ตอนที่ 30 หลายวันผ่านไป ชีเหนียงเจอหลิงเฮ่อ ที่มายืนอยู่หน้าห้องบรรมทม ของเฉาเฟิงทุกวัน และวันนี้ก็เช่นกัน "ทำไมเจ้าไม่เข้าไปล่ะ" ชีเหนียงเอ่ยถามขณะที่ยืนอยู่ด้านหลัง หลิงเอ่อจึงหันกับมา "ไม่หรอก ข้าแค่อยากรู้ว่าท่านพี่หายดีหรือยัง" "เจ้าก็เข้าไปดูเองสิ แล้วในมือเจ้าถืออะไรอยู่" "เอ่อ… ยาทาแผลที่ข้าทำเอง มันช่วยให้รู้สึกเย็นสบายและไม่เป็นแผลเป็น" "อ๋อ…เอายาทามาให้พี่เจ้านี่เอง" ชีเหนียงจงใจพูดให้เสียงดังขึ้น เพื่อให้คนในห้องได้ยิน "อาซ้อ เบาหน่อย" หลิงเฮ่อพยายามคุมเสียงให้เบาที่สุด โดยที่คู่สนทนาอีกคนยืนยิ้มแฉ่ง ไม่สนอาการรนรานของคนตรงหน้า "เจ้าทั้งสองคนน่ะ เข้ามาได้แล้ว" เสียงเฉาเฟิงเอ่ยขึ้น จนได้ยินออกมาด้านนอก หลิงเฮ่อยังคงยืนนิ่งทำตัวไม่ถูก "ยืนงงอ่ะไร เข้าไปเถอะอยากพูดอะไรก็พูดเลย" ชีเหนียงดันหลิงเฮ่อเเละผลักประตูให้เดินเข้าไป เมื่อหลิงเฮ่ออยู่ต่อหน้าเฉาเฟิง คร่านี้เขากับยืนนิ่ง ไม่กล้าสบตา ไม่พูดจากวน ๆ เหมือนครั้งก่อน ๆ ยืนเอามือกุมขวดยาเอาไว้ "แผลเจ้าหายดีแล้วหรือ" เฉาเฟิงเอ่อถามหลิงเฮ่อ และมองดูอาการด้วยสายตาที่
Last Updated : 2025-04-08 Read more