All Chapters of รักร้อนซ่อนเร้น : Chapter 11 - Chapter 16

"แป้ง วันนี้ไปพร้อมกันไหม" ชายหนุ่มถามออกมา เค้าอยากขับรถให้เธอนั่งบ้าง ไปเที่ยวข้างนอกด้วยกันบ้าง แป้งร่ำส่ายหน้า"ไม่เอา เดี๋ยวมีคนเห็น แป้งไม่อยากมีปัญหา" เธอรีบปฎิเสธ แล้วลุกจากโต๊ะอาหารไปทันที ตฤณถอนหายใจออกมา ทำไมเค้าต้องมาทนอะไรแบบนี้รถมินิจอดก่อนหน้าเค้าแล้ว อาจารย์หนุ่มหยิบของลงจากรถ แล้วยืนมองรถอยู่สักพัก เสียงเรียกชื่อเค้าจากทางด้านหลัง ทำให้เค้าหันไปมอง หญิงสาวร่างเล็ก เดินเร็วๆ มาหาเค้า เธอเหลือบมองรถเค้า แล้วยิ้มออกมานิดหน่อย"อาจารย์ตฤณ รอแอนด้วยค่ะ" หญิงสาวชื่อแอนที่อยู่ภาควิชาเดียวกัน ส่งเสียงมาก่อนตัว เค้ายิ้มบางๆ ให้เค้าเดินเคียงคู่ไปด้วยกัน"โอ๊ย ตายแล้ว ไม่ใช่ฮอตเฉพาะในกลุ่มนักศึกษานะจ้ะ โน่น เจ้แอนตาเยิ้มใส่ อาจารย์ตฤณแล้ว"เสียงเพื่อนเอ่ยขึ้น แป้งร่ำมองภาพตรงหน้า เค้าเดินเคียงคู่ไปกับคนอื่น เนื้อหอมเหลือเกิน เธอบ่นออกมา เพื่อนถาม"อะไรหอม แป้ง " เธอส่ายหน้ากลบเกลื่อน แล้วนั่งมองโทรศัพท์ของตัวเองไปอาจารย์หนุ่มเปิดประตูห้องเข้าไป นักศึกษามารอเต็มห้องแล้ว เค้าเหลือบมองเธอ แป้งร่ำหน้าตึงขึ้นทันที เค้าวางเอกสารลง แล้วเริ่มเช็คชื่อทันที เสียงห้วนกว่าปกติขานรับเวลาเค

นักศึกษาหลายคนที่นั่งกันอยู่ มองชายหญิง ที่เป็นอาจารย์ในคณะของตัวเอง เดินเคียงข้างกัน ตรงเข้ามาในโรงอาหารอย่างใกล้ชิดสนิทสนม"อ้าว เจ๊แอน เค้าไม่รู้หรอแก ว่าอาจารย์ตฤณ เค้ามีเมียแล้ว" เสียงเพื่อนนินทาคนใก้ลตัว ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นทันที อาจารย์สาว เดินประกบติดแฟนเธอแจเลย แป้งร่ำส่งสายตาพิฆาตไปทันที แล้วเค้าก็หันมาเห็นพอดีตฤณ ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ทำไมเค้าจะไม่รู้ ว่าอาจารย์สาวคนนี้คิดยังไงกับเค้า แต่เค้าก็ปฎิเสธออกไปไม่ได้ ตามมารยาทแล้ว หากเธอจะมากินข้าวกลางวันเป็นเพื่อนเค้า วันนี้เมียมาเรียนด้วย ยิ่งทำให้เค้าอึดอัด สายตาพิฆาตที่เธอส่งมาทำให้เค้ายิ่งหงอหนักกว่าเดิม แม้จะแก่กว่าตั้งหกปี แต่เค้ายอมรับตรงๆ มาว่า เกรงใจเธอไม่น้อย ยิ่งเมื่อวานนี้ แม่เด็กดื้อ เอาใจในแบบของเธอ ทำให้เค้าแทบจะตัวลอย หอมหวานไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว แป้งร่ำของพี่"นั่งตรงนั้นดีกว่าครับ" เสียงเค้าบอกคนข้างๆ ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะเดียวกับเธอ"เด็กๆ ขยับหน่อย" เค้าส่งเสียงบอกออกไป ทั้งโต๊ะขยับกันเพื่อให้เค้าและอาจารย์สาวได้นั่ง แป้งร่ำกินขนมหวานอิ่มแล้ว เธอเงยหน้ามองคนตรงข้าม แล้วยิ้มออกมาน้อยๆ ทำดี มานั่งตรงนี้ เ

"อะไร ยังไง เล่าสิ"สาวๆ หลายคนดึงมือแป้งร่ำออกไปตรงหน้าห้องน้ำก่อนจะถามถึงความสัมพันธ์ของเพื่อนกับอาจารย์ แป้งร่ำยิ้มออกมาแทนคำตอบ"ฉันจีบเค้าอยู่นะ แกอย่าทำให้เค้าตกใจ"แป้งร่ำ ตอบทีเล่นทีจริง"เอาแน่หรอ หรือจีบเล่นๆ" คนถามยังถามอย่างอยากรู้ ตฤณยืนอยู่ริมผนัง เค้าเดินตามเธอออกมา เพราะว่าเป็นห่วงเท่านั้นเอง จึงได้ยินบทสนทนาของเธอกับเพื่อน เค้ากลั้นหายใจรอฟังคำตอบ"ทำไมจะไม่จริงจังละ เค้าน่ารักนะ "เธอบอกเพื่อนออกไป คนที่ยืนแอบฟังยิ้มออกมา ไม่ว่าเธอจะตอบแบบไหน เค้าเชื่อว่าเธอมีเหตุผลเสมอ แต่ตอบแบบนี้ รักตายเลย เค้ากระแอมเสียงก่อนจะเดินเข้าไป สาวๆ เหลือบมองแล้วอมยิ้ม"ถึงกับต้องมาตามเลยหรอคะ"มีคนแซวออกมา เค้ายิ้มอายๆ ออกมา แป้งร่ำเข้าไปแกะแขน ก่อนจะไล่เพื่อนไปก่อน เธออยากอยู่กับเค้าตามลำพัง"ได้ยินใช่ไหม ที่แป้งพูด" เธอถามออกไป เค้าพยักหน้า เธอยิ้มออกมา แล้วกอดเอวเค้าเอาไว้"ถ้าแป้งตอบไม่ดีละ" เธอย้อนถาม เค้าส่ายหน้า แล้วเอาหน้าผากตัวเอง กดหน้าผากเธอเบาๆ"พี่รู้ว่าแป้งจะไม่ตอบอะไรที่ไม่ดีแน่ เพราะแป้งรักพี่" เธอยิ้มออกมา"พี่ตฤณจำไว้นะ แป้งรักแล้วรักเลย ไม่มีกั๊กใดๆ ทั้งสิ้น มีเท่าไหร