All Chapters of รอยรักปมหัวใจ: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 20    “แล้วคุณคิดว่าผมจะทำร้ายคุณแบบไหน”“ฉันไม่รู้” ตอบไปแล้วก็หันรีหันขวางเพื่อหาทางหนีคลินท์ยิ้มให้กับท่าทีตื่นกลัวนั่น ก่อนจะขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ ยื่นมือไปยึดคางมนบังคับให้เธอหันมาสบตา“คุณคลินท์! คุณจะทำอะไร” เอ่ยถามด้วยเสียงตื่นตระหนก พลางปัดมือหนาออกไปแต่ก็ไม่สำเร็จ“ผมอยากทบทวนความหลังกับคุณ” คลินท์ตอบกลับเสียงทุ้มติดจะแหบพร่า ทั้งที่ความตั้งใจในการมาครั้งนี้ มาเพื่อเอาคำตอบเรื่องไปทำงาน แต่ไม่รู้ทำไมพอได้อยู่ใกล้ๆ เขาก็อยากสัมผัสเธอ“คุณ!” นิธาราร้องเสียงหลง ก่อนจะเบี่ยงหน้าหลบเมื่ออีกคนโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ“ได้ไหมนิด ถ้าผมจะทบทวนความหลังกับคุณ” คลินท์กระซิบถาม พลางปัดมือเล็กออกไปแล้วโน้มหน้าลงจูบริมฝีปากอิ่มนิธารานิ่งราวกับถูกสาปเมื่อถูกจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ปล่อยให้เจ้าของริมฝีปากหยักจูบอ้อยอิ่งอยู่นานจนหายใจติดขัด“อื้อ!” คนถูกปล้ำจูบอยู่นานประท้วงเสียงดังอื้ออึ้งอยู่ในลำคอ มือเล็กทุบตีกายใหญ่พัลวัน แต่เขากลับไม่สะทกส

ตอนที่ 22    “ถ้าแกไม่อยากให้ฉันยุ่ง ก็เลิกกับผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นซะ นายสม! กลับ” คุณหญิงฤทัยรัตน์ยื่นคำขาด ก่อนจะหันไปสั่งคนขับรถแล้วพากันเดินจากไปสิริได้แต่มองตามหลังมารดาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด จะให้เขาเลิกกับพิณแก้วน่ะเหรอ ไม่มีทาง!“คุณสิริ” คนที่ถูกตราหน้าว่าไร้ยางอายเอ่ยเรียกเจ้านายหนุ่มด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะเธอได้ยินทุกคำ“พิณแก้ว คุณไม่ต้องคิดมากหรอก ยังไงผมก็ไม่ทิ้งคุณ” พูดจบก็รั้งร่างบางเข้ามากอด ซุกหน้าเข้ากับซอกคอ ใจครุ่นคิดว่าจะหาทางออกเรื่องนี้อย่างไรดี ในเมื่อเขาต้องการเก็บผู้หญิงทั้งสองคนไว้ข้างกาย“แต่คุณหญิงสั่งให้คุณเลิกกับพิณ คุณกล้าขัดใจท่านเหรอคะ” พิณแก้วเอ่ยถาม พร้อมกับบีบน้ำตา เพราะเธอไม่มีวันปล่อยบ่อเงินบ่อทองไปแน่ๆ“พิณแก้ว ผมโตแล้วไม่จำเป็นต้องทำตามคำสั่งใคร แม้กระทั่งคุณแม่ของผม” สิริเอ่ยตอบเสียงแข็ง ก่อนจะกระแทกลมหายใจออกมาพร้อมกับคลายอ้อมกอด

ตอนที่ 24   ภายในห้องพัก“คุณคลินท์! คุณต้องการคุยอะไรก็พูดมาสิค่ะ” นิธาราเอ่ยบอกอย่างคนที่ใกล้หมดความอดทนต่อคนที่นั่งอยู่บนโซฟา เพราะเขาไม่ยอมพูดธุระ แล้วก็เอาแต่จ้องมองเธอราวกับไม่เคยเห็น“ขอกาแฟผมแก้ว ผมง่วง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่สนใจกับท่าทีอยากจะกินเลือดกินเนื้อของอีกฝ่าย“ง่วงก็กลับไปนอนที่โรงแรมของคุณสิ แล้วที่ห้องของฉันก็ไม่มีกาแฟด้วย” นิธาราปั้นเรื่องโกหก เพราะอยากให้เขาไปให้พ้นๆ“แน่ใจว่าไม่มี” คลินท์มองด้วยสายตาจับผิด“ไม่มี” นิธาราตอบกลับเสียงดังฟังชัด ใจก็ภาวนาขอให้คนที่นั่งบนโซฟายอมกลับไปเพราะถ้าหากเขาลุกขึ้นไปค้นในครัวเจอกาแฟเข้าเธอซวยแน่“แน่ใจ” คลินท์ลากเสียงย้ำ ตาคมมีเสน่ห์เหลือล้นหรี่มองเจ้าของห้องอย่างจับผิด“ก็...แน่สิ” เธอตอบเสียงไม่ค่อยมั่นใจนัก ก่อนจะถอยหนี เมื่อร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง“ถ้าผมหากาแฟเจอ ผมจะจูบคุณ” คลินท์ยิ้มเจ้าเล่ห์

ตอนที่ 26   คลินท์เงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนใต้ร่างพร้อมกับลงน้ำหนักมือในการทรมานปทุมถันไปด้วย จนร่างเล็กดิ้นพล่านทั้งเจ็บทั้งวาบหวาม ร่างกายร้อนฉ่าราวกับยืนอยู่กลางกองไฟขนาดใหญ่“ปล่อยฉัน ได้โปรด ปล่อยฉัน” คนที่กำลังพ่ายแพ้ให้กับเพลิงราคะเอ่ยขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือ“สั่นเพราะความอยากขนาดนี้แล้ว ยังจะร้องให้ปล่อยอีกเหรอ” ขาดคำก็แนบปากจูบปากอิ่มอีกครั้งอย่างป่าเถื่อน แต่ไม่นานก็เริ่มเปลี่ยนเป็นนุ่มนวล หวังทำให้คนใต้ร่างหลงใหลนิธารานิ่งราวกับท่อนไม้ให้อดีตคนรักปล้ำจูบตามอำเภอใจ ไม่นานน้ำตาไหลก็อาบแก้ม คลินท์ที่สัมผัสกับน้ำตาได้ ค่อยๆ ถอยห่าง“คิดว่าเล่นไม้นี้แล้วผมจะหยุดหรือไง” มุมปากหยักกระตุกยิ้ม อึดใจต่อมาก็ลากมือไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง มืออีกข้างก็เคลื่อนเข้าหาปทุมถัน“คุณมันเลว”“เลิกทำตัวเป็นท่อนไม้แล้วมาสนุกกันเถอะนิด ผมรู้ว่าคุณร้อนแรงขนาดไหนเวลาอยู่บนเตียง แล้วก็รู้ด้วยว่าคุณทนได้ไม่นาน&rd

ตอนที่ 28    “ฉันจะพาคนบางคนไปอยู่ด้วย” คลินท์เอ่ยตอบเสียงเรียบๆ จากนั้นก็หันไปหาบอดี้การ์ดบอกให้พาคนในรถออกมา“คลินท์! แกต้องทำขนาดเลยเหรอ” ราชันพอเห็นหน้าคนที่เพื่อนจะพาไปด้วยก็รีบถามทันที“ฤทธิ์เยอะ เลยต้องทำแบบนี้”“จริงเหรอเพื่อน”“เอ่อ!” คำตอบของคลินท์ทำให้ราชันได้แต่ยกมือหัวแกรกๆ คิดไม่ออกว่าจะหาวิธีไหนมาทำให้เพื่อนทั้งสองกลับคืนมาดีกัน แต่เอ...สองคนนี้มีลูกด้วยกันแล้ว‘สงสัยต้องให้เจ้าฟลินท์เป็นกาวใจ” ราชันแอบคิดในใจแล้วยิ้มกริ่มน่าสงสัยเลยโดนเพื่อนตบบ่าเข้าให้“ไอ้คลินท์! แกตีฉันทำไม“แล้วแกยิ้มทำไม”“อะไรของแก ยิ้มก็ไม่ได้” ราชันส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นก็บอกให้เพื่อนพาเมียรักขึ้นรถเพื่อเดินทางไปยังบ้านพัก กระทั่งทั้งหมดเดินทางมาถึงบ้านพักคลินท์ก็สั่งให้ลูกน้องพานิธาราไปขังไว้ในห้อง“คุณคลินท์! คุณจะ