Все главы ปะป๊ามาเฟีย: Глава 1 - Глава 10

# เวลา 21:30สายตาคมมองไปยังท้องถนนใจกลางเมืองใหญ่พลางดูดบุหรี่ชนิดพิเศษด้วยท่าทางผ่อนคลาย“จะกลับคอนโด หรือจะไปไหนต่อดีครับ?”เสียงของอเล็กซ์ลูกน้องคนสนิทที่พ่วงตำเหน่งลูกบุญธรรมของท่านคารอสบิดาของคริสเตียนเอ่ยถามเจ้านายด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบตามสไตล์ ที่บางครั้งก็นิ่งจนเจ้านายอย่างคริสเตียนเองก็เดาใจไม่ออกเหมือนกัน“แถวนี้ไม่มีที่ให้ผ่อนคลายเลยหรือไง”เจ้านายหนุ่มพูดออกมาขณะที่พักสายตาอยู่เบาะหลังของรถหรู วันนี้เป็นวันที่หนักหน่วงกว่าทุกวันเพราะเขาต้องคุยงานทั้งวันแทบจะไม่ได้พัก ทั้งงานที่บริษัทของตนและงานที่ยังค้างคาของบิดาที่พึ่งเกษียณตัวเองไปเมื่อเดือนก่อน ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาปลดเนคไทพลางคิดไปว่าเวลาแบบนี้ถ้ามีสาวสวยมานวดให้คงสบายไปทั้งตัวคริสเตียน เวลล์ หนุ่มโสดในวัยสามสิบห้าที่รักสนุกยิ่งกว่าอะไร ความเพอร์เฟคทั้งรูปร่างหน้าตาและหน้าที่การงานทำให้มีสาวๆ มาพลีกายให้ไม่เว้นวัน แล้วยังมีสาวๆ ที่มารดากับท่านย่าหาให้อีกด้วย เรียกได้ว่าชีวิตไม่เคยขาดผู้หญิงเลยสักครั้ง“มีครับ แถวนี้มีผับอยู่ไม่ไกล และค่อนข้างเป็นส่วนตัว”อเล็กซ์บอกออกไปอย่างรู้ใจเจ้านาย ก่อนจะสั่งคนขับให้ตรงไปยังที่หมาย

“โอ๊ย!! อย่าพึ่งขยับค่ะ!! ฉันเจ็บ!!”ไอยลดาใช้มือดันหน้าอกแกร่งออกห่างเพื่อที่จะให้เขาหยุด เธอรู้สึกว่าความใหญ่โตของเขากำลังทำให้ร่องสาวของเธอฉีกขาด“อดทนหน่อยที่รัก ครั้งแรกก็เจ็บแบบนี้แหละ”คริสเตียนปลอบเธอด้วยน้ำเสียงอบอุ่นพร้อมกับพรมจูบตามกรอบหน้าเรียวอย่างอ่อนโยน เผื่อว่าเธอนั้นจะรู้สึกดีขึ้นแต่ใช่ว่าเธอจะเจ็บปวดคนเดียวซะที่ไหน เขาเองก็ปวดหนึบไปทั้งลำไม่ต่างจากเธอเลย ไม่คิดเลยว่าร่องสาวบริสุทธิ์จะรัดแน่นขนาดนี้ แน่นจนเขาไม่สามารถขยับแก่นกายเข้าออกได้“คืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขไม่มีวันลืมเลยที่รัก”พูดจบเอวหนาก็เริ่มขยับเข้าออกทันที เริ่มจากจังหวะเนิบนาบให้เธอได้ปรับตัว แล้วเพิ่มความเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะพอใจเช้าวันต่อมา...คริสเตียนรู้สึกตัวเมื่อเสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาต่อเนื่อง แต่พอหยิบขึ้นมากลับพบว่ามันไม่ใช่เครื่องของเขา และที่สำคัญ... เขาดันกดรับสายไปแล้วด้วย(ลูกสาว ได้ยินที่เจ้พูดมั้ยเนี่ย!!)“ไอยลดายังไม่ตื่นครับ”(คุณคริสเตียน...) ปลายสายเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตื่น ไม่คิดว่าคริสเตียนจะมารับสายแทนเด็กของเธอ“ครับ ผมเอง”(เอ่อ... เจ้ขอคุยกับไอยลดาหน่อยค่ะ พอดีมีธ

5 ปีต่อมา…“ลูกสาวแม่สวยที่สุดเลย พร้อมมั้ยลูก”เสียงผู้เป็นแม่คุยกับลูกสาววัยสี่ขวบเศษด้วยท่าทางใจดี แววตาที่เธอมองลูกสาวเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ถึงแม้ว่างานนี้จะเป็นงานแรกที่ลูกสาวรับถ่ายแบบก็ตาม แต่คนที่เป็นแม่ย่อมรู้ดีว่าลูกสาวของเธอเก่งแค่ไหน และต้องทำมันได้ดีแน่ๆ“พร้อมค่ะ” ลูกสาวคนเก่งชูสองนิ้วให้ผู้เป็นแม่ก่อนที่จะเดินตามพี่ๆ ทีมงานไปยังฉากที่เซตไว้ โดยมีผู้เป็นแม่เดินตามไม่ห่างทุกการกระทำของลูกอยู่ในสายตาของเธอตลอดเวลา ไอยลดามองลูกสาวด้วยสายตาปลื้มปริ่ม เวลาเห็นความพยายามของลูกยิ่งทำให้เธอนึกถึงตอนที่เธอเข้าวงการใหม่ๆ เธอมีความทะเยอทะยานและความอดทนเป็นอย่างมากที่จะได้เข้าไปอยู่ในจุดที่เธอเคยอยู่ ถึงแม้มันจะผ่านไปนานแล้วก็ตามเธอเชื่อว่าทุกอย่างมีการเริ่มต้น มันก็ต้องมีจุดจบเหมือนละครทุกเรื่อง แล้วทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกให้มันจบแบบไหนแต่สำหรับเธอ... มันจบแบบสวยงามมาก เพราะทุกอย่างที่เสียไปนั้นแลกมากับลูกสาวตัวน้อยที่เป็นทั้งความสุขและหัวใจของเธอ“ฉายแววตั้งแต่เด็กเลยนะ เจ้ว่าหนูริณต้องอนาคตไกลแน่ๆ” เสียงของนัตตี้พูดขึ้นแล้วมองนางแบบตัวเล็กที่มีศักดิ์เป็นหลานสาว

@ ร้านอาหารหรูคริสเตียนและลูอีสเดินเข้ามาในร้านอาหารหรูด้วยท่าทางสุดสง่าราวกับนายแบบที่หลุดออกมาจากนิตยสารชื่อดัง ทุกสายตาจับจ้องมาที่พวกเขาเป็นตาเดียว โดยเฉพาะสาวๆ ที่นั่งอยู่ระแวกนั้นถึงแม้ว่าคริสเตียนจะแต่งงานไปแล้ว แต่ความฮอตของเขาก็ไม่แพ้หนุ่มโสดเลยสักนิดขณะที่สองหนุ่มกำลังจะเดินผ่านไปยังมุมวีไอพี เสียงใสๆ ของเด็กหญิงก็ดังขึ้นมา“อร่อยมากเลยค่ะคุณแม่” เป็นครั้งแรกที่คริสเตียนหันไปมองตามเสียงของเด็ก แล้วก็พบใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กผู้หญิงผมยาว ดวงตาสีฟ้าบ่งบอกถึงลูกผสมชั้นดีระหว่างพ่อกับแม่“อร่อยก็ทานเยอะๆ สิลูก ของมีประโยชน์ทั้งนั้น” เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นมาพร้อมกับตักอาหารใส่จานให้ลูกสาว อยู่ๆ คริสเตียนก็รู้สึกเสียดายที่ไม่เห็นหน้าของคุณแม่ของเด็กน้อย“นายสนใจแม่ลูกอ่อนด้วยเหรอวะ” เสียงของลูอีสทำให้คริสเตียนละสายจากสองแม่ลูก แล้วเดินไปยังห้องที่จองไว้ทันทีครืด~~เสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาขณะที่ทั้งคู่รออาหารมาเสิร์ฟ คริสเตียนกดรับสายทันทีที่เห็นว่าเป็นเบอร์ของน้องสาว“ว่าไงน้องรัก”(น้องเห็นรถพี่จอดอยู่หน้าร้าน พี่มากับใครเหรอคะ)“พี่มากับเพื่อนหน่ะ แล้วเรามาทำอะไร”(น้องมีนัด

ไอยลดาเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยท่าทางเปลี่ยนไปจากเดิมจนน่าผิดสังเกต ไม่นานคริสเตียนก็เดินตามมา แล้วยังเอาแต่มองไอยลดาจนน้องสาวรู้สึกสงสัยขึ้นมา“จะเป็นอะไรมั้ยคะ ถ้าฉันมีแขกมานั่งร่วมโต๊ะด้วย”ไอยลดาถามขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคุณหมอหนุ่มจะมาหาเธอกับลูกสาว“ไม่เป็นไรเลยค่ะ เชิญตามสบายเลย”คริสติน่าบอกไปพร้อมรอยยิ้ม ปกติเธอก็ไม่ใช่คนเรื่องมากอยู่แล้ว“ขอบคุณนะคะ”ไอยลดายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะกดส่งไลน์ไปบอกหมอหนุ่มทันที“คุณแม่คะ หนูขอไปดูตรงนั้นได้มั้ยคะ”ลูกสาวตัวเล็กชี้ไปยังมุมชมวิวด้วยท่าทางออดอ้อน“แม่บอกว่ายังไงคะ”ไอยลดาเอ็ดลูกสาวเบาๆ เพราะไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าคนที่นั่งอยู่จะชอบเด็กกันจริงๆ หรือเปล่าพอได้ยินแม่พูดอย่างนั้น เด็กน้อยก็ทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันที ได้แต่มองไปยังจุดชมวิวด้วยสายตาละห้อย จนคนที่นั่งอยู่ด้วยอดที่จะสงสารไม่ได้“ให้ฉันพาคิริณไปดูได้มั้ยคะ หรือว่ามีปัญหาอะไร คิริณกลัวความสูงเหรอคะ”คริสติน่าถามออกไปเมื่อทนเห็นแววตาผิดหวังของเด็กน้อยไม่ได้“ไม่มีอะไรหรอกคะ ฉันแค่ไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป”“ถ้าเรื่องนั้น ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ น้าพาไปดูนะ