All Chapters of ปะป๊ามาเฟีย: Chapter 11 - Chapter 20

@ หลายวันต่อมาไอยลดาตื่นแต่เช้ามาเปิดร้านหลังจากที่ไม่ได้เปิดร้านมาหลายวัน หลายคนคงยังไม่รู้ว่าหลังจากที่เธอลาออกจากวงการเธอก็กลับไปอยู่ที่บ้านเกิด ช่วงตั้งท้องเธอก็ไม่ได้ทำอะไร เธอใช้เงินเก็บที่เธอมีใช้จ่ายในชีวิตประจำวันและเตรียมคลอดลูกสาว พอคิริณได้สองขวบ เธอก็ย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพ และเปิดร้านขายเสื้อผ้าและสินค้าแฟชั่นของผู้หญิง ส่วนรายได้ก็มากพอที่จะใช้จ่ายให้เธอกับลูกได้อยู่สบายไม่เดือดร้อน“ทำอะไรอยู่ครับคนสวย” เสียงหมอภาคิณดังขึ้นมา ทำให้สองแม่ลูกที่กำลังดูทีวีอยู่รีบหันไปมองพร้อมรอยยิ้ม“ลุงหมอ!!” คิริณวิ่งไปหาลุงหมอด้วยท่าทางดีใจเมื่อเห็นกล่องขนมร้านโปรดของเธอ“ดีใจที่เห็นลุงหรือดีใจที่เห็นขนมคะ”“ดีใจทั้งสองอย่างค่ะ” เด็กน้อยตอบเสียงใสส่วนผู้เป็นแม่ได้แต่ยิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ของลูกสาว ที่นับวันจะยิ่งแพรวพราวขึ้นเรื่อยๆ“แล้วคุณแม่ดีใจหรือเปล่านะที่ลุงมาหา”“ดีใจสิคะ เพราะคุณแม่ก็อยากกินขนมเหมือนกัน” ไอยลดาแกล้งตอบนอกเรื่องไป ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าคุณหมอต้องการที่จะสื่ออะไร“แม่เอาไปใส่จานให้นะคะ”ไอยลดารับขนมจากลุงหมอแล้วเดินเข้าไปในครัว ปล่อยให้ลุงกับหลานเล่นด้วยกัน แต

วันต่อมา...คริสเตียนยังคงคิดไม่ตกกับเรื่องของไอยลดากับลูกสาว เขาไม่รู้ว่าจะหาทางพิสูจน์เรื่องนี้ยังไงดี และอีกเรื่องที่เขาสงสัย ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกเขาจริงๆ ทำไมเธอถึงไม่เรียกร้องอะไรจากเขา ทั้งๆ ที่เธอก็แสดงออกว่าชอบเขาอยู่เหมือนกัน“คุณนันติยามาแล้วค่ะ”“เชิญเข้ามาได้เลย”หลังจากเอ่ยอนุญาตออกไป ไม่นานผู้จัดการวัยกลางคนก็เดินเข้ามา“สวัสดีครับคุณนัตตี้”“สวัสดีค่ะคุณคริสเตียน สบายดีนะคะ”“สบายดีครับ เชิญนั่งก่อน”“มีเรื่องอะไรเหรอคะ ถึงได้เชิญฉันมาแบบเร่งด่วนขนาดนี้” นัตตี้ถามเข้าเรื่องทันที ทั้งๆ ที่พอจะรู้อยู่แล้วว่าชายหนุ่มจะคุยเรื่องอะไร“ผมขอเข้าเรื่องเลยละกันนะครับ”“ได้ค่ะ”“ไอยลดาแต่งงานหรือยังครับ”“ถ้าเป็นเรื่องนี้ ฉันว่าคุณไปถามเจ้าตัวเองดีกว่านะคะ”“ผมก็อยากจะทำอย่างนั้นนะครับ แต่เธอคงไม่ตอบตรงๆ แน่”“ฉันขอถามอะไรคุณได้มั้ยคะ”“เชิญครับ”“คุณต้องการที่จะรู้เรื่องนี้ไปทำไมคะ ในเมื่อคุณก็แต่งงานแล้ว” นัตตี้ถามออกไปตามตรง ถึงเธอจะอยากให้หลานของเธอมีพ่อ แต่เธอก็ไม่อยากให้คนที่รักเหมือนน้องสาวต้องมาเจ็บปวดเช่นกัน“ผมมีเหตุผลในเรื่องนี้ และผมพร้อมจะหย่า ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกของ

หลังจากที่ไอยลดาหายเข้าไปในครัว คริสเตียนก็ได้โอกาสคุยกับลูกสาวเพียงลำพังโดยไม่ต้องมีสายตาของคุณแม่คอยจ้องจับผิด“คิริณอยู่กับคุณแม่สองคนเหรอ” คริสเตียนยิงคำถามแรกออกไป เพื่อสร้างความคุ้นเคยตากลมโตมองคุณลุงด้วยท่าทางสงสัย ก่อนจะตอบไปด้วยท่าทางใสซื่อ“ไม่ใช่ค่ะ คิริณอยู่กับคุณแม่กับลุงหมอ” ใบหน้าของคนถามถึงกับถอดสี คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเป็นปมเมื่อได้ยินสิ่งที่คนตัวเล็กพูดออกมา“กับป้านัตด้วยค่ะ”ฟู่ว!!ประโยคต่อมาทำเอาหัวใจแกร่งพองโตและแอบโล่งอกขึ้นมา“แล้วคุณพ่อของคิริณไปไหนหล่ะ” เขาแกล้งถามทั้งๆ รู้คำตอบดี“คุณพ่อไปทำงานค่ะ” คิริณตอบเสียงใส ได้ยินเช่นนั้นคนถามก็รู้สึกโล่งอก อย่างน้อยลูกก็คิดว่าเขาไปทำงาน และเขายังมีสิทธิ์ที่จะกลับมาหาลูกอยู่“เหรอครับ แล้วคิริณคิดถึงพ่อหรือเปล่า”เป็นคำถามที่ทำให้คนถามประหม่าเสียเอง และเป็นครั้งแรกที่มาเฟียอย่างเขากลัวที่จะฟังคำตอบ“คิดถึงค่ะ คิริณอยากให้คุณพ่อเลิกทำงาน”เด็กน้อยตอบไปตามความรู้สึก ที่คิดถึงพ่อและอยากให้พ่อมาอยู่กับเธอกับแม่ โดยที่ไม่รู้ว่าคำตอบของเธอทำผู้เป็นพ่อจุกหน่วงไปทั้งใจ“เดี๋ยวลุงมานะ” คริสเตียนบอกออกไปไม่เต็มเสียงนัก เขาไม่ช

@ หลายวันต่อมา“รอแม่อยู่ตรงนี้นะคะ เดี๋ยวแม่ทำของอร่อยมาให้ทาน”เสียงของคุณแม่คนสวยบอกลูกสาวที่นั่งดูทีวีก่อนจะรีบหายเข้าไปในครัวรีบหยิบจับข้าวของมาทำอะไรอย่างรีบร้อน เพราะวันนี้ลูกสาวตัวเล็กต้องไปเรียนซะแล้ว หลังจากที่ป้านัตตี้ทำเรื่องย้ายหลานเข้ามาเรียนในโรงเรียนเอกชนใกล้ที่ทำงานของป้า จะได้สะดวกสบายเวลาไปรับไปส่งเวลาที่คุณแม่ไม่ว่างกริ๊ง!!เสียงสัญญาณหน้าร้านดังขึ้นมาทำให้หัวใจของคุณแม่คนสวยเต้นระรัว เมื่อนึกถึงใครบางคนที่มาวนเวียนในชีวิตเธอแทบทุกวัน‘ทำไมวันนี้มาแต่เช้าเลย ไม่มีการมีงานทำหรือไง’ ไอยลดาบ่นอุบอิบในใจก่อนจะรู้สึกร่างกายร้อนรุ่มขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาทำ หลายวันมานี้เขาชอบมาลวนลาม มากอด มาหอม มาทำลุ่มล่ามกับร่างกายของเธอ ไม่ว่าเธอจะดุจะด่าจะว่ายังไงเขาก็ไม่สนใจ แล้วยังชอบพูดอะไรแปลกๆ จนเธอแอบสงสัยว่าเขาจะรู้เรื่องลูกแล้ว ถึงได้ทำตัวเหมือนตัวเองเป็นพ่อของคิริณขึ้นทุกวันหมับ!!ร่างเล็กสะดุ้งตื่นเมื่ออยู่ๆ ก็โดนสวมกอดจากด้านหลัง ถึงจะโดนแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยชินสักที แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องสร้างความคุ้นเคยด้วย เธอต้องหยุดเขาถึงจะถูก“คิดถึงจัง

“คุณคริสเตียนปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!!”ไอยลดาบอกเสียงเข้มแล้วทุบตีที่หน้าอกแกร่งของเขาเพื่อเรียกสติ แต่มันก็ไม่ได้สะทกสะท้านร่างกำยำของเขาเลยแม้แต่น้อยพอมาถึงหน้าห้อง เขาก็วางเธอลงแล้วรีบเปิดประตูพร้อมกับดันตัวเธอเข้าไปในห้อง เขาจัดการอุ้มเธออีกครั้งหลังจากที่ล็อกห้องเสร็จ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วจนไอยลดาตั้งตัวไม่ทันฟุบ!!เขาวางเธอลงที่เตียงแล้วตามลงมาทาบทับทันที ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธอะไรแม้แต่น้อย ปากของเธอถูกปิดด้วยจูบอันดิบเถื่อนอีกครั้งส่วนมือของเขาก็ลูบไล้ไปทั่วร่างเนียนนุ่มจนมาถึงตรงหว่างขา เขาลูบคลำเนินอวบราวกับเป็นเจ้าของ ซึ่งมันก็ตอบสนองเขาเป็นอย่างดี“คืนนี้พี่จะทำให้หนูเป็นของพี่คนเดียว”ความหึงหวงทำให้คริสเตียนขาดสติพูดในสิ่งที่เห็นแก่ตัวออกมา แล้วยังจัดการกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดติดมือออกไป“อ่ะ!! คุณคริสเตียน!! อย่า!!”ไอยลดาใช้มือปัดป่ายไปทั่วและพยายามขัดขืนทุกวิถีทาง แต่แล้วร่างกายของเธอก็สยบให้กับเขา เมื่อความร้อนจากปลายลิ้นสากแพร่ซ่านไปยังจุดอ่อนไหว เขาตวัดลิ้นเลียตรงนั้นของเธออย่างช่ำชองและเอาแต่ใจ“อ่ะ!! อย่า!!”เสียงห้ามเริ่มแปรเปลี่ยนและอ่อนลงทุกขณะ