Semua Bab SO BAD เพื่อนสนิทร้ายซ่อนรัก: Bab 21 - Bab 30

“ต้องการเธอไงมิน”“...”“ต่อไปนี้ฉันจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว ฉันยอมโดนเธอด่าว่าไม่ใช่ลูกผู้ชาย หรือจะด่าฉันว่าเป็นตัวอะไรก็ได้ถ้ามันทำให้ฉันได้เจอได้อยู่ใกล้ ๆ ได้มีทางได้เธอคืนมา”ฉันฟังคำพูดพวกนั้นด้วยความนิ่ง นิ่งเพราะตกใจกับคำพูดของเขาจนทำอะไรไม่ถูก ไหนจะแววตาที่มองมาที่ฉัน มันเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวจริงจังและอ่อนโยนรวมกัน แต่...ฝันไปเถอะ! ไม่รู้ว่าจะมาเล่นสนุกอะไรกับฉันอีกแต่ฉันไม่เล่นด้วยหรอกนะ หรือต่อให้สิ่งที่เขาพูดออกมาจะเป็นความรู้สึกของเขาจริง ๆ แต่มินตราขอเซย์โนค่ะ เจ็บจนชา ความเจ็บมันหายไปก็ไม่อยากให้มันกลับมาทำร้ายตัวเองอีก“ฉันไม่สนุกกับการกระทำของนายหรอกนะออสติน” ฉันพูดไปนิ่ง ๆ พยายามควบคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุด“เธออาจจะชอบก็ได้นะ” ออสตินยิ้มตอบกลับมา ยิ้มเพื่อ?“ไม่มีทาง หลีกฉันจะกลับ” ฉันบอกเขาแล้วเดินไปที่ประตูที่มีเขายืนขวางอยู่“จะกลับทั้งยังงี้เหรอ” ออสตินหลีกทางให้ฉันนิดหนึ่งแล้วมองฉันยิ้ม ๆ ทำให้ฉันก้มลงมองสภาพตัวเอง เสื้อ กางเกงอยู่ครบ แต่...มันไม่ใช่ชุดเดิม!“ทำไมฉันใส่ชุดนี้!” ฉันตะโกนถามเขาเสียงดังด้วยความตกใจ ชุดที่ฉันใส่มันเสื้อยืดตัวใหญ่แล้วก็กางเกงบ๊อกเซอร

“ไม่มีทาง ใครจะเป็นเพื่อนกับเมียได้วะ มินแม่งงี่เง่าว่ะ”ฉันได้แต่อ้าปากค้างด้วยความอึ้งในคำพูดของเขา ใครก็ได้ช่วยยืนยันกับฉันทีว่านี่คือออสตินตัวจริง แล้วไหนจะหน้าตาที่เริ่มแสดงออกชัดเจนว่ากำลังงอนนี่อีกหน้าเขาตอนนี้เหมือนเด็กที่โดนขัดใจไม่ให้ซื้อขนมไม่ผิด จะว่าน่ารักก็คงไม่ใช่สำหรับฉันหรอกนะ มันไม่น่ารักเลยสักนิดที่ผู้ชายตัวโตกล้ามเป็นมัด ๆ มีหน้าตาหล่อมากตามสไตล์แบดบอยจะมานั่งทำหน้างอนตุ๊บป่องแบบนี้ น่าถีบให้ตกเตียงมากกว่า“นายจะไม่เคารพการตัดสินใจของฉันหน่อยเหรอ” ฉันถามเขาออกไปอีกครั้ง ฉันว่าที่ฉันเสนอไปก็ถือว่าแฟร์มากแล้วนะ“แล้วเธอจะไม่เคารพการตัดสินใจของฉันหน่อยเหรอ?”“ฮะ?” ฉันอึ้งเลยค่ะ กล้าพูดออกมาได้ยังไง“หึ! ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว ไปอาบน้ำได้แล้วไปเหม็นเหล้าว่ะ” ออสตินหันหน้าหนีฉันแล้วก็ลุกจากเตียงไปดื้อ ๆ เออให้มันแบบนี้สิ อย่าให้ฉันออกไปจากที่นี่ได้นะแล้วฉันไม่มีทางจะกลับมานั่งคุยกับเขาแบบนี้อีกแน่ไอ้คนเอาแต่ใจ!“โทรศัพท์ฉันล่ะ” ฉันเดินตามออกมา ฉันติดโทรศัพท์ค่ะ ตื่นมายังไม่ได้เช็คข้อความเช็คโซเชียลเลย“แบตหมด” ออสตินตอบฉันแบบไม่มองหน้าแล้วก็ตรงดิ่งไปที่ห้องครัวฉันเลยต้องเ

“อย่าเพิ่งกลับนะ รอเปิดประตูให้เราก่อนกำลังไป...กลัวเมียไม่เปิดประตูให้”พอออสตินพูดจบอีแมนนี่ก็เงยหน้าขึ้นมามองฉันตาโต ส่วนฉันก็ได้แต่นิ่งอึ้งไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าเพื่อน แล้วก็ทำปากพูดกับมันโดยที่ไม่ออกเสียงว่า วางสายได้แล้ว แต่มันกลับยิ้มเจ้าเล่ห์“หืม~ ไม่ได้สิติน เนี่ยแมนนี่ต้องรีบไปต่อแถวซื้อเป้ Supreme x Louis Vuitton ที่พารากอนแล้วน่ะค่ะ เสียดายจังถ้าไม่ไปวันนี้ก็คงไม่ได้แน่” อีแมนจีบปากจีบคอพูดแล้วก็ทำท่าสะดีดสะดิ้งเหมือนมีผู้ชายหล่อ ๆ มานั่งอยู่ตรงหน้าที่ตลกไปมากกว่านั้นคือตินนี้ 2 ทุ่มจะ 3 ทุ่มแล้วกว่ามันจะไปถึงพารากอนคงปิดก่อนพอดี มันพูดจาเลอะเทอะบ้าบออะไร“พรุ่งนี้มันจะไปวางอยู่หน้าห้องแมนนี่เลยจ้ะ” ออสตินพูดออกมาด้วยเสียงสดใส ส่วนอีแมนพอได้ฟังก็ดีดนิ้วเหมือนกับว่าทุกอย่างลงล็อคที่มันต้องการพอดีทำให้ฉันเข้าใจถึงบางอ้อว่าอีกระเทยมันกำลังใช้โอกาสนี้ในการรีดไถออสติน“โอเคค่ะ! แมนนี่จะยืนรอหน้าประตูเลยนะคะตินตินสุดหล่อ เดินทางปลอดภัยค่า” อีแมนนี่ตอบกลับออสตินเสียงดังชัดเจนด้วยความดีใจก่อนจะกดวางสาย“มึงทำบ้าอะไรอีแมน” ฉันหันไปแว๊ดเสียงใส่มันทันทีที่มันวางสาย“คุ

​ฉันเดินเข้ามาในที่ทำงานด้วยความเกร็งเพราะเพื่อนร่วมงานในออฟฟิศมองฉันด้วยแววตาแปลกชอบกล แถมยังซุบซิบกันอีกด้วย อย่าบอกนะว่าพวกเขาเห็นรถที่ฉันขับมาแล้วเข้าใจผิดว่าฉันไปเป็นเมียน้อยเสี่ยที่ไหนเข้า“พี่แจน พี่เบสสวัสดีค่ะ” ฉันรีบปรี่เข้าไปที่โต๊ะทำงานแล้วเอ่ยทักทายรุ่นพี่ที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้กัน เหมือนพี่เขากำลังคุยอะไรกันอยู่พอฉันทักก็สะดุ้งตกใจกันเลย“อุ๊ย! น้องมิน สวัสดีจ้า” พี่แจนเอ่ยทักพร้อมรอยยิ้มแต่เป็นที่ยิ้มแปลกอีกแล้ว มันทำให้ฉันเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว คนที่ออฟฟิศเป็นอะไรกับฉันนักหนาแทบจะทุกคนจนฉันอึดอัดเลย“พี่แจนคะมีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับมินรึเปล่าคะ ทำไมวันนี้ทุกคนดูแปลก ๆ กับมินจัง” ฉันถามไปรวดเดียวด้วยความอึดอัด“อ๋อ~ น้องมินยังไม่รู้ตัวแน่เลย” พี่แจนพูดจีบปากจีบคอแต่มันทำให้ฉันใจเต้นเพราะไม่รู้ว่าฉันไปเผลอทำอะไรให้คนในบริษัทไม่ชอบรึเปล่า“อ่ะ ดูนี่สิจ้ะ” พี่แจนยื่นโทรศัพท์ให้ดูหน้าจอเป็นสีดำสนิทที่มีปุ่มสามเหลี่ยมสำหรับกดเพลย์ มันคือคลิปวีดีโอนั่นล่ะ พอเห็นแบบนั้นสิ่งที่ฉันนึกถึงเป็นอย่างแรกก็คือคลิปเมื่อ 2 ปีก่อน หวังว่าคงจะไม่หรอกนะ ออสตินคงไม่ทำร้ายฉันใช่ไห

“ที่รัก...ขอได้ไหม” ออสตินถามฉันเสียงเบาแต่เสียงของเขาเซ็กซี่มาก นอกจากลีลาการเล้าโลมที่สุดจะบรรยายเมื่อกี้อีมินก็จะตายเพราะน้ำเสียงและแววตาของเขานี่แหละ“ถ้าบอกว่าไม่ล่ะ” ฉันถามเขาเสียงเบาแล้วหลบตา อันที่จริงตอนนี้ก็พร้อมนะคะฉันไม่เคยโดนเขาเล้าโลมแบบนี้สักครั้งเลยทำให้ฉันเคลิ้มไม่ยากเพราะที่ผ่านมาโดนบังคับตลอด แต่ก็อยากขอเวลาอีกนิดขอลองใจออสตินอีกหน่อยออสตินมองหน้าฉันนิดหน่อยทำให้เห็นแววตาผิดหวังของเขา เพราะตอนนี้ดูท่าทางเขาจะต้องการมาก ก็เอ่อ...มันแข็งอยู่ข้างล่างแล้ว แล้วก็กดลงกดน้องสาวฉันอยู่ด้วย“ครับ” ออสตินตอบแล้วฟุบหน้าลงที่คอฉัน ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ หมุนตัวหันหลังให้ฉัน ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะยอมทำตามที่ฉันต้องการแต่โดยดี แต่เขาหันหลังให้เลยไม่รู้ว่าจะโกรธฉันรึเปล่า“ใส่เสื้อผ้าซะมิน” ออสตินบอกแล้วเขาก็ลุกขึ้นนั่งหันหลังให้ฉัน ทเอาฉันใจไม่ดีไม่อยากทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้“โกรธเหรอ” ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วแตะที่ไหล่เขาเบา ๆ“เปล่า”“แล้วทำไมหันหลังให้กันแบบนี้” ฉันถามเขาแล้วเสียงก็เริ่มสั่นแล้วด้วย ฉันนึกว่าเขาจะเข้าใจแล้วก็รอฉันได้ซะอีกแต่ออสตินก็ยังคงเป็นออสตินอยู่วันยังค่ำสินะ พอฉ