Semua Bab ขวัญชีวาซาตาน: Bab 1 - Bab 10

บทที่ 2“ผมไม่แต่งหรอกนะครับคุณพ่อ ผมยังใช้เวลาหนุ่มโสดไม่คุ้มเลยผมเพิ่งจะยี่สิบเก้าเท่านั้นเองนะครับ แล้วจะให้แต่งงานกับใครที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่เอาไม่แต่ง..” ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่แสนสมาร์ตใบหน้าหล่อเหลาชนิดที่ดารานายแบบบางคนยังต้องหลบให้บึ้งตึง ดวงตาคมใหญ่สีเทาเข้มขุ่นมัวด้วยความไม่พอใจ แล้วเมินหน้าหนีผู้เป็นพ่อซึ่งมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของลูกชายคนเดียว จมูกโด่งสวยเป็นสันงดงามรับกับเรียวปากหยักได้รูปสีแดงฉ่ำราวเรียวปากหญิงสาวเม้มสนิทไรเคราเขียวจางๆ ล้อมรอบใบหน้าเรียวของ ธีโอ ธราดล แอนเดอร์สัน นั้นทำให้ใบหน้าคมวาวหวานทรงเสน่ห์มากขึ้น และนี่ล่ะที่ทำให้คุณ ธัช ธีรเดช แอนเดอร์สัน รู้สึกกลุ้มใจที่มีหญิงสาวมากมายมาเกี่ยวพันลูกชายของตนและหญิงสาวบางคนก็เหลือรับจนเขาคิดอยากจะจับลูกชายมัดไว้กับพันธะทางใดทางหนึ่ง“ก็ไม่เป็นไร เอาเป็นว่าสมบัติของฉันเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ฉันจะยกให้ว่าที่เมียของแกไป.. เอาล่ะหมดธุระแล้วก็ออกไปได้ฉันจะพักผ่อน” คุณธัชบอกลูกชายพลางผายมือไปที่ประตูห้องทำงานของตน“คุณพ่อ..” ผู้เป็นลูกเสียงสูงหน้าตึงทันที“ฉันไม่ยอมยกสมบัติของฉันให้พวกผู้หญิงของแกผลาญหรอกนะ รวมถึงแกด้วย ถึงแกจะ

บทที่4.“เดือนนี้ชีวาคงไม่มีเงินจ้างคนงานเกินกว่าสิบคน ไหนจะคุณแม่กับคุณพี่อีก” ขวัญชีวาถอนหายใจเบาๆคุณดวงพรสั่งให้ขวัญชีวาเรียกพี่สาวฝาแฝดของตนว่า คุณพี่ เสมอและห้ามเรียกชื่อเล่นของดวงชีวันอีกด้วยขวัญชีวาจะต้องเทิดทูนราวกับว่าดวงชีวันเป็นเจ้าหญิงส่วนตัวเธอคือสาวใช้ผู้ต่ำต้อย แต่ขวัญชีวาก็ไม่เคยโต้แย้งหรือคัดค้านคำสั่งของคุณดวงพรเลยไม่ว่าผู้เป็นแม่จะให้ทำอะไรขวัญชีวาก็เต็มใจทำให้ด้วยอยากเอาใจผู้เป็นแม่และลึกๆ แล้วหญิงสาวคิดว่าหากตนตามใจแม่แล้ว แม่ก็อาจจะรักเธอเหมือนกับที่รักพี่สาวนั่นเอง“คุณหนูขาดอีกเท่าไหร่คะ เดี๋ยวนมจะช่วยอีกแรง”“อย่าเลยค่ะ แค่นมนวลเลี้ยงดู ดูแลเอาใจใส่ชีวามาตั้งแต่จำความได้ชีวาก็ทดแทนพระคุณไม่หวาดไม่ไหวแล้วค่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้างให้ผู้เป็นแม่นม ร่างบอบบางที่บางจนแทบจะปลิวลมเข้ามาสวมกอดนวลตองไว้ใบหน้าเรียวเล็กที่ประกอบด้วยเครื่องหน้ากระจุ๋มกระจิ๋มซบลงกับอกนุ่มที่เต็มไปด้วยไออุ่นของแม่นมตนอย่างออดอ้อนและเพื่อแสวงหาความอบอุ่นอิ่มเอมใจที่ขวัญชีวาไม่เคยได้รับจากแม่ที่แท้จริงเลยสักครั้ง“คุณหนูไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ให้พวกเขาลำบากเสียบ้างจะได้รู้ว่าเงินมันหายากแค่ไหน”

บทที่6. “เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเลยนะ ฉันมีสินสอดทองหมั้นมาตามที่เธอเรียกร้องและข้อตกลงระหว่างเราที่ฉันได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ เธอคงไม่คิดจะเปลี่ยนอะไรหรอกใช่ไหม..” คุณธัชกล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงานน้ำเสียงดูห่างเหินไว้ตัวอย่างเห็นได้ชัด“ค่า ไม่มีค่า ฉันขอแค่สินสอดทองหมั้นตามที่ตกลงไว้เพื่อจะได้เอามาพัฒนาปรับปรุงไร่ของเราเท่านั้นล่ะคะ ไม่อยากให้ความฝันของคุณพี่ต้องล่มสลายไปต่อหน้าต่อตา”“งั้นก็ดี นี่สัญญาและนี่คือเงินสินสอด แต่รอสักครู่คนของฉันกำลังพานายอำเภอมา..” คุณธัชเอ่ยขึ้นทำให้คุณดวงพรซึ่งกำลังจะเอื้อมมือมายกพานใส่เงินสินสอดไปนั้นชะงักหดมือกลับยิ้มแหยๆ แล้วเมินหน้าหนีแววตาของนางเต็มไปด้วยความไม่พอใจ คุณธัชปรายตามองอย่างสมเพชแล้วมองเลยไปยังหญิงสาวที่นั่งก้มหน้านิ่งไม่พูดไม่จาอยู่อย่างสนใจ“เป็นไงบ้างหนูชีวัน จำลุงได้ไหม”“คือ มะ ไม่ค่อยได้ค่ะ”หญิงสาวตอบเบาๆ น้ำเสียงกังวานไพเราะถูกใจคุณธัชนักซึ่งเขามั่นใจได้เลยว่าลูกสาวของเพื่อนรักจะเป็นภรรยาที่ดีของลูกชายได้“ก็อย่างว่านะ ลุงไม่ได้อยู่เมืองไทยเกือบยี่สิบปี..”“อุ้ย นายอำเภอมาแล้ว เชิญเลยค่ะท่าน นวลเอ๊ยหาน้ำหาท่ามาให้นายอำเภอเร็

บทที่.8.“ต้องไหวสิคะ ตอนนี้ชีวาก็ทำงานในไร่เป็นเกือบทุกอย่างแล้ว รถไถชีวาก็ขับได้แล้ว ไม่ได้ยากนี่คะหากเราคิดจะทำ ตอนนี้ใครๆ ก็หันมาทำการเกษตรกันแล้วค่ะ เพราะมันเป็นงานที่ยั่งยืน เราจะทำตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไงคะ ค่อยๆ ก้าว ค่อยๆ สร้างภูมิคุ้มกันให้คนในบ้านก่อน เรื่องซื้อที่คืนจากพี่แดนนั้นยังอีกยาวไกลค่ะแต่ชีวาจะซื้อคืนให้ได้แน่ๆ” หญิงสาวบอกด้วยรอยยิ้มมุ่งมั่น“ใช่ค่ะ งานพวกนี้เก่งหมด แต่ทำอาหารไม่เป็น”“โธ่ นมขา มันไม่ใช่แนวของชีวานี่คะ เป็นแค่ลูกมือนมน่ะดีแล้ว เพราะชีวาหั่นผักสวยกว่าใครๆ” หญิงสาวยิ้มกว้างไม่ได้รู้เขินอายที่ตนทำอาหารไม่เป็น “คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ” เสียงนุ่มทุ้มแสนสุภาพคุ้นหูดังขึ้น ชายแดน ชายหนุ่มที่ถูกพูดถึง เดินยิ้มร่าเข้ามาหาพร้อมทั้งไหว้นวลตองอย่างนอบน้อม“พี่แดนมาพอดีเลยค่ะ ชีวากำลังนินทาพี่ค่ะ” หญิงสาวบอกยิ้มๆ ชายหนุ่มจึงหัวเราะเบาๆ“สงสัยนินทาพี่เรื่องมาขอข้าวกินฟรีที่บ้านบ่อยๆ ล่ะสิ”“แหม.. พี่แดนคิดว่าชีวางกหรือไงคะ”“ถ้าไม่นินทาเรื่องนี้แล้วนินทาเรื่องอะไรจ๊ะ”“ชีวากำลังคุยกับนมนวลเรื่องการขยับขยายกิจการของเราค่ะ พี่แดนมาก็ดีแล้ว ชีวามีเรื่องจะปร

บทที่10.“ทำไมมารอบนี้ดูดีขึ้นตั้งเยอะวะ” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเมื่อเห็นป้ายทางเข้าไร่เมื่อเห็นว่าป้ายไร่ดวงใจซึ่งเขาจำได้ดีว่าเมื่อสองปีที่แล้วป้ายไร่นั้นผุพังห้อยต่องแต่งสีซีดจางแทบมองไม่เห็นว่ามันเขียนว่าอย่างไรและเขาก็เกือบจะขับรถเลยไปทิศทางอื่น หากบิดาไม่บอกว่าทางนี้คือทางเข้าไร่ แล้วต้นไม้ในไร่หลายร้อยต้นยืนต้นตายและแคระแกร็นหญ้าสูงท่วมหัวดูแห้งแล้งและขาดการเอาใจใส่ แต่ตอนนี้มันดูเขียวขจีมีต้นไม้หลายต้นถูกปลูกขึ้นใหม่ หญ้าที่เคยสูงท่วมหัวแห้งกรอบไม่มีให้เห็น แต่หญ้าถูกตัดให้โล่งเตียนดูสบายตาและดูร่มรื่นขึ้น เขาเห็นสวนผักหลากหลายชนิดอยู่ข้างทางมีคนสองคนกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับแปลงผักสายน้ำที่พวยพุ่งออกจากท่อน้ำสปริงเกอร์หมุนไปรอบๆ ทำให้บริเวณโดยรอบชุ่มฉ่ำแปลงดอกดาวเรืองและดอกไม้หลากสีที่ปลูกเพื่อล่อแมลงอยู่รอบๆ แปลงผักก็สวยงามน่ามองธีโอขับรถไปเรื่อยๆ และมองสำรวจไร่ดวงใจที่ดูสวยงามมากขึ้นอย่างอดทึ่งไม่ได้ กระถางดอกไม้และไม้ประดับที่วางเรียงรายอย่างสวยงามตลอดทางเดินเข้าสู่ตัวบ้านที่ถูกทาสีใหม่และปรับปรุงตกแต่งดูน่าอยู่มาก เพราะเค้าโครงเดิมของบ้านไม้หลังนี้สวยอยู่แล้วและเป็นแบบบ้านแบบ