All Chapters of หม่ามี๊ครับ แดดดี๊ของผมเป็นมาเฟีย : Chapter 31 - Chapter 40

ผ่านมาสองสัปดาห์แล้ว ที่แม่ของแสงเหนือมาอยู่ที่บ้านนี้ มันเหมือนจะปกติ แต่ก็ไม่ใช่ เพราะเวลาที่คุณสิบทิศอยู่ กอหญ้าจะทำท่าเหมือนรักใคร่แสงเหนือ แต่พอคุณสิบทิศไม่อยู่ก็จะทำเมินราวกับว่าไม่เห็นแสงเหนืออยู่ในสายตา "โว้ยยยย เกะกะจริงเชียว จะไปเล่นที่ไหนก็ไป" กอหญ้าพูดบ่นและใช้มือผลักแสงเหนือที่ยืนเล่นหุ่นยนต์อยู่ตรงห้องรับแขก จึงทำให้แสงเหนือล้มลงไปชนกับขอบโต๊ะ"โอ๊ย ป๋มเจ็บนะ"ฉันที่ถือขนมของแสงเหนือออกมาจากครัว ได้ยินแสงเหนือร้องจึงรีบวิ่งมาหาแสงเหนือด้วยความตกใจ "แสงเหนือ เป็นอะไรลูก""คนนี้เขาผลักผม" แสงเหนือชี้ที่กอหญ้า "นี่คุณจะเกินไปแล้วนะ ทำกับแสงเหนือแบบนี้ได้ยังไง" ฉันชี้หน้าด่า "ยุ่งอะไรด้วยไม่ทราบ เป็นแม่มันเหรอไง" กอหญ้าพูดกับฉัน ซึ่งตอนนี้เราอยู่กันแค่สามคน มีฉัน แสงเหนือ และกอหญ้า "เจ็บไหม แสงเหนือ เดี๋ยวหม่ามี๊พาไปทายานะ" ฉันพูดกับแสงเหนือแล้วจูงมือแสงเหนือเดินออกมา ไม่อยากจะสนใจกอหญ้า นิสัยแบบนี้เธอจะเผยออกมาเวลาที่อยู่กับฉันสองคน ผู้หญิงอะไรน่ารังเกียจชะมัด แต่ช่วงที่ฉันกำลังจะเดินผ่านเธอนั้น "ว้าย" ฉันกรีดร้องเบาๆแล้วล้มลงกับพื้นจากการที่กอหญ้ายื่นเท้ามาขัดขาฉัน "ห

นี่ก็อาทิตย์กว่าๆแล้วที่ป้าทิพย์แม่บ้านถูกไล่ออกจากบ้าน ส่วนยัยกอหญ้า.....ฉันรู้แค่ว่านางทนพิษบาดแผลไม่ไหวตายเลยกลายเป็นอาหารปลาฉลาม ส่วนโดนอะไรนั้นฉันก็ไม่แน่ใจและไม่อยากรู้ด้วย "หม่ามี๊ครับ ป๋มหล่อไหม" แสงเหนือถามฉันพลางชี้ให้ดูเสื้อฮาวายสีฟ้าที่ใส่อยู่"หูยยยยยย หล่อมากๆเลย แบบนี้ต้องมีสาวๆมาชอบแน่ๆ""ชิ ป๋มไม่สนใจหรอก เพราะสาวที่ไหนก็สวยสู้หม่ามี๊ไม่ได้""ว้ายยยย ปากหวานจัง ใครสอนเนี่ย""ลุงบอล เฮ้ย พี่โบวี่สอนครับ" แสงเหนือพูดยิ้มๆ ตอนนี้ยัยโบวี่กำลังมีความรัก เลยโทรมาเม้ามอยท์กับฉันทุกคืน แสงเหนือจึงมีโอกาสได้คุยกับโบวี่ด้วย "เราไปหาแดดดี๊กันเถอะ" ฉันจูงแสงเหนือไปที่ห้องทำงานของเขา "แดดดี๊ หนูกับแสงเหนือเสร็จแล้วนะคะ""อืม ไปสิ"เขาพูดแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะทำงาน เขาใส่กางเกงยีนส์เหนือเข่าสีดำกับเสื้อฮาวายสีฟ้าเหมือนของแสงเหนือ "แดดดี๊ขาาาาาาา ทำไมหล่อจัง แบบนี้หนูก็หวงน่ะสิ" ฉันพูดอย่างกระเง้ากระงอด ปกติเขาจะใส่แค่ชุดสีดำทั้งร่างกาย แต่วันนี้ดูเหมือนไอดอลเกาหลีฝุดๆ โอ๊ยยยย นังสโนว์ใจบางมากเลย "หึ อ้อนเก่ง""ไม่ใช่แค่อ้อนเก่ง แต่หนูเอาเก่งด้วยนะ แดดดี๊จะลองไหม" ฉันเขย่งไปกระซิบ

"มานี่ ไม่ต้องกลับแล้ว" ฉันลากโบวี่เข้าไปในบ้าน "เล่ามาให้หมดเลย" ฉันพูดกับมันด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด มันก็พยักหน้ารับแล้วเล่าให้ฟังพร้อมน้ำตาว่า "แกจำคุณเคนได้ไหม เรื่องมันมีอยู่ว่า"-โบวี่ part-"อืม ดูดีกว่าที่คิดนะ" คุณเคน สูง185เซนติเมตร ใส่แว่น ผิวขาว ดูสุภาพเรียบร้อย เอ่ยขึ้นกับฉัน ตอนนี้เราอยู่ภายในผับxxx ห้องวีไอพี ฉันเจอกับเขาในแอพxxx ซึ่งนี่เป็นครั้งที่ห้าแล้ว เขาดูแลเทคแคร์ฉันดีมาก ไม่ได้ล่วงเกินฉันเลย เราสองคนตัดสินใจคบหากัน ฉ้นมีความสุขมาก แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้เมื่อเขา เอาผู้ชายคนอื่นมานอนในคอนโด "คุณเคน ทำไมทำกับโบวี่แบบนี้ล่ะคะ" ฉันโวยวายเข้าไปดึงชายร่างเล็กที่นอนรับแรงกระแทกอยู่ภายใต้ร่างสูงด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวทรมานปานจะขาดใจ "เพี้ยะ" คุณเคนตบหน้าโบวี่ "ทำไมคุณทำกับโบวี่แบบนี้ โบวี่ไม่ยอม" ฉันเข้าไปตีเขา เขาจึงถอดถอนตัวตนออกจากร่างเล็ก แล้วหันมากระทืบเธอแทน "ฮึกๆ" เธอสู้มันไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดกับสิ่งที่มันทำไว้ทุกวันไอ้เคนมันจะต้องมาข่มขืนเธอ ใช้โซ่ ใช้แส้ ใช้เทียนลน ฉันขอร้องมันก็ไม่เป็นผล แต่นรกมันยังไม่จบ เมื่อเธอโดนจับไปขายให้กับผู้ชายมั

เวลาผ่านไปไวมากตั้งแต่วันที่เขาขอฉันแต่งงานซึ่งเราเราตกลงกันว่าจะแต่งงานในอีก1เดือน ตอนนี้ก็ผ่านพ้นไปสามอาทิตย์แล้ว ฉันเข้าครอสเจ้าสาวขัดสีฉวีวรรณร่างกายให้ผ่องๆ และออกกำลังกาย หันมาดูแลตัวเองมากขึ้น เพื่อที่วันงานถ่ายรูปออกมาจะได้สวยๆ ส่วนการ์ดเนี่ยเราไม่แจก เพราะฉันกับเขาจะแต่งแบบเรียบง่าย โดยมีแค่โบวี่และแม่บ้านของเขาที่เป็นเพื่อนเจ้าสาว ส่วนฝั่งเขาไม่ต้องพูดถึง เพื่อนเจ้าบ่าวก็คือคุณเชนและบอดี้การ์ดของเขานั่นแหละ "แก ฉันเบื่อว่ะ เราไปแดนซ์กันมะ" ฉันชวนโบวี่ที่อยู่ในสาย ฉันโทรคุยกับโบวี่ ซึ่งโบวี่เพิ่งกลับไปอยู่คอนโดเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ตอนนี้โบวี่กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้ว คนที่ทำโบวี่ก็ตายไปแล้ว มันจึงอยู่อย่างไร้ความกังวล "แกหาเรื่องให้ฉันเหรอยะ เดี๋ยวคุณสิบทิศมายิงฉันไส้แตกพอดี""บ้าน่า แดดดี๊ไม่ว่าอะไรหรอก แกรู้จักป่ะ สละโสดอ่ะ ฉันอยากไปปาร์ตี้แบบสุดเหวี่ยงอ่ะ นะๆๆๆ ไปเป็นเพื่อนหน่อยนะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ "ชิ ไม่ใช่ผู้ชายไม่ต้องมาอ้อนย่ะ ถ้าผัวแกรู้ตัวใครตัวมันนะเว้ย บอกไปด้วยว่าฉันโดนบังคับ""เออ เขาไม่ทำอะไรหรอกน่า" "แกท้าท้ายอำนาจมืดเหรอวะ นี่แกลืมไปแล้วสินะ ว่า

ช่วงสายวันต่อมา "หม่ามี๊ๆ ตื่นครับ ลงไปกินข้าวกันเถอะป๋มหิวแล้ว"แสงเหนือพูดและยื่นมือมาสะกิดฉันแล้วพูดต่อว่า"อ๊ะ ทำไมหม่ามี๊ตัวร้อนล่ะครับ" พูดจบก็วิ่งออกไปนอกห้อง ลงไปหาแดดดี๊ที่นั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหาร "แดดดี๊ครับ หม่ามี๊ตัวร้อนมากเลยครับ" ร่างสูงได้ยินอย่างนั้นรีบลุกจากเก้าอี้แล้วก้าวยาวๆเดินขึ้นไปข้างบนทันที เขาเดินไปนั่งข้างหญิงสาวแล้วใช้มือแตะหน้าผาก จากนั้นจึงโทรเรียกหมอประจำบ้านขึ้นมาตรวจหญิงสาว "อืม เป็นไข้ตัวร้อน เดี๋ยวหมอจะจ่ายยาให้นะคะ ให้คุณผู้หญิงนอนพักผ่อนเยอะๆนะคะ" คุณหมอหยิบแผ่นเจลลดไข้ของผู้ใหญ่มาแปะที่หน้าผากของหญิงสาว แล้วฉีดยาให้หนึ่งเข็ม จากนั้นจึงออกจากห้องนอน "อื้ออออ" ฉันร้องออกมา รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่ แถมยังรู้สึกหนาวๆด้วย ร่างสูงจึงกระชับผ้าห่มแล้วนั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่ข้างเตียง แสงเหนือที่เห็นอย่างนั้นจึงกลับเข้าห้องไปเอาหมอน ผ้าห่ม มาวางไว้ที่ข้างเตียงของหญิงสาวแล้วนอนเฝ้าไข้เช่นกัน ช่วงเย็น"อื้อออออออ" ฉันส่งเสียงครางแล้วลืมตาตื่นขึ้นมา รู้สึกดีขึ้นมากเลย "ตื่นแล้วเหรอ กินข้าวกินยาก่อนนะ" เขาพูดแล้วกดโทรศัพท์ข้างหัวเตียงโทรหาแม่บ้านมาเสริฟอ