Taming The Arrogant Boss (SPG)의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 6

"Hoy, Bea gumising ka na! Tanghali na pero nandiyan ka pa rin sa higaan mo natutulog? Abala wala na tayong makain pasarap buhay ka pa diyan? Bumangon ka ng babae ang kapal na masyado ng pagmumukha mo!" malakas na sigaw ng babae.Ginising si Bea ng matinis na boses ng tiyahin niyang si Lolita. Kinusot-kusot niya ang kanyang mata sabay unat. Pagkatingin niya sa may pinto, matalim na nakatingin sa kanya si Lolita. "Ano? Magtititigan na lang tayong dalawa dito, ha? Aba! Umayos ka! Hindi puwedeng panay lang ang tulog mo dito! Hindi ka prinsesa!" bungangerang sabi ni Lolita kay Bea. Dito kasi sa bahay ni Lolita nakatira si Bea simula nang mamatay ang mga magulang niya. Wala rin siyang ibang matirahan dahil si Lolita lang ang kapatid na kadikit ng mama niya. Simula nang tumira siya sa bahay ng kanyang tiyahin, hindi na naging maganda ang takbo ng buhay ni Bea. Para siyang ginawang katulong doo. Para ngang hindi kamag-anak ang turing ni Lolita sa kanya kung utus-utusan siya nito."Maglinis

ISANG LINGGO ANG LUMIPAS, matapos ang nangyari sa club, isang linggo na ring naghahanap ng trabaho si Bea. Hindi niya talaga kaya ang trabahong mayroon ang kaibigan niyang si Baks. "Ano? Nakahanap ka na ba?" tanong ni Baks sa kanya. "Marami na akong nakita at pinagpasahan ng resume pero wala pang tumatawag. Panay kasambahay ang hanap o 'di kaya caregiver, pinatos ko na. Sana tawagan na ako ngayon. Pasensya ka na, Baks. Hindi ko talaga kaya ang trabaho doon sa club. Hindi ko kayang pasukan ako ng maraming stick." "Ayos lang. Naiintindihan kita. Sana makahanap ka ng trabaho mo," wika ni Baks bago ngumiti ng tipid. "Salamat, Baks. Wala talaga akong balak maging caregiver dahil nakaka-stress mag-alaga ng matanda. Pero malaki ang sahod. Sayang. Makakaipon din ako. Tiis na lang talaga." "Oo kaysa naman pilitin mo ang sarili mo dito sa trabaho ko. At least diyan makakaipon ka. Batukan mo na lang iyong matandang aalagaan mo kapag pasaway," wika ni Baks sabay tawa. Kinabukasan, nakatan

"Kumusta ang pakiramdam mo? I hope na napapabilis ang paggaling mo ngayong may caregiver ka na. Huwag ka sanang masyadong masakit magsalita sa kanya para tumagal ang caregiver mo. Mahirap ka pa namang alagaan dahil sa ugali mo," wika ni lola Laurel. Ngumisi si Brandon. "Bakit? Nagsumbong ba sa iyo ang babaeng iyon? Mukhang tanga eh." Bumuga ng hangin ang matanda. "Wala siyang sinusumbong na kahit ano. Napapansin ko lang sa tuwing lalabas siya sa kuwarto mo, malungkot ang mga mata niya. At naririnig ko ang pagsigaw mo sa kanya. Huwag ka namang umastang parang binili mo ang pagkatao niya. Tandaan mo, lahat tayo pare-parehas lang. Pare-parehas lang na sa hukay ang bagsak natin kaya matuto kang maging mabuti sa kapwa mo." Asar na pinatunog ni Brandon ang kanyang labi. "Lola, bakit parang kinakampihan niyo ang babaeng iyon? Parang nagmamalaki pa nga ang babaeng iyon! Parang ang gusto niya, siya pa ang masunod! Siya ba ang boss sa aming dalawa?" Tumaas ang kilay ni lola Laurel. "Paa