Semua Bab ขย่มรักมาเฟีย: Bab 191 - Bab 200

“พี่เปาโล...นี่พี่จะขอสเตล่าแต่งงานเหรอคะ...” สเตล่าถามไปแบบไม่ได้คาดหวังอะไร เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะมีแหวนมาด้วยจริงๆ จึงเอ่ยถามเขาไปทันที“จริงสิ พี่เตรียมแหวนนี่ไว้ตั้งนานแล้วว่าจะหาโอกาสขอเราแต่งงานน่ะ ตอนนี้บรรยากาศก็เป็นใจแล้ว พี่เองก็ไม่ใช่คนโรแมนติกอะไรเราก็รู้นิ...พรึบ....เราสองคนเป็นแฟนกันมานานพอแล้ว ต่อไปพี่อยากเป็นสามีแล้ว...แต่งงานกับพี่นะสเตล่า...” เปาโลพูดไปก็ลุกนั่งดีๆแล้วเขาก็เอ่ยขอสเตล่าแต่งงานด้วยความจริงใจ“ค่ะ...สเตล่าก็ไม่อยากเป็นแฟนแล้ว เรามาแต่งงานกันเถอะค่ะ...” สเตล่าก็มองเปาโลขอเธอแต่งงานด้วยความดีใจ แล้วพูดตกลงเขาไปอย่างยินดีที่จะแต่งงานกับเขาเปาโลได้ยินแบบนั้นเขาก็รีบสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของสเตล่าแล้วเขาก็โอบกอดเธอด้วยความรักใคร่ ก่อนจะถอยหน้ามามองสบตากันแล้วจูบกันอย่างดูดดื่มเลย“ยินดีด้วยนะ ฮู้ว....” อลิเซียและภาริตาก็ตบมือแล้วเอ่ยยินดีกับทั้งสองไป แล้วร้องเฮกันออกมาอย่างมีความสุขเลยลูก้าและโก้ที่คุยกันอยู่ข้างบนก็มองลงมาพอเห็นเปาโลและสเตล่าจูบกัน แล้วสองสาวก็ตบมือแสดงความยินดีก็รู้เลยว่าเปาโลขอสเตล่าแต่งงาน“เราสองคนมัวแต่คุยกัน เห็นไหมครับ เราพลาดช่ว

ด้านมัซซิโม่ที่มานั่งรอที่ท่าเรือก็มองลูก้าลงจากเรือแล้วเดินมากับคนรักของมัน แล้วก็ตามมาด้วยลูกน้องของมันกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ใช่อลิเซีย เขาก็มองต่อแบบลุ้นๆจนเห็นอลิเซียเดินออกมาจากเรือตามพวกนั้น จจนมาหยุดยืนที่ปากทางแล้วผู้ชายคนนั้นก็ยกมือขึ้นมาลูบผมของอลิเซียต่อหน้าต่อตาเขาเลย“ครูซ....ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันลูบผมเมียฉันอยู่ใช่ไหม” มัซซิโม่ถามไปด้วยเสียงกัดฟัน แล้วเขาก็กำหมัดแน่นเลยทีเดียว“อ่อ...น่าจะใช่ครับนาย...แต่นายใจเย็นๆก่อนนะครับ อย่าพึ่งหึงจนขาดสติ...อ่าว...นายครับ...รอด้วยสิครับ” ครูซพูดบอกไปแล้วหันไปมองเจ้านายของเขา แล้วมัซซิโม่ก็ลุกไปแบบไม่บอกไม่กล่าวเลย ทำให้เขารีบลุกเดินตามไปทันทีมัซซิโม่ก็เดินไปที่ท่าเรือแล้วทำหน้าตึงๆเข้าไปอย่างไม่พอใจเลย เพราะตอนนี้อลิเซียกำลังกระหนุงกระหนิงกับผู้ชายคนอื่นอยู่ และเขาก็ยอมไม่ได้ด้วย“เห้ย....มึงมายุ่งอะไรกับเมียกูวะ...” มัซซิโม่พูดด้วยเสียงเข้มเป็นภาษาอังกฤษ ก็ทำให้ทุกคนหันไปมองแบบตกใจเลยโดยเฉพาะอลิเซียที่มองด้วยตาโตๆเมื่อเห็นมัซซิโม่เข้ามาเรื่อย นี่เขามาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน ไม่ว่าเธอจะหนีเขาไปที่ไหน เขาก็จะตามเธอให้เจอทุกที่เลยใช่ไห

สองทุ่ม บาร์ของโรงแรม“ไปตามมัซซิโม่มันมาเจอฉันที่นี่...” ลูก้าบอกกับเปาโลไป แล้วเขาก็เดินเข้าไปโซนบาร์ทันที“ครับนาย...” เปาโลตอบรับไปก็เดินออกไปทันที เพราะที่นี่มีคนของพวกเขาดูแลอยู่ทั่ว ดังนั้นเจ้านายจึงปลอดภัยแน่นอนเมื่อเขาไม่อยู่ลูก้าก็เดินเข้ามานั่งที่บาร์แล้วสั่งเครื่องดื่มไป ส่วนโยษิตาที่นั่งดื่มอยู่ที่มุมหนึ่งพอเธอเห็นลูก้าเดินเข้ามา เธอก็ยิ้มหน้าบานเลย เพราะเธอพยายามเข้าหาเขามาตลอด แต่ไม่มีโอกาสเลยเพราะภาริตาตัวติดกับเขาตลอด ตอนนี้เขามานั่งที่บาร์คนเดียวแบบนี้ ก็เป็นโอกาสของเธอแล้วล่ะ“มานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้ไม่เหงาเหรอคะคุณลูก้า...ทำไมไม่พาเบนมาด้วยล่ะคะ...เอาไวน์แก้วนึง..” โยษิตาเดินมาแล้วเอ่ยถามเขา ก่อนจะนั่งข้างๆเขาไป แล้วสั่งไวน์กับพนักงานแล้วเธอก็หันมายิ้มหวานๆให้เขา“เมียผมเขาท้องอยู่ เขามานั่งดื่มไม่ได้ ผมนัดกับน้องชายของผมไว้น่ะ ผมไม่ได้มาคนเดียว” ลูก้ามองโยษิตาเข้ามานั่งใกล้เขาแล้วยิ้มให้เขาแบบอ่อยๆแล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจเลย ก่อนจะลุกไปนั่งเก้าอี้อีกตัวเพื่อให้เว้นห่างจากเธอ“อ่อ แต่ตอนนี้น้องชายคุณยังไม่มานิคะ ให้โยนั่งเป็นเพื่อนก่อนดีกว่านะคะ...ทำไมคะ.

“อะไรนะ...แกพูดอีกทีสิลูก้า แกไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม...ลูกของฉันยังอยู่เหรอวะ...” มัซซิโม่ได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปเลย ก่อนจะจับแขนของลูก้าแล้วถามย้ำไป“ฉันพูดจริงๆ ไม่ได้โกหกอะไรแกเลย ลูกของแกยังอยู่...อลิเซียเขายังไปฝากท้องพร้อมกับเมียของฉันอยู่เลย...” ลูก้าตอบไปมัซซิโม่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจเลย เพราะถ้ามันเป็นเรื่องจริงอย่างที่ลูก้าพูด เขาก็กำลังเป็นพ่อคนแล้ว แต่เรื่องที่เธอไปที่คลินิกทำแท้งล่ะ มัซซิโม่นึกสงสัย“แล้วที่เขาไปคลีนิคทำแท้งนั่นล่ะ ตอนนั้นเขายังร่างกายทรุดโทรมจนฉันต้องพาเขาไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล หมอก็บอกว่าอลิเซียแท้งไปแล้วนะ ทำไม...ทำไมตอนนี้ยังมีเด็กอยู่...” มัซซิโม่พูดไปอย่างคิดทบทวนเลย แล้วเขาก็ไม่เชื่อว่าอลิเซียจะยังเก็บลูกของเขาเอาไว้“เฮ้อ...ก็เพราะแกมันโง่ไงมัซซิโม่ แกถึงได้ตามอลิเซียเขาไม่ทันน่ะ เขาอยากจะหลุดพ้นจากแกก็เลยวางแผนว่าแท้งแล้ว แต่แกดันไม่ยอมปล่อยเขาแล้วยังจะพาเขาไปอยู่ด้วยอีก อลิเซียก็เลยขอร้องหมอให้ช่วยโกหกเรื่องแท้ง มันก็เลยดูสมจริงขึ้นมาหน่อย แล้วอลิเซียก็หนีมาหาฉันเพื่อให้ฉันช่วย...” ลูก้าอธิบายไป“ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาหนีเพราะเขายังตัดใจจากแ

อลิเซียได้ยินเขาพูดแบบนั้นแล้วก็มองเขานั่งคุกเข่าลงไปต่อหน้าของเธอ เธอก็รู้สึกอ่อนไหวกับคำพูดของเขามากๆ แต่พอเห็นหน้าเขาเธอก็อดที่จะนึกถึงเรื่องที่เขาทำกับเธอไม่ได้เลย เธอจะยอมใจอ่อนให้เขาเพียงเพราะเขามาขอโทษเธอแค่นี้น่ะเหรอ มันง่ายไปไหมสำหรับคนอย่างเขาน่ะ“คุณรักฉันงั้นเหรอคะ...หึ...คนรักกันเขาไม่ทำร้ายความรู้สึกกันหรอกนะ พรึบ...เอาความรักจอมปลอมของคุณคืนไป ฉันไม่ต้องการ..ปั้วะ!....เอาคืนไป!...” อลิเซียพูดไปก็หยิบช่อดอกไม้ที่เขาถือไว้มาฟาดใส่หน้าของเขาอย่างโมโหเลย ก่อนจะทำหน้าตกใจเพราะมัซซิโม่ไม่ได้หลบเธอเลยทั้งที่เขาก็เห็นว่าเธอจะเอาดอกไม้ฟาดใส่เขา“ฟาดลงมาอีกอลิเซีย...ถ้ามันทำให้คุณหายโกรธผม...ผมเต็มใจรับมัน...” มัซซิโม่คุกเข่านิ่งๆแบบไม่ตอบโต้ใดๆไป เมื่อถูกเธอเอาดอกไม้ฟาดที่หน้าของเขาครูซที่มองอยู่ก็ทำหน้าตกใจเลย แต่พอได้ยินเจ้านายพูดยอมให้อลิเซียทำแบบนั้นเขาจึงแอบดูต่อไป ดูท่างานนี้เจ้านายของเขาจะทุ่มสุดตัวแล้วล่ะ เพราะนอกจากลูก้าแล้วเจ้านายของเขายอมให้ใครมาทำร้ายแบบนี้ที่ไหนกันล่ะ“อย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะมัซซิโม่...คนเลวๆแบบคุณน่ะโดนแค่นี้ไม่สะทกสะท้านหรอก....ปึก...ปึก...พรึบ...