Semua Bab เสน่ห์รัก คุณหมอสาว: Bab 1 - Bab 10

คิณฑ์ เทวทัต เจ้าของรูปร่างที่แสนจะเพอร์เฟค ด้วยความสูง 189 เซนติเมตร เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมซึ่งมีสาขาต่างๆอยู่ทั่วโลกเกือบร้อยแห่ง กำลังนั่งมองออกไปนอกตึกสูง 89 ชั้น กลางกรุงโรม ด้วยความคิดต่างๆมากมาย และหนึ่งในความคิดนั้นคือ เรื่องครอบครัวของเขา เมื่อวานมารดาของเขาโทรสายตรงมาจากประเทศไทยเรื่องการหาคู่ครองให้แก่เขาซึ่งเป็นบุตรชายคนเดียวของตระกูล ด้วยอายุขนาดเขาสมควรจะต้องมีครอบครัวได้แล้ว นั่นคือความคิดของมารดาเขา แต่ชายหนุ่มเองกลับยังไม่คิดแบบนั้น ชีวิตโสดแบบนี้เขาก็มีความสุขดี มีเพื่อน เฮฮา สังสรรค์กันบ้าง และมีสาวๆเข้ามาให้ควงไม่เว้นในแต่ละวัน แล้วทำไมเขาจะต้องมีครอบครัวด้วย“นีน่า เข้ามาพบผมหน่อย” ชายหนุ่มกดโทรศัพท์เรียกเลขาหน้าห้องเข้ามาพบ“สวัสดีคะ ท่านประธาน มีอะไรให้นีน่ารับใช้คะ” หญิงสาวเป็นเลขาให้กับชายหนุ่มได้ประมาณ 2 ปีแล้ว นีน่าเป็นผู้หญิงสวยมีรูปร่างดี และทำงานเก่ง“พรุ่งนี้เช้าผมจะกลับประเทศไทย เตรียมเครื่องให้พร้อม แล้วคุณมีงานอะไรด่วนที่ค้างรีบเอามาให้ผมเซ็นเลยนะ อ้อ อีกอย่าง ถ้ามีใครมาถามหาผมบอกว่าผมไปต่างประเทศไม่มีกำหนดกลับนะ ถ้ามีงานด่วนก็ส่งให้ผมท

ส่วนทางด้านคุณหมอมิวหลังจากที่ลงมาจากห้องทำงานพี่ของพี่ชายแล้วเธอก็เดินเข้าตรวจเยี่ยมคนไข้ตามปกติจนกระทั่งเที่ยงวันเธอกะว่าจะเดินไปชวนเพื่อนสาวของเธอออกไปทานข้าวด้วยกันเพราะเธอพยายามโทรหาแล้วแต่ไม่มีคนรับสายสงสัยเพื่อนเธอจะยุ่งจนไม่มีเวลารับโทรศัพท์เป็นแน่“สวัสดีคะหมอมิว มาหาหมอตาเหรอคะ” พยาบาลสาวที่ทำงานประจำหน้าห้องตรวจของคุณหมอตาพูดขึ้น“ใช่คะ หมอตาอยู่รึเปล่าคะ พอดีมิวว่าจะชวนไปทานข้าวเห็นโทรมาไม่มีคนรับสายเลยมาตามเองคะ” เธอพูดพร้อมกับมองไปยังประตูห้องทำงานของเพื่อนสาว“อ้อ พอดีหมอตาไปพบท่านประธานยังไม่กลับมาเลยคะ” พยาบาลสาวบอกออกไป“อ้อ งั้นเหรอคะ ไม่เป็นรัยเดี๋ยวมิวไปทานคนเดียวได้คะ พอดีบ่ายโมงมีตรวจคนไข้ด้วย งั้นมิวไปนะคะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับเดินออกมาเพื่อจะไปทานข้าวแถวๆหน้าโรงพยาบาลหน้าโรงพยาบาลแห่งนี้มีร้านอาหารหลากหลายอย่างให้เลือก และหญิงสาวเลือกที่จะมาทานร้านอาหารเจ้าประจำของเธอกับเพื่อนสาวซึ่งมีทั้งข้าวและก๋วยเตี๋ยวให้เลือกทาน เธอเป็นคนทานง่ายและจะชอบทานอาหารที่รสชาติจัดจ้านพอทานอาหารเสร็จหญิงสาวก็ขึ้นมาตรวจคนไข้ตามปกติ แต่ช่วงบ่ายนั้นมีตรวจคนไข้แค่รายเดียวซึ่งจองคิวตรว

คิณฑ์นั่งทำงานอย่างอารมณ์ดี เขากะว่าเดี๋ยวตอนเย็นจะแวะไปหาคุณหมอสาวสักหน่อย วันนี้งานของเขาค่อนข้างยุ่งเพระตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาเอาแต่ตามหาหญิงสาวเลยไม่เป็นอันทำการทำงาน เขาเลยต้องเคลียร์กองเอกสารที่อยู่ตรงหน้ามีแฟ้มหนาๆสามแถวเรียงกันอยู่เพื่อให้เขาตรวจ ด้วยงานที่เขาต้องรับผิดชอบไม่ได้มีแค่ที่เดียว ตั้งแต่ที่บิดาของเขาวางมือชายหนุ่มก็เข้ามาบริหารงานแทนตั้งแต่เขาอายุแค่ 27 ปี เท่านั้น แต่ชายหนุ่มก็ทำมันออกมาได้ดี เขาขยายสาขาของบริษัทออกไปทั่วโลก และชายหนุ่มถือเป็นผู้บริหารอายุน้อยที่ประสบความสำเร็จที่คนทั่วโลกรู้จักกันดีในนามเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ ชีวิตชายหนุ่มนั้นเวลาของเขาส่วนมากยกให้กับการทำงานเดินทางไปประเทศนั้นประเทศนี้เพื่อดูแลธุรกิจในส่วนที่เขาบริหารงานเอง ส่วนบางสาขาเขาก็มีตัวแทนในการบริหารงานร่วมเข้าบริหารงานแทน เขาจะได้รับแค่รายงานสรุปยอดทุกเดือนเท่านั้น มีบ้างที่เขาสังสรรค์กันกับเพื่อนๆแต่ก็ไม่ค่อยบ่อยนักเพราะชายหนุ่มต้องทำงาน แต่เพื่อนๆของเขาก็แวะเวียนมาหาบ้างไม่เคยขาดการติดต่อ ซึ่งเพื่อนของเขามีหลากหลายชนชาติ ทั้งเพื่อนสมัยเรียน เพื่อนที่เจอกันในการทำงาน“วิน เข้ามาหาฉันหน่

“มิวครับ ที่รักตื่นได้แล้ว สายแล้วนะครับ คุณต้องไปทำงานไม่ใช่เหรอ” คิณฑ์พยายามปลุกร่างบางขึ้นมาจากที่นอนเธอบิดตัวไปมาเล็กน้อยก่อนจะแน่นิ่งไปอีกครั้ง“ที่รักถ้ายังไม่ตื่น งั้นผมจะปลุกด้วยวิธีของผมแล้วนะ” ชายหนุ่มพูดออกมาก่อนที่จะใช้มือทั้งสองข้างแยกสาบเสื้อเชิดสีขาวของเขาที่สวมให้กับเธอเมื่อเสร็จศึกรักตอนค่อนรุ่ง เขาค่อยๆลูบไล้หน้าท้องเรียบเรื่อยๆขึ้นไปจนถึงหน้าอกอวบที่ไร้การปกปิดของเธอก่อนจะคลึงเบาๆ“อือออ หยุดคะ มิวตื่นแล้วๆ อย่าแกล้งสิคะนี่กี่โมงแล้วคะ” เธองัวเงียตื่นขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียจไปด้วย“จะ 10 โมงแล้วครับที่รัก” เขาบอกออกมาหญิงสาวรีบลุกขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็วราวติดสปริงก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายส่วนชายหนุ่มนอนรอเธออยู่บนเตียงกว้างเพราะเขาอาบน้ำแต่งตัวก่อนเธอเรียบร้อยแล้ว จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเช็คอีเมล ก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดเข้าหากันเมื่อได้รับอีเมลที่เลขาหนุ่มส่งมาให้อืมเดี๋ยวเขาค่อยไปจัดการทีหลังละกัน ตอนนี้จัดการกับคนรักของคนก่อนดีกว่า เขาคิดพลางอมยิ้มออกมาตายๆๆๆแน่สายแล้วๆ เธอตายแน่ๆ ลืมโทรไปบอกพี่ชายกับเพื่อนสาวว่าจะขอไปทำงานสาย ก็คนห

ชายหนุ่มที่ตอนนี้ยืนมองหน้าหมอสาวอยู่ในห้องนอนของเขา ทีแรกเขาก็รู้สึกโกรธที่เธอปฏิเสธแต่พอได้เห็นหน้าสวยที่งอง้ำอยู่ตอนนี้เขากลับคิดว่ามันตลก ปากเล็กยื่นออกมาแทบชนจมูกสวย“โถ่ที่รัก ปฏิเสธผมทำไม ผมอยากแต่งงานกับมิวจริงๆนะ ตอนนี้ผมก็อายุเยอะแล้วด้วย” เขาบอกออกมาพลางเดินไปโอบกอดร่างบาง“ก็คุณไม่ถามมิวสักคำ อยู่ดีๆพามาบ้านแล้วบอกจะแต่งงาน ใครจะไปตั้งตัวทันเล่า” เธอพูดออกมา คนอะไรไม่โรแมนติกเอาซะเลย“ก็ผมรีบนี่ กลัวคนอื่นมาแย่งมิวไป” เขาอธิบายพลางเอาคางไปเกยอยู่ที่ไหล่ของเธอแล้วดึงเธอเข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น“ใครจะมาแย่ง คุณก็คิดมากไป” เธอว่าพลางเอื้อมมือไปกอดเขาตอบ“มิวรักผมบ้างรึเปล่า” อยู่ดีๆเขาก็ถามออกมาจนหญิงสาวไม่รู้จะตอบยังไง“เอ่อ คือ มิวก็ไม่รู้ว่ามันเรียกว่ารักหรือป่าว มิวหวงเวลาคุณอยู่กับคนอื่น คิดถึงคุณเวลาไม่เจอ” เธอพูดก่อนจะกอดเขาแน่นขึ้น“................” เงียบ ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาคลายมือออกแล้วเดินไปหยุดยืนริมหน้าต่างแล้วทอดสายตาออกไปข้างนอกหญิงสาวที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก ชายหนุ่มคงงอนที่เธอไม่บอกว่ารักเขาสินะ จากนั้นเธอจึงเดินไปกอดเขาจากทางด้านหลัง“มิวรักคิณฑ์นะ” เธอตัดสินใ