บททั้งหมดของ คุณคนโปรดสุดที่ร้าย: บทที่ 121 - บทที่ 130

‘จอห์นชอบสะสมเล็บผู้หญิงทุกคนที่เขาทรมาน’ ‘เล็บ?’ ‘ฉันไม่รู้ว่าเล็บที่เห็นเป็นของใครบ้าง อาจจะเป็นแค่คนที่เขาทรมานเพื่อความสะใจส่วนตัว แต่ที่แน่ ๆ หนึ่งในนั้นจะต้องเป็นเล็บของคุณแอน’ ‘…’ ‘เธออ่านข้อมูลคดีที่คุณภูเก็บรวบรวมไว้แล้วใช่ไหม?’ ริษากับญาดาสบตากั

“…” “มึงมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไร?” สุ้มเสียงเยียบเย็น ประกอบกับแววตาแสนเหี้ยมเกรียม ทั้งยังการออกแรงบีบที่แก้มเนียนอย่างแรง ส่งผลให้ริษาต้องพยายามสะบัดหน้ากระถดตัวถอยหนี “ฉันก็บอกเหตุผลคุณไปแล้ว” “เหตุผลของมึงมันฟังไม่ขึ้น” ดวงตาคมวาวเลื่อนมองเรือนร่

ขณะเดียวกันจอห์นก็แสยะยิ้มกับท่าทางหัวร้อนรุนแรงเต็มไปด้วยโทสะของภูริ ทว่าแม้การแสดงออกจะปั้นท่ากวนประสาท หากดวงตาสีอ่อนก็ฉายถึงความขุ่นข้องใจ“ไอ้เหี้ย! มึงมันน่าจะตาย ๆ ไปซะ!”“หึ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ”“หัวเราะเหี้ยอะไร!”“คุณภูครับใจเย็น ๆ”“มึงมีปัญหาอะไรกับกูวะไอ้ภูริ?”จอห์นที่แม้มือข้างหนึ่งจะเดี้ยงไ

EPISODE 50เจ็ดปีก่อน 1(1) เจ็ดปีก่อน ดึกสงัดของค่ำคืนหนึ่งที่มีพายุฝนโหมกระหน่ำห่าใหญ่ ลมพัดแรงจนต้นไม้หักโค่นล้มระนาวเสาไฟฟ้าแรงสูงเกิดกระแสไฟลัดวงจรซอยเปลี่ยวมืดดับไม่มีแสงไฟพื้นที่รกร้างรอบด้านวิเวกวังเวงเขา… รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย ใบหน้าบวมเป่งช้ำเป็น

ภูริสะบัดศีรษะอย่างแรงเพื่อเรียกสติระหว่างที่พยายามพาสังขารเจ็บเจียนตายไปช่วยเหลือคนอื่น ร่างกำยำโชกเลือดเลือกที่จะช่วยผู้หญิงก่อน แม้แทบไม่มีแรงแต่ด้วยพละกำลังอย่างบุรุษก็สามารถสอดแขนเข้าสู่ใต้รักแร้ของอีกฝ่ายกระชากรั้งร่างผอมบางสุดตัวเพียงครั้งเดียว พลันเรียวขาที่ติดอยู่ใต้ซากรถหลุดพ้นจากพันธะความ