LOGINShare
บทที่ 5.
Last Updated:
2025-04-12 15:10:17บทที่ 5.
แม้ก่อนหน้านี้ธีโอจะบ่ายเบี่ยงและประกาศต่อหน้าบิดาว่าไม่ยินยอมทำตามความประสงค์ของท่านเท่าไหร่ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ยอมจำนนต่อพินัยกรรมและการ์ดเชิญสีชมพูที่บิดาวางลงตรงหน้า
“เอาล่ะ ฉันจะไม่พูดอะไรหรอกนะ ถ้ายังไงฉันก็เชิญแกไปร่วมงานแต่งงานของฉันกับเมียใหม่ด้วยละกัน อีกอย่างพินัยกรรมนี้ฉันให้แกดูไว้เพื่อจะได้เป็นพยานให้ฉันด้วย..”
“ผมจะยอมแต่งงานกับแม่นั่นก็ได้ครับ แต่ต้องตามข้อแม้ของผม”
“หึ ไม่ต้อง.. ฉันไม่ต้องการข้อแม้ของแกหรอกธีโอ..” คุณธัชทำเสียงสูงเมินหน้าหนีลูกชายอย่างเย็นชา ธีโอเม้มปากแน่นอย่างไม่ชอบใจ เขากับบิดาต้องมีเรื่องหมางใจกันเพราะผู้หญิงบ้านไร่บ้านสวนคนนั้นมันน่าโมโหนัก
“ผมแค่จะบอกว่าผมจะจดทะเบียนกับเจ้าหล่อนเท่านั้นส่วนพินัยกรรมของคุณพ่อก็จะยังคงเหมือนเดิม ผมไม่ใช่คนงกเงินขนาดที่จะไม่ยอมให้เมียมีแต่ตัวหรอกครับ คุณพ่ออย่าห่วงเลย..”
“เอาเป็นว่าฉันจะลองคิดดู แต่จริงๆ แล้วฉันก็อยากมีเมียเด็กนะ คงจะชุ่มชื่นหัวใจดี”
“คุณพ่อ..”
“หึหึ ฉันพูดจริง” คุณธัชหันมามองลูกชายด้วยแววตาเป็นประกายเท่านั้นเองคนเป็นลูกก็เดือดดาลทันที
“ผมไม่ยอมหรอก ผมจะรับผู้หญิงคนนี้เป็นเมียเองอย่างที่พ่อต้องการ จะไปหาเจ้าหล่อนวันไหนบอกมาเลย”
“โอเค ในเมื่อแกยืนยันแบบนั้น ก็ไปพรุ่งนี้เลย” ธีโอสะบัดหน้าหนีแล้วเดินตึงๆ ออกไปจากห้องทำงานของบิดาทันที จึงไม่ได้เห็นรอยยิ้มแห่งความพอใจของคุณธัช
“แกนี่มันเหมือนแม่ไม่มีผิดเล้ย ธีโอ..” คุณธัชยิ้มสมใจแล้วหยิบซองสีชมพูนั้นออกมาดูด้วยรอยยิ้มกว้างชอบใจ ในซองนั้นมีเพียงรูปถ่ายซึ่งถ่ายกันครบทั้งพ่อแม่ลูกโดยแคทเธอรีนภรรยาของตนอุ้มเด็กชายธีโอวัยห้าขวบตัวอ้วนตุ้ยนุ้ยที่แหกปากยิ้มกว้างให้กล้อง…
แล้ววันรุ่งขึ้นธีโอก็นั่งหน้าตูมมาเคียงข้างกับบิดาซึ่งดูจะอารมณ์ดีกว่าทุกวัน ชายหนุ่มเมินหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์ในขณะที่รถคันหรูแล่นเข้าสู่เขต ไร่ดวงใจ ดวงตาคมกวาดมองสภาพไร่ส้มที่รกรื้อดูทรุดโทรมแห้งแล้งมีป้ายไม้เก่าๆ เขียนด้วยอักษรสีขาวที่ห้องต่องแต่งๆ อยู่กับคานไม้ผุพังซึ่งหญ้าขึ้นสูงจนแทบจะมองไม่เห็นป้าย แต่ยังดีที่ถนนทางลูกรังนั้นไม่เป็นหลุมเป็นบ่อแต่สองข้างทางก็มีหญ้าขึ้นครึ้ม มีต้นส้มบางต้นยืนต้นตายบรรยากาศโดยรอบดูวังเวงเหมือนไร่รกร้าง
“นี่เหรอครับที่คุณพ่อบอกว่าเป็นไร่ส้มเพื่อนรักของคุณพ่อ ที่บอกว่าเขาเคยช่วยคุณพ่อตอนที่เกือบล้มละลาย” ธีโอหันไปถามบิดาซึ่งใบหน้าที่ดูสดชื่นอารมณ์ดีเมื่อครู่หายไป ใบหน้าของบิดาดูเศร้าหมองแววตาหดหู่ คุณธัชไม่ตอบแต่พยักหน้าให้ลูกชายเท่านั้น
“แล้วเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาล่ะครับไร่ที่เคยยิ่งใหญ่จึงได้ทรุดโทรมขนาดนี้”
“พวกเขามีปัญหาบางอย่างที่เขาไม่เคยบอกพ่อ.. ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกัน” ธีโอพยักหน้าช้าๆ แล้วมองไปข้างหน้าเมื่อรถแล่นเข้าสู่บริเวณบ้านหลังงามซึ่งมีร่องรอยของความงดงามรุ่งเรืองในอดีต บ้านหลังงามใหญ่โตท่ามกลางแมกไม้สองข้างทางร่มรื่นแต่ดูเงียบเหงาวังเวงยิ่งสายลมพัดกรูมาใบไม้แห้งก็ปลิดปลิวลงจากต้นบ้างก็ล่องลอยกระจายไปกับสายลม หากเขาไม่รู้มาก่อนว่าที่นี่มีคนอาศัยอยู่ธีโอก็คิดว่ามันต้องเป็นบ้านผีสิงแน่นอน...
“นี่ถ้าคุณพ่อไม่บอกว่า ว่าที่เมียของผมอยู่ที่นี่ผมคิดได้อย่างเดียวเลยว่าที่นี่เป็นบ้านผีสิง” ธีโออดที่จะพูดออกไปไม่ได้จนผู้เป็นพ่อหันมามองอย่างระอาใจในความปากเสียของลูกชาย
“ปากแกนี่นะไอ้ธีโอ..” คุณธัชเดินลงจากรถพอดีกับที่มีหญิงวัยสี่สิบวิ่งออกมาต้อนรับหน้าตื่นก่อนจะยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นว่าแขกผู้มาเยือนเป็นใคร...
“คุณธัชใช่มั้ยคะ คุณธัชจริงๆ ด้วย” ต้อยถามอย่างตื่นเต้น
“ใช่ฉันเองล่ะต้อย.. แล้วเป็นไงบ้างสบายดีไหม” คุณธัชรับไหว้จากพี่ต้อยด้วยรอยยิ้มยินดีไม่ต่างกัน
“สบายดีค่ะ เชิญข้างในเลยค่ะ คุณผู้หญิงไม่บอกเลยว่าเป็นคุณธัช” ต้อยชวนคุยด้วยความคุ้นเคย
“เขาคงไม่ได้คิดว่าฉันจะมาจริงจังล่ะมั้ง อ้อ ลืมแนะนำ นี่ธีโอ ลูกชายฉันเอง” ธีโอไหว้ผู้สูงวัยกว่าอย่างนอบน้อมไม่เคอะเขินเพราะชายหนุ่มรู้ดีว่าหากบิดาคุยกับใครอย่างสนิทสนมนั่นแสดงว่าบุคคลนั้นต้องสำคัญอยู่ไม่น้อยแม้ว่าฐานะจะแตกต่างกันก็ตาม
“เอ้อ สะ สวัสดีค่ะ ไม่ต้องไหว้ก็ได้ค่ะ ต้อยแค่คนรับใช้” พี่ต้อยรับไหว้แทบไม่ทันเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาระดับพระเอกหนังไหว้ตน
“คนทุกคนมีคุณค่าเท่ากันนะต้อย ดีแล้วที่ธีโอไหว้เธอ อีกหน่อยฉันจะฝากฝังเขาไว้ให้เธอดูแล” คุณธัชบอกยิ้มๆ พี่ต้อยยิ้มรับบางๆ แล้วก็ต้องรีบหลบออกไปเมื่อเดินมาส่งแขกถึงห้องโถงของบ้านซึ่งคุณดวงพรนั่งรออยู่แล้วพร้อมกับลูกสาวสุดที่รัก...
“สวัสดีค่ะคุณธัช แหม.. มาถึงไวจังนะคะฉันคิดว่าคุณจะมาถึงเย็นๆ เสียอีก” คุณดวงพรยิ้มกว้างพร้อมทั้งไหว้คุณธัชอย่างชดช้อย
“ไหว้คุณธัชเสียสิลูกชีวัน” นางหันมาบอกลูกสาวซึ่งก็ไหว้ผู้สูงวัยอย่างอ่อนน้อม คุณธัชมองหญิงสาวที่นั่งก้มหน้านิ่งสงบเสงี่ยมอยู่ข้างๆ คุณดวงพรอย่างเอ็นดู
“ที่นี่เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ ฉันไม่ได้มาที่นี่แค่เกือบยี่สิบปี ที่นี่ราวฟ้ากับเหวเลยทีเดียว” คุณธัชพูดตรงๆ
“แหม ก็ที่นี่มีแต่ผู้หญิงนี่คะ ก็คุณพี่เทวัญน่ะด่วนจากเราไป หากคุณพี่ยังอยู่ที่นี่ก็คงจะรุ่งโรจน์งดงามเหมือนเดิมล่ะค่ะ ฉันน่ะเสียอกเสียใจมากเลยนะคะที่ไม่สามารถทำให้ไร่ดวงใจคงอยู่ในสภาพเดิมได้..” คุณดวงพรพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยคุณธัชมองยิ้มๆ อย่างรู้เท่าทันจริตหญิงในขณะที่ธีโอเอาแต่เมินหน้ามองไปรอบๆ บ้านไม่คิดแม้แต่จะหันมามองเจ้าของบ้านซึ่งคุณธีก็ไม่ว่าอะไร
Related chapters
ขวัญชีวาซาตาน บทที่6.
บทที่6. “เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเลยนะ ฉันมีสินสอดทองหมั้นมาตามที่เธอเรียกร้องและข้อตกลงระหว่างเราที่ฉันได้พูดไว้ก่อนหน้านี้ เธอคงไม่คิดจะเปลี่ยนอะไรหรอกใช่ไหม..” คุณธัชกล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นการเป็นงานน้ำเสียงดูห่างเหินไว้ตัวอย่างเห็นได้ชัด“ค่า ไม่มีค่า ฉันขอแค่สินสอดทองหมั้นตามที่ตกลงไว้เพื่อจะได้เอามาพัฒนาปรับปรุงไร่ของเราเท่านั้นล่ะคะ ไม่อยากให้ความฝันของคุณพี่ต้องล่มสลายไปต่อหน้าต่อตา”“งั้นก็ดี นี่สัญญาและนี่คือเงินสินสอด แต่รอสักครู่คนของฉันกำลังพานายอำเภอมา..” คุณธัชเอ่ยขึ้นทำให้คุณดวงพรซึ่งกำลังจะเอื้อมมือมายกพานใส่เงินสินสอดไปนั้นชะงักหดมือกลับยิ้มแหยๆ แล้วเมินหน้าหนีแววตาของนางเต็มไปด้วยความไม่พอใจ คุณธัชปรายตามองอย่างสมเพชแล้วมองเลยไปยังหญิงสาวที่นั่งก้มหน้านิ่งไม่พูดไม่จาอยู่อย่างสนใจ“เป็นไงบ้างหนูชีวัน จำลุงได้ไหม”“คือ มะ ไม่ค่อยได้ค่ะ”หญิงสาวตอบเบาๆ น้ำเสียงกังวานไพเราะถูกใจคุณธัชนักซึ่งเขามั่นใจได้เลยว่าลูกสาวของเพื่อนรักจะเป็นภรรยาที่ดีของลูกชายได้“ก็อย่างว่านะ ลุงไม่ได้อยู่เมืองไทยเกือบยี่สิบปี..”“อุ้ย นายอำเภอมาแล้ว เชิญเลยค่ะท่าน นวลเอ๊ยหาน้ำหาท่ามาให้นายอำเภอเร็
Last Updated : 2025-04-14ขวัญชีวาซาตาน บทที่7.
บทที่7.“คุณแม่ไปแล้ว คุณแม่ทิ้งพวกเราไปแล้ว นมขาแล้วเราจะอยู่ยังไง..”“อย่าร้องค่ะคุณหนู ถึงไม่มีคุณแม่เราก็อยู่กันมาได้ไม่ใช่เหรอคะ ที่ผ่านมาเราไม่เคยได้พึ่งพาอะไรจากคุณแม่เลยนี่คะ ไม่มีพวกเขาเราก็อยู่กันได้ค่ะ เชื่อนมสิคะ” นวลตองยิ้มให้บางๆ ขวัญชีวาพยักหน้าอย่างยอมรับในโชคชะตาของตน “อีกอย่าง การจดทะเบียนสมรสของคุณหนูกับคุณธีโอก็ไม่ได้มีผลอะไรเพราะเขาไม่สนใจคุณหนูเลยสักนิดซึ่งก็เป็นการดีแล้วนี่คะ อีกอย่างคุณหนูมีสิทธิ์เต็มที่ในการบริหารจัดการที่นี่เหมือนเดิม แค่ห้าปีเท่านั้นแล้วไร่นี้ก็จะกลับมาเป็นของคุณหนูเหมือนเดิม และคราวนี้จะไม่มีใครเอามันไปได้อีก.. สู้ๆ นะคะ เพื่อไร่ดวงใจและคุณพ่อ..” นวลตองเช็ดน้ำตาออกจากแก้มใสของขวัญชีวาเบาๆ“จริงด้วยค่ะ แบบนี้ชีวาก็สามารถทำอะไรได้ตามใจโดยไม่ต้องกลัวว่าคุณแม่กับคุณพี่ดุด่าเอา”“จริงค่ะ แบบนี้ล่ะดีแล้วไม่มีคนใจร้ายคอยรังแก” พี่ต้อยพี่ติ่งเสริมทันด้วยด้วยรอยยิ้มสดชื่น“ขอบคุณมากๆ นะคะทุกๆ คน” ขวัญชีวายิ้มกว้างด้วยความรู้สึกปรอดโปร่งมากขึ้น... หญิงสาวสูดหายใจลึกๆ มองไปรอบๆ ด้วยความหวังอันเรืองรอง...ทางด้านคุณดวงพรที่หอบเงินสินสอดกว่าห้าสิบล้านก
Last Updated : 2025-04-14ขวัญชีวาซาตาน บทที่.8.
บทที่.8.“ต้องไหวสิคะ ตอนนี้ชีวาก็ทำงานในไร่เป็นเกือบทุกอย่างแล้ว รถไถชีวาก็ขับได้แล้ว ไม่ได้ยากนี่คะหากเราคิดจะทำ ตอนนี้ใครๆ ก็หันมาทำการเกษตรกันแล้วค่ะ เพราะมันเป็นงานที่ยั่งยืน เราจะทำตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไงคะ ค่อยๆ ก้าว ค่อยๆ สร้างภูมิคุ้มกันให้คนในบ้านก่อน เรื่องซื้อที่คืนจากพี่แดนนั้นยังอีกยาวไกลค่ะแต่ชีวาจะซื้อคืนให้ได้แน่ๆ” หญิงสาวบอกด้วยรอยยิ้มมุ่งมั่น“ใช่ค่ะ งานพวกนี้เก่งหมด แต่ทำอาหารไม่เป็น”“โธ่ นมขา มันไม่ใช่แนวของชีวานี่คะ เป็นแค่ลูกมือนมน่ะดีแล้ว เพราะชีวาหั่นผักสวยกว่าใครๆ” หญิงสาวยิ้มกว้างไม่ได้รู้เขินอายที่ตนทำอาหารไม่เป็น “คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ” เสียงนุ่มทุ้มแสนสุภาพคุ้นหูดังขึ้น ชายแดน ชายหนุ่มที่ถูกพูดถึง เดินยิ้มร่าเข้ามาหาพร้อมทั้งไหว้นวลตองอย่างนอบน้อม“พี่แดนมาพอดีเลยค่ะ ชีวากำลังนินทาพี่ค่ะ” หญิงสาวบอกยิ้มๆ ชายหนุ่มจึงหัวเราะเบาๆ“สงสัยนินทาพี่เรื่องมาขอข้าวกินฟรีที่บ้านบ่อยๆ ล่ะสิ”“แหม.. พี่แดนคิดว่าชีวางกหรือไงคะ”“ถ้าไม่นินทาเรื่องนี้แล้วนินทาเรื่องอะไรจ๊ะ”“ชีวากำลังคุยกับนมนวลเรื่องการขยับขยายกิจการของเราค่ะ พี่แดนมาก็ดีแล้ว ชีวามีเรื่องจะปร
Last Updated : 2025-04-14ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 9.
บทที่ 9.ใบหน้าหล่อเหลาตึงจัดเมื่อวันนี้เขาถูกบิดาเรียกมาเพียงเพื่อจะพูดถึงผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาที่ตนไม่เคยใส่ใจหรือไม่คิดจะจดจำเลยสักนิด“คุณพ่อก็รู้ว่าผมไม่ได้เต็มใจอยากจะเอาแม่นั่นเป็นเมีย”“จะอยากได้หรือไม่เขาก็เป็นเมีย เอาน่า พ่อแค่อยากอุ้มหลานและหนูชีวาก็น่าจะเป็นแม่ที่ดีมีหลานที่น่ารักให้พ่อได้”“อ้อ ชื่อชีวาหรอกหรือ ผมจำไม่ได้เลยว่าเมียผมชื่อนี้” ธีโอแค่ยิ้มหยันๆ“หนูชีวา ชื่อขวัญชีวา สวยน่ารัก และเก่งมาก หึ.. พ่อล่ะอยากหนุ่มแน่นกว่านี้นัก รับรองเลยว่าจะไม่ปล่อยให้หนูชีวาหลุดมือไปเลยล่ะ..” คำพูดของบาดเหมือนเทน้ำมันราดบนกองไฟดวงตาคมของธีโอวาววับขึ้นมาทันที คุณธัชลอบยิ้มธีโอนั้นหวงตนมากไม่ยอมให้ใครเข้ามาวอแวซึ่งคุณธัชเองก็ไม่คิดจะหาหญิงสาวคนไหนมาแทนที่ภรรยาที่เสียชีวิตไปนานแล้ว ซึ่งข้อนี้เองคุณธัชจึงพูดยั่วลูกชายและมันก็ได้ผล “อย่าคิดหาใครมาแทนที่แม่ของผมเสียให้ยาก นอกจากคุณแม่แล้วไม่มีผู้หญิงคนไหนเหมาะกับคุณพ่อหรอก”“แล้วแกล่ะ ผู้หญิงคนไหนจะเหมาะ.. อย่าบอกนะว่าแม่สาวๆ สังคมที่วันๆ เอาแต่แต่งตัวสวยอวดกัน แล้วก็ควงกันลอยไปลอยมางานการไม่ทำ ทำแต่จะจับผู้ชายหน้าโง่สักคนเป็น
Last Updated : 2025-04-14ขวัญชีวาซาตาน บทที่10.
บทที่10.“ทำไมมารอบนี้ดูดีขึ้นตั้งเยอะวะ” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเมื่อเห็นป้ายทางเข้าไร่เมื่อเห็นว่าป้ายไร่ดวงใจซึ่งเขาจำได้ดีว่าเมื่อสองปีที่แล้วป้ายไร่นั้นผุพังห้อยต่องแต่งสีซีดจางแทบมองไม่เห็นว่ามันเขียนว่าอย่างไรและเขาก็เกือบจะขับรถเลยไปทิศทางอื่น หากบิดาไม่บอกว่าทางนี้คือทางเข้าไร่ แล้วต้นไม้ในไร่หลายร้อยต้นยืนต้นตายและแคระแกร็นหญ้าสูงท่วมหัวดูแห้งแล้งและขาดการเอาใจใส่ แต่ตอนนี้มันดูเขียวขจีมีต้นไม้หลายต้นถูกปลูกขึ้นใหม่ หญ้าที่เคยสูงท่วมหัวแห้งกรอบไม่มีให้เห็น แต่หญ้าถูกตัดให้โล่งเตียนดูสบายตาและดูร่มรื่นขึ้น เขาเห็นสวนผักหลากหลายชนิดอยู่ข้างทางมีคนสองคนกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับแปลงผักสายน้ำที่พวยพุ่งออกจากท่อน้ำสปริงเกอร์หมุนไปรอบๆ ทำให้บริเวณโดยรอบชุ่มฉ่ำแปลงดอกดาวเรืองและดอกไม้หลากสีที่ปลูกเพื่อล่อแมลงอยู่รอบๆ แปลงผักก็สวยงามน่ามองธีโอขับรถไปเรื่อยๆ และมองสำรวจไร่ดวงใจที่ดูสวยงามมากขึ้นอย่างอดทึ่งไม่ได้ กระถางดอกไม้และไม้ประดับที่วางเรียงรายอย่างสวยงามตลอดทางเดินเข้าสู่ตัวบ้านที่ถูกทาสีใหม่และปรับปรุงตกแต่งดูน่าอยู่มาก เพราะเค้าโครงเดิมของบ้านไม้หลังนี้สวยอยู่แล้วและเป็นแบบบ้านแบบ
Last Updated : 2025-04-14ขวัญชีวาซาตาน บทที่11.
บทที่11. เหมือนโลกหยุดหมุนอีกครั้งหนุ่มสาวมองสบตากันนิ่งอยู่ชั่วครู่แม้ในระยะที่ไม่ใกล้นักแต่เหมือนมีสายใยบางอย่างที่ทำให้ใจสองดวงเต้นกระหน่ำและไหวสะท้านอย่างไม่อาจจะอธิบายได้...“เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนคุณลุงค่ะ ริสาจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร หน้าตาน่ารักดีนะคะ แต่เธอมีคนรักแล้ว” นริสาเอ่ยขึ้นน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความอิจฉาไม่น้อย“อ้อ เหรอครับ” ไม่รู้ทำไมธีโอถึงได้รู้สึกหงุดหงิดที่รู้ว่าเจ้าหล่อนมีเจ้าของแล้ว ชายหนุ่มตัดใจเดินตามริสาไปหานายอำเภอวันชัยแต่ดวงตากลมโตและใบหน้ากระจุมกระจิ๋มน่ารักของสาวเจ้ายังคงรบกวนจิตใจเขาไม่หาย ผู้หญิงหน้าตาลักษณะอ่อนหวานแบบนี้ไม่เคยอยู่ในลิสต์ในสเป๊กของคู่ควงของเขาเลยแต่ทำไมเขาถึงได้กระวนกระวายคิดถึงแต่เจ้าหล่อนกันนะ ธีโอหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้นแต่ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์และสีหน้าให้เป็นปกติ...ในขณะเดียวกันนั้นเองขวัญชีวาเองก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอชาวาบตั้งแต่หัวจรดเท้าที่เห็น เขา สามีในนามของเธอปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ดีที่ว่าเธอเล่นเพลงจบแล้วจึงเห็นเขา หากว่าเห็นธีโอตอนที่กำลังเล่นดนตรีอยู่ไม่แน่ว่าเธออาจจะเล่นผิดเพี้ยนไปก็ได้ด้วยความตกใจและคาดไม่ถึง..เขามาทำไม แต่เ
Last Updated : 2025-04-15ขวัญชีวาซาตาน บทที่12.
บทที่12.เหมือนโลกหยุดหมุนอีกครั้งหนุ่มสาวมองสบตากันนิ่งอยู่ชั่วครู่แม้ในระยะที่ไม่ใกล้นักแต่เหมือนมีสายใยบางอย่างที่ทำให้ใจสองดวงเต้นกระหน่ำและไหวสะท้านอย่างไม่อาจจะอธิบายได้...“เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนคุณลุงค่ะ ริสาจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร หน้าตาน่ารักดีนะคะ แต่เธอมีคนรักแล้ว” นริสาเอ่ยขึ้นน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความอิจฉาไม่น้อย“อ้อ เหรอครับ” ไม่รู้ทำไมธีโอถึงได้รู้สึกหงุดหงิดที่รู้ว่าเจ้าหล่อนมีเจ้าของแล้ว ชายหนุ่มตัดใจเดินตามริสาไปหานายอำเภอวันชัยแต่ดวงตากลมโตและใบหน้ากระจุมกระจิ๋มน่ารักของสาวเจ้ายังคงรบกวนจิตใจเขาไม่หาย ผู้หญิงหน้าตาลักษณะอ่อนหวานแบบนี้ไม่เคยอยู่ในลิสต์ในสเป๊กของคู่ควงของเขาเลยแต่ทำไมเขาถึงได้กระวนกระวายคิดถึงแต่เจ้าหล่อนกันนะ ธีโอหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้นแต่ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์และสีหน้าให้เป็นปกติ...ในขณะเดียวกันนั้นเองขวัญชีวาเองก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอชาวาบตั้งแต่หัวจรดเท้าที่เห็น เขา สามีในนามของเธอปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ดีที่ว่าเธอเล่นเพลงจบแล้วจึงเห็นเขา หากว่าเห็นธีโอตอนที่กำลังเล่นดนตรีอยู่ไม่แน่ว่าเธออาจจะเล่นผิดเพี้ยนไปก็ได้ด้วยความตกใจและคาดไม่ถึง..เขามาทำไม แต่เห
Last Updated : 2025-04-15ขวัญชีวาซาตาน บทที่13.
บทที่13.ขวัญชีวายืนนิ่งจ้องมองชายหนุ่มที่ลุกขึ้นยืนมองเธอนิ่งอย่างตะลึงเล็กน้อยใจสาวเต้นระรัวเนื้อตัวเย็นเฉียบขึ้นมาทันทีและแทบจะก้าวขาไม่ออกเลยทีเดียวเมื่อพบเขาอีกครั้ง...ธีโอ.. ธราดล แอนเดอร์สัน สามีของเธอนั่นเอง..“หนูเล็กมานั่งตรงนี้ก่อนลูก แดนด้วยมานี่มา มารู้จักกับลูกชายเพื่อนลุงด้วย”“ค่ะคุณลุง” ขวัญชีวาซึ่งเปลี่ยนชุดมาสวมเดรสกระโปรงสีชมพูหวานๆ แบบเรียบร้อยอ่อนหวานเดินมานั่งข้างๆ นายอำเภอวันชัยโดยธีโอมองตามเธอทุกฝีก้าว...“ธีโอ นี่ชายแดนนะ เป็นลูกชายเพื่อนลุงเหมือนกันเขาเป็นเจ้าของไร่ติดกันกับไร่หนูเล็กนั่นล่ะ แดน นี่ธีโอลูกชายของไอ้ธัชเพื่อนลุง น่าจะอายุเท่ากันละมั้ง” นายอำเภอวันชัยแนะนำหนุ่มๆ ทั้งสอง“ยินดีที่ได้รู้จักครับ..” ชายแดนเป็นฝ่ายที่ค้อมศีรษะให้ก่อน ใบหน้าหล่อเหลาคมคายยิ้มละไม“ยินดีเช่นกันครับ” ธีโอเองก็ค้อมศีรษะและยิ้มให้ชายแดนเช่นกันแม้ในใจจะกรุ่นๆ เมื่อจำได้ว่าชายหนุ่มคนนี้คือคนเดียวกับที่ประคอง เมียของเขา ลงมาจากเวทีการแสดงด้วยท่าทางสนิทสนม...“ชีวามาลาคุณลุงกลับค่ะ”“แล้วกลับยังไงล่ะลูก”“ผมจะไปส่งน้องชีวาเองครับคุณพ่อ” ชายแดนจะเรียกนายอำเภอวันชัยว่าคุณพ่อเพ
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
ขวัญชีวาซาตาน บทที่30.
บทที่30.เรียวปากร้อนผ่าวเชยชิมอย่างถ้วนทั่วทั้งร่างงามโดยเฉพาะกลีบกายสาวอ่อนไหวหวานฉ่ำนั้นทำให้เขาหลงใหลจนไม่อยากจะถอนเรียวลิ้นออกมาเลยทีเดียว หากไม่เพราะความปวดร้าวร้อนระอุที่อัดแน่นในแก่นกายแกร่งมันเรียกร้องหาความหวานจากร่านี้เช่นกัน ธีโอค่อยๆ กดแทรกกายแกร่งเข้าสู่ร่างสาวชุ่มฉ่ำช้าๆ ความคับแคบของร่างสาวทำให้เขาต้องกัดฟันแน่นทั้งยังต้องคอยหลอกล่อปลอบโยนให้หญิงสาวหลงลืมความเจ็บปวดที่กำลังพบเจออยู่ให้คลายความหวาดหวั่น... เขาไม่อยากให้เธอมีความทรงจำที่ไม่ดีในครั้งแรก...“อ๊ะ อะ.. พี่ธีโอ ไม่นะ ออกไป ชีวาเจ็บ พี่ธีโอ...” ขวัญชีวาอุทานออกมาเสียงสั่นพร่าใบหน้างามแดงก่ำดวงตาหลับพริ้มมีหยาดน้ำตาซึมออกมาจนแพขนตางามงอนเปียกชุ่ม ความหวามไหวรัญจวนก่อนหน้านี้อันตรธานหายไปสิ้นมีเพียงความเจ็บปวดแปลบปลาบเสมือนร่างจะฉีกขาดออกจากกัน มือน้อยยันอกกว้างเปลือยเปล่าไว้ทั้งส่ายหน้าไปมามองเขาอย่างตื่นตระหนก“พี่ธีโอขา ชีวาเจ็บ..” หญิงสาวเว้าวอนอย่างน่าสงสาร“ชีวาจ๋า...เจ็บนิดเดียวคนดี ต่อไปมันจะไม่เจ็บ เชื่อพี่นะครับ..” ธีโอลูบเรือนผมยุ่งเหยิงเบาๆ แล้วเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มใสก่อนจะก้มลงจุมพิตเรียวปากเห่อบวมฉ
ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 29.
บทที่ 29.“อุ๊ย..” พอหันหลับมาร่างบางก็ชนเข้ากับร่างใหญ่โตของเขาอย่างจังธีโอรีบตวัดเอวบางไว้เมื่อเธอเซถลาจะล้มขวัญชีวาจึงตกอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของเขา ใบหน้าเนียนแดงก่ำชิดอกกว้างเปลือยเปล่าสีแทนงดงามที่รกไปด้วยขนสีน้ำตาลอ่อน...“เกือบไปแล้วไหมล่ะ” ธีโอก้มลงพูดเบาๆ เสียงของเขาแหบพร่าอย่างน่าแปลกใจ...“อะ เอ่อ.. ปละ ปล่อยชีวาได้แล้วค่ะ ชีวาไม่เป็นอะไรแล้ว” หญิงสาวบอกเสียงสั่น ความใกล้ชิดในลักษณะที่เขาแทบไม่มีอะไรปกปิดร่างกาย“ชีวาจ๋า..” ธีโอเรียกเธอเสียงนุ่มจนคนฟังแทบละลาย ใจสาวหวามไหวกายก็พลอยสั่นสะท้านไปด้วย“ขา..” ขวัญชีวาขานรับแต่ไม่กล้าเงยหน้ามองสบตาแต่มือแกร่งก็ค่อยๆ เชยคางมนขึ้นให้เธอมองสบตาเขา“พี่ขอคำขอบคุณจากชีวาได้ไหม..” ขวัญชีวาหลบตาคมอย่างสะเทิ้นอายเมื่อประกายตาคมพราวพรายแหวานฉ่ำ“ขะ ขอบคุณค่ะ..”“พี่อยากได้จูบหวานๆ แทนการขอบคุณได้ไหม..” ดวงตากลมเบิกกว้างแก้มใสแดงก่ำน่าหอมน่าจูบเป็นที่สุด...“ตะ แต่..”เธออยากจะบอกเขาว่าเธอจูบไม่เป็นแต่ไม่ทันเสียแล้วเมื่อใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาและเรียวปากร้อนผ่าวทาบลงบนกลีบปากนุ่มนิ่มที่เผยอค้างอย่างเผลอตัว...ขวัญชีวารู้สึกชาวาบไปทั้งกายทั้งย
ขวัญชีวาซาตาน บทที่28.
บทที่28.“แหม.. เจ้านายเนี่ยอารมณ์เหมือนคนวัยทองนะฮะ สงสัยไม่ได้แอ้ม..”“ยัง ยังไม่ไปไกลๆ”“เชอะ แล้วอย่ามาขอความช่วยเจมมี่เชียวนะ” ว่าแล้วเจมส์ก็สะบัดหน้าพรืดแล้วเดินออกไปด้วยท่าทางแสนงอน ธีโอส่ายหน้าช้าๆ แล้วยิ้มบางๆ กับท่าทางของเจมส์ซึ่งพอทำให้เขาผ่อนคลายลงไปได้บ้าง หากอยู่ต่อหน้าคนอื่นเจมส์จะมาดขรึมพูดน้อยและเป็นมืออาชีพ แต่เมื่ออยู่กันลำพังเมื่อไหร่สาวแตกเมื่อนั้น และท่าทางจริตจะก้านก็จะยิ่งกว่าสาวๆ เสียอีก แต่เจมส์คือคนที่รู้ใจและทำงานได้ถูกใจเขาที่สุดในเรื่องการสืบหาข้อมูลต่างๆ รู้สึกรู้จริง และได้ทันใจด้วย“นั่นสินะ พ่อเลี้ยงดำเกิง เกี่ยวอะไรกับคุณดวงพรแล้ว” คำพูดของเจมส์ทำให้ธีโอต้องมองภาพของพ่อเลี้ยงดำเกิง ชายวัยห้าสิบเศษที่ยังคงดูภูมิฐานหล่อเหลาอยู่ไม่น้อยอย่างครุ่นคิด ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูเบาๆ พร้อมกับเจมส์เยี่ยมหน้าเข้ามาอีกครั้งด้วยท่าทางลองหน้าลอยตาจนธีโอถลึงตามอง...“มีอะไรอีกล่ะ..”“ได้ข่าวว่าเจ้านายยังไม่ได้ จุดๆๆ เจ้าสาวเลยก็เลยเอาอะไรมาให้เป็นใบเบิกทางฮ่ะ” ว่าแล้วเจมส์ก็ถือกระถางดอกไม้เข้ามา มันเป็นดอกอะไรสักอย่างที่เขาไม่รู้จัก“นี่อะไร..”“แถ่น แทนแท้นนนน... มัน
ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 27.
บทที่ 27.“จะไปได้ยังไงจ๊ะเมียจ๋า เพราะผัวยังมีหนี้พนันบอลอยู่ เมียช่วยผัวหน่อยสิจ๊ะ” โรนัลโด้ติดการพนันแทบทุกชนิด โดยเฉพาะพนันบอลซึ่งเมื่อหากเขามีหนี้ นั่นหมายความว่าเธอจะต้อง ทำงาน.. เพื่อหาเงินใช้หนี้ให้เขาโดยไม่มีทางเลี่ยง เพราะโรนัลโด้ถ่ายคลิปตอนที่เริงสวาทกันไว้และยังมีทุกคลิปที่เธอนอนกับเพื่อนๆ ของเขาด้วย ซึ่งหากเธอไม่ทำตามความต้องการของเขานอกจากจะถูกตบตีแล้ว โรนัลโด้บอกว่าจะเอาคลิปนั้นไปลงในอินเทอร์เน็ตอีกด้วย แต่ตอนนี้เธอจะไม่ยอมทำตามที่โรนัลโด้ต้องการอีกต่อไป แต่เธอจะต้องจัดการเรื่องบางอย่างเสียก่อน...“เมื่อไหร่แกจะเลิกเล่นพนันบอกห่าเหวนี่เสียที ฉันจะไม่ไหวแล้วนะเพื่อนแกแต่ละคนมีแต่คนหื่นๆ”“เอาน่า มันจ่ายงามนะ นอกจากเธอจะได้สนุกแล้วเธอจะได้กระเป๋าแบรนด์เนมใบใหม่ด้วย เพื่อนฉันคนนี้รวยมาก เอาใจเขาดีๆ ล่ะ นี่คีย์การ์ดห้องมัน..” โรนัลโด้ยื่นคีย์การ์ดห้องพักเพื่อนของตนให้ดวงชีวันพร้อมกับบอกรายละเอียดต่างๆ ให้ก่อนจะเดินโซเซเข้าไปในห้องนอนของตนดวงชีวันมองคนที่เดินเข้าไปในห้องอย่างชิงชังแล้วมองคีย์การ์ดในมืออย่างชั่งใจ ตอนนี้เธอไม่มีเงินมากพอจะหนีไปได้ เธอต้องหาเงินสักก้อนและต้อง
ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 26.
บทที่ 26.“ไอ้บ้าเอ๊ย ไม่เคยแอบหอมแก้มสาวคนไหนเลยนะเนี่ย...” ชายหนุ่มยิ้มกับตัวเองอย่างขบขันแต่หัวใจหนุ่มพองโตเต็มไปด้วยความสุขก่อนจะค่อยๆ ขยับมานอนซ้อนแผ่นหลังบางและโอบกอดเธอหลวมๆ แล้วหลับไปในที่สุด...ทางด้านคนที่ทิ้งภาระทุกอย่างให้ขวัญชีวาแบกรับมาเสวยสุขกันสองคนถึงสองปี แต่บัดนี้ดวงชีวันกับคุณดวงพรกำลังจนตรอกและกำลังฉุนเฉียวเมื่อเห็นข่าวการแต่งงานของน้องสาวฝาแฝดของตนและที่ทำให้เธอต้องกราดเกรี้ยวหนักก็คือ เจ้าบ่าว..“มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงคะคุณแม่” ดวงชีวันยื่นสมาร์ตโฟนเครื่องหรูให้มารดาดูรูปภาพบ่าวสาวที่ยิ้มให้กล้องอย่างชื่นมื่น ใบหน้าสวยซีดเซียวเต็มไปด้วยความฉุนเฉียว“ไหนอะไรหรือชีวัน”“นี่ไงคะ นังชีวามันได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ได้ยังไง ไหนคุณแม่บอกว่าเป็นเพื่อนคุณพ่อ ทำไมคุณแม่ไม่บอกว่าเป็นคุณลุงธัช ชีวาก็นึกว่าเพื่อนคนอื่นของคุณพ่อ” แน่นอนว่าเธอเคยเห็นคุณธัชและเพื่อนของบิดาคนอื่นๆ แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากนักประสาเด็ก และบางครั้งที่คุณธัชมาที่ไร่เธอก็ไม่ค่อยได้สนใจเพราะมารดามักพาเธอเข้าเมืองไปเที่ยวซื้อของมากกว่า และเพื่อนของบิดาสวนใหญ่ที่เธอเคยเห็นก็คือนักธุรกิจแก่ๆ อ้วนๆ บางคนก็หน้า
ขวัญชีวาซาตาน บทที่25
บทที่25รักแรกพบไงล่ะ เคยได้ยินไหม... เสียงหนึ่งเอ่ยตอบเขามาในใจ ธีโอคิดขณะค่อยๆ รูปซิปลงช้าๆ ผิวกายนวลเนียนสีน้ำผึ้งลอมทองดูกระจ่างใสผุดผาดน่ามอง นิ้วแกร่งเฉียดผ่านผิวเนื้อสาวโดยไม่ตั้งใจแต่เขาก็รู้สึกได้ถึงกายที่สะดุ้งน้อยๆ ของเธอ เด็กหนอเด็ก.. ชายหนุ่มคิดอย่างขบขันแกมเอ็นดูเจ้าสาวแสนไร้เดียงสาของตน การหลอกเด็กนี่มันไม่ง่ายเลย..“เอาล่ะเรียบร้อยแล้วครับ พี่อาบน้ำก่อนนะ” ธีโอตัดใจจากผิวเนื้อเนียนนุ่มและพยายามระงับความต้องการของตนอย่างสุดความสามารถ ทั้งที่ไม่เคยต้องระงับความรู้สึกเช่นนี้กับหญิงสาวคนไหนมาก่อน ที่ผ่านมาเขาพบเจอแต่สาวเจนจัดและไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับสาวน้อยไม่ประสาเพราะมันทำให้เสียเวลาและอารมณ์ แม้จะเคยผ่านการหลับนอนกับสาวบริสุทธิ์มาบ้างแต่มันไม่ใช่ประสบการณ์ที่น่าประทับใจนักเพราะเขาชอบสาวที่เจนสังเวียนสวาทมากกว่าที่จะต้องมาคอยสอนหรือเอาอกเอาใจคู่นอน การนอนกับผู้หญิงสักคนสำหรับเขาคือต้องการความสนุกสุดเหวี่ยงต้องการเซ็กซ์ที่เร่าร้อนรู้ใจซึ่งกันและกัน พูดง่ายๆ ก็คือเจอหน้ากันก็พร้อมจะขึ้นเตียงได้เลยมากกว่าจะมาอ้อยอิ่งเอาใจกันแต่สำหรับขวัญชีวา เขาต้องการทั้งหมดของเธอ ไม่ว่าร่
ขวัญชีวาซาตาน บทที่24.
บทที่24. “ไอ้พี่แดนคนร้ายกาจ ฮึ่มมม คิดว่าจะเอาชนะริสาได้เหรอ ไม่มีทางงงงงง...” นริสาอยากจะกรีดร้องออกมาเสียนักแต่กลัวคนในงานจะแตกตื่นจึงได้แต่จ้องมองไปยังคนที่หันมามองสบตากับเธอพร้อมชูโทรศัพท์โบกไปมาทั้งยิ้มยียวนอย่างเป็นต่อ หากวันนั้นไม่ได้รู้สึกเพลียมากจนเหมือนจะไม่สบายเธอก็คงไม่ได้กินยาพาราและยาแก้แพ้ไปก่อนที่ธีโอจะมาที่บ้านซึ่งเธอก็อาสาจะพาเขามาพบชายแดน และระหว่างที่รอธีโอกับชายแดนคุยกันก็นานมากเธอจึงหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยา จึงเปิดโอกาสให้ชายแดนกลั่นแกล้งได้ซ้ำยังมีรูปหลุดเด็ดๆ ของเธอไว้ข่มเธออีกด้วย แต่เธอจะไม่มีวันยอมแพ้ชายแดนแน่ๆ เรื่องนี้เธอจะต้องเอาคืนให้ชายแดนไปไม่เป็นเลยทีเดียว... นริสาคิดในใจอย่างขุ่นเคืองได้แต่ทำปากขมุบขมิบต่อว่าชายหนุ่มที่ยิ้มยียวนมาให้ตนอยู่ในใจ“ขอให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะลูกนะ มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากัน เอ็นดูน้องดูแลน้องให้ดีเท่าชีวิตของแกนะธีโอเพราะผู้หญิงอย่างหนูชีวาไม่มีอีกแล้ว ส่วนหนูชีวาก็พยายามอดทนกับนิสัยแย่ๆ ของพี่เขาหน่อย แม้มันจะนิสัยแย่บ้างแต่พี่เขาก็จะเป็นสามีที่ของชีวาและพ่อที่ดีของลูกๆ ได้ หมดทุกข์หมดโศกเสียทีนะลูกนะ..” คุณธัชให้พรบ่
ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 23.
บทที่ 23.ทางด้านคุณธัชที่ได้รับข่าวจากลูกชายว่าจะจัดงานฉลองสมรสก็ยิ้มกว้างด้วยความภาคภูมิใจ ในที่สุดธีโอก็ไปไหนไม่รอด เขาคิดอยู่แล้วว่าหากธีโอได้พบกับขวัญชีวาลูกชายตัวดีของตนจะต้อง หยุด.. สองปีที่ผ่านไปก็ไม่เสียเปล่า ความจริงแล้วตลอดสองปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยได้ทอดทิ้งขวัญชีวา แต่แอบช่วยเหลือเงียบๆ โดยทุกอย่างนั้นเขาได้ไหว้วานให้นายอำเภอวันชัยเป็นผู้ประสานงาน โดยให้นายอำเภอวันชัยช่วยพูดกับพ่อของชายแดนว่าให้เก็บที่ดินของไร่ดวงใจไว้และสัญญาว่าจะซื้อคืนแต่เหมือนว่าพ่อของชายแดนตั้งใจจะช่วยซื้อไร่ดวงใจไว้อยู่แล้วเขาจึงเบาใจและช่วยเหลือขวัญชีวาในด้านอื่นก็คือช่วยส่งคนไปคอยติดตามดูแลความปลอดภัยให้กับขวัญชีวาซึ่งก็คือคนงานชั่วคราวสองคนที่ขวัญชีวาจ้างไว้นั่นเอง และความเป็นไปทุกอย่างในชีวิตของขวัญชีวาจะถูกรายงานให้เขาได้รับรู้ตลอดและบางครั้งเขาก็ไปเยี่ยมเยียนเธอบ้าง แต่ช่วงหลังมานี้สุขภาพไม่ค่อยดีจึงทำได้แค่โทร.ไปถามไถ่และรับรู้ข่าวจากคนของตนและนายอำเภอวันชัยที่ก็ไปเยี่ยมเยียนขวัญชีวาอยู่เนืองๆ ตอนนี้ธีโอก็ซื้อที่คืนมาจากชายแดนแล้ว และกำลังจะจัดงานแต่งงานด้วย เป็นสิ่งที่คุณธัชปลาบปลื้มใจยิ่งนัก“
ขวัญชีวาซาตาน บทที่ 22.
บทที่ 22.ทุกอย่างในชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วจนขวัญชีวาแทบตั้งตัวไม่ติดเพราะหลังจากที่สามีตัวจริงเสียงจริงเข้ามาในชีวิต ในไร่ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย มีคนงานเพิ่มขึ้นนับสิบคนในระยะเวลาเพียงสามวันที่ธีโอมา ซ้ำเมื่อกลับมาถึงบ้านเธอก็ได้พบกับเจมส์ซึ่งเป็นเลขาของเขา แล้วเจมส์กับพี่ต้อยพี่ติ่งและนมนวลก็เข้าขากันได้เป็นอย่างดีซ้ำยังพากันจัดแจงเปลี่ยนตกแต่งพื้นที่ในบ้านของเธออย่างงดงามสวยหรูเหมือนจะมีงานอะไรสักอย่างเกิดขึ้น ยังไม่เพียงเท่านั้น มีชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งเดินมาหาเธอแล้วแนะนำตัวว่ามาจากร้านเสื้อชื่อดังจากกรุงเทพฯ พร้อมทั้งนำชุดแต่งงานมาให้เธอเลือก ช่างแต่งหน้าทำผมก็มาพร้อม...“นี่มันอะไรกันคะ” ขวัญชีวาหันมามองคนที่ยืนทำทองไม่รู้ร้อนข้างๆ“ก็พี่จะจัดงานฉลองสมรสของเราไงล่ะ ทุกๆ คนจะได้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน”“แต่ชีวาไม่ต้องการ เรา.. ไม่ควรทำให้มันเอิกเกริก เราควรจะอยู่แบบเดิม” ขวัญชีวาแย้งเพราะไม่ต้องการจะประกาศให้ใครรู้หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ การแต่งงานที่มีระยะเวลาเพียงห้าปีหากสิ้นสุดสัญญาแล้วเธอก็ไม่อยากจะให้ใครๆ รู้ว่าตนเป็นม่ายหรือเป็นขี้ปากใคร อยู่แบบเดิมเมื่อหย่ากัน
