MasukShare
บทที่ 13 เยือนเรือนใต้เท้ามู่
Terakhir Diperbarui:
2025-03-15 09:51:47
Bab terkait
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 14 สนใจเป็นอนุของข้าหรือไม่
บทที่ 14 สนใจเป็นอนุของข้าหรือไม่หย่วนจื่อกลับมาอ่านหนังสือที่ถูกจดบันทึกย้อนหลังสองปี หลายอย่างที่เขาสังเกตเห็นสิ่งของที่หายไปมากมาย เขาได้จดทุกอย่างที่หายไปลงในกระดาษอีกใบเพื่อจะนำไปตรวจสอบ และสืบหาว่าตอนนั้นผู้ใดคือคนที่จดบันทึกหนังสือพวกนี้ หากรู้ตัวจะได้สืบสวนว่าเขาเป็นคนของท่านใต้เท้ามู่หรือไม่เพื่อจับตัวใต้เท้ามู่อย่างถูกต้องและมีหลักฐาน การที่จะจับตัวของเขาด้วยหลักฐานเพียงเท่านี้คงยาก เพราะใต้เท้ามู่เป็นถึงญาติฝั่งขวาของไทเฮา เรื่องนี้หย่วนจื่อต้องตรวจสอบและไตร่ตรองเป็นอย่างดีเมื่ออ่านไปเรื่อย ๆ หย่วนจื่อได้เห็นการลงนามผู้ที่จดบันทึกไม่ว่ากี่เล่มมีเพียงผู้เดียวที่เป็นคนจดบันทึกก่อนจะมีนามของใต้เท้ามู่ที่ลงนามด้านล่างสุด"ใต้เท้าโม่อี้ฟาง ... ใต้เท้าชั้นผู้น้อยผู้นี้เป็นคนของท่านใต้เท้ามู่หรอกหรือ เช่นนั้นข้าจะไปหาเขาด้วยตัวของข้าเอง ดูสิว่าเขาจะอธิบายเรื่องนี้บอกแก่ข้าเช่นไร " หย่วนจื่อพบเจอรายชื่อและจะตรวจสอบเพื่อทำการเก็บหลักฐานมัดตัวท่านใต้เท้ามู่ฝั่งด้านหนิงหลงนางทำงานของตนเสร็จสิ้นได้ไปที่โรงครัวเพื่อกินอาหารของตนเอง ได้ยินบ่าวรับใช้เอ่ยกันว่าคืนนี้เขาต้องไปเฝ้าหน้าห้อ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-15หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 15 ข้าขอมีอนุเพิ่ม
บทที่ 15 ข้าขอมีอนุเพิ่มเมื่อหนิงหลงออกจากห้องไป รอยยิ้มเมื่อครู่ได้จางหายทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย"หนิงหลงมองออกง่ายหนัก นางเข้ามาในเรือนนี้ต้องการเป็นอนุของข้าสินะ แต่ข้าอยากรู้เหลือเกินว่าเจตนาที่ีแท้จริงคือเรื่องใดกัน ข้าต้องคิดไตร่ตรองวางแผนให้ดี หากนางจะเข้ามาเป็นอนุของข้า เรื่องนี้ข้าต้องแจ้งให้ฮูหยินได้รู้เสียก่อน ว่าที่ข้าทำทั้งหมดเพราะมีเหตุจำเป็น เยี่ยนเอ๋อจะได้ไม่ต้องเสียใจเพราะข้าไม่คิดที่จะเข้านอนกับนางอยู่แล้ว " หย่วนจื่อเอ่ยจบเขาได้เดินไปที่โต๊ะทำงานอีกครั้งเพื่อทำงานต่อส่วนเรื่องของหนิงหลงค่อยหารือกับฮูหยินในยามที่ฟ้าสว่างโรงเตี๊ยมผู้คนเสียงดังเอะอะโวยวาย บางคนก็กอดรัดคณิกาที่พาตัวออกมาจากหอคณิกาเพื่อมาค้างต่อที่โรงเตี๊ยม วันนี้อ้ายเสินไม่ได้ตามเฝ้าหนิงหลงแต่เขาได้ตามชายคนที่หนิงหลงนัดพบวันนั้นมา เขาได้มานั่งดื่มเหล้าที่โรงเตี๊ยมเพียงผู้เดียว อ้ายเสินนั่งสังเกตอยู่พักใหญ่ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความกังวลและเสียใจ อ้ายเสินจึงแสร้งรินสุราหกใส่ตนเองเพื่อทำให้ดูเหมือนคนเมาก่อนจะอุ้มไหเดินเข้าไปใกล้เขาก่อนจะแกล้งเซล้มโดนตัวของเขาอย่างจัง"โอ๊ะ ๆ ! พี่ชายข้าต้องขอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-16หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 16 ได้ยา
บทที่ 16 ได้ยา"นี่มันเรื่องอันใดกันเจ้าคะ เมื่อครู่ข้าหูฝาดใช่หรือไม่?" เยี่ยนเอ๋อเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งว่าเมื่อครู่นางไม่ได้หูฝาดไปจริง ๆ"ข้าบอกว่าข้าขอมีอนุได้หรือไม่? แต่ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิดหรอกนะ" หย่วนจื่อรีบอธิบายให้เยี่ยนเอ๋อได้ฟังเพราะตอนนี้ดวงตาของนางเริ่มแดงก่ำ"ไม่ใช่อย่างที่ข้าคิดหรือเจ้าคะ? แล้วเรื่องทั้งหมดมันคืออันใด ท่านพี่สัญญาว่าจะไม่รับอนุเพิ่มท่านพี่ลืมวาจาที่เคยเอ่ยแล้วหรือเจ้าคะ" เยี่ยนเอ๋อสั่นไหวทำไมนางถึงได้แก้อดีตไม่ได้เลย หรือว่าทำอย่างไรนางก็หนีไม่พ้นความตายนี้อยู่ดี"มิใช่เช่นนั้น ฮูหยินเจ้าตามข้ามีที่ห้องทำงานของข้าก่อน ข้ามีอะไรให้เจ้าได้ดูเมื่อเจ้าเห็นจะรู้เองว่าที่ข้าทำเช่นนี้เพราะอะไร มิใช่ว่าข้าอยากจะทำให้เจ้าเสียใจ " เยี่ยนเอ๋อไม่เอ่ยอันใดนางเองก็อยากรู้เช่นกันว่าหย่วนจื่อจะพานางไปดูอะไรกันแน่ เมื่อเดินมาถึงห้องทำงานหย่วนจื่อได้อธิบายและเปิดหนังสือการบันทึกการคลังให้ฮูหยินของตนได้ดูแม้รู้ว่าเอกสารนี้นางไม่ควรจะได้เห็นก็ตามแต่หากทำเช่นนี้เพื่อเขาอยากให้นางสบายใจและเข้าใจในสิ่งที่เขากำลังจะทำต่อจากนี้เมื่อเยี่ยนเอ๋อได้รับรู้นางจึงเบาใจเพราะไ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-16หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 17 เริ่มเคลื่อนไหวตามแผน
บทที่ 17 เริ่มเคลื่อนไหวตามแผนอ้ายเสินที่แอบฟังอยู่ห้องข้าง ๆ ถึงกับต้องตกตะลึง หนิงหลงเลวทรามต่ำช้าเช่นนี้เหตุใดท่านใต้เท้าหลี่ถึงได้ขอให้นางเป็นอนุของเขากัน ทั้ง ๆ ที่ฮูหยินนั้นทั้งแสนดีและไม่มีที่ติแม้แต่น้อย เรื่องนี้ท่านใต้เท้าคงไม่รู้เป็นแน่ว่านางมิใช่สาวบริสุทธิ์แถมยังสกปรกจนเขาที่เป็นชายชาตรียังต้องส่ายหน้าเอือมระอาในตัวของหนิงหลงอ้ายเสินนอนอยู่ที่โรงเตี๊ยมพักใหญ่เพื่อให้แน่ใจว่าทั้งสองได้ออกจากโรงเตี๊ยมไปแล้ว เขาเองก็รีบกลับที่เรือนเพื่อแจ้งเรื่องนี้ให้ฮูหยินได้รับรู้เขาเกรงว่าหนิงหลงจะเร่งลงมืออาจจะเป็นเช้ารุ่งขึ้นก็เป็นได้ เรื่องนี้มิอาจจะชักช้าได้เลยฝั่งด้านของเยี่ยนเอ๋อนางนอนไม่หลับครุ่นคิดเรื่องที่ใต้เท้าหลี่มาขอนางมีอนุ แม้จะรู้ว่าเขาทำเช่นนี้เพราะต้องการใช้งานหนิงหลงแต่หัวใจสตรีมีหรือที่จะไม่เป็นกังวล"นอนไม่หลับอย่างนั้นหรือเจ้าคะ " ถิงถิงนางเดินสำรวจดูความปลอดภัยของนายหญิงก่อนจะไปพักผ่อนเห็นฮูหยินยืนมองดวงจันทร์อยู่ที่หน้าระเบียงจึงรีบเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง"ถิงถิงเจ้ายังไม่ไปพักอย่างนั้นหรือ?""ข้ากำลังจะไปพักเจ้าค่ะ แต่ข้าเป็นห่วงฮูหยินช่วงนี้อ้ายเสินไม่อย
Terakhir Diperbarui : 2025-03-16หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 18 ตามหาหลักฐานเพิ่มเติม
บทที่ 18 ตามหาหลักฐานเพิ่มเติมรุ่งเช้าวันต่อมาที่โรงครัวทุกคนต่างพากันทำหน้าที่ของตัวเองอย่างขะมักเขม้น หนิงหลงเข้ามาในโรงครัวมองซ้ายมองขวาเดินเข้าไปหาพ่อครัวที่กำลังวุ่นวายกับการจัดสำรับอยู่"มีอันใดให้ข้าช่วยหรือไม่เจ้าคะ ""ดี ๆ เจ้าช่างเป็นคนขยันเสียจริงตอนนี้ข้ากำลังเร่งรีบทำขนมหวานจัดสำรับ เจ้าช่วยข้าจัดสำรับให้ฮูหยินที ข้าจะไปดูขนมในห้องครัวสักประเดี๋ยว" หนิงหลงยิ้มกว้าง ช่างโชคดีเสียจริงที่นางได้เข้ามาจัดสำรับให้ฮูหยินเช่นนี้มิใช่เรื่องยากที่นางจะใส่ยางไปในอาหาร"ได้เจ้าค่ะ ท่านพ่อครัวรีบไปดูขนมเถิดเจ้าค่ะหากชักช้าเดี๋ยวฮูหยินกับท่านใต้เท้าจะรอนาน " พ่อครัววางมือกับสำรับที่ตั้งอยู่ด้านหน้าเดินเข้าครัวโดยไม่รู้เลยว่าหนิงหลงนั้นกำลังคิดร้ายกับฮูหยิน เมื่อนางเห็นพ่อครัวเดินออกไปมองซ้ายมองขวาไม่พบผู้ใดหนิงหลงรีบหยิบยาที่เตรียมมาใส่ลงในน้ำซุปของเยี่ยนเอ๋อก่อนจะรีบเก็บห่อยาแสร้งทำเป็นจัดสำรับต่อ จนกระทั่งพ่อครัวเดินกลับเข้ามาพร้อมขนม"ขนมมาแล้ว คราวนี้ก็เสร็จงานของข้าเสียทีขอบใจเจ้ามาที่เข้ามาช่วยข้าในวันนี้ ""ไม่ได้ลำบากเลยเจ้าค่ะ ให้ข้าช่วยท่านจัดสำรับทุกวันยังได้ ""ดี ๆ เช่นน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-16หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 19 หักหลัง
บทที่ 19 หักหลัง"ก็ได้ขอรับ แต่ท่านใต้เท้าหลี่ต้องรับปากข้าต่อจากนี้ท่านต้องส่งคนมาคุ้มกันข้านะขอรับ ท่านรู้หรือไม่ว่าใต้เท้ามู่มีอำนาจเพียงใด หากรู้ว่าข้าเปิดปากบอกเรื่องนี้กับท่านครอบครัวของข้าคงไม่มีชีวิตอยู่ต่อเป็นแน่ " หลักจากที่ใต้เท้าโม่อี้ฟางครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วนเขาจึงแน่ใจหากบอกความจริงแก่หย่วนจื่อจะมีทางรอดมากกว่าปกปิดเรื่องนี้อีกต่อไปอย่างไรเขาก็ไม่มีทางรอดหากเป็นคำสั่งของฝ่าบาท"ท่านไม่ต้องห่วง ข้าจะให้ฝ่าบาทส่งองครักษ์ไปคุ้มครองครอบครัวของท่านตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป" น้ำเสียงหนักแน่นของหย่วนจื่อทำให้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าเชื่อมั่นและยอมเล่าให้เขาฟังทุกอย่างเกี่ยวกับการลักลอบขนสินค้าที่ถูกส่งเข้ามาจากด้านนอก โดยใต้เท้ามู่จะลักลอบเก็บของที่มีค่าที่ถูกส่งเข้ามาทุกครั้ง และเปลี่ยนแปลงเอกสารทุกอย่าง แต่เขาไม่รู้เลยว่าฝ่าบาทนำการบันทึกของจริงนี้มาได้อย่างไร เมื่อหย่วนจื่อได้รู้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นที่เก็บของที่ใต้เท้ามู่นำของไปเก็บไว้และเอกสารที่มือลายมือของท่านใต้ที่ให้ความร่วมมือในครั้งนี้สิ่งนี้สามารถให้เขานำไปจับกุมใต้เท้ามู่ได้ไม่ยาก แต่เขาอยากรู้สิ่งที่ใต้เท้าส่งตัวของหนิงหล
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 20 เตรียมตัวเป็นอนุ
บทที่ 20 เตรียมตัวเป็นอนุหลังจากแยกกับหนิงหลงหย่วนจื่อรีบไปหาฮูหยินที่ห้องไม่รู้ป่านนี้นางทำอันใดอยู่เมื่อเดินเข้ามาในห้องไม่พบเห็นถิงถิงเห็นเพียงเยี่ยนเอ๋อกำลังเย็บเสื้อตัวเล็ก ๆ อย่างมีความสุข"ทำอันใดอยู่หรือดูเจ้ามีความสุขเหลือเกิน""ท่านพี่เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เจ้าคะ ข้าไม่ได้ยินเสียงเลย "เยี่ยนเอ๋อเงยหน้ามองพร้อมส่งรอยยิ้มให้แก่หย่วนจื่อก่อนจะเอ่ยถาม"เพราะเจ้าจดจ้องอยู่กับสิ่งที่ทำอยู่ต่างหาก ว่าแต่กำลังทำอันใดอยู่หรือ" หย่วนจื่อนั่งลงข้าง ๆ จ้องมองไปยังมือของเยี่ยนเอ๋อ นางยื่นมาให้เขาดูพร้อมพูดออกมาอย่างสุขใจ"นี่คือเสื้อของลูกเราอย่างไรเจ้าคะ ข้าตั้งใจเย็บไม่รู้ว่ากว่าเขาจะเกิดจะได้กี่ตัว"หย่วนจื่อดึงกายของเยี่ยนเอ๋อมากอดไว้แน่น"เจ้านี่นะเหตุใดถึงทำให้ข้ารักเจ้าได้มากขึ้นทุกวันเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นฮูหยินเจ้าก็ทำหน้าที่ได้เต็มที่อีกไม่นานเจ้าก็คงทำหน้าที่มารดาได้เต็มที่เช่นกัน ""ว่าแต่ท่านพี่กินอาหารมาหรือยังเจ้าคะ นี่ก็ตะวันตกดินแล้วออกไปด้านนอกมาเหตุใดถึงสวมใส่เสื้อผ้าผืนบางเช่นนี้เดี๋ยวไม่สบายเอานะเจ้าคะ " เยี่ยนเอ๋อวางเสื้อตัวเล็กจับผ้าคุมของตนเองห่มกายให้หย่วนจื่อด้วยค
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 21 เร่งมือ
บทที่ 21 เร่งมือท้องฟ้ายามนี้ถูกปกคลุมด้วยก้อนเมฆหนาแน่นไม่ว่าจะมองไปทางใดไร้แสงแดดอากาศเย็นยะเยือกหนาวเหน็บหนิงหลงยืนกอดอกมองดูหิมะตกอย่างใจเย็น ก่อนจะยิ้มเย้าะออกมา"ใกล้แล้วสินะ ไม่รู้ว่าท่านใต้เท้าได้พูดคุยหารือกับฮูหยินหรือยัง ข้าอยากให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ เสียจริงข้าอยากสัมผัสอยากครอบครองท่านใต้เท้าจนอดใจไม่ไหวแล้วสิ" นางกลับมาจากโรงครัวเมื่อจัดสำรับเสร็จสิ้นวันนี้นางไม่ลืมที่จะใส่ยาลงไปชามซุปของฮูหยินอีกครั้ง นางจะหยุดใส่ก็ต่อเมื่อวันที่ฮูหยินได้เสียเลือดออกมา นางถึงจะวางใจว่ายาตัวนี้นั้นออกผลจริง ๆ วันนี้เป็นวันแรกที่หิมะตกบ่าวรับใช้ในครัวต่างพากันกลับมาพักที่ห้องของตนเพราะไม่สามารถทำงานอันใดได้เลยหลายวันมานี่หนิงหลงไม่ได้รับการติดต่อมาจากท่านใต้เท้ามู่เลย แต่ก็ดีสำหรับนางเพราะนางจะได้ไม่ลำบากใจ"ท่านแม่เมื่อไหร่ที่ข้าขึ้นเป็นฮูหยิน ข้าจะพาตัวท่านแม่มาอยู่ที่เรือนของท่านใต้เท้าหลี่ต่อจากนั้นจะไม่มีผู้ใดกล้ามาข่มเหงเราได้อีกรอก่อนนะเจ้าคะ " หนิงหลงเอ่ยพึมพำเพียงลำพังไม่รู้ตัวเลยว่าบัดนี้หย่วนจื่อได้ยืนอยู่ด้านหลังของนาง"เจ้าทำอันใดอยู่อย่างนั้นหรือ?""โอ๊ะ! ท่านใต้เท้ามาไม่ให้ซ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
Bab terbaru
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่าง(ตอนจบ)
บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่างหย่วนจื่อได้สติลุกขึ้นยืนพร้อมมองไปยังใบหน้าของใต้เท้าหวัง"ข้ารู้ดีว่าความผิดครั้งนี้ที่ข้าทำลงไปนั้นทำร้ายจิตใจของเยี่ยนเอ๋อ ข้าน้อมรับผิดทุกอย่าง ""มันต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วมิใช่หรือ ".ใต้เท้าหวังเอ่ยออกมาอย่างเฉยชาเพราะเขาก็ไม่อยากจะมองใบหน้าของหย่วนจื่ออีกต่อไปหย่วนจื่อคิดอะไรบางอย่างออก เมื่อตอนที่เขาตื่นขึ้นมาเพราะถูกหนิงหลงปลุกแถมนางยังรู้ว่าเยี่ยนเอ๋อหนีไปแล้ว เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับนางแน่ ๆ เมื่อคิดได้ดังนั้นหย่วนจื่อรีบวิ่งไปที่ห้องของหนิงหลงทำให้ใต้เท้าหวังที่มองอยู่ไม่เข้าใจสักนิดแต่ก็ได้เดินตามหย่วนจื่อไปเพราะอยากรู้ว่าเขารีบไปที่ใดหรือว่ารู้แล้วว่าเยี่ยนเอ๋อนั้นอยู่ที่ใดหนิงหลงเดินวนไปเวียนมาอยู่ในห้องพลางครุ่นคิดอย่างกังวล"ทำไมท่านพ่อของฮูหยินถึงมาที่นี่ในยามนี้ได้นะ จริงสิข้าเห็นถิงถิงทำไมข้าถึงได้ลืมนางไปได้ ข้าลืมกำจัดนางอีกคนนางต้องเป็นผู้ไปตามใต้เท้าหวังมาแน่นอน แล้วอย่างนี้ข้าจะทำอย่างไรต่อไปดี ตู่หลางหลายวันมานี้ก็ไม่เคยเข้ามาหาข้าเลย " นางเริ่มกระวนกระวายใจสักพักประตูได้เปิดเข้ามา นางรีบหันไปมองผู้ที่เข้ามานางยิ้มกว้างให้แก่หย่วน
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไป
บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไปเยี่ยนเอ๋อยังคงครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไมอ้ายเสินถึงได้มานอนกับนางได้และท่านพี่ที่ไม่เคยมาหานางเลยวันนั้นเหตุใดถึงมาหานางแต่เช้าตรู่ ยิ่งคิดเรื่องน่าสงสัยก็มากขึ้น แถมหนิงหลงที่เสแสร้งตกน้ำในวันนั้นกลับมาทำดีกับนางในครานี้หรือว่านี่จะเป็นแผนของหนิงเอ๋อ ดวงตาของเยี่ยนเอ๋อโพลงโตเมื่อนึกได้ แต่แล้วจู่ ๆ รถม้าก็ได้หยุดนิ่ง นางเริ่มหวาดกลัวเอ่ยถามเสียงสั่น"ถึงเรือนท่านพ่อข้าแล้วหรือ?""ถึงแล้วขอรับฮูหยินลงมาเถิดขอรับ " บ่าวรับใช้ได้เอ่ยบอกกับเยี่ยนเอ๋อ นางจึงทำตามเพราะไม่รู้เลยว่าสิ่งที่นางคิดนั้นจะเป็นจริงหรือไม่? เมื่อลงจากรถม้านางได้กระจ่างว่าสิ่งที่นางคิดไว้เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ เพราะยามนี้ที่รถม้าหยุดเป็นป่าที่มืดสนิทมองไปทางใดไร้แสงสว่างมีเพียงแสงดวงจันทร์ที่สาดส่องลงมา หัวใจของนางเริ่มเต้นระรัว ก้าวเท้าลงอย่างช้า ๆ"นี่มิใช่เรือนของท่านพ่อข้านี่น่า พวกเจ้าพาข้ามาที่ใดกัน""ที่นี่คือที่ตายของท่านอย่างไรเล่า" เอ่ยจบบ่าวรับใช้ได้ชักดาบออกมาแทงเข้าที่ท้องของเยี่ยนเอ๋อ นางโดนแทงเข้าแต่ไม่ลึกมากเพราะไหวตัวทัน"อ๊ายยย!! กรี๊ด" เสียงร้องของเยี่ยนเอ๋อดังออกมาอ
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรัก
บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรักภายในห้องของเยี่ยนเอ๋อมืดสนิทนางตกอยู่ในภวังค์ของความทุกข์ใจเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด"เหตุใดเรื่องถึงเป็นเช่นนี้ได้ หัวใจของท่านพี่ไม่มีข้าแล้วเช่นนั้นหรือ" นางคร่ำครวญเฝ้าถามย้ำไปมา"ฮูหยินเจ้าคะ ฮูหยินได้ยินข้ามั้ยเจ้าคะ" เสียงกระซิบของถิงถิงดังขึ้นอยู่ข้างหน้าต่าง เยี่ยนเอ๋อรีบเดินไปที่หน้าต่างและแง้มมันออกไป"ถิงถิงเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง?""ข้าต้องถามฮูหยินมากกว่าเจ้าค่ะ ว่าเป็นเช่นไรบ้างหิวมั้ยเจ้าคะข้านำหมั่นโถวมาให้ กินสักหน่อยนะเจ้าคะ ""ข้าขอบใจเจ้ามากนะ ""ฮูหยินข้าไม่เชื่อหรอกนะเจ้าคะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความจริง ข้าจะทวงความยุติธรรมให้ฮูหยินกับอ้ายเสินเอง อ้ายเสินต้องไม่ตายอย่างไร้ความยุติธรรม ""เจ้าจะทำอันใดได้ยามนี้ท่านพี่ไม่ฟังคำพูดของผู้ใดเลย ขนาดข้าเอ่ยอันใดท่านพี่ยังไม่เชื่อแถมยังไม่มองข้าด้วยซ้ำ ""นายท่านอย่างไรเจ้าคะ ท่านพ่อของฮูหยินข้าจะนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปแจ้งนายท่านเจ้าค่ะ นายท่านอย่างไรก็เป็นท่านใต้เท้าผู้หนึ่งข้าว่าหากนายท่านรู้ต้องรีบมาช่วยฮูหยินเจ้าค่ะ ฮูหยินรอข้าก่อนนะเจ้าคะข้าจะรีบไปตามนายท่านมาช่วย ""ถิงถิงเจ้าจะออ
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 5 ข้าทำไม่ได้
บทที่ 5 ข้าทำไม่ได้หนิงหลงหันไปมองเห็นใบหน้าของเยี่ยนเอ๋อนางได้แสยะยิ้มก่อนจะซบลงที่อกของท่านใต้เท้า"ข้าคิดว่าจะไม่ได้พบหน้าท่านใต้เท้าแล้ว ข้าหนาวเหลือเกินเจ้าค่ะยามที่ข้าตกลงไปด้านล่างช่างเงียบและเยือกเย็นข้ากลัวเหลือเกินเจ้าค่ะ""เจ้าไม่ต้องกลัวนะข้าจะไม่ให้ผู้ใดมาทำอันใดเจ้าอีกต่อไป และข้าจะไม่ยอมให้เจ้าห่างกายข้าไปที่ใดอีก เรื่องนี้ข้าต้องจัดการกับฮูหยินให้ได้รับรู้โทษในครั้งนี้ นางจะได้ไม่กล้าทำร้ายเจ้าอีก""ขอบคุณใต้เท้าที่ให้ความยุติธรรมกับหนิงหลงผู้ต้อยต่ำผู้นี้เจ้าค่ะ ""เจ้ามิใช่คนต้อยต่ำอีกต่อไปเจ้าจะมีฐานะเท่าเทียมกับฮูหยินข้าจะจัดการให้เจ้าเอง" หย่วนจื่อหลงนางจนคิดหาทางไม่ให้ผู้ใดมากล้าทำร้ายนางได้อีก ใต้เท้าหลี่หย่วนจื่อลงโทษเยียนเอ๋อโดยการให้จับตัวนางมาโบยห้าไม้เพื่อลงโทษเพราะเมื่อท่านหมอมาตรวจร่างกายของหนิงหลงพบว่าบัดนี้นางกำลังตั้งครรภ์ให้กับเขา ความเกรี้ยวโกรธของเขาเริ่มมากขึ้นจึงสั่งโบยทั้งที่ไม่เคยเห็นเรือนใดทำเช่นนี้มาก่อนเยี่ยนเอ๋อเจ็บทั้งตัวและหัวใจคนที่เคยรักกันมากกลับสั่งลงโทษกันได้ลงคอ หลายวันต่อมาเยี่ยนเอ๋อได้รับรู้มาจากถิงถิงว่าตอนนี้หนิงหลงกำลังตั้งครร
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 4 ร้ายนัก
บทที่ 4 ร้ายนักเช้าวันต่อมาหนิงหลงได้ไปหาเยี่ยนเอ๋อเพื่อขอโทษในสิ่งที่ท่านใต้เท้าต่อว่าเมื่อวานแต่ทว่าเมื่อที่ห้องไม่พบจึงเดินตามหาทั่วเรือนเห็นเยี่ยนเอ๋อกำลังเดินเล่นอยู่ที่ริมบึงน้ำนางจึงรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปหาทันทีวันนี้อากาศแจ่มใสเยี่ยนเอ๋อตื่นแต่เช้าออกมาเดินเล่นอยู่รอบเรือนเพื่อให้จิตใจสงบไม่โกรธเคืองเรื่องเมื่อวาน นางเดินอยู่กับถิงถิงเห็นหนิงหลงเดินมาพร้อมกับสาวใช้ของนางแต่ไกล ๆ ถิงถิงรีบเข้ามาบังกายให้ฮูหยินยืนอยู่ด้านหลังตัวเอง"นางมาหาฮูหยินข้าว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่ ๆ หรือว่านางตั้งใจมาหาเรื่องฮูหยินอีกนะ ฮูหยินไม่ต้องกลัวนะเจ้าคะข้าจะไม่ยอมให้นางทำอันใดท่านแน่ ""ถิงถิงนางอาจจะไม่ได้มาหาเรื่องข้าก็ได้นะ เจ้าอย่ากังวลเกินไปเลย""ฮูหยินไม่เห็นหรือเจ้าคะว่านางเปลี่ยนไปตั้งแต่นางขึ้นมาเป็นอนุของท่านใต้เท้าข้าไม่มีทางไว้ใจนางเจ้าค่ะ " ถิงถิงยืนกรานว่ายืนบังหน้าให้ฮูหยินเพราะกลัวนางหนิงหลงจะทำอันใดเกินความคาดหมาย แต่เมื่อนางเดินมาถึงนางกลับคารวะก้มโค้งลงอย่างนอบน้อม"ฮูหยินข้าต้องขอโทษเรื่องเมื่อวานด้วยนะเจ้าคะ ช่วงนี้ท่านใต้เท้าอารมณ์แปรปรวนคงมิได้คิดจะลงโทษฮูหยินตามที่กล่าวหรอก
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 3 ท่านพี่เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ
บทที่ 3 ท่านพี่เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆฝั่งด้านของหนิงหลงนางนั่งมองบ่าวรับใช้ที่นางรับเข้ามาใหม่โดยที่เยี่ยนเอ๋อไม่รับรู้เพราะนางได้เอ่ยกับใต้เท้าหลี่เพียงผู้เดียวและคนที่นางพาเข้ามาทุกคนล้วนเป็นคนของใต้เท้ามู่ กำลังเฆี่ยนตีสาวใช้ที่ขัดคำสั่งโดยมีใต้เท้าหลี่ที่มึนเมาสุรานั่งอยู่ข้างกายนาง"ลงโทษมันให้สาสมที่มาทำให้สตรียอดรักของข้าอารมณ์เสีย " หน่วยจื่อสั่งการบ่าวให้เฆี่ยนแรงมากกว่าเดิมหนิงหลงยิ้มอย่างพึงพอใจ"หากนางยอมทำตามที่ข้าสั่งตั้งแต่แรกคงไม่ต้องถูกโบยจำใส่ใจพวกเจ้าไว้และดูนางพวกนี้ไว้เป็นตัวอย่างต่อจากนี้หากผู้ใดกล้าขัดใจข้าต้องโดนเช่นนี้ทุกคน " หนิงหลงหลงใหลในอำนาจที่นางครอบครองอยู่ในครานี้จนไม่หวั่นกลัวผู้ใด"หยุดเดี๋ยวนี้นะ! " เสียงดังก้องกังวานของเยี่ยนเอ๋อได้ดังขึ้นเมื่อนางเดินมาถึงหน้าห้องของหนิงหลงที่กำลังนั่งมองสาวใช้ถูกโบยโดยไม่ได้รู้สึกเมตตาแม้แต่น้อย ทำให้เยี่ยนเอ๋อโมโหเป็นที่สุดที่ท่านใต้เท้าผู้ที่มีความเมตตาและความยุติธรรมกับเห็นดีเห็นชอบในสิ่งที่หนิงหลงกำลังทำอยู่ แถมยังมัวเมาไม่ยอมเข้าวังหลวงเพื่อทำหน้าที่ตนเองแม้จะมีคำสั่งมาจากฝ่าบาทเขาก็ไม่ยอมออกไปตามพระราชโองการเล
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 2 แต่งตั้งอนุ
บทที่ 2 แต่งตั้งอนุสองวันถัดมางานแต่งตั้งอนุได้จัดขึ้นอย่างเรียบง่าย ค่ำคืนที่แสนเดียวดายของเยี่ยนเอ๋อได้เริ่มต้นขึ้น"ฮูหยินเจ้าคะเข้าไปพักเถอะเจ้าค่ะวันนี้ฮูหยินเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะเจ้าคะ " ถิงถิงสงสารนายหญิงตนเองยิ่งนักตั้งแต่วันที่รู้ว่าใต้เท้าหลี่กับหนิงหลงได้นอนด้วยกันรอยยิ้มของนายหญิงได้หายไป เก็บเงียบอยู่เพียงลำพังดวงตาที่เคยสดใสกลับหมองหม่นแม้บางครั้งที่เห็นฮูหยินฝืนยิ้มแต่ทว่าดวงตากลับเจ็บปวดยิ่งนัก"ถิงถิงเจ้าว่าข้าทำถูกหรือไม่? ข้าทำหน้าที่ฮูหยินได้ดีหรือไม่""ฮูหยินของข้าทำหน้าที่ฮูหยินได้ดีมากเจ้าค่ะไม่มีขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย หากจะผิดน่าจะเป็นหนิงหลงที่หักหลังฮูหยินที่เอ็นดูนางและมอบชีวิตใหม่ให้นางแต่นางกลับไปนอนร่วมเตียงกับท่านใต้เท้า นางทำเช่นนั้นราวกับว่าไม่เห็นฮูหยินในสายตาเลยนะเจ้าคะ นางช่างเป็นสตรีที่จิตใจชั่วช้ายิ่งนักไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเลย " ถิงถิงยิ่งพูดยิ่งเกลียดหนิงหลงที่มาทำให้ฮูหยินของนางเสียใจ"สวรรค์คงลิขิตมาแล้ว ข้าอยากพักแล้วเจ้าเองก็กลับไปพักเถิดนะข้าอยู่ลำพังได้ไม่ต้องห่วงไม่ว่าใต้เท้าเรือนใดต่างก็มีอนุกันทั้งนั้น ข้ายังโชค
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน (ตอนพิเศษ)
(ตอนพิเศษ)ตอนนี้เป็นตอนพิเศษก่อนที่เยี่ยนเอ๋อจะถูกทำร้ายจนถึงแก่ความตายและหลังการตายของเยี่ยนเอ๋อชีวิตของหย่วนจื่อกับหนิงหลงจะเป็นอย่างไรต่อไป บทที่ 1 เรื่องที่ไม่คาดคิดวันนี้อากาศแจ่มใสสายลมพัดใบไม้ปลิดปลิว ในเรือนที่แสนสงบสุขเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มของคนในเรือน แต่ทว่าวันนี้กลับเป็นวันที่ฮูหยินของเรือนเสียใจเป็นที่สุด“ถิงถิงขนมผิงที่ข้าทำอร่อยหรือไม่?” เยี่ยนเอ๋อนำขนมผิงที่นางช่วยกันทำออกมาให้ถิงถิงได้ชิมพร้อมตั้งตาคอยคำตอบ“ว๊าว!! อร่อยมากเลยเจ้าค่ะ ฮูหยินของข้าช่างมีฝีมือด้านนี้ยิ่งนัก” เมื่อได้ยินว่าขนมที่นางตั้งใจทำอร่อยสมใจ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า“เช่นนั้นเจ้าจงไปจัดขนมพร้อมน้ำชามาให้ข้าที ข้าจะนำไปให้ท่านพี่ช่วงนี้ท่านพี่ทำงานหนักถ้าได้กินขนมนี่น่าจะรู้สึกดีไม่น้อยว่าแต่หนิงหลงนางไปทางใดกันตั้งแต่ตื่นเช้ามาข้ายังไม่เห็นนางเลย” เยี่ยนเอ๋อมองหาสาวใช้คนใหม่ที่นางรับเข้ามาเป็นสาวใช้ข้างกายอีกหนึ่งคน และนางเอ็นดูหนิงหลงยิ่งนัก“นั่นสิเจ้าคะ ข้าเองก็ไม่เห็นเช่นกันนางน่าจะไม่สบายตรงไหนหรือไม่เจ้าคะ แต่ก็คงไม่เป็นเช่นนั้นหรอกค่ะเพราะเมื่อวานนางยังปกต
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 26 ความสงบสุข
บทที่ 26 ความสงบสุขเยี่ยนเอ๋อยืนขึ้นดึงถุงเลือดไก่ออกมาจากใต้ชุดของนางให้หย่วนจื่อและทุกคนได้เห็น ก่อนที่นางจะมาเข้าร่วมพิธีนางได้ให้ถิงถิงตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อให้นางไปที่ตลาดกวาดซื้อเลือดไก่มาเพื่อการนี้“นี่คือเลือดไก่เจ้าค่ะ ข้ารู้แผนการของนางตั้งแต่ตอนที่นางให้ตู่หลางสามีของนางไปหายามาแล้ว แต่ข้าก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เพื่อให้นางตายใจแต่ข้าไม่ได้ดื่มจริง ๆ เจ้าค่ะ ข้าเพียงตลบหลังนางเท่านั้นและรอคอยวันที่ข้าจะเปิดเผยความชั่วของสตรีนางนี้เจ้าค่ะท่านพี่” เยี่ยนเอ๋อได้อธิบายให้แก่หย่วนจื่อได้ฟัง เมื่อเขาได้ยินได้เห็นดั่งนั้นเขาโล่งอกลุกขึ้นสวมกอดเยี่ยนเอ๋อแน่น“ข้าคิดว่าข้าจะเสียลูกกับเจ้าไปเสียแล้ว โล่งอกไปทีที่นี่มิใช่เลือดที่ออกมาจากร่างกายของเจ้าจริง ๆ เจ้าช่างเป็นฮูหยินที่เก่งและฉลาดหลักแหลมนัก” เยี่ยนเอ๋อโอบกอดเขาแน่นเช่นเดียวกัน“เพราะข้ารักท่านพี่กับลูกมากอย่างไรเจ้าคะ จึงไม่อยากให้เกิดเรื่องเลวร้ายเช่นดั่งวันนี้ขึ้นหากข้าไม่ทันแผนของนางเหตุการณ์นี้อาจจะเกิดขึ้นจริง ๆ เจ้าค่ะ” เยี่ยนเอ๋อเองก็เบาใจที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดีและต่อจากนี้นางไม่ต้องกังวลอันใดอีกแล้ว นางกลับมาแก้ไขอดีตได้ต้
