All Chapters of เลห์อันตราย: Chapter 11 - Chapter 20

ห้องเดิมเลยกู ฉากเดิมเป๊ะๆแต่อย่างน้อยมั่นใจว่าคืนนี้กูจะปลอดภัยเพราะสายลมนางไปทำงานตื่นเช้ามาก็ชุดนักศึกษาที่แม่บ้านซักรีดไว้ให้ อย่างกะเป็นลูกสาวอีกคนจริงๆ" มาแล้วค่ะข้าวต้มกุ้งรสเด็ด " คุณแม่เดินมานั่งตรงข้ามฉันพร้อมคุณป้าแม่บ้านที่ยกข้าวต้มมาเสิร์ฟ อื้อหื้อ! หอมมาก! กุ้งตัวโตเรียกพยาธิในท้องให้ตื่นรับเช้าวันใหม่ฉันหยิบช้อนแล้วคนก่อนจะชิมน้ำซุปหวานๆกลมกล่อม ตามด้วยกุ้งตัวโตๆเนื้อเด้งๆเต็มคำ ร้องอู้วหู้ว! เลยอะ! อูมามิสุดๆสาวน้อยชุดนักศึกษาตาโตที่เคี้ยวกุ้งเต็มแก้มอย่างเอร็ดอร่อยพลอยทำให้แม่ครัวยิ้มแกมเอ็นดูไปด้วย หญิงสาวตรงหน้าเธอดูน่าสงสารหลังจากได้ยินเรื่องราวชีวิตบางส่วนของเธอจากลูกชาย แถมยังถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น และเธอใช้เวลาไม่นานจัดการอาหารตรงหน้าจนเกลี้ยง" อีกชามไหมลูก "" ได้เหรอคะ แหะๆ~ เกรงใจจังเลยค่ะ " แต่อร่อยจริงๆงะ หยุดกินไม่ได้เลย แต่ก็ตามด้วยชามที่สองเน้นๆ จนเสร็จเรียบร้อยลูกชายท่านก็ยังไม่กลับ ไปเรียนยังไงล่ะทีนี้อิฝ้ายเอ้ย?!สุดท้ายก็แพ้คำรบเร้าของคุณแม่ที่จะให้คนขับรถไปส่งที่มหาวิทยาลัย กูไม่เคยรู้สึกเหมือนเป็นคุณหนูแบบนี้มาก่อน สบายเกิ๊น" คืนนี้ที่

ภายในโกดังอับชื้น รายล้อมไปด้วยชายชุดดำ ตรงกลางมีชายสองคนถูกมัดมือไขว้หลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ คนนึงใส่ชุดบาร์เทนเดอร์ ส่วนอีกคนแต่งตัวดูดีมีอันจะกิน แต่สภาพเหมือนไปฟัดกับหมามาก็ไม่ปาน ดูจากแผลก็คงจะหมาทั้งฝูงเอี๊ยดดดด! ปึง!เสียงปิดประตูรถหรูพร้อมหัวหน้าใหญ่ที่กำลังเดินมา ลูกน้องทุกคนต่างหลีกทางให้ผู้เป็นนาย สายตาคมประดุจเหยี่ยวเวลาจ้องเหยื่อ บรรดาลูกน้องรู้ดีว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นร่างสูงใหญ่บึกบึนปลดกระดุมเสื้อที่ข้อมือแล้วพับแขนเสื้อขึ้นโชว์มัดกล้ามที่แน่นขนัด มือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วดึงทุกอย่างออกมายื่นฝากมือขวาเพื่อที่จะทำอะไรถนัดถัดถี่" เอาไม้หน้าสามมา "" ครับ!! " ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้ม จ้องไปยังเหยื่อทั้งสองไม่ละสายตา อีกคนสั่นเทา แต่คนกลับท้าทาย" มึงกล้ามากนะ ที่มาแตะเมียกู "" ก็เด็กมึงน่าเอา "ผวั๊ะ!!!ไม้หนาสีเข้มถูกฟาดเข้าที่สันจมูกโด่งที่มันใช้ดมผิวกายผู้หญิงของเขาจนเลือดพุ่ง มือหนาควงไม้ในเล่นไปมา และกำลังจะง้างฟาดอีกครั้ง แผลต่อไปคือปากดีนั่น ที่มันยังไม่หยุดพูดถึงเมียเขาครืด ครืด ครืด" นายครับ คุณปุยฝ้ายโทรมา " ปากหนากระตุกยิ้ม " ขอเวลานอก พอดีเมียโทรตาม ""

" จุดนี้สบายไหมคะ "" อือหื้อ..." ฉันนอนคว่ำหลับตาพริ้ม ที่นางบอกว่าจะนวดให้ คือนวดจริงจัง! แถมน้ำหนักมือดีมากหลังกลับมาถึงห้องเราก็รีบอาบน้ำ ค่ะ! ใช้คำว่าเรา! คนหน้าด้านขนเสื้อผ้ามาอยู่ด้วยแบบหน้าซื่อตาใส ฉันสวมชุดนอนเสร็จก็มานอนให้หมอนวดอยู่บนเตียงเช่นตอนนี้ร่างสูงนั่งอยู่ปลายเท้า นิ้วมือเรียวกำลังกดจุดบนฝ่าเท้าขาว ค่อยๆไล่น้ำหนักขึ้นมาตามเรียวขาเสลา " พี่เน้นกล้ามขาให้นะคะ ยืนถ่ายแบบน่าจะเมื่อย " แถมผิวยังนุ่มยังเนียนอีกต่างหาก นวดไปก็กลืนน้ำลายไป อยู่ดีๆก็คอแห้งเฉยบีบนวดขาเสร็จก็ขึ้นมาแผ่นหลังเนียน คนตัวโตนั่งควบเอวเล็กแล้วนวดต้นคอไล่มาที่หัวไหล่ขาว" สบายตัวไหมคะ " ไอ่สบายมันก็สบายอยู่หรอก นวดดีจนฉันเผลองีบหลับ แต่มันติดตรงอะไรแข็งๆมันดันข้างหลังกูเนี่ย! 18+อีกแล้วใช่ไหม!" ฝ้ายคะ " ปากหนาก้มมากระซิบที่ข้างหู ย้ายมือที่กำลังนวดบ่าลูบไล้อ้อมไปกอมกุมทรวงอกไร้บราทรงโต" ตรงนี้ไม่ได้ปวดเมื่อย "" แต่พี่อยากนวด " บีบไม่พอ เค้าใช้ปลายนิ้วเขี่ยไปมาอีก " อ๊ะ " ปลายถันเริ่มหดเกร็ง ฝ่ามือใหญ่ยังคอยบีบเคล้นสนุกมือลิ้นร้อนๆลากเลียหลังใบหูสะอาด ฉันสะดุ้งแอ่นสะโพกดันเอวหนาที่คอยขยับเขยื้อน

" ญาติคนเจ็บรอด้านนอกนะคะ " พยาบาลปิดประตูห้องฉุกเฉินทันทีที่เข็นเตียงเขาเข้าไปฉันทรุดนั่งกับเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน ตอนนี้ไม่มีแรงแม้แต่จะร้องไห้ด้วยซ้ำ เสียงฝีเท้าที่กรูวิ่งกันมา ฉันก็ไม่มีกะจิตกะใจจะหันไปมอง" ฝ้าย! มึงไม่เป็นไรนะ " ทันทีที่มะลิยืนโอบกอดฉัน น้ำตาที่ฉันอุตส่าห์กลั้นมันก็ทะลักออกมาเหมือนหมดเวลาอดทน " โอ๋ๆไม่เป็นไรนะ ถึงมือหมอแล้ว พี่ลมจะต้องปลอดภัย " หญิงสาวปล่อยโฮในอ้อมกอดเพื่อนสนิท ร่างบางสั่นระริกจนคนที่มองอดน้ำตาซึมไม่ได้" ขวัญเอ้ยขวัญมานะลูก " เสียงคุณแม่ที่นั่งลงข้างๆฉัน ฉันรีบโผกอดท่าน ร้องไห้กับอกอุ่นๆของท่านจนท่านกอดตอบฉันด้วยมือสั่นๆ " ไม่เป็นไรแล้วนะคะ พี่เขาจะต้องปลอดภัยแม่เชื่ออย่างงั้น " สาวน้อยพยักหน้าอยู่ในอ้อมผู้ที่เปรียบเสมือนมารดา จนเธอเริ่มสงบลง มือขาวๆที่เริ่มมีรอยเหี่ยวย่นกุมมือคนตรงหน้าไว้ มือที่เปื้อนไปด้วยเลือดของลูกชายที่แห้งกรัง" หนูฝ้ายไปทำแผลก่อนไหมลูก " คุณแม่นั่งลูบแผลที่หัวฉันเบาๆ สายตาท่านก็ยังแดงก่ำที่พึ่งผ่านการร้องไห้มามาดๆ " เดี๋ยวพี่เขาตื่น จะได้ไม่เป็นห่วงหนูอีกคนไงคะ " ฉันพยักหน้าตอบท่าน หวังว่าฉันทำแผลเสร็จ จะได้เจอหน้าเขาแล

" ฝ้ายไปทำงานแล้ว อย่าดื้อกับคุณแม่นะคะ " หญิงสาวบอกคนที่กำลังนั่งกินผลไม้ที่มารดากำลังปอกให้ด้วยใบหน้าบึ้งๆตั้งแต่ออกมาจากโรงพยาบาล ฉันก็ให้เขามานอนที่บ้าน อย่าน้อยก็มีคนคอยดูแล ถึงแม้ว่าเขาจะดื้อดึงที่จะไปนอนคอนโดเพราะอยากให้ฉันดูแล 24 ชั่วโมงก็ตาม แต่ฉันก็ต้องไปเรียน แถมทิ้งงานไปเป็นอาทิตย์ ' ไม่ต้องทำงานก็ได้ พี่ดูแลฝ้ายได้นะคะ ' ฉันนึกถึงคำพูดเขาตอนที่ฉันนอนเฝ้าที่โรงพยาบาล ฉันรู้ว่าเขาดูแลฉันได้ แต่ชีวิตคนเรามันไม่มีอะไรแน่นอน วันนี้อาจจะรัก วันพรุ่งนี้อาจจะมีเรื่องให้เกลียดกันก็ได้ ใครจะไปรู้ ใจคนมันเปลี่ยนทุกๆนาทีอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ฉันต้องมั่นคงในตัวเอง รักตัวเองให้มากๆ เผื่อวันนึงเราอาจจะไม่ได้ยืนข้างๆกันอีกแล้วก็ได้ผับ xxร่างสูงกลับมาทำงานในรอบสองอาทิตย์ตั้งแต่เกิดเรื่อง " ไอ่ทอยรายงานมา " นั่งปุ๊บก็เข้าเรื่องงาน สูบบุหรี่เอนหลังรอฟังมือขวาคนสนิท " คนของเราจับเด็กมันได้สองคนครับ เป็นผู้หญิง พยายามลักลอบเอายาเสพติดมาขายในผับของเรา แต่โดนจับได้ก่อน ตอนนี้ส่งตัวให้ตำรวจเรียบร้อยแล้วครับ " มือหนาลูบคางอย่างใช้ความคิด สายตาเยือกเย็นเหี้ยมโหดกลับสู่ร่าง" มึงรู้ใช่ไหม ว่าใครเ