All Chapters of หวานนนักรักของซาตาน: Chapter 71 - Chapter 80

ตอนที่ 72.“ฮันนี่รอฉันด้วยสิ” ริคเอ่ยเสียงหวานแล้วเดินดักหน้าดักหลังสาวน้อยที่ทำท่ามึนตึงใส่เขามาตั้งแต่เขากลับมา จนวันนี้เป็นวันที่สองแล้วเธอยังไม่ยอมพูดคุยกับเขาดีๆ“ใครๆ เป็นฮันนี่ของคุณพูดดีๆ นะคนบ้า” ในที่สุดสาวน้อยก็ทนไม่ไหว จนต้องระเบิดความขุ่นเคืองออกมา“ก็ฮันนี่นี่ไง เป็นฮันนี่ของพี่ริคขา” ชายหนุ่มตีขลุมให้ตัวเองเสร็จสรรพและถือโอกาสที่ดรุณนุชเผลอดึงจักรยานคู่ใจนั้นมาคร่อมขี่เสียเอง สาวน้อยตาคมจึงได้แต่มองเขาอย่างฮึดฮัด“ก็ภาษาไทยชื่อน้ำผึ้งแปลเป็นภาษาอังกฤษว่าฮันนี่ และภาษาอังกฤษคำว่าฮันนี่ก็แปลว่าน้ำผึ้งสุดที่รักไงจ๊ะคนสวยของพี่ริค ฮันนี่ๆ ที่รักๆ”“คนบ้าหยุดล้อเขานะ” ดรุณนุชหน้าแดงก่ำเมื่อใบหน้าหล่อเหลากระชากใจนั้นชะโงกเข้ามาใกล้เกือบชิดใบหน้าสีน้ำผึ้งแดงปลั่งด้วยความขัดเขินของเธอ“ก็รึไม่จริง ฮันนี่ที่รัก น้ำผึ้งที่รักก็ความหมายเดียวกัน”“เค้าไม่ใช่ที่รักของใครอย่ามาพูดมั่วๆ นะ ใครเขาไปรักใครตอนไหนกัน”“จริงเหรอที่ไม่ใช่ที่รักของใคร ว้าแย่จังอย่างนี้พี่ริคสุดหล่อก็ผิดหวังน่ะสิ เขาไม่ยอมเป็นที่รัก ไม่ยอมเป็นฮันนี่เสียนี่ แย่จังว่าไงกุ้งแก้ว นายว่าฉันอกเดาะรึเปล่า”เจี๊ยกๆ

ตอนที่ 74. “หึหึหึ ปากดีจริงนะยัยเปี๊ยก อยากรู้ให้มาถามพี่มาร์คหรือ ว่าปากแมงปอปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมจริงไหมงั้นเหรอ ถ้าพี่มาร์คจะบอกให้คนอื่นได้รู้ว่าปากแมงปอหวานแต่ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมล่ะแบบนี้มันก็ต้องลองพิสูจน์สินะหึหึหึ” ชายหนุ่มยิ้มและพูดพึมพำคนเดียวขณะเดินเรื่อยๆ ไปที่ที่หญิงสาวอยู่ทันทีด้วยอารมณ์ที่เบิกบานราวหนุ่มน้อย แล้วเขาต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากทิศทางที่กำลังจะไป และเมื่อได้ยินชัดว่ามันคืออะไรร่างสูงใหญ่ก็วิ่งไปยังที่แห่งนั้นทันที “กรี๊ดไอ้หมาบ้าไอ้ลิงกังหน้ามึนหยุดนะ กรี๊ดๆๆ” แอนนิต้ากรีดร้องโวยวายเมื่อเจ้ากุ้งแก้วและเจ้าคอบร้าวิ่งวนรอบๆ หญิงสาวสวยที่ตอนนี้เลอะเทอะเปรอะเปื้อนด้วยสีที่ใช้ทาเวทีและน้ำหวานที่นำมาเลี้ยงคนงาน เจ้าสองตัวพากันส่งเสียงขู่เธอที่กระทืบเท้าเร่าๆ อย่างหัวเสียเมื่อเธอถูกเจ้าสัตว์หน้าขนตัวร้ายทั้งสองกลั่นแกล้ง “หยุดนะคอบร้า กุ้งแก้ว” เสียงห้าวดังขึ้นและเจ้าสองตัวร้ายหยุดกะทันหันและวิ่งไปหลบหลังสองสาวที่ยืนหุบยิ้มและกลั้นหัวเราะทันทีที่เห็นร่างสูงใหญ่เดินหน้าตึงเข้ามา ส่วนแอนนิต้าเมื่อเห็นร่างของเหมันต์เธอก็วิ่

ตอนที่ 76. “พะ พี่มาร์ค” หญิงสาวละล่ำละลักด้วยความขัดเขินน้ำเสียงนุ่มๆ สัมผัสแผ่วเบาบนแก้มนวลที่เห่อร้อนเพราะผ่ามือหนาบวกกับความอับอายจากการปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา และยิ่งอับอายมากขึ้นที่ปล่อยให้คนตัวโตปล้นจูบแรกไปได้ง่ายๆเช่นนี้ เมื่อรวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิงได้มือเล็กๆ ก็ทุบลงบนแผงอกหนาระรัว แต่ชายหนุ่มก็ยินยอมให้เธอทุบอย่างยินดีเพราะแรงเล็กน้อยของเธอนั้นเทียบกับสิ่งที่เขาได้รับมันคุ้มค่ากับความหวานฉ่ำที่เขาได้อย่างยิ่ง “หึหึหึ จูบแรกเหรอจ๊ะเด็กเกเร” “คนบ้าแกล้งเขาแล้วยังจะมาล้อเขาอีกนี่แนะๆๆ” “โอ๊ยๆๆ เจ็บเหมือนกันนะนี่เห็นหมัดเล็กๆ อย่างนี้ แต่ก็คุ้มเพราะมันหวานมาก” ชายหนุ่มพูดแผ่วเบาชิดใบหน้าเนียนแดงปลั่งที่หลบตาเขาอย่างเขินอาย หญิงสาวแปลกใจกับความอ่อนหวานและท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขานักแต่ก็อดหวั่นไหวไปกับความอ่อนหวานช่างออดอ้อนของคนตัวโตที่มาในแนวหวานฉ่ำเช่นนี้ “กินยาผิดหรือกินของแสลงมารึเปล่าคะ ถึงได้เป็นแบบนี้แต่บอกไว้ก่อนนะว่าแมงปอไม่ใช่ตัวแทนใคร” “พี่บอกอย่างนั้นเหรอว่าแมงปอเป็นตัวแทนใคร หึไหนบอกสิว่าพี่บอกแมงปออย่างน

ตอนที่ 78.ริคมองสาวน้อยที่ลนลานออกจากอกแกร่งด้วยความขัดเขิน เรือนผมสีน้ำตาลเงาระยับหยิกสยายไปถึงกลางแผ่นหลังบางถูกลมทะเลพัดจนยุ่งเหยิง ริมฝีปากเห่อบวมจากจุมพิตของเขา ใบหน้าสีน้ำผึ้งนวลเนียนแดงก่ำด้วยความขัดเขิน ดวงตาคมสวยนั้นไหวระริกราวยั่วเย้าโดยที่ไม่รู้ตัวนั้นแทบทำให้ริคหมดความอดทน ก็ยัยลูกลิงของเขาช่างเซ็กซี่เย้ายวนปานฉะนี้ เขาจะรอไม่ได้อีกต่อไป เห็นชัดๆ ว่าตอนนี้เหมันต์ทำท่าว่าจะรุกคืบพิชิตใจของแมงปอตัวน้อยแซงหน้าเขาไปทั้งๆ ที่เขาแอบทำคะแนนกับสาวน้อยตรงหน้านี้ก่อน และวิญญาณซาตานที่เห็นแก่ตัวก็กลับมาและกระซิบสั่งให้เขาเริ่มลงมือจับลูกลิงมาใส่กรงให้ได้โดยเร็ว แม้จะต้องใช้วิธีสกปรกก็ตาม“กลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวพี่ริคไปส่ง ค่ำแล้ว มาสิ”อยู่ๆ ชายหนุ่มก็ปรับเปลี่ยนท่าทีเป็นบึ้งตึง แต่ก็ยังคงแทนตัวเองอย่างอ่อนหวานจนสาวน้อยงงงันกับความไม่ปกติของคนตัวสูงที่ยื่นมือมาให้เธอส่งมือเรียวลงบนมือใหญ่ที่ผายรอคอย และเธอก็ยอมจำนนวางมือลงบนมือใหญ่นั้น ความอบอุ่นอ่อนหวานแผ่ซ่านจากปลายนิ้วสู่หัวใจสาวน้อยที่เต้นกระหน่ำ ดรุณนุชชำเลืองมองร่างสูงที่เดินเคียงข้างไปยังบ้านของเธอด้วยความไม่เข้าใจ แต่ก็เลือกท

ตอนที่ 80. “ฮันนี่จ๋า” ริคเอ่ยเสียงออดอ้อนสาวน้อยที่นั่งคอแข็งเชิดหน้าเมินเขาอย่างงอนง้อ นี่ไงเข้าตัวอย่างที่เหมันต์ว่าจริงๆ“ฮันนี่หึงพี่ริคขาหรือคะ” ชายหนุ่มตีขลุมให้ตัวเองหน้าตาเฉย เรียกตัวเองว่าพี่ริคคะพี่ริคขาและยังเรียกเธอว่า ฮันนี่เสียหวานจ๋อยแต่ดรุณนุชก็ยังคงรักษาท่าทีอยู่ได้อย่างดีเยี่ยม“ว้าแย่จังเลยยังสาวยังสวยอยู่แท้ๆ ก็เกิดหูตึงเป็นใบ้ซะแล้วคนเรา”“นี่คุณว่าใครห๊ะที่หูตึงเป็นใบ้” เมื่อทนไม่ไหวที่โดนกล่าวหาว่าหูหนวกหูตึงแถมยังเป็นใบ้ก็เกิดทนไม่ได้ ดรุณนุชหันมามองคนพูดตาเขียวและก็ได้เห็นใบหน้าทะเล้นยียวนกลับมา“อ้าวพูดได้แล้วหรือ นึกว่าหูตึงและเป็นใบ้ซะอีก”“นี่ถ้าพูดมากนะ จะไม่คุยด้วยเลย” สาวน้อยเดินหนีอย่างขัดเคือง ริคจึงรีบเดินตามไปดักหน้าไว้อย่างรวดเร็วและยั่วเย้าอย่างนึกสนุก“งั้นแสดงว่าหึงพี่ริคขาจนไม่อยากพูดด้วยใช่ไหมล่ะ”“ชิ ใครเขาจะหึงตัวเองกัน อยากจะไปอี๋อ๋อกับกิ๊กเก่าก็เชิญตามสบาย”“ใครกันกิ๊กเก่า...อ๋อ แอนนี่น่ะเหรอ” ริคทำท่านึกและก็นึกออกและพอจะรู้ว่าที่เธอคอยแต่จะหลบหน้าและไม่ยอมพูดด้วยก็เพราะอย่างนี้นี่เอง“ก็แอนนี่เขาอยากมาเที่ยวและอยากมาขอโทษมาร์คพี่ริคก็แ