บทที่ 22.

บทที่ 22.

ทุกอย่างในชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วจนขวัญชีวาแทบตั้งตัวไม่ติดเพราะหลังจากที่สามีตัวจริงเสียงจริงเข้ามาในชีวิต ในไร่ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย มีคนงานเพิ่มขึ้นนับสิบคนในระยะเวลาเพียงสามวันที่ธีโอมา ซ้ำเมื่อกลับมาถึงบ้านเธอก็ได้พบกับเจมส์ซึ่งเป็นเลขาของเขา แล้วเจมส์กับพี่ต้อยพี่ติ่งและนมนวลก็เข้าขากันได้เป็นอย่างดีซ้ำยังพากันจัดแจงเปลี่ยนตกแต่งพื้นที่ในบ้านของเธออย่างงดงามสวยหรูเหมือนจะมีงานอะไรสักอย่างเกิดขึ้น ยังไม่เพียงเท่านั้น มีชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งเดินมาหาเธอแล้วแนะนำตัวว่ามาจากร้านเสื้อชื่อดังจากกรุงเทพฯ พร้อมทั้งนำชุดแต่งงานมาให้เธอเลือก ช่างแต่งหน้าทำผมก็มาพร้อม...

“นี่มันอะไรกันคะ” ขวัญชีวาหันมามองคนที่ยืนทำทองไม่รู้ร้อนข้างๆ

“ก็พี่จะจัดงานฉลองสมรสของเราไงล่ะ ทุกๆ คนจะได้รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน”

“แต่ชีวาไม่ต้องการ เรา.. ไม่ควรทำให้มันเอิกเกริก เราควรจะอยู่แบบเดิม” ขวัญชีวาแย้งเพราะไม่ต้องการจะประกาศให้ใครรู้หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ การแต่งงานที่มีระยะเวลาเพียงห้าปีหากสิ้นสุดสัญญาแล้วเธอก็ไม่อยากจะให้ใครๆ รู้ว่าตนเป็นม่ายหรือเป็นขี้ปากใคร อยู่แบบเดิมเมื่อหย่ากัน