All Chapters of THE MAFIA'S FAVORITE BRAT: Chapter 31 - Chapter 40

Nanatili akong tahimik at hindi sinabi kay Gideon ang gusto niyang malaman. Pero tila ba lalo ko lang siyang hinahamon."Pinili mo ‘to, ha!"Pagkasabi niya niyon, hinila niya ako pataas sa hagdan, pilit na dinadala ako kung saan niya gusto. Pero hindi ako pumayag, kahit na kanina lang ay ako mismo ang kusang sumunod sa kanya."Bitawan mo ako, Gideon! Masakit!""Kung ayaw mong gumamit ako ng dahas, sagutin mo ang tanong ko!!""Kung wala ka namang pakialam, bakit mo pa gustong malaman?""Siguro kailangan kitang pilitin sa ibang paraan para mapilit kang magsalita."Nanlaki ang mata ko at nagsimulang tumayo ang balahibo ko. Hindi pa ba sapat ang nangyari kagabi? Bakit ganito siya? Wala na ba siyang ibang iniisip kundi ang tungkol sa kama?"Ang mukha mong ganyan, para bang natatakot ka." Ngumisi siya. "Pero kapag ginawa ko na, hindi ba’t nagugustuhan mo rin?"Natahimik ulit ako."Huwag mong ikaila na nasisiyahan ka rin.""Hindi ngayon.""Ikaw ang may karapatang pumili? Ako ang may karapatan

Mukha akong nanlaki sa gulat nang ipasok ni Gideon ang kamay niya sa loob. Gagawin niya talaga ito nang hindi alintana ang lugar?"Gideon, sabi kong tumigil ka! Aah~"Napakagat ako sa labi nang maramdaman ang dulo ng daliri niya sa pinaka-sensitibong bahagi ng katawan ko."Paano ako titigil, e, konting hawak lang, umuungol ka na nang napakatamis.""Tao ako, hindi robot, kaya hindi pwedeng... Ahh~... Walang maramdaman!"Napangisi siya bago igalaw ang daliri niya nang dahan-dahan, hinahagod paitaas at pababa sa pinaka-maselang bahagi ko. Napapagalaw ako sa kama dahil sa nararamdaman ko."H-huwag... Itigil mo 'yan... Baliw ka ba? Ahh~""Hindi ako titigil."Dahil sa naririnig niyang ungol ko, mas lalo niyang diniinan ang ginagawa niya."Aah~ Gideon... Agh, masakit ang likod ko!"Isang maliit na galaw lang, pero ramdam kong parang may matalim na kutsilyong tumama sa likuran ko. Napakunot ang noo ni Gideon nang makita ang ekspresyon kong punong-puno ng sakit. Saglit siyang natigilan."Masaki

Tinitigan ko nang malalim ang mga mata ni Gideon. Matapos marinig ang sagot niya, bumilis ang tibok ng puso ko. Pero agad kong naisip na hindi niya ako pinapalaya dahil sa pagmamahal—kundi dahil sa galit. Para kay Gideon, iyon lang ang dahilan. "Huwag mong intindihin na sinabi ko 'yon dahil mahal kita." "Alam ko. Alam kong wala kang puso, Gideon." "Tao ako. Bakit naman ako walang puso? Pero sa puso kong ito, hindi ka kailanman naging bahagi." Ang masasakit niyang salita ay halos nagpaiyak sa akin, pero pinilit kong pigilan ang emosyon ko. Naiintindihan ko namang hindi niya ako mahal, pero bakit kailangan pa niyang ulit-ulitin? Ang salitang 'hindi mahal' ay narinig ko na mula sa kanya nang daan-daang beses. "Balang araw, mawawala ka rin sa puso ko, Gideon Wallace." "Hindi mo magagawa 'yan. Hindi mo ako matututunang kalimutan." "Grabe ang kumpiyansa mo sa sarili no?" Isang ngisi ang lumabas sa labi ni Gideon bago siya lumapit sa akin. Tumayo siya sa gilid ng kama kung saan ako na

Matapos naming gawin ang bagay na iyon, isinama ako ni Kuya Gideon Wallace sa isang lakad. Kahit na sinabi kong gusto kong manatili sa kwarto, hindi siya pumayag. Pakiramdam ko’y para akong hindi isang taong kakalabas lang ng ospital sa paraan ng pagtrato niya sa akin.  Huminto ang mamahaling sasakyan sa harap ng isang abandonadong gusali. Hindi ko alam kung ano ang lugar na ito, pero hindi na ako nagulat nang makitang napapalibutan ito ng mga armadong guwardya. Kung huhulaan ko, malamang may kinalaman ito sa isa sa mga negosyo niyang nasa gray area."  Alam ko naman ang tungkol sa mga ilegal na transaksyon ni Gideon, pero hindi niya pa ako kailanman isinama rito noon. Ngayon ang unang beses. Ang pagkakaalam ko, ipinag-utos ni Sir Gerald na huwag akong isasama sa mga ganitong bagay, lalo na kung delikado. Ibig sabihin, hindi naman siguro delikado ang pupuntahan namin ngayon.  "Sabihin mo sa amo mo na may kailangan akong pag-usapan kasama niya," utos ni Gideon sa lalaking nagbabant

Umatras ako hanggang sa dumikit ang likod ng hita ko sa gilid ng kama. Nang mapagtanto kong wala na akong ibang daan para makatakas, napatingin ako sa pinto. Pero bago pa ako makatakbo, mabilis siyang lumapit at hinarangan ang labasan—parang alam na niya ang gagawin ko bago ko pa magawa.  “Kung ayaw mong gawin ang gusto ko, huwag mong asahang makakalabas ka ng kwartong ito.” Malamig at matigas ang boses ni Gideon.  “Kailangan pa talagang umabot sa ganito?” Tiningnan ko siya, at kitang-kita sa mukha niya na hindi siya nagbibiro.  Noong wala pang nangyayari sa amin, isa lang siyang lalaki na may matalim na dila. Pero mula nang bumigay ako sa kanya, lalo siyang naging masama, at pakiramdam ko ay hindi ko na kayang makipagsabayan.  Simula nang umalis si Sir Gerald, lalo lang lumala ang pagiging mapang-abuso niya. Ginagawa niya ang gusto niya sa akin nang walang kahit anong awa. Paulit-ulit. Parang wala siyang kabusugan.  “Kung gusto mo talagang lumabas, bilisan mo na lang at gawi