บททั้งหมดของ พี่เขยร่านสวาท: บทที่ 11 - บทที่ 20

Chapter11“ถ้าฉันไม่อนุญาต ก็อย่าคิดว่าจะหันหลังไปจากฉันได้” ว่าแล้วถูไถจมูกตามแก้มสวย ดาริการู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร“หยุดนะคะ ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมันน่าจะจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ทำไมคุณ…”“พี่!” น้ำไนท์เสียงขุ่นเมื่อเด็กสาวดื้อด้านไม่ยอมพูดคำที่เขาต้องการให้พูด“…” ดาริกาเม้มปากขัดใจ พยายามดิ้นรนแต่น้ำไนท์ก็กอดรัดแน่นกว่าเดิม “ปล่อยนะคะ เดี๋ยวพ่อดามา ดาไม่อยากให้ท่านเสียใจกับสิ่งที่พี่กำลังทำ”“เรื่องนั้นฉันไม่สน สิ่งที่ฉันสนคือ เธอห้ามคบกับไอ้หน้าจืดนั่น”“พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้าม” ดาริกาหันไปผลักแรง ๆ“เธอก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์อะไร” น้ำไนท์ว่าแล้วดันร่างดาริกามาที่โต๊ะ “เมื่อคืนยังกินนมไม่อิ่มเลย ฉันอยากกินเธออีก”“ไม่ค่ะ ทุกอย่างมันจบแล้วค่ะ พี่เลิกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีดาได้แล้ว”“เหยียบย่ำอะไร ฉันเหงี่ ยน อยากเอาเธอ ผู้หญิงอะไรไม่รู้นมโคตรใหญ่ เห็นแล้วมีอารมณ์”“พี่ไนท์!”“อย่าพูดมาก ฉันจะดูนม” น้ำไนท์อุ้มคนตัวเล็กขึ้นบนโต๊ะแล้วแทรกกายที่หว่างขาหญิงสาว มือถลกชุดทำงานดาริกาขึ้นจนเห็นเต้าสวยใหญ่เกินตัว “สวย”“ยะ…อย่านะคะพี่ไนท์ ถ้าพี่ไม้หยุดดาจะร้องให้คนช่วย”“ร้องสิ คนจะได้ร

Chapter13 แค่เรา“ไปดูเขาร้อยเปลือกห้อยกันไหม?”“ไม่อยากไปค่ะ” ดาริกาหน้ามุ่ย เธอไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เขากำลังมัดมือชกเธอ ให้อยู่ที่นี่กับเขาหลายวัน ต่อให้ไม่มีใครรู้ เธอก็รับรู้ได้ด้วยตัวเอง ว่าสิ่งที่กำลังทำมันผิด“ไปเหอะ” เขาจับมือดาริกาให้เดินตาม แม้เธอจะไม่อยากเดินไป สุดท้ายก็ต้องตามไปอยู่ดีชาวบ้านนั่งอยู่ที่ศาลารวมกลุ่มกันร้อยเปลือกหอย ดาริกาเดินไปถึงก็เข้าไปดูอย่างสนใจ น้ำไนท์นึกเอ็นดู ปากบอกไม่อยากมา แต่พอมาเห็นเปลือกหอยสวย ๆ แม่เด็กดื้อของเขาก็รีบพุ่งเข้าไปหาเลย“สวยจังคุณป้า” ดาริกหยิบสร้อยข้อมือเปลือกหอยขึ้นดู“มีหลายแบบให้เลือกนะคะ หนูชอบเส้นไหนก็หยิบเลยจ้ะ”“เส้นกี่บาทคะ?”“ร้อยยี่สิบบาทจ้ะ”“อยากได้เส้นไหนเลือกเลย เดี๋ยวจ่ายตังค์ให้” น้ำไนท์นั่งลงพื้นข้างหญิงสาว ดาริกาสำรวจสร้อยหลายเส้น มันสวยทุกเส้นเลย เธอใช้เวลาเลือกสร้อยข้อมืออยู่นาน ตัดใจเลือกไม่ได้สักที “เอาทุกเส้นเลยครับป้า”“ซื้ออะไรไปเยอะแยะคะ หรือว่าจะซื้อไปให้พี่สา”“เปล่า มากับเธอก็ซื้อให้เธอคนเดียว” น้ำไนท์ยิ้มพร้อมกับล้วงเงินจ่ายค่าสร้อยข้อมือ“ขอบคุณนะคะ ป้าจะแถมสร้อยให้คนล่ะเส้น เป็นสร้อยคู่” ป้าดาหลันหยิ

Chapter15น้ำไนท์เขาขวางสุดกำลัง เขาจะไม่ยอมให้ดาริกาต้องโดนชาลิสาทำร้ายเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอม“อย่ามาห้ามสานะพี่ไนท์!” ชาลิสาพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด พร้อมกับกวาดสายตามองหาผู้หญิงสารเลว ที่ลักลอบเป็นชู้กับผัวชาวบ้าน เธอจะไม่ปล่อยผ่าน แต่จะสั่งสอนผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอายให้รู้จักฤทธิ์เดชของเธอ ชาลิสาจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนไปแย่งผู้ชายของเธอไปเด็ดขาด ไม่มีวัน!“แม่ว่าเราค้นเลยดีกว่า!” ช่อผกาเอ่ยเสริม มาถึงขั้นนี้ ก็ต้องควานหาตัวผู้หญิงคนนั้นให้เจอ“ค่ะแม่! ตอนสาเข้าห้อง สาเห็นผู้หญิงนั่งอยู่ที่โซฟาแว๊บ ๆ มันเห็นสามามันต้องไปซ่อนแน่ ๆ สาจะต้องหามันให้เจอ แล้วจัดการเอาเลือดชั่วมันมาล้างตีนสา!” ชาลิสาพูดด้วยน้ำความอาฆาตมาดร้าย“หยุดเดี๋ยวนี้!” น้ำไนท์เสียงเข้ม เขาเริ่มจะหมดความอดทนกับสองแม่ลูกนี่เต็มที ช่อผกาเสแสร้งแกล้งเป็นคนดีมาตั้งนาน ตอนนี้ได้แสดงนิสัยแท้จริงออกมาแล้ว นี่สินะ เขาเรียกว่าดูนางให้ดูแม่ เพราะตอนนี้ชาลิสากับแม่เหมือนกันไม่มีผิดเลย“อย่ามาห้าม ถ้าวันนี้สาจับนางผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าสาจะกลับ สาจะค้นจนกว่าจะเจอ” ชาลิสาค้นตามห้อง ดาริกาที่กำลังหลบในตู้ใช้มือ

Chapter17ดาริกานั่งเงียบอยู่บนห้อง เธอได้ยินเสียงเอะอะดังอยู่ข้างล่าง เธอก็รู้ว่าน้ำไนท์กับพ่อกรรชัยกำลังทะเลาะกัน ความรู้สึกของเธอตอนนี้ เธอเป็นเหมือนคนที่สร้างปัญหาให้กับทุกคน แม้จะไม่ตั้งใจ แต่เธอก็อดคิดไม่ได้ตอนนี้ทุกอย่างพังทลายหมดแล้ว พังไม่เหลือชิ้นดี ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พ่อแม่ พี่สาวที่ดีกับเธอมาตลอด ความสัมพันธ์ทุกอย่างพังทลายหมดแล้วดาริดาปล่อยน้ำตาไหลรินออกมาอาบแก้ม เธอไม่ได้เช็ดมันออก แต่เลือกที่จะให้มันไหลไปอาบหัวใจที่รู้สึกผิดและบอบช้ำเธอผิดเหลือเกิน ผิดจนไม่น่าให้อภัย น้ำไนท์คือพี่เขย ส่วนเธอคือน้องเมีย มีสัมพันธ์สวาทกัน ใครรู้ก็คงมองเธอด้วยสายตารังเกียจดูแคลน ที่เธอเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ไม่มีปัญญาหาผัว จนต้องร่านมาเอาพี่เขยทำผัวทุกคนจะตราหน้าเธอไปตลอดชีวิต ดาริการู้ว่านับจากนี้ ชีวิตของเธอจะไม่มีความสุขแน่นอน“ฮึก ดาขอโทษ ดาขอโทษนะคะ” ดาริกาล้มตัวนอนร้องไห้ออกมาอย่างรานใจ“มึงมันพูดไม่รู้เรื่อง” กรรชัยชี้หน้าลูกชาย ทำเรื่องงามหน้าไว้ขนาดนี้ เขาจะสู้หน้าเพื่อนได้อย่างไร และที่สำคัญ เขามองเห็นปัญหามากมายที่จะตามมา เขาจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ยังคิดไม่ตกเลยถ้าลูกสะใภ้ยอม

Chapter19“ว่าไงไอ้น้องเวร ได้ข่าวว่าทำเรื่องงามหน้า เป็นพญาเทครัว” น้ำเหนือเอ่ยทักทายน้องชาย“เทครัวเหี้ยอะไรไอ้เวร!”“อาไนท์พูดไม่น่ารักเลยนะครับ” มาร์ตินมองคนเป็นอาอย่างตำหนิ ดาริกามองเด็กทั้งสองอย่างเอ็นดู พ่อแม่ของเด็กทั้งสองต้องสอนมาดีมากแน่ ๆ เพราะดูจากกิริยาท่าทาง ช่างเป็นลูกคุณหนูลูกผู้ดี พูดจาไพเราะน่ารัก“อาขอโทษครับ”“อาไนท์ก็แบบนี้แหละ เก็บอาการไม่ค่อยอยู่หรอก” “แล้วพี่คนนั้นชื่ออะไรครับพ่อ” มาร์ตินชี้ไปที่ดาริกา“เธอชื่อดาริกา เรียกดาเฉย ๆ ก็ได้”“ครับ”“ดานี่พี่ชายพี่ ชื่อพี่น้ำเหนือ เรียกสั้น ๆ ว่าเหนือก็ได้”“สวัสดีค่ะคุณเหนือ” ดาริกายกมือไหว้อย่างนอบน้อม“สวัสดีครับ”“มาร์ตินมินตรา เชิญอาไนท์เข้าบ้านสิลูก” เวนาชะโงกคอมาดูแล้วตะโกนบอกก่อนจะรีบเดินเข้าครัวไปดูเตาอบ ที่กำลังอบขนมคาอยู่“เมียกูเรียกแล้ว เข้าบ้านกันเถอะ”“อืม” น้ำไนท์พยักหน้าคว้ามือดาริกาให้เดินตาม บ้านหลังใหญ่ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม ดาริการู้สึกว่าตัวเองตัวลีบเล็กเหลือเกินที่ได้มาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้“ทำตัวตามสบาย เธอไม่ต้องเกร็งอะไรนะ คิดเสียว่าเป็นบ้านตัวเอง ฉันกับน้องชายก็จะพูดกันหยาบ ๆ แรง ๆ