บททั้งหมดของ ลิขิตรักนายสุดหื่น: บทที่ 11 - บทที่ 20

วันต่อมา….มารียาก็เดินทางไปสมัครงานตามบริษัทที่เธอหาเอาไว้จนครบแต่เธอก็ไม่ได้ถูกเลือกเลยสักที่ ทำให้เธอนั้นเลือกที่จะมาสมัครงานที่บริษัทของฮัสลานตามที่เขาแนะนำเอาไว้ เพราะตอนนี้เธอไปสมัครมาแล้วทุกที่จนเหลือแค่ที่นี่ที่เดียวแล้ว“สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครงานน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าต้องไปกรอกเอกสารสมัครงานที่ไหนคะ” มารียาเดินเข้าไปถามพนักงานประชาสัมพันธ์หน้าบริษัทด้วยหน้าตาใสซื่อพอพนักงานประชาสัมพันธ์เห็นหน้าของผู้หญิงที่มาถามก็ยิ้มให้ทันที เพราะเธอจำใบหน้าสวยๆของสาวเอเชียคนนี้ได้ทันที เพราะเลขาของท่านประธานได้เอารูปมาให้พวกเธอดูตั้งแต่เช้าแล้วว่าหากผู้หญิงคนนี้มาสมัครงาน ให้พาไปที่ห้องสัมภาษณ์งานของบริษัท“ไปยื่นเอกสารที่ห้องสัมภาษณ์งานได้เลยค่ะ เอาเอกสารมาครบใช่ไหมคะ” พนักงานเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะผู้หญิงคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่“เอามาครบแล้วค่ะ แล้วห้องสัมภาษณ์งานอยู่ตรงไหนเหรอคะ” มารียาตอบไปก็เอ่ยถามทันที เพราะเธอมาที่นี่ครั้งแรกเธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าห้องสัมภาษณ์อยู่ที่ไหน บริษัทก็ใหญ่โตออกขนาดนี้“รอสักครู่นะคะ ฉันขอแจ้งทางห้องสัมภาษณ์ก่อน….” พนักงานสาวชาวอาหรับพูดตอบไปก็กดโทรศัพท์แจ้งไป

ผ่านไปสามสิบนาที…ฮัสลานก็พามารียาขึ้นมาที่ห้องอาหารสุดหรูของตึก พร้อมกับสั่งอาหารมาทานกับเธอท่ามกลางบรรยากาศสุดโรแมนติก จนมารียานั้นทำตัวเกร็งอย่างบอกไม่ถูกเลย เพราะเธอคิดว่าอาลีเลขาของเขาจะมาทานด้วย แต่เปล่าเลย ในโต๊ะกับมีแค่เขากับเธอที่นั่งทานอยู่ด้วยกันเท่านั้น“เป็นยังไงบ้าง อาหารอร่อยถูกปากหรือเปล่าคุณ…” ฮัสลานเอ่ยถามเธอออกไป เพื่อทำลายบรรยากาศเงียบๆในตอนนี้“อร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณที่พาฉันมาเลี้ยงถึงที่นี่เลยนะคะ อาหารและบรรยากาศดีมากๆเลยค่ะ” มารียาพูดบอกไปแบบขอบคุณ เพราะเธอรู้สึกประทับใจมาก“คุณชอบก็ดีแล้ว…ไว้มีโอกาสผมจะพาคุณมาทานบ่อยๆก็แล้วกันนะ ว่าแต่คุณแพลนจะอยู่ที่นี่นานไหม” ฮัสลานยิ้มออกมาแล้วก็มองเธอ ก่อนจะเอ่ยถามเธอกลับไปอย่างอยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงต่อ“ก็ถ้าฉันได้งานที่นี่ทำ ฉันก็คงจะแพลนอยู่ที่นี่ยาวเลยมั้งคะ อยู่ถ้าได้ทำงานสักพักแล้วฉันก็จะออกมาเช่าห้องพักอยู่ จะได้ไม่ต้องรบกวนคุณจาซุสเขาด้วยน่ะค่ะ” มารียาพูดบอกไปตามแพลนของเธอ เพราะเธอก็ไม่คิดว่าจะพึ่งพาพี่สาวและจาซุสไปตลอด แค่นี้พวกเขาก็ช่วยเหลือเธอมากพอแล้ว“อืม…คุณนี่มีความมุ่งมั่นเอาเรื่องเหมือนกันนะ ถ้าคุณได้งานผู้

จาซุสก็มองหน้าอกเป็นร่องของเธออย่างชอบใจจนกลืนน้ำลายลงคอเลยทีเดียว แล้วมืออของกวินตาก็ถูกต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องของเขาแล้วมันก็ทำให้ท่อนเอ็นของเขาที่มันแข็งตัวอยู่ตอนนี้นั้นโนมือเธอชนไปมาอย่างทรมาน แล้วหน้าอกของเธอนี่มันก็ยั่วเขาซะเหลือเกิน จาซุสคิดไปก็เอื้อมมือไปกระตุกผ้านั้นทันที“ไม่ต้องใส่หรอก มันขัดหูขัดตา ผมชอบเวลาที่คุณแก้ผ้ามากว่า พรึบ…” จาซุสพูดบอกไปก็ดึงกระโจมอกของเธอลงไปแล้วเขาก็เอื้อมมือไปบีบขย้ำหน้าอกของเธอทันที ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปดูดเลียยอดถันของเธอที่ห้อยลงมาขณะที่เธอนั้นโน้มตัวมาหาเขา“อ้ะ…ซี๊ด…คุณจาซุส…ฉันจะทำยังไงกับคุณดีเนี่ย…อ้ะ…ซี๊ด…ทำไมคุณมันหื่นอย่างนี้ อดทนอีกหน่อยไม่ได้เหรอคุณ…อือ….” กวินตาพูดบอกไปก็เอามือที่ถูไถเรือนร่างเขานั้นมาจับที่ขอบถัง แล้วเธอก็แอ่นหน้าอกให้เขาดูดเลียอย่างเสียวซ่าน“อืม…แผล็บ….แผล็บ…อ่าส์….แล้วทำไมผมต้องทนด้วยล่ะ ในเมื่อนมคุณมันท้าทายผมให้สนุกกับมันขนาดนี้…ดูสิ ตอนนี้คุณยังแอ่นนมให้ผมดูดเลย…งับ…อืม….จ๊วบ….จ๊วบ….ผมจะกัดให้หัวนมคุณช้ำเลยวันนี้…งับ….” จาซุสพูดไปก็อ้าปากงับยอดถันของกวินตาอย่างมั่นเขี้ยว ก่อนจะดูเลียสลับกันไป พร้อมกับใช

พอมารียาอาบน้ำเสร็จอาหารและเสื้อผ้าก็ขึ้นมาพอดี ทำให้ฮัสลานนั้นขอไปอายน้ำแต่งตัวในห้องน้ำแล้วเขาก็ให้เธอเปลี่ยนชุดด้านนอกเพื่อความว่องไว ทำให้มารียานั้นรีบใส่เสื้อผ้าแบบกลัวว่าฮัสลานจะมาเห็นเธอเขา และชุดที่เขาให้พนักงานเอามาให้เธอก็ใส่ได้พอดิบพอดีเลย แถมยังสวยมากๆเลยด้วยส่วนฮัสลานก็รีบเข้ามาอาบน้ำในห้องน้ำแล้วเขาก็เห็นเธอถอดเสื้อผ้าทับเสื้อผ้าของเขาไป มันก็ทำให้เขานั้นมองแล้วกลืนน้ำลายลงคอทันที เพราะมันมีชุดชั้นในและกางเกงในลูกไม้บางๆอยู่ ทำให้เขานั้นมองแล้วใจสั่นเลยทีเดียว ก่อนจะเอาผ้าคลุมนั้นปกปิดตระกร้านั้นไปอย่างตัดใจ แล้วเขาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปทานอาหารกับเธอด้านนอก“แม่ง…ไม่ไหวแล้ว ขอหน่อยเถอะวะ…” ฮัสลานที่อายน้ำเย็นๆอยู่นั้นพูดออกไป ก่อนจะเดินออกไปจากห้องอาบน้ำแล้วเขาก็เอามือค้นกางเกงชั้นในของเธอมาจากนั้นเขาก็สูดดมอย่างหื่นกระหายกับกลิ่นความสาวของเธอ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเขาก็จัดการชักรูดท่อนเอ็นของเขาอย่างเมามันส์ พร้อมกับจินตนาการไปว่าเขากำลังมีอะไรกับเธอ“โอว์…เยส…” เสียงครางของฮัสลานและเสียงน้ำไหลรดใส่ตัวเขาดังออกมาพร้อมๆกัน ในขณะที่มือใหญ่ของเขากำ

วันต่อมา…กวินตาก็พาน้องสาวของเธอมาเดินซื้อเสื้อผ้าสำหรับที่จะใส่ไปทำงาน จนลูกน้องของจาซูสที่ตามมาดูแลสองสาวนั้นยกถุงกระดาษเต็มสองมือเลยทีเดียว เพราะมารียานั้นจัดชุดใหญ่ให้กับน้องสาวของเธอไปเลยก็ว่าได้“พี่กวางคะ มีนว่าเราพอเถอะค่ะ นี่ก็เยอะแล้วนะคะเนี่ย ใส่ทั้งอาทิตย์ก็ยังไม่หมดเลยมั้งคะเนี่ย…แล้วมันก็หลายตังแล้วนะคะ มีนว่าพอเถอะค่ะ…” มารียาพูดบอกไปเมื่อพี่สาวของเธอพาเดินไปเข้าอีกร้านหนึ่งแล้ว“ไม่เป็นไรหรอก นี่คุณจาซุสเขาอุตส่าห์ใจดีเป็นสปอนเซอร์ให้เรา เราก็ซื้อไปเถอะ แค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอก ถ้ามีนคิดว่ามันเยอะแล้วงั้นไปเลือกรองเท้าก็ได้ พี่อยากให้มีนมีไว้หลายๆคู่ เผื่อออกงานกับเจ้านายจะได้ไม่ต้องไปหาซื้อ ป่ะ งั้นไปร้านรองเท้ากันดีกว่า” กวินตาพูดบอกไปก็จับมือน้องสาวเดินไปที่ร้านรองเท้าที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งทันที ซึ่งก็เป็นร้านรองเท้าแบรนด์ดังเลยทีเดียวมารียาก็ตามพี่สาวไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะพี่สาวว่ายังไงเธอก็คงต้องว่าตามนั้นแล้วล่ะ แค่นี้ก็หมดไปเกือบแสนแล้ว พี่สาวของเธอยังจะลากไปเข้าร้านรองเท้าหรูๆอีก ตายๆ เธอล่ะกลัวคุณจาซุสเขาจะว่าจริงๆเลยว่าซื้อของเยอะน่ะ ต่อให้เขาจะใจดีซื