Lahat ng Kabanata ng หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน: Kabanata 11 - Kabanata 20

บทที่ 11 ตามดูนางอ้ายเสินกลับมารายงานเยี่ยนเอ๋อทันทีเมื่อเห็นว่าหนิงหลงเคลื่อนไหว"อื้ม… นางไปพบสตรีนางหนึ่งเช่นนั้นหรือ?"“ขอรับฮูหยิน นางเรียกสตรีนางนั้นว่าเป็นท่านแม่ น่าจะเป็นมารดาของนางขอรับ” เมื่อเห็นท่าทางสงสัยของฮูหยินอ้ายเสินได้เอ่ยบอกความสงสัยนั้นให้ได้คลายความอยากรู้"นางต้องวางอันใดแน่นอน แล้วเจ้าได้ความว่าเช่นไร""ข้าได้ยินนางบอกให้หญิงนางนั้นไปบอกกับท่านใต้เท้ามู่ให้คนของท่านใต้เท้ามู่มาพบนางในคืนนี้ขอรับ ""เช่นนั้นคืนนี้เจ้าต้องจับตาดูนางและตามนางออกไป ข้าต้องรู้ให้ได้ว่านางจะทำอันใดกันแน่ หากนางคิดจะทำร้ายตระกูลของข้าข้าไม่เก็บนางเอาไว้แน่ ""ข้าคิดไม่ถึงเลยนะเจ้าคะ ว่านางเข้ามาอยู่ที่นี่เพราะมีแผนอันใด เรื่องนี้ข้าว่าฮูหยินอย่าทำผู้เดียวเลยเจ้าค่ะ เราต้องหารือกับท่านใต้เท้านะเจ้าคะ"ถิงถิงได้ยินเรื่องทั้งหมดนางกลัวว่าฮูหยินจะรับมือเรื่องนี้ไม่ได้และอาจจะนำภัยมาสู่ตนเอง"ถิงถิง ท่านพี่นั้นนับถือท่านใต้เท้ามู่แถมเขายังเป็นผู้มีพระคุณหากข้านำเรื่องนี้ไปหารือท่านพี่มีหวังท่านพี่ต้องโกรธข้าเป็นแน่ รอให้ข้าแน่ใจและมีหลักฐานเพียงพอข้าจะนำเรื่องนี้ไปบอกแก่ท่านพี่เอง ""เจ้า

บทที่ 13 เยือนเรือนใต้เท้ามู่หลังจากที่หย่วนจื่อหารือกับฝ่าบาทเสร็จสิ้นเขาได้ครุ่นคิดจึงไปหาท่านใต้เท้ามู่ที่เรือนของเขา เพื่อสำรวจดูในเรือนของเขามีสิ่งของอันใดแปลกตาหรือไม่?ไม่นานนักม้าของหย่วนจื่อได้มาหยุดอยู่ที่หน้าเรือนเขากระโดดลงจากหลังม้าเดินตรงมาด้านหน้าเรือน บ่าวรับใช้เห็นจึงรีบเข้ามาต้อนรับ"ท่านใต้เท้าหลี่มาพบใต้เท้ามู่หรือขอรับ? ข้าจะให้สาวใช้ไปตามท่านใต้เท้าให้เชิญท่านนั่งคอยที่ห้องโถงก่อนขอรับ "หย่วนจื่อพยักหน้าไม่เอ่ยอันใดเดินตามหลังบ่าวรับใช้สายตาจ้องมองไปรอบ ๆ เรือน สาวใช้ในเรือนของท่านใต้เท้ามู่นั้นมีมากมายอย่างที่เขาบอกจริง ๆ เมื่อก่อนหย่วนจื่อไม่ทันสังเกต หย่วนจื่อครุ่นคิดไปไม่นานก็มาถึงห้องโถง บ่าวรับใช้ให้เขานั่งรอที่นี่โดยที่เขาจะไปนำน้ำชามาต้อนรับ ก่อนจะบอกให้สาวใช้ไปตามท่านใต้เท้ามู่หย่วนจื่อนั่งลงที่เก้าอี้รอท่านใต้เท้าสายตาของเขาเหลือบไปเห็นภาพวาดที่หายากไม่คิดว่ามันจะมาอยู่ที่เรือนของใต้เท้ามู่เพียงแค่เห็นชื่อจิตรกรเขายิ่งแน่ใจว่าสิ่งของที่ใต้เท้ามู่นำไปนั้นทำเงินให้เขามากมายถึงขั้นซื้อภาพวาดของจิตรกรท่านนี้มาได้"เจ้าชอบภาพนั้นหรือ? ภาพนั้นข้าเองเพียงเห

บทที่ 15 ข้าขอมีอนุเพิ่มเมื่อหนิงหลงออกจากห้องไป รอยยิ้มเมื่อครู่ได้จางหายทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย"หนิงหลงมองออกง่ายหนัก นางเข้ามาในเรือนนี้ต้องการเป็นอนุของข้าสินะ แต่ข้าอยากรู้เหลือเกินว่าเจตนาที่ีแท้จริงคือเรื่องใดกัน ข้าต้องคิดไตร่ตรองวางแผนให้ดี หากนางจะเข้ามาเป็นอนุของข้า เรื่องนี้ข้าต้องแจ้งให้ฮูหยินได้รู้เสียก่อน ว่าที่ข้าทำทั้งหมดเพราะมีเหตุจำเป็น เยี่ยนเอ๋อจะได้ไม่ต้องเสียใจเพราะข้าไม่คิดที่จะเข้านอนกับนางอยู่แล้ว " หย่วนจื่อเอ่ยจบเขาได้เดินไปที่โต๊ะทำงานอีกครั้งเพื่อทำงานต่อส่วนเรื่องของหนิงหลงค่อยหารือกับฮูหยินในยามที่ฟ้าสว่างโรงเตี๊ยมผู้คนเสียงดังเอะอะโวยวาย บางคนก็กอดรัดคณิกาที่พาตัวออกมาจากหอคณิกาเพื่อมาค้างต่อที่โรงเตี๊ยม วันนี้อ้ายเสินไม่ได้ตามเฝ้าหนิงหลงแต่เขาได้ตามชายคนที่หนิงหลงนัดพบวันนั้นมา เขาได้มานั่งดื่มเหล้าที่โรงเตี๊ยมเพียงผู้เดียว อ้ายเสินนั่งสังเกตอยู่พักใหญ่ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความกังวลและเสียใจ อ้ายเสินจึงแสร้งรินสุราหกใส่ตนเองเพื่อทำให้ดูเหมือนคนเมาก่อนจะอุ้มไหเดินเข้าไปใกล้เขาก่อนจะแกล้งเซล้มโดนตัวของเขาอย่างจัง"โอ๊ะ ๆ ! พี่ชายข้าต้องขอ

บทที่ 17 เริ่มเคลื่อนไหวตามแผนอ้ายเสินที่แอบฟังอยู่ห้องข้าง ๆ ถึงกับต้องตกตะลึง หนิงหลงเลวทรามต่ำช้าเช่นนี้เหตุใดท่านใต้เท้าหลี่ถึงได้ขอให้นางเป็นอนุของเขากัน ทั้ง ๆ ที่ฮูหยินนั้นทั้งแสนดีและไม่มีที่ติแม้แต่น้อย เรื่องนี้ท่านใต้เท้าคงไม่รู้เป็นแน่ว่านางมิใช่สาวบริสุทธิ์แถมยังสกปรกจนเขาที่เป็นชายชาตรียังต้องส่ายหน้าเอือมระอาในตัวของหนิงหลงอ้ายเสินนอนอยู่ที่โรงเตี๊ยมพักใหญ่เพื่อให้แน่ใจว่าทั้งสองได้ออกจากโรงเตี๊ยมไปแล้ว เขาเองก็รีบกลับที่เรือนเพื่อแจ้งเรื่องนี้ให้ฮูหยินได้รับรู้เขาเกรงว่าหนิงหลงจะเร่งลงมืออาจจะเป็นเช้ารุ่งขึ้นก็เป็นได้ เรื่องนี้มิอาจจะชักช้าได้เลยฝั่งด้านของเยี่ยนเอ๋อนางนอนไม่หลับครุ่นคิดเรื่องที่ใต้เท้าหลี่มาขอนางมีอนุ แม้จะรู้ว่าเขาทำเช่นนี้เพราะต้องการใช้งานหนิงหลงแต่หัวใจสตรีมีหรือที่จะไม่เป็นกังวล"นอนไม่หลับอย่างนั้นหรือเจ้าคะ " ถิงถิงนางเดินสำรวจดูความปลอดภัยของนายหญิงก่อนจะไปพักผ่อนเห็นฮูหยินยืนมองดวงจันทร์อยู่ที่หน้าระเบียงจึงรีบเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง"ถิงถิงเจ้ายังไม่ไปพักอย่างนั้นหรือ?""ข้ากำลังจะไปพักเจ้าค่ะ แต่ข้าเป็นห่วงฮูหยินช่วงนี้อ้ายเสินไม่อย

บทที่ 19 หักหลัง"ก็ได้ขอรับ แต่ท่านใต้เท้าหลี่ต้องรับปากข้าต่อจากนี้ท่านต้องส่งคนมาคุ้มกันข้านะขอรับ ท่านรู้หรือไม่ว่าใต้เท้ามู่มีอำนาจเพียงใด หากรู้ว่าข้าเปิดปากบอกเรื่องนี้กับท่านครอบครัวของข้าคงไม่มีชีวิตอยู่ต่อเป็นแน่ " หลักจากที่ใต้เท้าโม่อี้ฟางครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วนเขาจึงแน่ใจหากบอกความจริงแก่หย่วนจื่อจะมีทางรอดมากกว่าปกปิดเรื่องนี้อีกต่อไปอย่างไรเขาก็ไม่มีทางรอดหากเป็นคำสั่งของฝ่าบาท"ท่านไม่ต้องห่วง ข้าจะให้ฝ่าบาทส่งองครักษ์ไปคุ้มครองครอบครัวของท่านตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป" น้ำเสียงหนักแน่นของหย่วนจื่อทำให้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเชื่อมั่นและยอมเล่าให้เขาฟังทุกอย่างเกี่ยวกับการลักลอบขนสินค้าที่ถูกส่งเข้ามาจากด้านนอก โดยใต้เท้ามู่จะลักลอบเก็บของที่มีค่าที่ถูกส่งเข้ามาทุกครั้ง และเปลี่ยนแปลงเอกสารทุกอย่าง แต่เขาไม่รู้เลยว่าฝ่าบาทนำการบันทึกของจริงนี้มาได้อย่างไร เมื่อหย่วนจื่อได้รู้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นที่เก็บของที่ใต้เท้ามู่นำของไปเก็บไว้และเอกสารที่มือลายมือของท่านใต้ที่ให้ความร่วมมือในครั้งนี้สิ่งนี้สามารถให้เขานำไปจับกุมใต้เท้ามู่ได้ไม่ยาก แต่เขาอยากรู้สิ่งที่ใต้เท้าส่งตัวของหนิงหล