Semua Bab นิยายชุด บทเรียนรักเด็ก: Bab 21 - Bab 30

รถจักรยานคันเก่าจอดที่หน้าบ้านสังกะสี ในช่วงค่ำ เงินรายได้ จากสองทาง จะทำให้เธอ มีเงิน ส่งเสีย ใบเตย ได้เรียนหนังสือ น้องสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อ ไม่ใช่แค่เพียงน้อง แต่ ใบตองที่เลี้ยงดูมา เหมือน ลูก ของตัวเอง พี่สาวที่แก่กว่าน้อง สิบกว่าปี อุ้มกระเตงกันไป ตามที่ต่างๆ ในวันที่แม่ไปทำงาน เด็กหญิงสองคน มีเพียงกันละกันเด็กหญิงตัวเล็ก ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นพี่สาวกลับมา แล้วยิ่งดีใจ เข้าไปอีก ที่เห็นของในมือลูกชิ้นทอด และ น้ำเต้าหู้ใส่เครื่อง ที่พี่ซื้อมา เป็นของดี มีราคา สำหรับ เด็กสองคน ชีวิตที่ต้องปากกัดตีนถีบ มีทางเลือกไม่มากนัก" แม่เอาข้าวไปอย่างเดียว "คนเป็นแม่ เอาข้าวที่หุง ไปค่อนหม้อ เหลือให้ลูกสาวสองคน ไม่ถึงสามทัพพี" มีฮอตดอกด้วย ไปตักข้าวมา "เด็กหญิงตาแป๋ว มองพี่สาว ด้วยความดีใจ วันนี้ ต้องเป็นวันดีดี แน่นอน" เตย พี่ได้งานใหม่แล้ว แต่ยังไม่รู้แน่ ว่าจะไปทำงานยังไง "คุณสาลี่ ยังไม่ได้บอกว่า เธอจะต้องไปทำงานที่ไหน แต่ ก็คิดว่า คงไม่ไกลจากบ้าน มากนัก" แล้วหนูจะอยู่กับใคร " คำถามที่เป็นคำถามธรรมดา แต่มันบาดใจพี่สาวเหลือเกิน" อยู่กับพี่นี่ไง ใบตอง ไม่มีใบเตย ได้ยังไง "เด็กหญิงกั

รถสองแถวจอดที่หน้าซอย ในช่วงเช้าตรู่แต่เช้า สาวน้อยสวมเสื้อยืดสีเข้ม กางเกงวอร์มขายาว ในมือ มีถุงข้าว กับ หมูทอด ไม่กี่ชิ้น ห่อมากิน เป็นมื้อกลางวัน ระยะทางที่เดิน ใช้เวลาไม่กี่นาที ก็ถึง ประตูบ้านปิดเงียบ ทำให้คนที่ยังไม่รู้ว่า ควรจะทำอะไร ดี เดินอ้อมไปหลังบ้านชายหนุ่มวัยสามสิบปีเศษ เดินลงมาจากข้างบนบ้าน ในชุด ผ้าเช็ดตัว พันเอวลงมา ก่อนจะตกใจ ร้องเสียงดัง เมื่อเห็น เด็กสาว นั่งอยู่หลังบ้าน" เฮ้ย "เสียงร้อง ที่ร้องขึ้นมา ทำให้คนที่นั่งอยู่ตกใจ ไม่แพ้กัน มองตรงกระจกใส ที่ตัวเองเช็ดจนเงา แล้วก็สะดุ้งสุดตัวผิวคร้ามแดด สีแทน กับ กล้ามอก ของคนใช้แรงงาน ทำให้สาวน้อย ก้มหน้าลงกับพื้น ไม่กล้ามองต่ำไปมากกว่านี้เลย" มาทำงาน ใช่ไหม "ประตูไม้ ด้านหลังเปิดออก แล้ว เธอก็เงยหน้าขึ้นมา มองหน้าเค้า ดวงตากลมโต สีดำ มองเธอ ด้วยสายตา ที่มองไม่ออก" สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ใบตอง " เด็กสาววัยสิบแปดปี ยกมือไหว้ ผู้เป็นเจ้านาย คนใหม่ ของตัวเอง แล้วมองไปรอบๆ บ้าน" อือ มาแต่เช้าเลย "" ค่ะ "" หุงข้าว ทำกับข้าวเป็นไหม "คนที่กินแต่ไข่ แต่ผัก พยักหน้า ตอบรับ" ถ้าไม่ยาก หนูทำได้ค่ะ "" ชงกาแฟ ลวกไข่ ให้สักสองฟ

ประตูด้านหลังเปิดออก เป็นภาพ ใบหน้าคมเข้ม ที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ตัวหอมฟุ้ง อยู่ตรงหน้าเธอ กลิ่นสบู่หอมกรุ่น ทำให้คนมองใจเต้นแรง วันนี้ นายกล้า ทำไมหล่อแบบนี้ เด็กสาว ถามตัวเอง แล้วลงมือ ทำอาหารเช้า ให้เค้า" วันนี้หนูจะจัดตู้เสื้อผ้าให้นะคะ " เธอบอกกับเค้า แล้วชี้ไปที่เสื้อผ้า ที่แขวนอยู่ข้างล่าง ภายในห้องเก็บของ" อือ แล้วก็อยู่รอนะ เดี๋ยวตอนเย็นจะเอาค่าแรงมาให้ "มือบางยื่นเงินทอน สามร้อยบาท ส่งให้เค้า"ค่ากับข้าวค่ะ "" เก็บเอาไว้ สำหรับพรุ่งนี้ " เค้าบอกกับเธอ แล้วมองเธอที่กำลังทำอาหาร" จะหยุดงานวันไหน ก็บอกนะ "" ถ้าไม่หยุดเลยได้ไหมคะ " เธอย้อนถามเค้า สบตาคมกริบ แบบไม่กระพริบตา ตอนนี้ กล้าหาญรู้สึกว่า เด็กกำลังอ้อน" งานบ้าน มันก็มีให้ทำทุกวัน แต่ว่า "" ถ้าหนูไม่ทำที่นี่ หนูก็ต้องหางานอื่นทำค่ะ "เธอบอกเสียงเบา แล้วมองหน้าเค้า ทำตาปริบๆใส่" เอ้า อยากมาก็มา " เด็กที่อยากได้เงิน ยิ้มกว้าง แล้วยกมือไหว้นาย" ขอบคุณค่ะ หนูจะถูบ้าน ให้เงาวับเลย "ไข่เจียวหมูสับ หมดจานแทบไม่ต้องล้าง เจ้าของบ้าน ลุกขึ้นแล้วขับรถออกจากบ้านไป ความรู้สึก ที่โหยหา ได้รับการเติมเต็ม อย่างบอกไม่ถูก

เสื้อผ้าเก่าปอน ของเด็กสาว ที่ได้รับส่งต่อมาจากคนโน้นคนนี้ ถูกพับใส่ตระกร้า เอาไว้ อย่างเป็นระเบียบ ห้องที่เคยเป็นห้องเก็บเสื้อผ้าของอดีตภรรยา เรียบร้อย สะอาดสะอ้าน จนแทบจำไม่ได้ กลอนประตูที่ไม่ได้ใส่เอาไว้ ถูกรื้อหามาติด เอาไว้ รอตั้งแต่เมื่อคืน พร้อมกับแกะกล้องวงจรปิดออก เอาไปติดตรงทางเข้าบ้านแทนรถกะบะขับเข้ามาในบ้าน แล้วก็รับ หญิงสาวที่เป็นสมาชิกใหม่ไปในตลาดด้วยกัน กล้าหาญไม่รู้หรอกว่า ตัวเอง ทำแบบนี้ไป เพราะสงสาร เพราะห่วง หรือ เพราะติดใจ เด็กเข้าไปแล้ว แต่ที่ทำอยู่ มันรู้สึกดี เหลือเกิน" ไปซื้อเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัว " คนขับรถ ยื่นเงินให้สองพันบาท" อันนี้ให้เธอ ส่วนอย่างอื่น ค่อยว่ากัน "" นาย หนูไม่เอาค่ะ "เสียงปฏิเสธดังออกมา ทำให้คนถูกปฏิเสธ หงุดหงิดใจ" บ้านฉัน แขกไปใครมาเยอะแยะ เธอจะใส่เสื้อ กับ กางเกงวอร์มเก่าๆ รับแขก มันดูไม่ดี "ข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นเลย ถูกเอ่ยอ้างขึ้นมา เธอไม่เชื่อ ก็เรื่องของเธอ แต่ต้องซื้อมา" เสื้อสักครึ่งโหล กางเกง อีกครั้งโหล ตัวละร้อยห้าสิบ ร้อยเก้าเก้า คงมี " เค้าบอกราคาตลาด กับเธอ ไม่อยากให้คิดอะไรมากมาย" ซื้อแล้วมารอตรงนี้ เดี๋ยวฉันมา "คนที่ห

รถกะบะขับออกจากบ้านไปแล้ว คนที่อยู่กับที่ รู้สึกว่า ตัวเอง กำลังถูกงอน ยังไงก็ไม่รู้ คำถามของเมื่อวาน ที่เค้า ถามมา มันก็ชัดเจนมากแล้ว ว่าเธอ ไม่ได้ติดขัดอะไร สักนิดเดียว อายุที่มากกว่า เป็นรอบ มันไม่ได้ทำให้เธอ รู้สึกว่า เค้าแก่เกินไป แต่ กลับกลายเป็นว่า เธออบอุ่นใจ มากกว่า ที่มีเค้า อยู่เคียงข้าง ตรงนี้ซิงค์ล้างจาน ถูกล้างทำความสะอาด จนหมดคราบมัน วันนี้ เค้าไม่กลับมากินข้าว สองพี่น้อง ก็คงต้องอยู่ด้วยกัน ตามลำพัง เท่านั้นเองห้องนอนขนาดใหญ่ ที่เจ้าของห้องนอนแล้วไม่ยอมพับผ้าห่ม ถูกเปิดม่านออก เพื่อรับแสงแดด ห้องกว้างมีตะกร้า เสื้อผ้า ใส่แล้ว ถอดทิ้งเอาไว้ ข้างตะกร้า แบบไม่เป็นระเบียบ ไม้แขวนเสื้อ ที่เอาเสื้อผ้า ใส่แล้ว ก็ไม่เอาออกมาจากตู้ แต่สิ่งที่สังเกตได้ คือ นายกล้า ไม่เลือกเสื้อผ้าเลย ทุกวันจะหยิบ ตัวที่อยู่ตรงหน้า แล้วนำมาสวม เสมอห้องนอนถูกจัดให้เป็นระเบียบ ก่อนจะกวาดและถู ก่อนจะลงมาตากผ้า ที่ปั่นเอาไว้ ไม่ถึงสองชั่วโมง งานบ้าน ก็เสร็จเรียบร้อยอุปกรณ์ทำสวน ที่วางอยู่ในโรงจอดรถ ถูกนำออกมา และ คนที่อยู่ไม่นิ่ง ก็เริ่มดายหญ้าออก และ ยกร่อง เตรียมการปลูกผักสวนครัว" ฉาบตรงนี้ ให