Все главы ลิขิตรักนายสุดหื่น: Глава 41 - Глава 50

ห้าโมงเย็น….มารียาก็เดินตามฮัสลานและอาลีลงมาที่หน้าบริษัทตามปกติ และเซดาก็เข้ามาหาฮัสลานพร้อมกับเอามือจับที่แขนของเขาเอาไว้อย่างใกล้ จนมารียามองทั้งสองแล้วก็ทำหน้านิ่งๆออกไป“พี่ฮัสลานขา เซดากลับด้วยคนสิคะ วันนี้เซดาไม่ได้เอารถมา จะโทรเรียกให้รถที่บ้านมารับก็เสียเวลา พี่ฮัสลานไปส่งเซดาหน่อยได้ไหมคะ” เซดาเอ่ยพูดออกไปแล้วก็ทำสายตาอ้อนๆให้กับฮัสลานไปแบบขอร้อง“พี่ไม่ว่าง…เดี๋ยวพี่ให้อาลีเรียกรถไปส่งเรากลับบ้านก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขานั้นต้องไปส่งมารียากลับบ้าน และเขาก็ไม่ต้องการให้เซดามาทำลายแผนของเขาด้วย“ไม่ว่างอะไรล่ะคะ เซดาเห็นตารางงานของพี่ฮัสลานก็ไม่มีอะไรแล้วนิคะ ไปส่งเซดาแค่นี้ได้เหรอคะ ทำไมทีผู้ช่วยเลขาของพี่คนนี้พี่ถึงไปส่งได้ล่ะคะ…หรือว่าไม่ใช่แค่ผู้ช่วยเลขาธรรมดาๆแบบที่ใครๆเขาพูดกัน” เซดาพูดออกไปเพราะเธอได้ยินคนพูดกันว่าผู้ช่วยเลขาคนใหม่นั้นกลับบ้านกับฮัสลานและอาลีบ่อยมาก จนเธออดไม่ได้ที่จะมาดูให้เห็นกับตา“คุณหมายความว่ายังไงคะ…คุณเซดา” มารียาได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันทีเพราะเซดาพูดมาแบบนี้ก็หมายความว่าคนอื่นเขาคิดว่าเธอนั้นมีความสัมพันธ์กับฮัสลานงั้นเหรอ เธอจึงเอ่ยถ

“….พี่คงไม่ได้เจอแล้วล่ะ อยู่คนเดียวแบบนี้สบายใจกว่าเยอะเลย ” กวินตาพูดบอกไปด้วยสีหน้ายิ้มอ่อนลง เพราะเธอคิดว่าหากเธอคลอดลูกแล้ว เธอจะเป็นเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวและเธอจะไม่ขอมีแฟนหรือสามีไปตลอดชีวิต“ก็ไม่แน่หรอกค่ะ วันหนึ่งพี่กวางอาจจะเจอใครสักคนก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะคะ อ่อจริงสิ วันนี้พี่กวางไปหาหมอมาแล้วนิคะ หมอว่ายังไงบ้างคะ” มารียาพูดตอบไปก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่พี่สาวไปโรงพยาบาลวันนี้อย่างเป็นห่วง“อ่อ หมอบอกว่าพี่เครียดลงกระเพาะน่ะ ก็เลยทำให้มีอาการแบบที่เป็นอยู่ ทานยาบำรุงสักพักก็ดีขึ้นแล้วล่ะ” กวินตาพูดตอบไปแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอยังให้น้องสาวรู้ไม่ได้ว่าเธอท้อง เธอคิดว่าเธอจะไปบอกมารียาตอนที่เธอกลับไทยไปแล้ว น้องสาวของเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง“มีอะไรพี่กวางก็มาระบายกับมีนได้นะคะ อย่าเก็บไว้คิดคนเดียว มีนไม่อยากให้พี่กวางเครียดจนเป็นแบบนี้อีก” มารียาได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าพี่สาวคงจะเครียดกับการที่ตัดสนิใจเลิกกับจาซุสแน่ๆ เธอจึงพูดบอกไปแบบเข้าใจแล้วก็มองพี่สาวด้วยรอยยิ้ม“จ้ะ…ต่อไปพี่จะพยายามไม่คิดไม่คิดมากก็แล้วกันนะ อ่อ พี่มีอีกเรื่องที่จะบอกมีนน่ะ พอดีวันนี้พี่ไปเจอพี่อุมาที่พี่เคยไปทำงา

ฮัสลานมองมารียาด้วยสีหน้าจดจ้อง ก่อนจะแลสายตาหันมามองแอนเดรียสเขาก็เอามือปิดเอกสารไว้แล้วเขาก็เอ่ยพูดออกไปทันที“พอดีผมมีธุระสำคัญต้องจัดการ เดี๋ยวผมให้อาลีพาคุณไปหาเซดาเขาดีกว่า เซดาเขาติดตามเรื่องนี้มานานเขาจะอธิบายงานทุกอย่างให้คุณรู้เอง อาลี พาคุณแอนเดรียสเขาไปหาเซดาหน่อยสิ” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขามีมีกระจิตกระใจจะพูดคุยกับไอ้หมอนี่แล้ว แค่นี้เขาก็หงุดหงิดจนอยากจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว ทำไมนะ ทำไมเขาไม่เป็นผัวของมารียาสักทีนะ เขาจะได้จัดการกับคนที่มันมาจีบเธอน่ะ“ครับนาย เชิญเลยครับคุณแอนเดรียส” อาลีพูดบอกไปก็หยิบเอกสารมาแล้วเขาก็เชิญแอนเดรียสออกไปกับเขาทันที“อ่อครับ…งั้นไว้เจอกันก็แล้วกันนะครับ…” แอนเดรียสพูดบอกไปก็ลุกขึ้นแล้วเขาก็มองฮัสลานแบบงงๆ ก่อนจะหันไปมองมารียาที่หันมายิ้มให้เขา เขาก็พยักหน้าแล้วยิ้มตอบไปอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเดินตามอาลีออกไปมารียาก็ชะเง้อหน้ามองตามแอนเดรียสด้วยรอยยิ้มสดใส จนฮัสลานนั้นหันไปมองแล้วก็รู้สึกขุดใจ เพราะขนาดเขาให้ผู้ชายคนนี้ออกไปแล้วมารียาก็จะมองจนหน้าหันไปอีก แม่ง…เขาจะไม่อ่อนโยนกับเธอแล้วนะ ถ้าเธอจะแสดงท่าทีชอบพอกับไอ้หมอนั่นแบบนี้ สงสัยว่าเขาจะอยู

หนึ่งชั่วโมงต่อมา….จาซุสก็ขับรถมาโผล่ที่ร้านนวดที่กวินตาเคยทำงานเมื่อสองปีก่อนอย่างอดไม่ได้ เขาก็เห็นเธอเดินมาพูดคุยกับลูกค้าที่เขาไปในร้านก่อนจะให้พวกสาวๆที่นวดนั้นพาลูกค้าชายหญิงไปนวด เขาก็มองแล้วอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจเดินลงจากรถไป แล้วเขาก็เดินมุ่งตรงเข้าไปในร้านนวดที่เธอทำงานอยู่ทันที“กริ้งๆ…สวัสดีค่ะ…ต้องการจะนวดอะไรคะ…” กวินตาที่หันหลังนั้นพอได้ยินเสียงกริ่งประตูดังก็เอ่ยพูดออกไป ก่อนจะหันหน้าไปยิ้มให้ลูกค้าที่เข้ามา เธอก็หุบยิ้มทันทีที่ได้เห็นหน้าของจาซุส แล้วเธอก็มองเขาแบบจดจ้อง เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่“เห็นหน้าผมแค่นี้ถึงกับยิ้มไม่ออกเลยเหรอ ไม่คิดเลยว่าเลยว่าคุณจะกลับมาทำงานนี้อีก” จาซุสพูดออกไปด้วยสายตาที่มองเธอแบบจดจ้อง“งานสุจริตนิคะ ทำไมฉันจะกลับมาทำอีกไม่ได้…คุณต้องการนวดแบบนไหนคะ…” กวินตาพูดตอบไปด้วยเสียงห้วนๆ แล้วเธอก็เอ่ยถามเขาไปแบบตัดบทอย่างไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับเขา“ผมอยากจะนวดแบบที่คุณนวดให้ผมได้ไหม…ที่นี่เขามีนวดแบบนั้นหรือเปล่าล่ะ…” จาซุสพูดบอกไปแล้วยิ้มมุมปากใส่เธอไปแบบเจ้าเล่ห์ เพราะปกติเธอมักจะนวดให้เขาชนิดที่สาวๆที่นี่เทียบไม่ติดเลยก็ว่าได้กวินตา

สามสิบนาทีผ่านไปมารียาก็เตรียมทุกอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว แล้วเธอก็มองอาหารที่วางบนฌต๊ะอย่างชอบใจ เพราะมันมีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะซุปไก่ของแม่ฮัสลานที่เขาบอกเธออุ่นนั้น เธอลองชิมแล้วมันอร่อยมากๆเลย“หืม…หอมจริงๆเลย…” มารียาพูดออกไปแล้วก็ยิ้มออกมา แล้วก็เดินไปแก้วมาวางไว้แล้วเธอก็เทน้ำเปล่าเตรียมไว้ให้กับฮัสลานและตัวเองที่ต้องมานั่งทานอาหารเช้าเป็นเพื่อนเขา ตามที่เขาสั่งไว้ตั้งแต่เธอมาแรกๆแล้ว"หอมขนาดนี้งั้นก็มาทานอาหารกันเถอะ…ผมเองก็หิวแล้วเหมือนกัน อยากจะกิน…แทบแย่แล้ว” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็เว้นประโยคพูดแล้วใช้สายตามองเธอแบบจดจ้องด้วยรอยยิ้ม เพราะนอกจากข้าวตรงหน้าเขาก็หิวเธอนี่แหละ“งั้นเชิญนั่งเลยค่ะ วันนี้มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นเลย” มารียาพูดไปก็เดินไปนั่งที่ประจำของเธอ ส่วนฮัสลานก็เข้าไปนั่งที่ของเขาเช่นกัน แล้วเขาก็มองไปที่ซุปไก่ตุ๋นของแม่เขา แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอแล้วก็ยิ้มให้อย่างอบอุ่น“คุณเองก็ทานให้เยอะ วันนี้คุณต้องทำงานหนักเป็นพิเศษ” ฮัสลานพูดบอกไปก็ตักอาหารมาใส่จานของขาแล้วก็ทานแบบปกติ แล้วเขาก็แลมองดูว่าเมื่อไหร่มารียาจะตักซุปไก่ตุ๋นทานแบบลุ้นๆ“ค่ะ…งั