All Chapters of วิศวะลวงรักร้าย(20+): Chapter 1 - Chapter 10

"ขวัญไม่แต่งค่ะพ่อ ขวัญยังเรียนอยู่อีก พ่อคิดจะทำอะไรคะ" คนเป็นพ่อมองหน้าลูกสาวคนโตอย่างสงสารจับใจ เขาไม่อยากบังคับให้ลูกต้องแต่งงานเลย แต่ทว่าตอนนี้บริษัทที่เป็นธุรกิจเพียงอย่างเดียวของครอบครัวกำลังประสบปัญหาขาดทุนสะสมอย่างหนัก ทางเดียวที่จะทำให้ครอบครัวไม่ต้องล้มละลายคือขวัญตาต้องแต่งงานกับลูกชายบริษัทคู่ค้าที่เสนอเงินจำนวนมหาศาลเพื่อให้บริษัทเดินหน้าต่อไปได้ "ถ้าขวัญไม่แต่งเราจะไม่เหลืออะไรเลยนะลูก หนูคงไม่เห็นแก่ตัวหรอกใช่ไหม" ขวัญตามองหน้าคนเป็นพ่อด้วยความเสียใจ น้ำตาเอ่อไหลออกมาเต็มสองแก้มน้อยใจในโชคชะตาของตัวเอง เธอเป็นพี่สาวคนโต มีน้องสาวหนึ่งคนคือแก้วตา แต่พ่อไม่เคยบีบบังคับให้แก้วตาทำอะไรเพื่อครอบครัวแบบเธอ แต่ไหนแต่ไรเธอคือคนที่ต้องเสียสละทุกอย่างจนสุดท้ายแม้แต่ชีวิตคู่เธอก็ไม่สามารถเลือกได้ "เป็นไรว่ะ กูเห็นมึงนั่งจ้องโทรศัพท์นานแล้ว"เสือที่เห็นคิณนั่งจ้องมือถือราวกับจะสิงเข้าไป ถามขึ้น "ป๊ากูเรียกตัวกลับบ้านว่ะ" "ก็ปกติไหมว่ะ"คิณถอนหายใจหนักๆ เพราะปกติป๊าเขานอกจากเรื่องให้ไปช่วยงานที่บริษัท ก็ไม่เคยสนใจชีวิตเขาสักเท่าไหร่ หากเขาเข้าบริษัทบ่อยขึ้น ก็แทบไม่เคยคุย

ขวัญตาที่นอนร้องไห้ตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากรู้ว่าพ่อบังคับให้แต่งงาน วันนี้เธอมาเรียนในสภาพขอบตาบวมเป่ง แถมดำคล้ำจากอดหลับอดนอนทั้งคืน แต่ทว่าคนตั้งใจเรียนแบบขวัญตาก็ยังไม่คิดหยุดเรียนแม้ว่าสภาพจะไม่ไหวขนาดไหนก็ตาม "อีขวัญ ทำไมสภาพมึงเป็นอย่างนี้ว่ะ"ลินดาที่มาถึงม้าหิน โต๊ะประจำของสามสาวเพื่อนรักทักขึ้นทันทีที่เห็นสภาพของเพื่อนสาว "มึงหยุดเรียนไหมเดี๋ยวกูลาให้" "ไม่เอา ถ้ากูหยุดกูคงไม่มานั่งอยู่ในสภาพนี้หรอก"มือบางใช้นวดขมับแรงๆ เพราะรู้สึกปวดหัวจากการที่ไม่ได้นอน "แล้วมึงมีปัญหาอะไร อ้าว!!!อีปิ่นมึงมาพอดี มาดูสภาพเพื่อนมึงสิ อย่างกับถูกรุมโทรม" ปิ่นมุกรีบเดินเร็วเข้ามาหาขวัญตาทันที เมื่อได้ยินลินดาบอก"มึงเป็นไรขวัญ" ขวัญตาถอนหายใจแรงๆ"พ่อให้กูแต่งงาน" "ห๊า!!!"เสียงอุทานพร้อมกันของเพื่อนสองคนดังไปทั่วบริเวณ จนนักศึกษาแถวนี้หันมามองกันเป็นตาเดียว "กับใคร?"เป็นปิ่นมุกที่ตั้งสติได้ก่อนถามขึ้น "ไม่รู้ พ่อบอกว่าเป็นลูกชายของบริษัทคู่ค้า ตอนนี้ธุรกิจที่บ้านกูกำลังแย่" "อย่างกับในละครเลย ถูกบังคับให้แต่งงาน...โอ้ย!!!"ลินดาที่ปากไวใจเร็วพูดขึ้นอย่างไม่ทันคิด จนโดนปิ่นมุกหยิกขาไปหนึ่งท

"คงเป็นไปไม่ได้หรอก เขาคงไม่มารักมาชอบกูหรอก ขนาดวันนี้เขายังว่ากู ว่าเขาต้องใช้เงินซื้อมาให้เป็นเมียเขา ยังเรียกร้องให้กูทำหน้าที่เมียทุกอย่างอยู่เลย" เสียงถอนหายใจของเพื่อนสองคนดังขึ้นพร้อมกัน ถึงจะรู้สถานการณ์บ้านของขวัญตาดี แต่ก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ ไม่รู้ว่าต่อไปนี้ต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง "ทำไมเขาเป็นคนแบบนั้นว่ะ แล้วมึงจะทนได้ไหมขวัญ" "ทนได้สิ กูจะทน"ขวัญตาตอบไปด้วยเสียงสั่นเครือ เธออยากร้องไห้อีกแล้ว เลยเงยหน้าขึ้นเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา "พวกกูเป็นกำลังใจให้มึงนะ" พูดกันต่อไม่กี่ประโยคก็วางสายกันไป ขวัญตาจัดของเสร็จ เธอก็ลงไปร้านขายยา วันนี้รู้สึกปวดหัวมาก ยิ่งอาทิตย์ที่ผ่านมามีแต่เรื่องเครียด หลังจากบอกอาการกับเภสัชกรและได้ยาตามที่ต้องการ ตาก็เหลือบไปเห็นแผงยาคุมหลายยี่ห้อ แล้วนึกขึ้นมาว่ามันจำเป็นต้องกินหรือเปล่า ระหว่างที่กำลังยืนลังเล เภสัชกรคงเห็นอาการเธอเลยเป็นคนเอ่ยถามขึ้น "สนใจจะทานไหมคะ กินแบบรายเดือนดีกว่าแบบฉุกเฉินนะคะ เดี๋ยวเภสัชกรแนะนำให้ค่ะ"ขวัญตายิ้มเจื่อน อายเหมือนกัน แต่ตอนนี้ในร้านมีเธอแค่คนเดียว "คือมันดีกว่าใช่ไหมคะ สำหรับคนที่แต่งงานแล้วอ่ะค่ะ"เภส

"พี่หันหลังมาสิคะ ถ้าจะให้ฉันถูหลัง" ขวัญตารู้สึกเขินอายสายตาคมที่เอาแต่มองหน้าอกเธอ ถึงจะโผล่พ้นน้ำมานิดเดียว แต่คนสองคนนั่งอยู่ในอ่างย่อมเกิดความใกล้ชิด ผิวเนื้อสัมผัสกันไปมา "ฉันไม่อยากให้เธอถูหลังแล้ว อยากให้เธอถูอย่างอื่นมากกว่า" "ถะ ถูอะไรของพี่"มือหนาจับมือเล็กเข้ามาสัมผัสกับแก่นกายเขาที่ขยายใหญ่อยู่ในน้ำ เมื่อมือนิ่มสัมผัสเข้ากลางลำ ทำเอาร่างสูงสะดุ้งในความเสียว "อ๊าสส ทำเป็นไหม" "มะ ไม่เป็นค่ะ"ขวัญตารู้สึกถึงสิ่งที่เธอสัมผัสว่ามันทั้งแข็ง และขรุขระ แถมขนาดของมัน มือเธอกุมแทบไม่มิด "ฉันอยากให้เธอใช้ปากนุ่มๆของเธอทำให้มันสงบได้หรือเปล่า"คงไม่ได้หมายถึงให้เธอออรัลเซ็กส์ให้หรอกใช่ไหม แต่คงใช่แน่ๆ เพราะเมื่อเขาพูดจบก็ลุกขึ้นนั่งบนขอบอ่าง ทำให้แก่นกายที่เธอสัมผัสเมื่อครู่ออกมาปะทะสายตา มันเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่ขึ้นโปดปูนรอบลำ ไม่แน่ใจว่าปากเล็กของเธอจะอมมันเข้าไปได้ไหม "มาสิ มาทำให้มันสงบ นึกว่าเป็นไอติมที่เธอชอบกิน"ขวัญตากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ค่อยๆขยับเข้าไปในหว่างขาเขา ก่อนจะใช้มือจับมันเบาๆ "จับแรงๆ เธอกลัวมันจะกัดหรือไง มันไม่กัดปากเธอหรอก แต่มันจะกัดอย่างอื่นของเธอ"ขวั

ขวัญตาแทบจะตายกับความปวดเมื่อยนี้ เธอพยายามลุกขึ้นจากที่นอนอยู่นาน แต่ทว่าไม่มีแรงและรู้สึกปวดระบมไปหมด เมื่อวานยังไม่รู้สึกเจ็บเท่าวันนี้ เมื่อคืนก่อนนอนคนหื่นยังรังแกเธอไปอีกสองรอบ น่าจะเป็นผลมาจากตอนนั้น แค่สองคืนเธอรับศึกหนักจากเขาจนร่างกายแทบไม่ไหว คิณที่ตื่นตั้งแต่เธอขยับตัว นอนมองหญิงสาวพยายามลุกขึ้นจากที่นอนด้วยแววตาเฉยๆ "เป็นอะไร?"เสียงทุ้มเรียบเฉยเหมือนหน้าตาคนถามถูกส่งออกไป "เจ็บค่ะ" "ตรงไหน ที่ร่องเหรอ? ไหนมาดู" คิณดึงร่างขวัญตาลงมานอนหงายบนที่นอน ดีที่เมื่อคืนหลังจากร่วมรักกันเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าให้เธอทำให้ไม่ต้องเสียเวลาถอด มือหนาดึงสะโพกคนตัวเล็กเข้าหาตัว อ้าขาออกกว้าง ก่อนให้นิ้วเรียวแหวกกรีบอวบอูมที่บวมแดงดู สภาพน่าจะอักเสบจริง คงเพราะเขาทำเธอแรงและหลายรอบติดๆกัน "เดี๋ยวไปซื้อยามาให้ ไปอาบน้ำก่อนไป"ไม่ใช่เพราะมีใจให้เธอหรอก แค่สงสารที่เขาเป็นคนทำให้เธอเป็นแบบนี้ อีกอย่างใจดำไม่ไปซื้อมาให้ ร่องรักเธอก็ไม่หายสักที จะให้เขาอดหลายๆวันเขาคงไม่ยอม "เอานี่ ยาแก้อักเสบ กินข้าวแล้วกินซะ"ขวัญตามองยาในมือคิณก่อนจะรับมันมาถือไว้ หลังจากอาบน้ำก็รู้สึกว่าดีขึ้น เพราะเธอแ