Semua Bab สามีหนึ่งคืน: Bab 1 - Bab 10

บทนำ “แง ๆ ” เสียงกระจองอแงของเด็กหญิงดังลั่นบ้าน ทำให้เด็กชายอายุสิบเอ็ดขวบรีบวิ่งเข้ามาหา ในมือเขามีกล่องปฐมพยาบาลขนาดใหญ่ แพรวาชี้แผลบนเข่าพลางร้องไห้โฮ น้ำตาไหลอาบใบหน้าจิ้มลิ้ม ทำให้คนเป็นพี่รู้สึกสงสาร “แพรไปเล่นซนมาหรือ ได้แผลอีกแล้ว” น้ำเสียงอ่อนโยนถามขึ้น เขาเปิดกล่องปฐมพยาบาล หยิบแอลกอฮอลล์กับสำลีพร้อมทิงเจอร์ดีนออกมา “แพรแค่ปีนไปเก็บมะม่วงแล้วตกลงมา ก้นจ้ำเบ้าเลย” เด็กหญิงวัยสี่ขวบร้อง ธีระหัวเราะเสียงเบาก่อนจะรีบทำแผลให้ท่าทางจริงจังของเขาและสัมผัสอ่อนโยนทำให้เธอยิ้มออกมา ทุกครั้งเวลาเจ็บตัวก็เป็นพี่ชายข้างบ้านคนนี้ที่ช่วยรักษาเธอรู้ว่าเขาฝันอยากเป็นหมอ เนื่องจากเป็นอาชีพที่มีเกียรติและมั่นคงเวลาแพรวาเล่นซนจนบาดเจ็บก็ได้ธีระคอยช่วยเหลือ เธอนั้นทั้งรักและเทิดทูนเขาเฝ้ารอจะได้เห็นอนาคตอันสดใสของอีกฝ่าย อยากจะได้เห็นเด็กชายในชุดกาวน์หมอเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเด็กน้อยในอดีตก็โตขึ้นกลายเป็นหนุ่มสาว รักวัยใสอันบริสุทธิ์แปรเปลี่ยนเป็นรักในเชิงโรแมนติกแต่อนิจจา..เด็กห้าวแก่นแก้วในวันนั้นกลับเลือกที่จะซ่อนเก็บความในใจไว้กับตัว เธอฝังมันไว้ลึกสุด

บทที่สองเช็ดตัว“เอายาคุมมาไว้ตรงหัวเตียงแบบนี้ อยากให้คนอื่นรู้ว่ามีอะไรกับพี่?” แพรวารีบคว้าแผงยาคุมไปซ่อนทันที เธอเอ่ยเสียงราบเรียบ“แพรจะระวังตัวให้มากกว่านี้”ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรอีก เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง นัยน์ตาคมปราดมองผิวบริเวณที่โผล่พ้นเสื้อผ้า พอพบว่าเป็นรอยดูดเม้มอย่างเห็นได้ชัด ก็เอามือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง หยิบยาทาภายนอกให้หญิงสาวไม่กล้ารับยาจากอีกฝ่าย เดือดร้อนคนพี่ต้องยัดยาใส่มือเล็ก“หรือต้องให้พี่ทาให้”แพรวาส่ายหัวไปมา ธีระมีหลายเรื่องที่อยากจะพูดกับอีกฝ่าย แต่พอเห็นอีกคนนอนซมเพราะเรื่องเมื่อวาน เขาก็ไม่มีกะจิตกะใจคิดจะรังแก“งานหมั้นเรียบร้อยแล้วหรือคะ”“อยากได้คำตอบว่าอะไร”“...” หญิงสาวเม้มปากแน่น“เลิกคิดไปได้เลยเรื่องให้พี่ถอนหมั้นกับพราว แพรไม่มีวันทำสำเร็จ” ชายหนุ่มบอก“แพรไม่ได้คิดจะให้พี่กับพราวเลิกกัน”อย่างนั้นหรือหากมันเป็นอย่างนั้นจริง เธอคงไม่เข้าหาเขาหรอกกระมัง เพราะอิจฉาน้องสาวที่ได้ดีจึงทำเรื่องทั้งหมดลงไป นั่นดูจะเป็นคำตอบของเด็กขี้อิจฉาที่แย่งของของน้องสาว“อาทิตย์หน้าไปแผนกสูตินรีเวชที่โรงพยาบาลด้วย”ใบหน้าเล็กดูฉงนกับคำสั่งของคนตรงหน้า

บทที่สี่ละครหลอกตา“ผมสั่งแกงกะทิสายบัวไว้ ยังไม่มาเสิร์ฟเลย ต้มทิ้งไว้หรือเปล่าครับ”ธีระตัดบท ใบหน้าหล่อทำเหมือนพูดคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ ไม่ได้รู้สึกว่าการพูดแทรกเป็นเรื่องเสียมารยาทอะไร หญิงสาวหันมาค้อนเล็กน้อยเพราะกำลังตั้งใจฟังหญิงแก่พูดถึงหลานวัยหนุ่ม ไม่ได้คิดว่าอีกคนจะปราม“เอ้อ จริงด้วย ป้าต้มแกงกะทิสายบัวทิ้งไว้ เดี๋ยวขอไปเอามาให้ก่อนนะ” แล้วเธอก็ผละออกไป แพรวารู้สึกเหมือนชายหนุ่มกลั่นแกล้งอีกคน แต่ไม่รู้ว่าแกล้งอย่างไรพอเหลือแค่สองคนในห้อง บรรยากาศก็กลับมาเงียบดังเดิม ธีระตักกับข้าวใส่จาน ส่วนแพรวาแทบไม่แตะอาหารทะเล เธอไม่รู้ว่ากินแล้วจะแพ้หรือเปล่า ชายหนุ่มเห็นเธอไม่แตะต้องอาหารบางจานก็พอจะเดาความคิดได้“ไม่ได้สั่งปูมา ไม่มีอะไรเกี่ยวกับปู”“คะ”“กินเยอะ ๆ จะได้มีแรง” เขาตักอาหารทะเลให้ ทราบว่าหญิงสาวแพ้ปูจึงไม่ได้สั่งอะไรที่เกี่ยวกับปูมาให้เลยแพรวาพูดขอบคุณก่อนจะตักอาหารทะเลมาชิมป้าชื่นโผล่กลับไปเอาแกงกะทิก่อนจะเข้ามาเสิร์ฟ หญิงสาวชวนให้อีกฝ่ายมากินด้วยกัน ป้าชื่นเกรงใจแต่ก็ยอมอยู่นั่งพูดคุยไปด้วยทั้งสองพูดคุยในเรื่องทั่วไป ไม่มีอะไรเป็นพิเศษจนกระทั่งเธอเริ่มเอ่ยถึงอด

บทที่หกความลับเผย เนื่องจากมีการร้องเรียนเข้ามาถึงการผ่าตัดที่ล้มเหลวของสุรศักดิ์ บอร์ดบริหารจึงต้องจัดประชุมขึ้นเพื่อหารือว่าจะทำอย่างไรต่อ โชคดีที่ห้องผ่าตัดมีฟุตเทจบันทึกเรื่องราวทั้งหมดไว้ จึงจะพอเอามาเป็นหลักฐานดูได้ “คนไข้อายุสี่สิบแปดปี เพศหญิงมาด้วยอาการปวดท้องทางด้านขวา หลังจากสังเกตอาการในห้อง ER อาจารย์ med กับอาจารย์สูติลงความเห็นว่าต้องส่องกล้อง เมื่อส่องกล้องพบว่าไส้ติ่งแตก จึงต้องได้รับการผ่าตัดอย่างเร่งด่วน หมอสุรศักดิ์เป็นหมอที่เข้าผ่าตัดในขณะนั้น” พยาบาลรายงานเคสให้ทราบ “ระหว่างการผ่าตัด เป็นไปด้วยดี ไม่มีความผิดพลาด แต่หลังจากการผ่าตัด คนไข้ติดเชื้อในกระแสเลือดจึงจากไปในอาทิตย์ต่อมา” เธอสรุป ผู้อำนวยการโรงพยาบาลมีสีหน้าเคร่งเครียด “คนไข้ไม่ได้แพ้ยาสลบ แต่ติดเชื้อในกระแสเลือดงั้นหรือ” เคสนี้ถือว่าพูดยาก การทำหัตถการมีความเสี่ยงที่ต้องรองรับ ผู้ป่วยอาจจะจากไปได้ทุกเมื่อไม่ว่าจะเป็นการเสียเลือด ติดเชื้อ หรือแผลผ่าตัดมีรอยรั่ว ในกรณีนี้เกิดการติดเชื้อขึ้น ก็จำเป็นจะต้องหาสาเหตุว่าติดเชื้อเพราะอะไร หากยังไม่ทรา

บทที่แปดจำยอม “พี่ธีร์” หลังจากรู้ว่าคนที่พาเธอเข้ามาหลบคือใคร เธอก็ตกใจไป แพรวาดูสับสนเป็นอย่างมาก ธีระและหญิงสาวตั้งใจฟังบทสนทนาลับนั้นเป็นอย่างดี อาจเพราะมันเกี่ยวกับพ่อเขาและพ่อของแพรวา เมื่อคนคุยโทรศัพท์เดินไปอีกทาง เขาจึงพาหญิงสาวออกมาจากบริเวณนั้น “พี่ธีร์มาได้ยังไงหรือคะ” “พี่ตามแพรออกมา” นี่เขาจับตาดูเธออยู่หรือ ใบหน้าสวยไม่เข้าใจการกระทำของอีกคน ร่างสูงดูเคร่งเครียดขึ้นกว่าเดิม ธีระเคยได้ยินเรื่องที่ธนา พ่อของตนมีปากเสียงกับเพื่อนเรื่องสร้างโรงพยาบาล คิดว่าจบไปแล้วด้วยดี แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่รามือ จริงอยู่ที่ธนาไม่ได้มีความคิดริเริ่มจะสร้างโรงพยาบาล อีกฝ่ายเป็นคนต้นคิด แต่สุดท้ายคน ๆ นั้นกลับละทิ้งโปรเจ็กต์แล้วหนีไปต่างประเทศเพราะปัญหาเรื่องเงิน ทิ้งให้พ่อของเขาแบกรับหนี้มหาศาลจากการสร้างสุดท้ายเมื่ออีกฝ่ายกลับมา พอเห็นว่าโรงพยาบาลกำลังประสบความสำเร็จ ก็คิดจะเคลมโรงพยาบาลเป็นของตนเอง หนักเข้าก็ทำเรื่องชั่วช้า ธีระแสยะยิ้ม เป็นยิ้มที่ทำให้หญิงสาวใจคอไม่ค่อยดี “ที่เขาพูดในโทรศัพท