Semua Bab รักร้อนซ่อนเร้น : Bab 1 - Bab 10

แสงไฟวิบวับในผับชื่อดัง เปิดเพลงแดนซ์สนุกสนาน กลุ่มวัยรุ่นชายหญิง นับร้อยคนเต้นกันอย่างสนุกสนาน มุมโซฟาตัวใหญ่ มีกลุ่มคนอีกกลุ่มนั่งอยู่ สาวสวยหลายคนถูกเรียกมาจากคลับชื่อดัง เพื่อมาบริการแขกพิเศษคืนนี้คนนั่งกลางที่มีสาวสวยนั่งข้างๆ ซ้ายขวา ถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย'ตฤณ' มองสาวสวยข้างๆ ก่อนจะยกแก้วดื่ม น้องๆ สวยดี แต่เค้าไม่ชอบแบบนี้ วันไนท์ไม่เคยอยู่ในหัว เค้าต้องคบจริงจังถึงจะนอนด้วย แบบนี้ไม่ใช่แบบที่เค้าชอบ มือหนาควักเงินออกมา แล้วส่งให้ทั้งคู่ ก่อนจะบอกให้เธอกลับไป เพื่อนที่พามาตาค้างทันที"กูไม่ชอบแบบนี้ " คนฟังส่ายหน้าแบบไม่เข้าใจ เพราะเพิ่งเจอกันได้ไม่นาน หลังจากขาดการติดต่อไปพักใหญ่ เพราะอีกฝ่ายไปเรียนต่อต่างประเทศเพิ่งมา"โถ่ อาจารย์ตฤน ครับ ไม่ชอบแบบนี้แล้วชอบแบบไหน" เสียงเพื่อนแซวออกมาขำ เค้าไม่ตอบแต่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มแทนเสียงวัยรุ่นกลุ่มใหญ่โต๊ะกลางคุยกันอย่างสนุกสนาน หญิงสาวชุดดำยกเหล้าขึ้นดื่มก่อนจะ ตะโกนเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง"แดกให้เมา คืนนี้ไม่เมาไม่เลิก" คนพูดยกแก้วชนกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน เสียงเพื่อนสาว ถามออกมาอย่างสงสัย"มึงเฮิร์ตจริงใช่ไหมถึงพาพวกกู

ลิฟต์ส่วนตัวใช่เวลาไม่นานก็ขึ้นมาถึงห้องพัก เธอเดินเข้าห้องด้วยความกล้าๆ กลัวๆ"มาเถอะน่า กลัวอะไร เมื่อกี้ออกจะเก่ง"เค้าพูดออกมา แล้วเปิดประตูเข้าห้องไป แป้งร่ำมองข้างหลังเค้า เธออดใจสั่นไม่ได้เหมือนกัน คนตรงหน้าสูง ขาว และใส่แว่น บุคคลิกน่าจะเป็นพวกหมอ หนุ่มออฟฟิต อะไรพวกนั้นมากกว่า เธอถอดรองเท้าส้นสูงออกแล้วเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะใส่เดินแทน เค้าหันมามอง แล้วยิ้ม"ตัวเล็กนะเนี่ย ใส่รองเท้าสูงกี่นิ้ว" เค้าถามเมื่อเห็นเธอเตี้ยลงมาก"6นิ้ว เพื่อความสวย" เค้าเปิดตู้เย็น หยิบเบียร์ขวดเล็กออกมาเปิด แล้วส่งให้ เธอไม่รับ"ไม่เอาหรอ น้ำเปล่านะ" เค้าเปิดตู้เย็นให้ดู ในตู้มีเบียร์ขวดเล็กแช่เต็มตู้ กับน้ำเปล่าเท่านั้น เธอรับมา แล้วยกขึ้นจิบเค้าเดินเข้าไปในห้อง แล้วเปิดไฟให้สว่าง ก่อนจะเปิดม่านออก เเล้วเรียกเธอ"มานี่สิดูวิวกรุงเทพ" เธอวางขวดเบียร์ แล้วเดินตามเค้าเข้าไป ห้องขนาดใหญ่สีขาวครีม ตกแต่งอย่างเรียบหรู ภายในห้องเย็นฉ่ำทีเดียว เธอมองภาพตรงหน้า แล้วยิ้มออกมา มุมสูงขนาดนี้ ห้องทำเลแบบนี้ ราคาคงแพงน่าขนลุกทีเดียว เธอเอามือตัวเองจับกระจกเอาไว้ แล้วมองแสงไฟตรงหน้า"สวยจัง" เธอบอกออกมา เค้ายืน

เธอเดินตรงเข้ามาหาเค้า หลังจากเพื่อนๆ ออกจากห้องไปหมดแล้ว เค้ากำลังเก็บเอกสารการสอนใส่กระเป๋า เธอหน้าจืดเจื่อน ส่งเสียงออกไป"อาจารย์ตฤณ" เค้าเงยหน้าขึ้นมา เห็นคนตรงหน้า แล้วยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ"ครับ นักศึกษา " เธออยากจะวี้ดใส่เค้าขึ้นมาทันที บ้าที่สุด บ้าไปแล้ว เธอคิดในใจ "เมื่อเช้าสายนะครับ ต้องโดนทำโทษ" เธอมองหน้าเค้า"ซื้อข้าวกลางวันมาให้ผมด้วย ผมจะรอที่ห้องภาควิชา" เธอพลิกนาฬิกาดู แล้วความคิดร้ายกาจก็เริ่มขึ้นในหัวทันที"แค่นี้ใช่ไหมคะ รอสักครู่" เธอตอบออกไป เค้าพยักหน้า เธอรีบเดินออกไปทันทีกะเพราหมู ไข่ดาว ใส่กล่องโฟมวางตรงหน้า แป้งร่ำจัดการตักน้ำปลาราดลงไปสามช้อน แล้วปิดฝากล่องลงอย่างเดิม เท่านี้มันน้อยไปเธอคิดในใจแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องภาควิชา มีอาจารย์นั่งอยู่ในห้องหลายคน เธอเดินตัวลีบเข้าไป ก่อนจะวางกล่องข้าวตรงหน้า"ขอบใจนะ แป้งร่ำ แล้วขอเบอร์โทรด้วย เมื่อเช้าคุณมาสาย เพื่อนๆ ในคลาสเค้าเขียนให้ผมหมดแล้ว ถ้าคุณใช้เบอร์กับไลน์ คนละอัน เขียนไลน์ให้ผมด้วย " เค้าสั่งน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ ต่อหน้าอาจารย์ในห้อง เธอนั่งลงเขียนเบอร์โทรและไลน์ให้เค้า ก่อนจะเดินออกไปอ

เธอลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าห้องที่นอนอยู่ไม่คุ้นตาเลยสักนิด เฟอร์นิเจอร์ในห้องจัดวางอย่างเป็นระเบียบ แตกต่างจากห้องของเธอหลายขุมนัก เธอลุกขึ้นมานั่ง ก็พบว่าตัวเองเปลือยเปล่า มือควานหาโทรศัพท์ดูเวลา แล้วลุกขึ้นยืน เสื้อผ้าเธอไม่ได้อยู่ในห้องสักชิ้น แป้งร่ำก้าวเบาๆ ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเค้าออกแล้วหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำของเค้ามาสวมเอาไว้ แล้วโผล่หน้าออกไปเสียงทีวีเปิดข่าวภาคภาษาอังกฤษดังลั่น เธอรีบตรงไปที่ห้องน้ำ แล้วยิ้มออกมา แปรงสีฟันอันใหม่วางเอาไว้ให้แล้ว เธอจัดการทำธุระส่วนตัวแล้วเดินออกมา เค้ายืนอยู่ตรงหน้าเตากำลังทำอาหารเช้าอยู่ เธอนั่งลงที่โต้ะกินข้าวหน้าเตาอาหารเช้าหลากหลายอย่างวางเรียงใสจานมาเสริฟให้ พ่อครัวอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เค้าชะโงกตัวมาหอมหน้าผากเธอเบาๆ"หลับสบายไหม" เธอพยักหน้าแทนคำตอบ แล้วแบ่งอาหารใส่จานตัวเอง เบค่อนชิ้นเล็ก ไข่คน และแพนเค้ก ถูกเลือกมาวางใส่จานตรงหน้า เค้าปิดเตาแก้ส แล้ววางจานไข่ดาวเพิ่มมาอีก ก่อนจะมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ เธอตักอาหารเข้าปากอย่างอายๆอาหารเช้าหมดเรียบทุกอย่าง เค้ากินเก่งมาก แถมยังทำอาหารคล่องมากทีเดียว"วันนี้ไม่มีเรียนใช่ไหม" เค้าถามออกมา เธอพ

รถสปอร์ตคันหรูจอดรอที่หน้าคอนโดอย่างใจเย็น เค้าเห็นรถเธอเลี้ยวเข้ามาแล้ว ตฤณเข้าเกียร์แล้วขับตามเข้าไปทันที แป้งร่ำร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี แล้วจอดรถตรงที่ประจำ ก่อนจะเปิดรถหยิบถุงกระเป๋าออกมา แล้วสะพายไหล่หอบสัมภาระหลายอย่างเตรียมจะขึ้นห้อง ช่องข้างๆ มีรถสปอร์ตเข้ามาจอดเธอเหลือบมองนิดๆ แต่ไม่สนใจอะไร"สนุกมากไหม เด็กดื้อ" เธอชะงัก เสียงคุ้นมาก แต่ไม่น่าใช่ เค้าจะตามมาถึงนี่เลยหรอ "ไม่ใช่มั้ง" เธอพูดคนเดียว แล้วล็อกรถ "เสียงผัวนี่ลืมเหรอ" ชัดเลย แป้งร่ำทำของล่วงลงพื้นทันที เธอถอนหายใจออกมา เค้าช่วยเก็บแพคผลไม้ใส่ถุง และถือถุงให้ ระหว่างนั้นมีรถวนมาจอดหลายคัน"เดินไปนะ ถ้าไม่อยากอายคนอื่น" แป้งร่ำเดินนำหน้าเค้าเข้าไปก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นห้องตัวเองไปอย่างหงอยๆ เธออยากจะบ้า เค้าปล่อยให้เธอตายใจไม่กี่วันเท่านั้นเอง แล้วเค้าก็ตามมาถึงที่นี่ เธอเปิดประตูห้องให้เค้าเข้าไปห้องของเธอเล็กกว่าเค้าเกือบครึ่ง แถมรกตั้งแต่หน้าประตู รองเท้ากว่ายี่สิบคู่วางกองกระจายหน้าห้อง บนโต้ะมุมครัวมีจานอาหารที่ยังไม่ได้ล้างหลายใบ ขวดพลาสติกที่มีน้ำหลงเหลืออยู่นิดหน่อยวางเปลี่ยนนับสิบใบ เค้าถอนหายใจออกมา เธอน่าทึ่ง