All Chapters of มาเฟียพลาดรัก: Chapter 41 - Chapter 50

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 41แฟนในอนาคตหลายวันต่อมา“เฮ้อ~ ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย ไม่น่าให้พี่เขามาช่วยไลฟ์เลยเจ้าเอยเอ้ย” เจ้าเอยบ่นให้ตัวเองหลังจากที่นำถาดขนมเข้าเตาอบไปเรียบร้อยแล้วหลายวันมานี่เธอรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของตัวเองเหนื่อยล้าเอามากๆ จะไม่ให้ล้าได้ยังไงล่ะ ก็มีสุดหล่อมาช่วยขายของจนตอนนี้ลูกค้าเธอก็ทุ่มเงินกระหน่ำซื้อขนมอย่างเอาเป็นเอาตาย แถมยังมีออเดอร์ล่วงหน้าอีกไม่รู้ตั้งเท่าไหร่“กินน้ำก่อนครับที่รัก เหนื่อยไหม?” ฟิสซิสเดินเข้ามาในห้องทำขนม ก่อนจะส่งน้ำเย็นๆและผลไม้ไปให้เมียคนสวยของเขากิน เขารู้สึกผิดและสงสารเมียตัวน้องของตัวเองยังไงก็ไม่รู้ ตอนแรกเขาก็กะว่าจะไปช่วยเมียขายขนมจะได้หมดไวๆ เมียเขาจะได้พัก แต่ที่ไหนได้ พอเขาไปช่วยกลับกลายเป็นว่าเมียเขาต้องทำงานหนักและเหนื่อยมากกว่าเดิมอีก“นิดหน่อยค่ะ แล้วคุณไม่มีงานทำหรอ ทำไมดูว่างขนาดนี้” เจ้าเอยถามฟิสซิสออกไป ก็รู้อยู่หรอกว่าเขารวยแล้ว แถมยังรวยมากๆด้วย แต่เล่นใช้ชีวิตไปวันๆอย่างนี้โดยไม่คิดจะทำอะไรเลยหรอ“หื้ม? นี่ไงครับงานของพี่ เฝ้าเมียไปวันๆนี่แหละสุขใจที่สุดแล้ว”“เฮ้อ~ งั้นก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ” ฉันก็ไม่รู้จะพ

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 43บุกสำเร็จ“เข้าห้องแล้วรีบนอนเลยนะครับน้องภูผา” หลังจากที่การ์ตูนจบผมก็รีบหอบเด็กๆมาส่งถึงหน้าห้องทันที ผมส่งน้องภูผาก่อนค่อยไปส่งของพิงค์ต่อ ตอนนี้อย่างน้อยน้องภูผาก็ยอมโอนอ่อนให้ผมเดินมาส่งแล้ว ดีหน่อยที่ตอนนี้ลูกเลิกคัดค้านผมน้อยลง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะยอมทั้งหมดหรอก“ครับ”ปัง! เมื่อน้องภูผาปิดประตูแล้วผมก็อุ้มน้องภูพิงค์ไปส่งที่ห้องทันที ตอนนี้ลูกแทบจะหลับคอพับคาไหล่ผมอยู่แล้ว ง่วงแค่ไหนก็ยังคงทนดูจนจบ ยอมใจเด็กๆเลยจริงๆ ขนาดผมดูด้วยยังอยากจะหลับ“อื้อออ งื้ออออ” ผมวางลูกให้เบามือที่สุด ก่อนจะจัดท่าทางให้นอนสบายแล้วค่อยห่มผ้าห่มให้ทีหลัง ดีหน่อยที่วันนี้ลูกนอนเร็ว ไม่งั้นผมต้องมานั่งเล่านิทานอีกนานสองนานกว่าลูกจะหลับหึหึ คราวนี้ถึงตาเสือเจ้าป่าอย่างผมออกโรงแล้วฟิสซิสเดินออกมาจากห้องน้องภูพิงค์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ก่อนจะเดินไปห้องอีกฝั่งที่อยู่ริมสุด ดีที่ห้องเมียและลูกๆมีห้องไลฟ์สดของเมียผมกั้นไว้อยู่ ไม่งั้นคืนนี้เด็กๆอาจจะสะดุ้งตื่นเพราะเสียงแปลกๆก็ได้ชายหนุ่มร่างหนาค่อยๆเดินย่องตรงมาราวกับแมวขโมย ก่อนจะเอาหูแนบเข้าที่บานประตูตรงหน้าด้วย

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 45สมคำเคลม“อ๊าส์ เอยเอยพี่คิดถึงหนูที่สุดเลยรู้ไหม” ฟิสซิสก้มสูดดมกลิ่นกายของเจ้าเอยอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับพร่ำเพ้อพรรณนาไปต่างๆนานา“อื้อออ คุณมันจั๊กจี๋” เจ้าเอยหดคอหนีเสือร้ายตรงหน้าของเธอที่เอาแต่สูดดมตรงซอกคอของเธอไม่หยุด ไม่รู้ว่าเธอคิดถูกแล้วหรือเปล่าที่ยอมพี่เขาแบบนี้“เรียกพี่เหมือนที่หนูเคยเรียกแบบเดิมได้ไหมครับเอยเอย”“……” เจ้าเอยไม่รู้จะตอบเขากลับว่ายังไงดี ถ้าเธอทำอะไรทุกอย่างแบบเดิมมันก็เหมือนว่าเธอให้อภัยเขาไปแล้วหรือเปล่า“ไม่ได้หรอครับที่รัก ไม่เป็นไร พี่ไม่บังคับหนูหรอก” เขาเข้าใจดีว่าเจ้าเอยเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาทำมาเยอะ“พ…พี่ฟิส” เจ้าเอยเรียกฟิสซิสด้วยเสียงตะกุกตะกัก เธอเขินเพียงแค่เรียกชื่อเขาเท่านั้นเองเจ้าเอยหันหน้าหนีสายตาของฟิสซิสหลังจากที่เรียกชื่อของเขาออกไปแล้ว ตอนนี้ฟิสซิสดีใจมากจนแทบพูดอะไรออกมาไม่ได้ ไม่คิดว่าคนตัวเล็กตรงหน้าของเขาจะยอมเรียกชื่อเขาแบบเดิมจริงๆฟอด ฟอด จุ๊บ“ขอบคุณครับที่รัก พี่ดีใจที่สุดเลยรู้ไหม” เขาทั้งหอมทั้งจูบเจ้าเอยจนเหนื่อยหอบ ก่อนจะรีบปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองและคนตรงหน้าออกอย่างรวดเร็ว“อื้ออ พี่ฟิส อย

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 47ริมระเบียงฉ่ำรัก NC25+++ฟิสซิสเดินตรงไปที่ระเบียง เขาใช้เท้าของตัวเองเตะประตูบานเลื่อนออกและค่อยๆวางให้เจ้าเอยยืนชิดขอบระเบียง ก่อนจะบังคับให้เจ้าตัวจับที่ราวระเบียงเอาไว้“อื้อออ พี่ฟิส เอยไม่เอาน่ะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเราทั้งสองคนจะทำยังไงคะ” เจ้าเอยพยายามขืนตัว แต่ก็โดนคนตัวโตรั้งเอาไว้ เธอเลยจำใจจับที่ราวระเบียงเอาไว้ แต่สายตาของเธอหันซ้ายหันขวาไปมาอย่างหวาดระแวงเพราะกว่าว่าจะมีใครเห็นเธอทำอะไรกับพี่ฟิสซิสตรงนี้หรือเปล่า“เชื่อพี่สิครับคนดี ตอนนี้ดึกแล้ว ทุกคนเข้านอนกันหมดแล้ว” ฟิสซิสพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ ก่อนจะก้มลงไปนั่งยองๆเพื่อให้ใบหน้าของตัวเองอยู่ตรงกับร่องสวาทของเมียคนสวย“อ๊ะ อ๊าสสส์ อื้อออ ไม่น่ะ อย่าเลียแบบนั้น อ๊ะ อื้อออ พี่ฟิสอ๊า” ขาทั้งสองข้างของเจ้าเอยแทบไม่มีแรงยืน เมื่อลิ้นร้ายของพี่เขาบุกทะลวงอยู่ด้านล่างของเธออย่างร้อนแรงโดยไม่ได้มีท่าทีรังเกียจน้ำกามที่อยู่ในกายเธอเลยแม้แต่นิดเจ้าเอยได้แต่เชิดหน้าซู๊ดปากครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อโดนฟิสซิสใช้ลิ้นร้ายปาดเลียร่องสวาท อีกทั้งเขายังดูดกลืนน้ำเสียวที่หลั่งไหลออกมาเรื่อยๆราวกับเขื่อนแตกลงคออย่างกั

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 49แก๊งคอลเซ็นเตอร์“ที่รัก พี่กลับมาแล้ว” หลังจากที่เจ้าเอยทำอาหารเสร็จแล้วก็มานั่งรอคุณพ่อลูกสองที่ไปส่งลูกๆที่โรงเรียนตรงโซฟาห้องนั่งเล่น เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงเปิดประตู“คิดถึงพี่ไหมครับเอยเอย ฟอด ฟอด” ฟิสซิสวิ่งเข้ามาหาเมียคนสวยของตนเองที่นั่งอยู่โซฟา ก่อนจะขโมยหอมแก้มไปสองฟอดอย่างรวดเร็ว“อื้ออออ มาหอมเอยทำไมเนี่ย แล้วเมื่อเช้าทำไมไม่ปลุกเอยค่ะ” เจ้าเอยหน้าแดงก่อนจะเอามือมากุมแก้มของตัวเองเอาไว้ พร้อมกับถามฟิสซิสเรื่องไม่ปลุกเธอขึ้นมาทำอาหาร“อะไรกันที่รัก พี่ปลุกหนูแล้วน่ะ แต่ใครไม่รู้ไม่ตอบพี่เลย” ฟิสซิสเดินมานั่งโซฟาตัวเดียวกับเจ้าเอย ก่อนจะรวบตัวคนตัวเล็กมานั่งบนตักและใช้แขนแกร่งรั้งเธอไว้ในอ้อมกอด“อื้อออ แล้วจะมากอดเอยทำไมเนี่ย ปล่อยน่ะ” เจ้าเอยดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโต ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร เพราะยิ่งเห็นหน้าของพี่เขาเธอก็ยิ่งถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอกับพี่ฟิสมีความสุขด้วยกัน“ทำหน้าแบบนี้ เด็กหื่นกำลังคิดอะไรหรือเปล่า” ฟิสซิสลอบมองใบหน้าหวาน ก่อนจะเอ่ยแซวเจ้าเอยที่หน้าแดงหูแดงอยู่ในอ้อมกอดของเขา ไม่พ้นเรื่องเมื