ไอยลดาเดินกลับมาที่โต๊ะด้วยท่าทางเปลี่ยนไปจากเดิมจนน่าผิดสังเกต ไม่นานคริสเตียนก็เดินตามมา แล้วยังเอาแต่มองไอยลดาจนน้องสาวรู้สึกสงสัยขึ้นมา“จะเป็นอะไรมั้ยคะ ถ้าฉันมีแขกมานั่งร่วมโต๊ะด้วย”ไอยลดาถามขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคุณหมอหนุ่มจะมาหาเธอกับลูกสาว“ไม่เป็นไรเลยค่ะ เชิญตามสบายเลย”คริสติน่าบอกไปพร้อมรอยยิ้ม ปกติเธอก็ไม่ใช่คนเรื่องมากอยู่แล้ว“ขอบคุณนะคะ”ไอยลดายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะกดส่งไลน์ไปบอกหมอหนุ่มทันที“คุณแม่คะ หนูขอไปดูตรงนั้นได้มั้ยคะ”ลูกสาวตัวเล็กชี้ไปยังมุมชมวิวด้วยท่าทางออดอ้อน“แม่บอกว่ายังไงคะ”ไอยลดาเอ็ดลูกสาวเบาๆ เพราะไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าคนที่นั่งอยู่จะชอบเด็กกันจริงๆ หรือเปล่าพอได้ยินแม่พูดอย่างนั้น เด็กน้อยก็ทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันที ได้แต่มองไปยังจุดชมวิวด้วยสายตาละห้อย จนคนที่นั่งอยู่ด้วยอดที่จะสงสารไม่ได้“ให้ฉันพาคิริณไปดูได้มั้ยคะ หรือว่ามีปัญหาอะไร คิริณกลัวความสูงเหรอคะ”คริสติน่าถามออกไปเมื่อทนเห็นแววตาผิดหวังของเด็กน้อยไม่ได้“ไม่มีอะไรหรอกคะ ฉันแค่ไม่อยากให้ลูกวุ่นวายจนเกินไป”“ถ้าเรื่องนั้น ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ น้าพาไปดูนะ
วันต่อมา...คริสเตียนนั่งอยู่ในห้องทำงานด้วยอารมณ์หงุดหงิด อาการนี้เกิดขึ้นตั้งแต่กลับมาจากทานข้าวเมื่อคืน ทุกครั้งที่เขานึกถึงเธอ ภาพของหมอหนุ่มคนนั้นก็จะลอยเข้ามาในหัวของเขาตลอด“บอกอเล็กซ์เข้ามาพบผมด่วน” คริสเตียนทนไม่ไหวจนต้องโทรบอกเลขาให้ตามอเล็กซ์เข้ามาพบ ไม่นานร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิทก็เดินเข้ามา“อเล็กซ์เรื่องที่ให้ไปจัดการได้เรื่องหรือยัง” คริสเตียนถามออกไปอย่างไม่รั้งรอ“ก็ได้มานิดหน่อยครับ” อเล็กซ์ตอบไปตามตรง ปกติเขาก็ไม่ใช่คนที่ทำงานล่าช้า แต่ครั้งนี้เขาต้องยอมแพ้ให้กับความใจร้อนของเจ้านาย ที่สั่งงานยังไม่ถึงสองชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ“เธอแต่งงานกับใคร”“เธอยังไม่ได้แต่งงานหรอกครับ”คริสเตียนถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมกับสิ่งที่ได้ยิน เธอยังไม่แต่งงานอย่างนั้นเหรอ แล้วที่เธอบอกกับเขาเมื่อคืนหมายความว่ายังไง ทำไมเธอต้องโกหกเขาด้วย“จากที่ให้คนไปสอบถามจากคนรู้จักของเธอ และสืบค้นจากข้อมูลในประวัติของเธอ เธอไม่เคยแต่งงาน และเธอก็ลาออกจากวงการหลังจากเสร็จงานที่อิตาลี เมื่อห้าปีก่อน เธอยอมจ่ายเงินก่อนโตเพื่อจบสัญญากับต้นสังกัด แล้วก็ไม่มีใครเจอเธออีกเลย”คริสเตียนคิดตามคำพูดที่ได้ยิน บวกกับสถ
@ หลายวันต่อมาไอยลดาตื่นแต่เช้ามาเปิดร้านหลังจากที่ไม่ได้เปิดร้านมาหลายวัน หลายคนคงยังไม่รู้ว่าหลังจากที่เธอลาออกจากวงการเธอก็กลับไปอยู่ที่บ้านเกิด ช่วงตั้งท้องเธอก็ไม่ได้ทำอะไร เธอใช้เงินเก็บที่เธอมีใช้จ่ายในชีวิตประจำวันและเตรียมคลอดลูกสาว พอคิริณได้สองขวบ เธอก็ย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพ และเปิดร้านขายเสื้อผ้าและสินค้าแฟชั่นของผู้หญิง ส่วนรายได้ก็มากพอที่จะใช้จ่ายให้เธอกับลูกได้อยู่สบายไม่เดือดร้อน“ทำอะไรอยู่ครับคนสวย” เสียงหมอภาคิณดังขึ้นมา ทำให้สองแม่ลูกที่กำลังดูทีวีอยู่รีบหันไปมองพร้อมรอยยิ้ม“ลุงหมอ!!” คิริณวิ่งไปหาลุงหมอด้วยท่าทางดีใจเมื่อเห็นกล่องขนมร้านโปรดของเธอ“ดีใจที่เห็นลุงหรือดีใจที่เห็นขนมคะ”“ดีใจทั้งสองอย่างค่ะ” เด็กน้อยตอบเสียงใสส่วนผู้เป็นแม่ได้แต่ยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของลูกสาว ที่นับวันจะยิ่งแพรวพราวขึ้นเรื่อยๆ“แล้วคุณแม่ดีใจหรือเปล่านะที่ลุงมาหา”“ดีใจสิคะ เพราะคุณแม่ก็อยากกินขนมเหมือนกัน” ไอยลดาแกล้งตอบนอกเรื่องไป ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าคุณหมอต้องการที่จะสื่ออะไร“แม่เอาไปใส่จานให้นะคะ”ไอยลดารับขนมจากลุงหมอแล้วเดินเข้าไปในครัว ปล่อยให้ลุงกับหลานเล่นด้วยกัน แต
คริสเตียนขับรถออกมาจากร้านเล็กๆ อย่างอารมณ์ดี เขาไม่เคยคิดเลยว่าห้องเล็กๆ นั่นจะทำให้เขารู้สึกอบอุ่นหัวใจได้ขนาดนี้ครืด~~เสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาขัดจังหวะความคิดของชายหนุ่ม ใบหน้าหล่อบึ้งตึงขึ้นมาทันทีที่เห็นเบอร์โทรที่โชว์อยู่หน้าจอ“มีอะไรเหรอ”(ทำไมทักทายเมียแบบนี้หล่ะคะ ฉันจะโทรหาสามีมันต้องมีธุระด้วยเหรอ)“ผมขับรถอยู่”(ฉันมาหาคุณอยู่ที่ทำงาน แต่ไม่เจอคุณ เลขาคุณก็ไม่ทราบว่าคุณไปไหน ฉันก็เลยโทรหา)“ผมออกมาทำธุระ”คริสเตียนพูดออกไปด้วยน้ำเสียงปกติ ทั้งที่เริ่มจะหงุดหงิดกับการกระทำของเธอเหลือเกิน ที่นับวันจะเริ่มแสดงความเป็นเจ้าของเขา ทั้งๆ ที่ตกลงสถานะกันตั้งแต่แรกแล้ว(ถ้าอย่างนั้น ฉันจะกลับไปรอที่บ้านนะคะ ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ)“ครับ”คริสเตียนตัดสายไปทันทีเมื่อพูดจบ ไม่ได้ตื่นเต้นกับเรื่องที่เธอจะบอกเลยสักนิด..คริสเตียนเดินเข้ามาในบ้านตามปกติ แต่ยังไม่ทันเข้ามาถึงห้องรับแขก ก็ได้ยินเสียงของคุณย่าดังขึ้นมา ผสานกับเสียงของคุณแม่ของเขา แล้วยังมีเสียงของนุชนาถดังขึ้นมาอีกด้วยได้ยินเช่นนั้น คริสเตียนก็รีบก้าวผ่านห้องรับแขกไปอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ทันถึงไหนเสียงของคริสติน่าก็ดั
วันต่อมา...คริสเตียนยังคงคิดไม่ตกกับเรื่องของไอยลดากับลูกสาว เขาไม่รู้ว่าจะหาทางพิสูจน์เรื่องนี้ยังไงดี และอีกเรื่องที่เขาสงสัย ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกเขาจริงๆ ทำไมเธอถึงไม่เรียกร้องอะไรจากเขา ทั้งๆ ที่เธอก็แสดงออกว่าชอบเขาอยู่เหมือนกัน“คุณนันติยามาแล้วค่ะ”“เชิญเข้ามาได้เลย”หลังจากเอ่ยอนุญาตออกไป ไม่นานผู้จัดการวัยกลางคนก็เดินเข้ามา“สวัสดีครับคุณนัตตี้”“สวัสดีค่ะคุณคริสเตียน สบายดีนะคะ”“สบายดีครับ เชิญนั่งก่อน”“มีเรื่องอะไรเหรอคะ ถึงได้เชิญฉันมาแบบเร่งด่วนขนาดนี้” นัตตี้ถามเข้าเรื่องทันที ทั้งๆ ที่พอจะรู้อยู่แล้วว่าชายหนุ่มจะคุยเรื่องอะไร“ผมขอเข้าเรื่องเลยละกันนะครับ”“ได้ค่ะ”“ไอยลดาแต่งงานหรือยังครับ”“ถ้าเป็นเรื่องนี้ ฉันว่าคุณไปถามเจ้าตัวเองดีกว่านะคะ”“ผมก็อยากจะทำอย่างนั้นนะครับ แต่เธอคงไม่ตอบตรงๆ แน่”“ฉันขอถามอะไรคุณได้มั้ยคะ”“เชิญครับ”“คุณต้องการที่จะรู้เรื่องนี้ไปทำไมคะ ในเมื่อคุณก็แต่งงานแล้ว” นัตตี้ถามออกไปตามตรง ถึงเธอจะอยากให้หลานของเธอมีพ่อ แต่เธอก็ไม่อยากให้คนที่รักเหมือนน้องสาวต้องมาเจ็บปวดเช่นกัน“ผมมีเหตุผลในเรื่องนี้ และผมพร้อมจะหย่า ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกของ
เป็นครั้งแรกที่คริสเตียนนั่งยิ้มอย่างมีความสุขในรอบ5ปี ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนชายหนุ่มที่พึ่งจะมีความรักยังไงก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่ความเป็นจริงเขาไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าความรักมันเป็นยังไงแต่ตอนนี้เขารู้แค่ว่าในหัวของเขาจินตนาการไปถึงครอบครัวที่อบอุ่น มีเมียและมีลูกๆ ที่รัก วิ่งเล่นอยู่ในบ้านหลังใหญ่ก๊อก!! ก๊อก!!เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาทำให้คนที่อยู่ในภวังค์แห่งความคิดกลับมาอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง คริสเตียนเอ่ยอนุญาตออกไปตามมารยาท ก่อนที่ร่างของภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายจะปรากฏขึ้นตรงหน้า“งานยุ่งมั้ยคะ?” นุชนาถถามสามีเสียงหวาน ตามสไตล์คุณหนูผู้เรียบร้อยราวกับผ้าผับไว้ตามที่คนอื่นเข้าใจ“มีธุระอะไรเหรอครับ ถึงได้มาถึงที่นี่” คริสเตียนถามด้วยน้ำเสียงปกติ ไม่ได้แสดงความพิเศษแต่อย่างใด“ฉันต้องมีธุระอยู่แล้วค่ะ ถึงได้กล้ามาหาคุณถึงที่นี่” นุชนาถพูดออกไปด้วยน้ำเสียงติดประชด“คุณมีเรื่องอะไรรีบพูดมาเถอะ ผมมีประชุม”“ฉันแค่จะมาบอกคุณ ว่าคุณย่าท่านนัดหมอให้ฉันวันนี้ ส่วนของคุณท่านจะโทรนัดเวลาอีกที”คริสเตียนถึงกับตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน คุณย่านัดหมอให้แล้วงั้นเหรอ ทำไมคุณย่าถึงได้รีบขนาดนี้
หลังจากที่ไอยลดาหายเข้าไปในครัว คริสเตียนก็ได้โอกาสคุยกับลูกสาวเพียงลำพังโดยไม่ต้องมีสายตาของคุณแม่คอยจ้องจับผิด“คิริณอยู่กับคุณแม่สองคนเหรอ” คริสเตียนยิงคำถามแรกออกไป เพื่อสร้างความคุ้นเคยตากลมโตมองคุณลุงด้วยท่าทางสงสัย ก่อนจะตอบไปด้วยท่าทางใสซื่อ“ไม่ใช่ค่ะ คิริณอยู่กับคุณแม่กับลุงหมอ” ใบหน้าของคนถามถึงกับถอดสี คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปมเมื่อได้ยินสิ่งที่คนตัวเล็กพูดออกมา“กับป้านัตด้วยค่ะ”ฟู่ว!!ประโยคต่อมาทำเอาหัวใจแกร่งพองโตและแอบโล่งอกขึ้นมา“แล้วคุณพ่อของคิริณไปไหนหล่ะ” เขาแกล้งถามทั้งๆ รู้คำตอบดี“คุณพ่อไปทำงานค่ะ” คิริณตอบเสียงใส ได้ยินเช่นนั้นคนถามก็รู้สึกโล่งอก อย่างน้อยลูกก็คิดว่าเขาไปทำงาน และเขายังมีสิทธิ์ที่จะกลับมาหาลูกอยู่“เหรอครับ แล้วคิริณคิดถึงพ่อหรือเปล่า”เป็นคำถามที่ทำให้คนถามประหม่าเสียเอง และเป็นครั้งแรกที่มาเฟียอย่างเขากลัวที่จะฟังคำตอบ“คิดถึงค่ะ คิริณอยากให้คุณพ่อเลิกทำงาน”เด็กน้อยตอบไปตามความรู้สึก ที่คิดถึงพ่อและอยากให้พ่อมาอยู่กับเธอกับแม่ โดยที่ไม่รู้ว่าคำตอบของเธอทำผู้เป็นพ่อจุกหน่วงไปทั้งใจ“เดี๋ยวลุงมานะ” คริสเตียนบอกออกไปไม่เต็มเสียงนัก เขาไม่ช
@ คฤหาสน์เก่าแก่ของตระกูลเวลล์หลังจากกลับออกมาจากบ้านของไอยลดา คริสเตียนก็ตรงมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่ เขาเดินเข้ามาในตัวคฤหาสน์หลังเก่าแก่แต่ยังคงถูกแต่งให้ดูสวยงามและเรียบหรู ตามสไตล์ผู้อยู่อาศัยที่อายุพอๆ กับคฤหาสน์หลังนี้“มาทำอะไรดึกดื่นเจ้าคริส”เสียงของท่านปู่ทักทายหลานชายทันทีที่ก้าวเข้ามาในตัวบ้าน“สวัสดีครับคุณปู่ แล้วคุณย่าหล่ะครับ”“อยู่ในห้องรับแขกโน่น!”“แล้วปู่ออกมาเอาอะไรครับ ทำไมไม่ให้แม่บ้านเอาไปให้”“ฉันก็อยากเอาใจเมียบ้างหน่ะสิ แล้วตกลงแกมาทำอะไร” ชายสูงอายุพูดออกไปอย่างอารมณ์ดีจนหลานชายต้องยิ้มตาม“ผมมีเรื่องจะสารภาพแล้วก็ปรึกษาปู่ครับ”“ซีเรียสเหรอ ทำไมทำเสียงแบบนั้น หรือว่าไปทำผู้หญิงท้อง” คุณปู่แกล้งแซวหลานชายขณะที่เดินไปในห้องรับแขก“ใช่ครับ”“แกพูดจริงเหรอ”“ครับ”“ว่ายังไงนะ!! ย่าฟังไม่ผิดใช่มั้ย”คุณย่าพูดออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น จนแทบทำอะไรไม่ถูก ได้แต่จับมือของคุณปู่ที่นั่งอยู่ข้างๆ“คุณย่าฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วตอนนี้ผมก็ได้รู้ว่าเธอมีลูกสาว”“แล้วคริสแน่ใจได้ยังไงว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของคริส”คุณย่ายังไม่เชื่อในสิ่งที่หล
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาไอยลดากับลูกสาวได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังใหญ่เป็นการถาวร เพื่อความสุขและความสบายใจของทุกๆ คน ด้วยความเต็มใจของเธอและลูกสาวตัวเล็กตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่คิริณก็ดูสดใสและพูดคุยเก่งขึ้นเยอะ คงจะเป็นเพราะภายในบ้านหลังใหญ่นี้มีคนเยอะ และทุกคนต่างก็รักและเอ็นดูคิริณกันทุกคน เพียงแค่ย้ายเข้ามาได้หนึ่งเดือน ของเล่นก็แทบจะล้นห้องออกมาแล้วภายในห้องนั่งเล่นของบ้านหลังใหญ่มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งหญิงสาวได้พูดคุยถึงเรื่องการทำงานขึ้นมา“พี่คริสคะหนูขอถ่ายแบบคู่กับลูกได้มั้ยคะ?” ไอยลดาถามออกไปอย่างเฝ้ารอในคำตอบของชายหนุ่มมาเฟียหนุ่มมองใบหน้าสวยด้วยท่าทางนิ่งๆ โดยไม่มีการพูดคุยออกมาแต่อย่างใด“นะคะพี่คริส...”เมื่อดูท่าทางการใช้คำพูดจะไม่ได้ผล ไอยลดาก็เปลี่ยนมาใช้น้ำเสียงออดอ้อนแทน และยังเข้าไปกอดแขนเขาเอาไว้พร้อมกับซบใบหน้าสวยไปที่ไหล่กว้าง เหมือนกับที่เธอชอบทำในทุกๆ ครั้ง“ไม่!! พี่ไม่อนุญาต” คริสเตียนตอบเสียงแข็ง ถึงเขาจะใจอ่อนให้กับลูกอ้อนของเธอไปแล้ว แต่เขาก็ต้องใจแข็งเอาไว้ เพราะไม่อยากจะให้ภรรยาคนสวยออกไปทำงาน โดยเฉพาะงานที่มีผู้ชายทำร่วม
หนึ่งเดือนต่อมา@คฤหาสน์ตระกูลเวลล์ถึงแม้ไอยลดาจะอยากจัดงานแบบเรียบง่าย เชิญเฉพาะญาติผู้ใหญ่กับคนสนิท แต่ทุกอย่างกลับเป็นอย่างที่เธอต้องการไม่ได้คริสเตียนเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเป็นคนที่นักข่าวต่างเฝ้าจับตามองและพร้อมที่จะลงข่าวเขาอยู่ตลอดเวลา ทำให้ยากที่จะปกปิดข่าววันนี้งานแต่งถูกจัดขึ้นในคฤหาสน์หลังใหญ่ ผู้คนในงานต่างมาร่วมแสดงความยินดีให้กับเจ้าบ่าวเจ้าสาวในวันนี้ รวมไปถึงนักข่าวที่มากันเกือบครบทุกสำนักเลยก็ว่าได้“ว๊าววว~ เจ้าสาวสวยมากๆ เลยค่ะ” คริสติน่าที่เดินเข้ามาตรวจเช็คความเรียบร้อยถึงกับตกตลึงความสวยของพี่สะใภ้“มาถึงก็ชมกันเลย แบบนี้ดาก็เขินแย่สิคะ” ไอยลดาก้มหน้าพูดด้วยความเขินอาย“ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ ใครเห็นก็ต้องชมแบบติน่าทั้งนั้น” คริสติน่ายังคงยืนยันคำเดิม“งั้นคงต้องชมช่างแต่งหน้าแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ” ไอยลดาพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะหันไปขอบคุณช่างแต่งหน้าทุกคนที่ช่วยกันทำให้เธอดูสวยได้ขนาดนี้“พี่ดาไปตรวจเช็คความเรียบร้อยที่หน้ากระจกก่อนดีมั้ยคะ” คริสติน่าเอ่ยบอกเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับเจ้าสาว“ค่ะ” เจ้าสาวตอบพร้อมกับพยักหน้า แล้วลุกขึ้นเดินตรงไปยังกระจกบานใหญ่โดย
ไอยลดาตื่นเช้าตามปกติเหมือนกับทุกๆ วัน เธอตื่นมาทำนู่นนี่นั่นตามปกติ หลังจากทำอาหารเช้าไว้ให้ลูกสาวเสร็จเธอก็เปิดดูทีวีดูรายการข่าวที่เธอชอบดู เพื่อไม่ให้คิดถึงคนใจร้ายที่หายไปทั้งวันทั้งคืน แล้วปล่อยให้เธอนอนร้องไห้จนหลับไป แต่แล้วเธอก็ต้องแปลกใจกับหัวข้อข่าวที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ‘ไฮโซสาวประกาศหย่ากับนักธุรกิจชื่อดังแบบสายฟ้าแลบ’ตากลมโตจ้องมองหน้าจออย่างไม่ละสายตา เมื่อภาพตรงหน้าเป็นภาพของนุชนาถกับคุณแม่ของเธอกำลังแถลงข่าว‘ก่อนอื่นนุชต้องขอบคุณทุกคนที่ให้ความสนใจในคู่ของเรา แล้วก็ต้องขอโทษที่ไม่ได้ออกมาพูดเรื่องนี้ให้ทุกคนได้ทราบเร็วกว่านี้ คือความจริงแล้วนุชกับคริสเราได้แยกกันอยู่หลายปีแล้วค่ะ’‘หมายความว่าคุณได้หย่ากับคุณคริสเตียนมานานแล้วเหรอคะ?’‘ใช่ค่ะ หย่ากันมาเกือบสามปีแล้วค่ะ แต่ที่ยังเห็นมีข่าวไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง คือเราไปในฐานะเพื่อนร่วมธุรกิจค่ะ’‘ขอทราบได้มั๊ยคะว่าอะไรที่เป็นสาเหตุให้ต้องเลิกกัน เป็นเพราะมีมือที่สามตามข่าวลือหรือเปล่าคะ?’‘ไม่ใช่เลยค่ะ ไม่มีมือที่สามแต่อย่างใด ความจริงคือเราสองคนเอาแต่บ้างานจนไม่ค่อยมีเวลาให้กัน...’ไอยลดาตกตลึงกับข่าวที่ได้ยิน ทำไมเรื่
คฤหาสน์ตระกูลเวลล์คุณหญิงของบ้านเดินวนไปวนมาอยู่หน้าบ้านด้วยท่าทางตื่นเต้นขณะที่รอหลานสาวตัวเล็ก ทันทีที่รถของคริสติน่ามาจอดท่านก็รีบเดินออกไปรับหลานสาวทันทีคิริณยกมือไว้ทุกคนด้วยท่าทางอ้อนน้อมตามที่คุณแม่สอนและไม่งอแงเอาแต่ใจเล่นกับคุณย่าอย่างน่าเอ็นดูจนคุณย่าหลงหลานหนักยิ่งกว่าเดิม หลงถึงขั้นสั่งทำสวนน้ำไว้ในบ้าน และยังมีบ้านบอลขนาดใหญ่เกือบจะเท่ากับที่อยู่ในสวนสนุกเลยก็ว่าได้“ยิ้มไม่หุบเลยนะคะ” คริสติน่าแซวผู้เป็นแม่ที่กำลังนั่งมองดูหลานสาววิ่งไล่จับกับพวกแม่บ้าน“มีเด็กในบ้านก็มีความสุขแบบนี้แหละ แล้วเมื่อไหร่เราจะมีหลานให้แม่สักที” คุณหญิงพูดทีเล่นทีจริงไม่ได้จริงจังนัก เพราะท่านรู้ดีว่าลูกสาวยังไม่มีแฟน“หนูยังไม่พร้อมจะอุ้มท้องตอนนี้หรอกค่ะ ยังอยากใส่ชุดสวยๆ อยู่”คริสติน่าตอบอย่างรวดเร็วจนไม่ทันคิดว่าคำตอบของเธอทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกถึงความผิดปกติ“เอ๊ะ!! ตอบแบบนี้หมายความว่ายังไง นี่ลูกมีแฟนแล้วเหรอ”“ยังไม่มีหรอกค่ะ”“มีพิรุธนะเรา แอบไปคบกับใครไม่บอกแม่หรือเปล่า”“อย่ามองหนูแบบนั้นสิคะ หนูจะไปปิดบังแม่ทำไมคะ ไม่เอาแล้ว หนูไปชวนหลานเล่นน้ำดีกว่า”คริสติน่ารีบเดินไปหาหลานอย่
ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนเช้าคริสเตียนก็ยังไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้เมียของเขาคิดมากจนฝันร้ายแบบนั้น ไม่ใช่ว่าเขาไม่ถามเธอ หากแต่เธอไม่ยอมบอกอะไรเขาเลยต่างหาก“พี่ไปส่งลูกก่อนนะ” คริสเตียนสวมกอดร่างเล็กที่กำลังล้างจานอยู่“ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ” เธอตอบพร้อมรอยยิ้มเช่นเคย หากแต่รอยยิ้มนั้นดูไม่สดใสเหมือนทุกวัน เหมือนเธอกำลังฝืนยิ้มเพื่อให้เขาสบายใจมากกว่า“เฮ้อ...” ไอยลดาถอนหายใจออกมาทันทีที่ร่างสูงออกไปจากห้องครัว ความหวาดระแวงเกาะกุมหัวใจอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าเธอไม่ไว้ใจเขา แต่ความฝันเมื่อคืนมันสมจริงจนเธอลบมันออกจากหัวไม่ได้เลยไอยลดานั่งคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงรถขับเคลื่อนมาจอดหน้าร้าน ตามมาด้วยร่างสูงที่คุ้นเคยที่น่าจะอยู่ที่ทำงานมากกว่ามายืนอยู่ตรงนี้“ลืมอะไรเหรอคะ?”ไอยลดาลุกจากที่นั่งไปหาร่างสูง เผื่อจะได้ไปหยิบของที่เขาอาจจะลืมไว้ แต่กลับโดนคนตัวโตสวมกอดอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำเอาหัวใจที่สับสนพองโตขึ้นมาอีกครั้ง แล้วยิ่งได้ยินประโยคต่อมายิ่งทำให้ความอึดอึดภายในใจปลิวหายไป“ลืมบอกรักเมีย”ใบหน้าสวยเห่อร้อนขึ้นมาเมื่อเจอประโยคบอกรักแบบไม่ทันตั้งตัว และมาในจังหวะที่พอดีกับที
“เป็นเด็กดีตั้งใจเรียนนะคะ ฟอด!!”ไอยลดาบอกลูกสาวพร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาเหมือนที่เคยทำในทุกๆ วันก่อนที่จะส่งลูกขึ้นรถหรูของผู้เป็นพ่อที่ยืนยิ้มอย่างอารมณ์ดีอยู่ข้างๆ รถ ซึ่งแตกต่างจากหน้าตาอันบึ้งตึงในตอนที่รู้ว่าเธอกับลูกจะขอไปถ่ายแบบ ไม่ต้องบอกทุกคนก็น่าจะรู้ว่าเพราะอะไร หากไม่ใช่โดนเมียง้อจนเกือบเช้า“พี่ก็อยากได้กำลังใจในการทำงานเหมือนกันนะ” คนเจ้าเล่ห์เดินมาสวมกอดเมียด้วยท่าทางออดอ้อนที่ดูขัดกับลุคมาเฟียเป็นอย่างมาก“ได้ทั้งคืนแล้วยังไม่พออีกเหรอคะ” ไอยลดาตอบเสียงเบากลัวใครจะได้ยิน ทั้งๆ ที่ตรงนี้ไม่มีใครนอกจากเธอกับเขา ส่วนในรถมีอเล็กซ์กับคิริณและคนขับรถ“กับเมียไม่มีคำว่าพอหรอก อยากอยู่ด้วยทั้งวันทั้งคืนเลย”“ไม่เอาด้วยหรอก แค่นี้หนูก็แทบจะไม่มีแรงเดินแล้ว” เธอบอกไปตามจริงอย่างไม่อาย เพราะร่างกายของเธอสู้ความอึดและทนของเขาไม่ไหวหรอก“งั้นหนูนอนเฉยๆ เดี๋ยวพี่ทำเอง”คำพูดหื่นๆ ของคริสเตียนทำให้ไอยลดาเขินจนหน้าแดงไปหมด อีกทั้งหัวใจยังเต้นแรงเมื่อเขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ แต่เขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อประตูรถถูกเปิดออก ทั้งสองคนรีบผละออกจากันเพราะคิดว่าเป็นลูกสาว“เดี๋ยวสายนะครับ”อเล็กซ์
หลังจากคุยธุระที่บ้านของนุชนาถเสร็จ คริสเตียนกับไอยลดาก็ขับรถไปยังโรงเรียนของลูกสาว วันนี้พวกเขาตั้งใจไปรับลูกเร็วกว่าทุกวัน เพราะจะพาลูกสาวไปเที่ยวตามที่สัญญาไว้“สวัสดีค่ะคุณพ่อ สวัสดีค่ะคุณแม่”ลูกสาวตัวเล็กยกมือไหว้คุณพ่อคุณแม่ทันทีที่ขึ้นมาบนรถยนต์คันหรู ความน่าเอ็นดูของลูกสาวทำให้ผู้เป็นพ่อหลงลูกยิ่งกว่าเดิม และความหวงก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน ตอนนี้เขากลายเป็นคนหวงลูกหวงเมียไปเสียแล้ว“เป็นยังไงบ้างวันนี้เรียนสนุกมั้ยคะ?”ไอยลดาเอ่ยถามลูกสาวด้วยท่าทางเอ็นดูที่เห็นลูกร่าเริงกว่าปกติ ตั้งแต่ที่มีพ่อเข้ามาในชีวิต ลูกสาวของเธอดูมีความสุขมากๆ จนบางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ถ้าวันหนึ่งไม่มีพ่ออยู่ด้วยจะเป็นยังไง“สนุกค่ะ”“วันนี้เรียนสนุกแล้ว คงไม่อยากไปเที่ยวแล้วสินะ งั้นพ่อขับรถกลับบ้านเลยดีกว่า” คริสเตียนแกล้งพูดขึ้นมา“ไม่ได้นะคะ สัญญาก็ต้องเป็นสัญญา คุณพ่อจะผิดสัญญาไม่ได้นะคะ”เด็กน้อยโตตอบทันควัน เพราะเธอนับวันรอที่จะให้ถึงวันนี้มานานแล้ว วันที่จะได้ไปเที่ยวกับคุณพ่อคุณแม่พร้อมหน้าพร้อมตากัน“โอเคๆ พ่อพาไปเที่ยวก็ได้ แต่กลับมาแล้ว หนูต้องทำการบ้านแล้วก็รีบเข้านอนนะครับ”คำพูดที่เหมือนจะ
หลังจากได้ยินคำอนุญาต ร่างกำยำก็เลื่อนตัวขึ้นมา เขาจัดการกับกางเกงตัวเองอย่างรวดเร็ว ไม่นานแท่งเอ็นใหญ่ก็ชูชันต่อหน้าหญิงสาว ความใหญ่โตของเขาทำให้ตัวเล็กรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมาดื้อๆแต่คนช่ำชองก็ไม่ปล่อยให้เธอได้เกิดอาการประหม่า รีบประชิดตัวเธอพร้อมกับยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นเกี่ยวเอว จากนั้นก็ใช้มือจับลำใหญ่ยัดเข้าไปในร่องสาวที่เยิ้มน้ำ“อือ...”“อ้าส์!! แน่นจังเลยที่รัก! ทั้งแน่นทั้งนุ่ม!!”“อือ... แต่หนูอึดอัด!! พี่คริสขยับสิคะ”“ได้เลยครับที่รัก... พี่ก็อยากเอาหนูใจจะขาด”พั่บ! พั่บ! พั่บ!จังหวะรักเริ่มขึ้นอย่างร้อนแรง เพราะเวลาของคุณพ่อคุณแม่มีจำกัด จะทำอะไรชักช้าเหมือนคนโสดไม่ได้ ถึงเขาจะยังไม่ชิน ก็ต้องปรับตัวให้ได้..วันต่อมา...ในช่วงเช้าของทุกวันภายในบ้านก็จะวุ่นวายนิดหน่อย เพราะคุณพ่อกับลูกสาวมัวแต่หยอกล้อกันจนไม่ยอมทานข้าวให้เสร็จสักที“รีบๆ ทานสิคะ เดี๋ยวสายนะ”ไอยลดาบอกทั้งสองคนที่ต้องไปให้ทันเวลา คนหนึ่งต้องไปเรียน อีกคนต้องไปทำงาน“พี่ไม่รีบ ไปตอนไหนก็ได้”“แต่ลูกรีบนะคะ จะสายแล้วด้วย”“สายก็ไม่ต้องไป พี่สอนเองก็ได้”ความหวงลูกเริ่มเยอะขึ้นทุกวัน ถึงขั้นบอกลูกไม่ใ
“พี่คริส!! อย่าทำตรงนั้น หนูเสียววว!! ซี๊ดดดด!!”คุณแม่ลูกหนึ่งสูดปากครางเสียวอย่างไม่อายในขณะที่ถูกอีกฝ่ายปรนเปรอด้วยปลายลิ้นสาก ความเสียวซ่านที่เขามอบให้ ทำให้เธอไม่สามารถอยู่นิ่งได้เลย มันเสียวจนเธออ่อนระทวยไปทั้งตัว“พี่ชอบฟังเสียงครางเสียวของหนู”ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะซุกใบหน้าหล่อเข้าไปหาร่องชื้นแฉะแล้วใช้ลิ้นตวัดเลียอย่างถึงใจ จากนั้นก็ใช้นิ้วสอดเข้าไปในร่องสาวจนร่างเล็กเกร็งไปทั้งตัวแจ๊ะ!!! แจ๊ะ!!!“พี่คริส!! อ๊ะ!! อร๊ายยย!!”ไอยลดาครางเสียงหลงเมื่อนิ้วร้ายผุดเข้าออกในร่องสาวอย่างร้อนแรง มันรู้สึกดีจนเธอกลั้นเสียงเอาไว้ไม่ได้เลย“อย่ามัวแต่ครางสิครับ ทำให้พี่บ้าง”คนหื่นแซวเมีย ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นคนทำให้เธอดิ้นพล่านแท้ๆ แถมยังขยับนิ้วไม่หยุดหย่อนไอยลดาพยายามตั้งสติแล้วสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เธอขยับมือที่กอบกุมแก่นกายขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ลิ้นเลียวนที่หัวบานสีชมพู ความอ่อนหัดทำให้เธอลงน้ำหนักได้ไม่ดีหนัก บางครั้งก็แรงไป บางครั้งก็เบาไป ทั้งดูดทั้งอมสลับกับมั่วไปหมด แต่ถึงอย่างนั้น… ก็ทำให้อีกฝ่ายแทบคลั่ง“ซี๊ดดดด!! ใจเย็นๆ สิครับ เดี๋ยวพี่ก็เสร็จก่อนหรอก”มาเฟ