All Chapters of พี่เขยร่านสวาท: Chapter 21 - Chapter 30

21“เพราะมัน คุณพ่อถึงได้คิดมาก เพราะมันที่ทำให้พ่อตกอยู่ในสภาพนี้ เพราะมัน เพราะมันคนเดียว!” ชาลิสาชี้หน้าน้องสาวต่างมารดาอย่างเกลียดชัง “แกอย่าคิดว่าเอาน้ำตามาอ้างแล้วแกจะหลุดพ้นความผิดนะ ไม่มีวันที่แกจะหลุดพ้น ไม่มีวันที่แกจะพ้นความผิด ฉันน่าจะปล่อยให้แกตาย ๆ ตั้งแต่ตอนเด็กไปซะนังร่าน”“อย่ามาหยาบคายแถวนี้นะ”“หน้าบางเหรอคะ? สาจะแฉให้ทุกคนได้รู้ว่าพี่กับนังน้องร่านชั่วแค่ไหน น้องเลวแย่งผัวพี่ พี่เขยก็มีอะไรกับน้องเมีย ต้องสารเลวขนาดไหนกัน”“หึ ถ้าพี่เลว เธอมันก็เลวร่านๆ พอ ๆ กันนั่นแหละ เมื่อก่อนเธอคบกับพี่แต่ก็มีอะไรกับไอ้เค เธอคิดว่าพี่โง่มากนักเหรอ?”“ไม่ใช่สักหน่อย”“ทำไมจะไม่ใช่ พอมันจะมาบอกความจริง เธอกับแม่ก็จัดการมันจนมันนอนเป็นผักอยู่ที่โรงพยาบาล ต่อให้ไม่มีหลักฐานสาวถึงตัวเธอกับแม่ได้ แต่พี่ก็รู้ว่าเป็นฝีมือเธอ”“กรี๊ดดด! พี่ไนท์!” ชาลิสากรีดร้องออกมาอย่างไม่พอใจ น้ำไนท์ไม่สนรีบคว้าข้อมือดาริกาให้เดินตาม เขาไม่ปล่อยอยู่กับดาริกาแค่สองคนเด็ดขาด เพราะคนอย่างชาลิสา สามารถทำทุกอย่างเพื่อตัวเองได้วันต่อมาข่าวเหม็นคาวระหว่างเขากับดาริกาก็โชว์หราเต็มโลกโซเชียล ชาลิสาออกมาร้องไห

Chapter23“กรี๊ดดดด! ไอ้ทิน!” ชาลิสาพุ่งเข้าใส่ ทินมัยผลักร่างเล็กล้มลงอีกครั้ง ยิ่งทำให้ชาลิสาเจ็บใจ“ไอ้ทิน มึงทำอะไรหนูสา!” น้ำเสียงกร้าวดังขึ้น พร้อมกับร่างกรรชัยเดินเข้ามา ดาริกาหลบสายตาคมกริบคู่นั้นทันที“คุณพ่อกรรชัย ช่วยสาด้วยค่ะ” ชาลิสาร้องห่มร้องไห้เข้าไปหากรรชัย“เอ่อ คุณสาจะเข้ามาทำร้ายคุณดา ผมก็เลยขวาง!”“มึงจะขวางทำไม?”“เธอจะทำร้ายคุณดา!”“ไม่จริงค่ะ สาแค่มาเยี่ยมพี่ไนท์ แต่นังดาสั่งไอ้ทินทำร้ายดา”“เกินไป มีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายลูกสะใภ้ฉัน สาเขามาเยี่ยมไอ้ไนท์ เมียมาเยี่ยมผัวไม่เห็นแปลกอะไร ส่วนใครไม่ใช่เมียก็ไม่ควรมาวุ่นวาย” ดาริกาเม้มปากตัวเองเบา ๆ เธอรู้ว่ากรรชัยกำลังพูดว่าเธอ“ดาไม่ได้ทำร้ายพี่สาเลยนะคะ”“คนอย่างฉันไม่เคยเชื่อผู้หญิงที่อยากได้พี่เขยจนเนื้อเต้นหรอก ผู้หญิงอย่างเธอมันไร้ยางอาย ต่อให้เธออยากเป็นเมียลูกฉันมากแค่ไหน เธอก็จะได้เป็นแค่เมียน้อย ที่ไม่มีใครยินดีปรีดา ฉันกับเมียฉันครอบครัวของฉัน ไม่มีใครยินดีรับผู้หญิงอย่างเธอผู้หญิงหน้าด้าน ผู้หญิงไร้ยางอาย ผู้หญิงที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีอย่างเธอ” ดาริกาหน้าชากับคำพูดของกรรชัย ท่านแสดงออกว่าท่านเกลียดหล่อนเสีย

Chapter25“ได้ยินไหมว่าสาไม่ใช่ลูกผม!” “คุณเตชิน คุณจะมาพูดพล่อย ๆ แบบนี้ไม่ได้นะ!” ช่อผกาหน้าซีดเผือด เมื่อสามีเอื้อนเอ่ยความจริงที่หล่อนปิดปังเอาไว้มายี่สิบกว่าปี“ผมไม่ได้พูดพล่อย ๆ แต่ผมพูดความจริง ผมอุตส่าห์ไม่พูด ปกปิดความจริงเอาไว้ตลอด เพราะผมไม่ต้องการให้ชาลิสาเสียใจ ที่เธอไม่ใช่ลูกสาวของผม”“ไม่จริง! ฮึก พ่อกำลังโกหกใช่ไหม ฮือ ๆ” ชาลิสาส่ายหน้าไปมา น้ำตาไหลอาบแก้มสวย สามีไม่รักก็เจ็บมากพอแล้ว มารู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกมันยิ่งเจ็บมากกว่า“พ่อพูดความจริง พ่อของลูกคือไอ้คมกริบ คนขับรถที่เพิ่งลาออกไปอยู่บ้านนอกเมื่อสามปีที่แล้ว”“ไม่จริง ฮือ ๆ”“กรี๊ดดดด! คุณพูดบ้าอะไร คนขับรถเป็นพ่อของสาอะไรกัน คุณเป็นพ่อภาษาอะไรถึงได้ยัดเหยียดลูกตัวเองให้เป็นลูกคนอื่น ชาลิสาเป็นลูกของคุณ ไม่ได้เป็นลูกคนขับรถงี่เง่านั่น”“คุณก็รู้ว่าตลอดชีวิตแต่งงานของเราที่ผ่านมา ผมไม่เคยมีอะไรกันกับคุณ ผมชื่อตรงผมมั่นคงกับพุดตานเสมอ แต่คุณวางยาผม จัดฉากให้เรานอนด้วยกัน แต่คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้โง่ คนโดนยานอนหลับไปแล้ว จะลุกมามีอะไรกับคุณได้ยังไง?”“คุณเตชิน!” ช่อผกาหน้าชากับสิ่งที่สามีพูด เขาไม่ปกป้องหล่อนเลยแม้แต่

Chapter27ดาริกาเข้าไปอยู่ในห้องพักผู้ป่วย เธอยังขวัญเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น น้ำไนท์กอดเธอเอาไว้ไม่ห่าง พร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กเบา ๆ เพื่อปลอบใจ“ไม่เป็นไรแล้วนะ สิ่งร้าย ๆ มันได้ผ่านไปแล้ว”“ขอบคุณที่พี่กลับมา” ดาริกาน้ำตาร่วงผล็อย ทั้งเสียใจทั้งดีใจปนกันไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าชีวิตหลังจากนี้จะเจออะไร ชีวิตในวัยเด็กช่างอาภัพ แม่ตายเพราะฝีมือคนใจร้าย ตอนนี้คนที่รู้สึกพึ่งพิงได้ก็มีบิดาครอบครัวเวนากับน้ำไนท์“พี่ต้องกลับมาหาดาอยู่แล้ว เราต้องอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว พี่รักดานะ” น้ำไนท์จุมพิตที่หน้าผากเล็กซ้ำ ๆ กอดรัดดาริกาด้วยความรู้สึกที่มี เขารักเธอ มั่นใจแล้วว่ารักมาก เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพรากเขากับเธอเด็ดขาด“ไอ้ไนท์” น้ำเหนือเปิดประตูเข้ามาในห้อง ทั้งสองก็รีบผละออกจากกัน“มีอะไร? มึงน่าจะเคาะประตูก่อน”“กูอยากจะพูดอะไรกับมึงก่อน”“งั้นดาขอออกไปรอข้างนอกนะคะ”“ไม่เป็นไร อยู่ฟังด้วยกัน”“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าเดินไปนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ เตียง“มีอะไร?”“กูอยากให้มึงเลิกกับสา หย่าขาดกัน แล้วมึงมาจดทะเบียนกับดา” สิ้นประโยคที่น้ำเหนือเอ่ย ดาริกาก็เอามือประสานกันเอาไว้ มันเป็นอะไรที่หนักใจ ชาลิ

Chapter29ชาลิสาเห็นท่าไม่ดีจะขับรถหลบหนี แต่มีหรือคนอย่างเวนาจะยอม ในเมื่อดื้อดึง บอกไม่ฟัง ก็ต้องมีจุดจบแบบนี้“มึงตายแน่!” เวนาประกาศกร้าว มองชาลิสาราวจะกินเลือดกินเนื้อ ย่างสามขุมเข้าไปหาเรื่อย ๆชาลิสาหมุนพวงมาลัยเหยียบคันเร่งเพื่อขับหนี แต่ก็ยากลำบากเหลือเกิน เพราะรถหล่อนชนกับรถคันอื่นที่จอดเอาไว้ เธอพยายามถอยหรือเดินหน้า มันก็ไปไม่ได้“ไปสิวะ!” เธอทุบพวงมาลัยรัว ๆ เร่งความเร็ว แต่รถไม่ขยับเลย“ลงมา!” เวนาเล็งปืนใส่ชาลิสา “กูบอกให้ลงมา” เวนาแผดเสียงดังลั่น มองชาลิสาอย่างโกรธจัด ถ้าน้ำไนท์มาช่วยไม่ทัน ดาริกากับหลานของเธอจะเป็นยังไง เธอไม่อยากจะคิดเลยคนใจทมิฬหินชาติอย่างชาลิสามันต้องได้รับบทเรียน เกลียดมากแค่ไหน ก็ไม่ควรทำแบบนี้กับคนท้อง ดาริกากำลังท้องกำลังไส้ กล้าทำร้ายอย่างเลือดเย็น มันก็ไม่ใช่คนแล้ว!“…” ชาลิสาไม่มีทางเลือก รถขับต่อไปไม่ได้ ไม่ลงก็ตาย เธอเลยเลือกที่จะลง“น้ำไนท์ นายจะเอาคนที่ทำร้ายแม่ของลูก เป็นเมียที่ต้องตามกฎหมายอยู่อีกไหม?”“ไม่” น้ำไนท์ส่ายหัวเบา ๆ กอดร่างบอบบางของดาริกาเอาไว้ ดาริกากำลังเสียขวัญ ถ้าเขามาไม่ทัน เธอต้องแย่แน่ ๆ “ผมเลือกดาริกา ต่อให้ผมไม่ได