All Chapters of ดวงใจราชาปีศาจ: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 21 เผ่าเทพ… จางหมิ่นองค์รักษ์คนสนิทมารายงาน ต่อเทพสงครามซีฮ่าว ว่าองค์เง็กเซียนได้ออกจากการเข้าบำเพ็ญฌาณแล้ว และประสงค์จะพบท่านเทพสงคราม เมื่อได้ยินดังนั้นเทพสงครามหนุ่มจึงจัดแจงเปลี่ยนอาภรณ์เพื่อเข้าเฝ้าทันที ซีฮ่าวจึงได้รายงานต่อองค์เง็กเซียน ถึงเรื่องที่เขาพบเจอคนของตำหนักชิงหลง ใช้ตะเกียงดูดพลังวิญญาณพวกปีศาจที่เขตชายแดนของเผ่าปีศาจ และคนพวกนี้ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าปีศาจ ถูกม่านอาคมของเผ่าเทพยึดครองไว้ “ผู้ที่ดูแลตำหนักชิงหลงบัดนี้คือ ฮวนชิน ผู้เป็นศิษย์ของตี้จวินจื่อหยางขอรับ ตอนนี้ข้ากำลังติดตามดูคนของตำหนักชิงหลงอยู่ ครั้งล่าสุดคนของข้าได้มารายงานว่า เจียวหย่ง เซียนรับใช้ของฮวนชินได้นำตะเกียงดูดพลังวิญญาณลงไปที่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นขอรับ “ “พวกเขาคิดจะทำสิ่งใดกันแน่ ” “องค์เง็กเซียนโปรดวางใจข้าต้องตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเป็นยุติธรรมแน่ ” “ อืม ดี แล้วทางเผ่าปีศาจเล่า ราชาปีศาจเฉาเฟิงมีความเคลื่อนไหวอันได้หรือไม่ “ “ ยังไม่มีขอรับ ทางนั้นข้าก็จับตาดูอยู่ แต่ ..... ” “ มีอันใด ” “ มีสตรีนางหนึ่งที่อยู่ข้างกายราชาปีศาจเฉาเฟิง นาง

ตอนที่ 23 ซีฮ่าวประหลาดใจเป็นอย่างมาก ทั้งสองยืนอึ้งมองตี้จวินจื่อหยางตาค้าง "นี้มันเกิดอะไรขึ้น ตี้จวินจื่อหยางท่านดับขันธ์ไปแล้วไม่ใช่หรือ ใคร ผู้ใดทำอะไรกับท่าน" ยังไม่ทันได้มีเวลาคิด จื่อหยางลืมตาขึ้นแววตาดุร้ายนี้ เขาไม่ใช่ตี้จวินจื่อหยางอีกต่อไป ไอมารสีดำพวยพุ่งอยู่รอบตัวจนเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ จื่อหยางตระโกนออกมาอย่างสุดเสียง “อ๊ากกกกก” จื่อหยางระเบิดพลังมารสีดำอย่างรุนแรง พร้อมพุ่งตนขึ้นเหนือผิวแม่น้ำ ซีฮ่าวจับตัวเจียวหย่งไว้ตามไปติด ๆ เมื่อขึ้นถึงฝั่งซีฮ่าวส่งตัวเจียวหย่งให้ทหารจับตัวเอาไว้ แล้วเขาจะกับไปสอบสวนด้วยตนเอง ขณะที่จื่อหยางพุ่งขึ้นมาจากใต้แม่น้ำ เขาลอยตัวอยู่เหนือแม่น้ำนิ่งมองทุกสิ่งไปรอบ ๆ เฉาเฟิงทุกเห็นทุกอย่างอยู่นั้นก็สัมผัสได้ทันที ว่านี้คือพลังมารจื่อหยางเอามือกุมไว้ที่ขมับทั้งสองข้าง เขาเริ่มจะควบคุมตัวไม่ได้แล้วเริ่มคุ้มคลั่ง เขาระเบิดพลังออกไปใส่พวกทหารเผ่าเทพที่ยืนกันอยู่ริมฝั่ง ซีฮ่าวเมื่อเห็นท่าไม่ดี จึงเหาะเข้าไปต่อสู่กับจื่อหยาง เพื่อป้องปกทหารไว้ก่อนแต่ไม่คิดที่จะทำอันตรายต่อจื่อหยาง เขาจึงออมมืออยู่มากไม่ได้สู่แบบเต็มที จึงพาดท่าถูกจื่อหยางทำร

ตอนที่ 24 ชีเหนียงลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคย นางมองไปรอบ ๆ กับไม่พบผู้ใด พบเพียงความว่างเปล่าของห้องนี้ นางค่อยๆ ลุกจากเตียงอย่างมึนงง นึกย้อนเหตุการณ์ได้ว่าคุยกับหลิงเฮ่อ แล้วอยู่ ๆ ภาพก็ตัดไป นางเดินมาจนถึงประตูพยายามเปิดประตูออกแต่ไม่สำเร็จ นางจึงใช้แรงที่มีเขย่าประตูไปมาหวังว่ามันจะเปิดออก ซึ่งมันก็เปิดออกจริง ๆ แต่เป็นหลิงเฮ่อที่เปิดเข้ามา นางก้าวเท้าถอยหลังเมื่อหลิงเฮ่อก้าวดันเข้ามา“ เจ้า จะทำอะไร ” นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่โมโห“ อะไรแค่นี้ก็โกรธแล้วเหรอ ข้ายังไม่ทำอะไรเลย ” หลิงเฮ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงปนขำ“ และจับข้ามาทำไม อยากจะฆ่าข้าเหรอ จะฆ่าก็ฆ่า ”“ จะฆ่าเจ้าได้ยังไง ถ้าฆ่าเจ้า พี่ข้าต้องอกแตกตายแน่ ”“ ถึงฆ่าข้าตายเฉาเฟิงก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก ข้าไม่ได้สำคัญขนาดนั้น ” “ เจ้านี้ไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ”“ รู้อะไร ”“ เอาล่ะในเมื่อเจ้าตื่นขึ้นมาสักที ข้าจะได้พาไปดูพ่อเจ้าไง นี้เจ้ากว่าจะตื่นผ่านมาตั้งสามวันแล้วข้าร่ายถาคาหนักไปหรือเปล่านะ ”คนเจ้าเล่ห์อย่างหลิงเฮ่อเอ่ยออกมาพร้อมยื่นหน้าลงไปมองหน้าชีเหนียง แต่กับโดนนางใช้มือเล็ก ๆ นั้นดันใบหน้าเจ้าเล่ห์นั้นออกห่าง “เจ้า...

ตอนที่ 26 "พ่อเราจะบอกพี่เฉาเฟิงไหม ว่าพี่ชีเหนียงอยู่ที่นี้แล้ว" อาฉีเอ่ยถามผู้เป็นพ่อ ทุกคนอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ช่างใจคิดว่าทำยังไงดี ซีฮ่าวจึงบอกว่ารอให้ชีเหนียงฟื้นแล้วถามนางก่อน ทุกคนเห็นตรงกันจึงรอให้นางฟื้น "พ่อ พ่อ คะ" เสียงเรียกสะอึนคล้ายร้องไห้ของชีเหนียงที่ละเมอออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทุกคนจึงรีบไปดูอาการนาง " ชีเหนียง ชีเหนียงลูก ได้ยินลุงไหม " เรียวแขนนางไขว้คว้าไปมา ลุงเกาพยายามจับแล้วเรียกนางเบา ๆ ให้ตื่นคืนสติ นางเปิดเปลือกตาขึ้นช้า ๆ ค่อย ๆ มองทุกคนที่ล้อมรอบมองนางด้วยสายตาห่วงใย น้ำตาเริ่มคลอเบ้าในดวงตาใส ไม่นานก็หยดหลั่งรินออกมาเป็นสาย พร้อมกับเสียงร้องไห้โฮสุดกลั้น ที่ทุกคนต่างตกใจ นางโผเข้ากอดลุงเกาไว้แน่น ปากพยายามพูดบ้างอย่าง แต่เสียงร้องไห้กับดังกว่าทำให้คนฟัง ฟังไม่รู้เรื่อง ชายแกทั้งลูบหัวลูบหลังปลอบให้นางหยุดร้องก่อน ลุงเกาจับไหล่ชีเหนียงดันตัวนางออก ใช้มือปาดเช็คน้ำตาให้นาง อาฉีอาเฟยคุกเข่านั่งลงอยู่ใกล้ ๆ เริ่มใจคอไม่ดี เห็นพี่สาวร้องไห้ปานจะขาดใจ "ชีเหนียงบอกลุง เกิดอะไรขึ้นร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรลูก" "ฮือ ฮือ ..ลุงค่ะ พ่อ พ่อ

ตอนที่ 28หลังจากกลับจากเผ่ามนุษย์ เทพสงครามซีฮ่าว ได้กับมาที่เผ่าเทพเพื่อรายงานองค์เง็กเซียน ถึงเรื่องที่ตนได้นำคันฉ่องทะลวงจิต ใช้กับชีเหนียงเพื่อตรวจสอบ ปรากฏว่านางคือเศษเสี้ยวดวงจิตของเทพสงครามเยว่หมีจริงดังคาด "ข้าควรพานางกลับเผ่าเทพหรือไม่" "ตอนนี้ร่างกายนางเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ดวงจิตเทพสงครามเยว่คงหลับไหลอยู่ในกายนาง" องค์เง็กเซียนเอ่ยกับเทพสงครามซีฮ่าว "ความหมายของท่านคือต้องทำให้ดวงจิตนางตื่นขึ้น" "ใช่" "แต่ติดอยู่ที่ว่า ตอนนี้นางอยู่ข้างกายราชาปีศาจ คงไม่ง่ายที่จะกระทำอันใด แต่ไว้ข้าจะหาวิธีดูขอรับ" องค์เง็กเซียนพยักหน้าเห็นด้วยกับซีฮ่าว แต่ตอนนี้เรื่องที่สำคัญกว่าก็คือ ตามหาฮวนชินและกำจัดมารจื่อหยางเสียก่อน ที่จะเกิดการโกลาหลเพราะมารตนนี้ ซีฮ่าวกล่าวลาองค์เง็กเซียนและขอตัวไปตามหาตัวฮวนชินต่อ ********************************** ณ หุบเขาร้างชายร่างบางใบหน้าเล็ก สวมชุดสีดำแววดาดูเศร้าโศก นั่งอยู่บนแท่นหิน ฮวนชินกำลังเอาพลังวิญญาณที่ตนเองไปทำร้ายผู้คนบริสุทธิ์ เขารวบรวมพลังวิญญาณนั้นมาเพื่อให้จื่อหยางได้ดูดกิน ฮวนชินพึ่งพบกับจื่อหยางเมื่อตอนที่ จื