเย็นอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยแบบนี้“ไปเที่ยวให้สนุกนะลูกหนูโรส”แม่ของแมทธิวเอ่ยบอกในขณะที่อุ้มเรนนี่อยู่เพราะถ้าปล่อยเด็กตัวน้อยก็จะวิ่งวุ่นไปทั่วบ้านเลยน่ะสิ“ขอบคุณที่ดูแลเรนนี่ให้นะคะโรสเกรงใจมากจริงๆเลยค่ะ”ร่างบางเอ่ยบอกตัวเธออยากพาเรนนี่ไปด้วยมากๆแต่ทุกคนก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าให้เธอไปเที่ยวให้มีความสุขดีกว่า“ไม่เป็นไรลูกว่าแต่เมื่อไหร่จะเรียกแม่ว่าแม่ล่ะเนี่ย..”โรสที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อยแค่คนตรงหน้ายอมให้เธอแต่งงานกับลูกชายก็นับว่าเป็นบุญสุดๆแล้ว“นั่นสิโรส”แมทธิวเอ่ยเสริมเขารู้ว่าโรสชอบทำตัวเหมือนตัวเองอยู่ต่ำกว่าทุกคนตลอดแต่ความจริงแล้วไม่มีใครต่ำใครสูงเสียหน่อย“เอ่อ..ขอบคุณนะคะ..คุณแม่”แม่ของแมทธิวที่ได้ฟังก็ฉีกยิ้มร่าทันทีก่อนที่ทั้งสองจะโบกมือลาคนในบ้านเพื่อเตรียมไปฮันนีมูลหลังงานแต่ง“ป่านนี้คุณพ